نکات کلیدی
1. تغییرات اقلیمی واقعی است، اما تأثیرات آن اغلب اغراق‌آمیز است
تغییرات اقلیمی تأثیر کلی منفی بر جهان خواهد داشت، اما در مقایسه با تمام دستاوردهای مثبتی که تاکنون دیده‌ایم و در قرن آینده نیز خواهیم دید، کم‌رنگ خواهد بود.
ادعاهای اغراق‌آمیز. بسیاری از پیش‌بینی‌های تغییرات اقلیمی به سازگاری انسانی و پیشرفت‌های فناوری توجه نمی‌کنند. برای مثال:
- افزایش سطح دریا: مطالعات اغلب اقدامات موجود برای حفاظت از سیل را نادیده می‌گیرند و فرض می‌کنند که هیچ سازگاری آینده‌ای وجود ندارد.
- مرگ‌های ناشی از گرما: پیش‌بینی‌ها اغلب افزایش استفاده از تهویه مطبوع و دیگر فناوری‌های خنک‌کننده را نادیده می‌گیرند.
- کشاورزی: بسیاری از مدل‌ها اثر کوددهی CO2 و توانایی کشاورزان در تطبیق انتخاب‌ها و تکنیک‌های کشت را نادیده می‌گیرند.
تأثیرات واقعی. در حالی که تغییرات اقلیمی چالش‌های واقعی ایجاد می‌کند، اثرات آن احتمالاً معتدل‌تر از آنچه اغلب به تصویر کشیده می‌شود خواهد بود:
- تا سال 2100، تغییرات اقلیمی ممکن است تولید ناخالص داخلی جهانی را حدود 3-4٪ کاهش دهد، در مقایسه با سناریویی بدون تغییرات اقلیمی.
- این بدان معناست که به جای رشد اقتصاد جهانی به 450٪ اندازه فعلی خود، ممکن است به 434٪ رشد کند - که همچنان بهبود قابل توجهی نسبت به امروز است.
2. سیاست‌های اقلیمی کنونی بی‌اثر و از نظر اقتصادی زیان‌بار هستند
توافق پاریس هزینه زیادی برای اجرا خواهد داشت و تقریباً هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.
اقدامات بی‌اثر. بسیاری از سیاست‌های اقلیمی کنونی، از جمله توافق پاریس، پرهزینه هستند اما در کاهش معنادار انتشار گازهای گلخانه‌ای موفقیت کمی دارند:
- توافق پاریس، حتی اگر به طور کامل اجرا شود، دمای جهانی را تا سال 2100 تنها حدود 0.05 درجه فارنهایت کاهش می‌دهد.
- با هزینه‌ای معادل 1-2 تریلیون دلار در سال، این توافق استفاده‌ای بسیار ناکارآمد از منابع است.
پیامدهای اقتصادی. سیاست‌های اقلیمی تهاجمی می‌توانند تأثیرات اقتصادی شدیدی داشته باشند:
- سیاست‌هایی که به دنبال کاهش سریع کربن هستند می‌توانند تا 4٪ از تولید ناخالص داخلی جهانی را سالانه هزینه کنند.
- این هزینه‌ها به طور نامتناسبی بر فقرا، هم در کشورهای توسعه‌یافته و هم در حال توسعه، تأثیر می‌گذارد.
- قیمت‌های بالای انرژی ناشی از سیاست‌های اقلیمی می‌تواند به فقر انرژی و کاهش رشد اقتصادی منجر شود.
3. رسانه‌ها و سیاست به هشدارهای اقلیمی دامن می‌زنند
وحشت نه تنها ما را به سمت راه‌حل‌های سیاستی بد یا بی‌اثر سوق می‌دهد، بلکه می‌تواند ما را به تمرکز بر مشکلات نادرست وادار کند.
هیجان‌زدگی رسانه‌ای. رسانه‌ها اغلب داستان‌های هشداردهنده را بر گزارش‌های متعادل ترجیح می‌دهند:
- رویدادهای شدید آب و هوایی اغلب بدون زمینه مناسب به تغییرات اقلیمی نسبت داده می‌شوند.
- روندهای بلندمدت که نشان‌دهنده بهبود در مقاومت و سازگاری هستند، اغلب نادیده گرفته می‌شوند.
