Engaging Autism

1. اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک وضعیت پیچیده‌ی رشدی با علائم و شدت‌های متفاوت است

اوتیسم یک اختلال پیچیده‌ی رشدی است که شامل تأخیر و مشکلات در تعاملات اجتماعی، زبان و مجموعه‌ای از توانایی‌های احساسی، شناختی، حرکتی و حسی می‌شود.

ASD به شکل‌های مختلفی در هر فرد ظاهر می‌شود و علائم آن از خفیف تا شدید متغیر است. نقص‌های اصلی معمولاً شامل دشواری در:

• برقراری صمیمیت و گرما
• ارتباط با حرکات و بیان‌های احساسی
• استفاده معنادار و احساسی از کلمات

نشانه‌های اولیه ASD ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عدم توجه پایدار به مناظر یا صداهای مختلف
• ابراز شادی و تعامل گذرا یا عدم وجود آن
• تعاملات دوطرفه محدود یا عدم وجود آن
• ناتوانی در شروع و حفظ تعاملات اجتماعی متوالی
• عدم استفاده از کلمات یا استفاده مکانیکی از کلمات بدون معنا

2. مدل DIR/Floortime بر ساختن پایه‌های رشد سالم تمرکز دارد

هدف از درمان در مدل DIR/Floortime ساختن پایه‌های رشد سالم است، نه فقط کار بر روی رفتار و علائم سطحی.

رویکرد DIR/Floortime به کودکان کمک می‌کند تا توانایی‌های حیاتی را که ممکن است در مسیر رشدشان از دست رفته یا منحرف شده باشد، به دست آورند. این شامل:

• ارتباط با دیگران با گرما و لذت
• ارتباط معنادار و هدفمند
• تفکر منطقی و خلاقانه

این مدل بر سه بینش اصلی استوار است:

1. مهارت‌های زبانی، شناختی و احساسی از طریق تبادلات احساسی معنادار آموخته می‌شوند
2. کودکان در ظرفیت‌های پردازش حرکتی و حسی خود متفاوت هستند
3. پیشرفت در همه زمینه‌های رشد به هم مرتبط است

3. تعامل و درگیری برای رشد احساسی و شناختی در کودکان با ASD حیاتی است

تعامل به کودک کمک می‌کند تا احساس اعتماد، صمیمیت و گرما کند—آغاز رشد اجتماعی و احساسی.

تعامل حیاتی است زیرا بیشتر یادگیری در سال‌های اولیه زندگی از طریق تعامل انسانی رخ می‌دهد. مزایای تعامل شامل:

• انگیزه دادن به کودک برای نگاه کردن، گوش دادن و توجه به دنیای اطراف
• کمک به کودکان در تنظیم خود با تمرکز بر مراقبان اصلی
• دادن حس هدف یا جهت به اعمال کودکان
• پرورش تمایل به ارتباط

برای ترویج تعامل:

• به علایق و رهبری کودک توجه کنید
• تعاملات شاد و لذت‌بخش ایجاد کنید
• از موانع بازیگوشانه برای تشویق به تعامل استفاده کنید
• تعاملات را با ترجیحات و تحمل‌های حسی کودک تطبیق دهید

4. تطبیق مداخلات با پروفایل حسی و پردازشی منحصر به فرد هر کودک ضروری است

برای کمک به کودکان در راحتی در جهان، پزشکان و مراقبان باید ابتدا با مشاهده دقیق بیاموزند که کدام حس‌ها به کودکان کمک می‌کنند آرام و تنظیم شوند، کدام آن‌ها را غرق می‌کنند و کدام به اندازه کافی آن‌ها را جذب نمی‌کنند.

درک تفاوت‌های فردی برای مداخله مؤثر حیاتی است. زمینه‌های کلیدی برای در نظر گرفتن شامل:

• تنظیم حسی (واکنش بیش از حد یا کمتر به حس‌ها)
• پردازش شنیداری و توانایی‌های زبانی
• مهارت‌های پردازش بصری-فضایی
• برنامه‌ریزی حرکتی و توانایی‌های توالی

استراتژی‌های کار با تفاوت‌های فردی:

• تنظیم ورودی حسی (مثلاً، زیر و بمی صدا، فشار لمس) برای تطبیق با نیازهای کودک
• استفاده از تجربیات حسی مورد علاقه کودک برای تعامل و آرامش
• ارائه حمایت اضافی در زمینه‌های دشوار (مثلاً، کمک‌های بصری برای چالش‌های پردازش شنیداری)
• ایجاد فعالیت‌هایی که مناطق پردازشی ضعیف‌تر را تقویت کرده و بر نقاط قوت بنا می‌کنند

5. تشویق به ارتباط دوطرفه و مهارت‌های حل مسئله توسعه را ترویج می‌کند

ارتباط برای هر کسی که با کودکان دارای ASD کار می‌کند، مرکزی است.

ارتباط دوطرفه برای توسعه:

• ظرفیت‌های اجتماعی و احساسی
• مهارت‌های زبانی
• توانایی‌های شناختی، از جمله علیت و منطق

برای پرورش ارتباط دوطرفه:

• با ارتباطات غیرکلامی (حرکات، بیان‌های چهره، صداها) شروع کنید
• فرصت‌هایی برای تعاملات دوطرفه ایجاد کنید
• از علایق کودک برای انگیزه دادن به ارتباط استفاده کنید
• به تدریج پیچیدگی تعاملات را افزایش دهید
• کودک را تشویق کنید تا در حل مسائل ابتکار عمل داشته باشد

استراتژی‌های ترویج مهارت‌های حل مسئله:

• موانع بازیگوشانه برای کودک ایجاد کنید تا بر آن‌ها غلبه کند
• انتخاب‌ها و مذاکره ارائه دهید
• کودک را تشویق کنید تا نشان دهد چه می‌خواهد
• وظایف پیچیده را به مراحل کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید

6. کمک به کودکان در ایجاد و استفاده از ایده‌ها به صورت نمادین برای رشد زبان و شناختی کلیدی است

هدف این است که کودک را به استفاده معنادار از کلمات، هرچند ناشیانه، علاقه‌مند کنیم.

تفکر نمادین برای توسعه زبان و مهارت‌های شناختی سطح بالاتر حیاتی است. برای تشویق به تفکر نمادین:

• بر استفاده معنادار از کلمات به جای دستور زبان صحیح تمرکز کنید
• از بازی‌های تخیلی برای کشف و بیان ایده‌ها استفاده کنید
• کلمات و مفاهیم را به تجربیات احساسی متصل کنید
• تخیل و خلاقیت را در سناریوهای بازی تشویق کنید
• از کمک‌های بصری (تصاویر، اسباب‌بازی‌ها) برای حمایت از توسعه زبان استفاده کنید

استراتژی‌های غنی‌سازی زبان:

• بر علایق و واژگان کودک گسترش دهید
• موقعیت‌های احساسی جذاب برای معرفی کلمات جدید ایجاد کنید
• از انتخاب‌ها برای تشویق به تصمیم‌گیری و بیان استفاده کنید
• بازی‌های تخیلی را در فعالیت‌های روزانه بگنجانید

7. پرورش توانایی‌های تفکر منطقی و انتزاعی توسعه کلی را بهبود می‌بخشد

شناخت و هوش نیز بر ارتباطات حرکتی بنا می‌شوند.

تفکر منطقی از طریق یک سری مراحل توسعه می‌یابد:

1. ورودی حسی دقیق درباره جهان
2. تعامل احساسی با جهان
3. تعامل هدفمند با جهان
4. ترکیب اعمال به الگوها
5. استفاده از ایده‌ها به صورت نمادین
6. ساختن پل‌های منطقی بین ایده‌ها

برای ترویج تفکر منطقی و انتزاعی:

• حل مسئله را در موقعیت‌های روزمره تشویق کنید
• سوالات باز بپرسید و در مباحثه شرکت کنید
• به کودکان کمک کنید تا دیدگاه‌های متعدد را کشف کنند
• از زمینه‌های احساسی معنادار برای آموزش مفاهیم انتزاعی استفاده کنید
• کودکان را تشویق کنید تا افکار و اعمال خود را ارزیابی کنند

8. یک برنامه مداخله جامع باید به همه جنبه‌های رشد کودک بپردازد

برنامه مداخله DIR بر اساس پاسخ به سوالات اساسی زیر سازماندهی شده است: رفتارهای مشکل‌ساز چیست؟ کودک در اصول ارتباط، تفکر و ارتباط چگونه عمل می‌کند؟ کودک در ظرفیت‌های پردازشی خود چگونه عمل می‌کند و چه عواملی (از جمله چالش‌های زیست‌پزشکی) بر این ظرفیت‌ها تأثیر می‌گذارند؟

یک برنامه جامع باید شامل موارد زیر باشد:

• مداخلات مبتنی بر خانه (مثلاً، Floortime، فعالیت‌های حل مسئله ساختاریافته)
• فرصت‌های بازی با همسالان
• درمان‌های خاص (گفتار، کاردرمانی، فیزیکی)
• استراتژی‌های آموزشی متناسب با نیازهای کودک
• مداخلات زیست‌پزشکی در صورت لزوم

اجزای کلیدی یک برنامه مبتنی بر DIR:

• پیروی از علایق و رهبری کودک
• ایجاد تجربیات یادگیری احساسی معنادار
• پرداختن به تفاوت‌های پردازشی فردی
• ترویج جریان مداوم تعامل و ارتباط
• پرورش تفکر نمادین و منطقی

9. مشارکت خانواده و ایجاد محیط‌های یادگیری حمایتی برای پیشرفت حیاتی است

خانواده‌ها دو راه اصلی برای پاسخ به تشخیص اوتیسم یا مشکل رشدی دیگر دارند. پاسخ مثبت این است که بحران را به عنوان نشانه‌ای برای سازماندهی همه افراد در خانواده و جامعه برای رویارویی با موقعیت، یافتن راه‌های جدید برای همبستگی و راه‌حل‌های سازنده جدید بپذیرند.

مشارکت خانواده برای موفقیت حیاتی است. جنبه‌های کلیدی شامل:

• درک و کار با پویایی‌های خانواده
• درگیر کردن سازنده خواهر و برادرها
• ایجاد یک محیط خانگی حمایتی
• همکاری با مدارس و درمانگران

استراتژی‌های ایجاد محیط‌های یادگیری حمایتی:

• محیط فیزیکی را برای حمایت از نیازهای کودک تطبیق دهید
• فرصت‌های یادگیری را در روال‌های روزانه بگنجانید
• فرصت‌هایی برای تعامل اجتماعی و بازی با همسالان فراهم کنید
• از حمایت‌های بصری و روال‌های ساختاریافته در صورت مفید بودن استفاده کنید
• موفقیت‌ها و پیشرفت‌های کوچک را جشن بگیرید

10. پرداختن به رفتارهای چالش‌برانگیز نیازمند درک علل زیرین آن‌ها است

مهم‌ترین اصل در اینجا این است که فقط بر تغییر رفتار تمرکز نکنید.

درک رفتار برای مداخله مؤثر کلیدی است. مواردی که باید در نظر گرفت:

• عملکرد رفتار برای کودک
• مسائل حسی یا پردازشی زیرین
• محرک‌های احساسی یا نیازهای برآورده نشده
• مشکلات ارتباطی

استراتژی‌های پرداختن به رفتارهای چالش‌برانگیز:

• بر ساختن مهارت‌های بنیادی (تعامل، ارتباط، تنظیم) تمرکز کنید
• محدودیت‌ها و انتظارات مناسب تعیین کنید
• از تقویت مثبت برای رفتارهای مطلوب استفاده کنید
• روش‌های جایگزین برای بیان نیازها یا احساسات آموزش دهید
• به مسائل حسی یا پردازشی زیرین بپردازید
• محیطی حمایتی و فهمیده فراهم کنید

به یاد داشته باشید که تغییر رفتار یک فرآیند است و صبر و ثبات برای موفقیت بلندمدت ضروری است.

آخرین به‌روزرسانی:: September 10, 2024