انگیزه‌های سیاسی. تغییرات اقلیمی به مسئله‌ای بسیار سیاسی تبدیل شده است:
- سیاستمداران ممکن است تهدیدها را اغراق کنند تا فعال به نظر برسند یا برای سیاست‌ها حمایت جلب کنند.
- گروه‌های محیط‌زیستی و برخی کسب‌وکارها از افزایش نگرانی‌های اقلیمی بهره‌مند می‌شوند.
پیامدهای هشدارگرایی:
- تخصیص نادرست منابع به راه‌حل‌های کمتر مؤثر
- اضطراب و خستگی عمومی، که ممکن است تعامل بلندمدت را کاهش دهد
- نادیده گرفتن دیگر مسائل جهانی مهم
4. سازگاری برای مقابله با تأثیرات اقلیمی حیاتی است
سازگاری در خنک‌سازی شهرها بسیار مؤثر است. یک مطالعه در سال 2017 نشان می‌دهد که پذیرش گسترده سقف‌ها و پیاده‌روهای خنک در سراسر جهان حدود 1.2 تریلیون دلار در طول قرن هزینه خواهد داشت، اما از خسارات اقلیمی به ارزش تقریباً پانزده برابر بیشتر جلوگیری خواهد کرد.
استراتژی‌های مؤثر. بسیاری از اقدامات سازگاری مقرون به صرفه هستند و مزایای فوری ارائه می‌دهند:
- بهبود دفاع‌های سیل و مدیریت آب
- زیرساخت‌های مقاوم در برابر گرما و برنامه‌ریزی شهری
- نوآوری‌های کشاورزی و تنوع‌بخشی به محصولات
مزایای سازگاری:
- کاهش آسیب‌پذیری در برابر خطرات اقلیمی کنونی و آینده
- اغلب مزایای مشترک ارائه می‌دهد (مثلاً بهبود زندگی شهری)
- می‌تواند به صورت محلی اجرا شود، بدون نیاز به هماهنگی جهانی
نمونه‌های موفق سازگاری:
- سیستم‌های حفاظت از سیل هلند
- برنامه‌های آمادگی برای طوفان بنگلادش
- برنامه اقدام گرمای احمدآباد
5. نوآوری در فناوری سبز کلید حل تغییرات اقلیمی است
اگر بتوانیم قیمت انرژی سبز را به زیر قیمت سوخت‌های فسیلی کاهش دهیم، همه تغییر خواهند کرد - نه تنها کشورهای ثروتمند بلکه چین و هند نیز.
اولویت‌های تحقیقاتی. حوزه‌های کلیدی برای نوآوری شامل موارد زیر است:
- فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی
- انرژی هسته‌ای پیشرفته
- جذب و ذخیره‌سازی کربن
- فناوری‌های نسل بعدی خورشیدی و بادی
شکاف تأمین مالی. با وجود اهمیت آن، تحقیق و توسعه انرژی سبز کم‌بودجه است:
- هزینه جهانی برای تحقیق و توسعه انرژی کم‌کربن کمتر از 22 میلیارد دلار در سال است.
- این بسیار کمتر از 100 میلیارد دلار در سال است که توسط اقتصاددانان اقلیمی توصیه شده است.
تأثیرات بالقوه. نوآوری موفق می‌تواند:
- انرژی پاک را ارزان‌تر از سوخت‌های فسیلی کند و پذیرش جهانی را تحریک کند
- هزینه‌های اقتصادی انتقال به اقتصاد کم‌کربن را کاهش دهد
- راه‌حل‌هایی برای بخش‌های سخت‌کربن‌زدایی ارائه دهد
6. مهندسی زمین می‌تواند یک برنامه پشتیبان بالقوه باشد
مهندسی زمین تنها راه برای توقف سریع گرمایش است.
پاسخ سریع. برخلاف کاهش انتشار، مهندسی زمین می‌تواند به سرعت دماهای جهانی را کاهش دهد:
- استراتژی‌هایی مانند تزریق آئروسل استراتوسفری می‌توانند در عرض چند هفته یا ماه اثر بگذارند.
- این می‌تواند حیاتی باشد اگر متوجه شویم که نقاط عطف خطرناک اقلیمی قریب‌الوقوع هستند.
تحقیقات مورد نیاز. با وجود جنجال‌برانگیز بودن، مهندسی زمین شایسته مطالعه جدی است:
- درک مزایا و خطرات بالقوه
- توسعه چارچوب‌های حکمرانی بین‌المللی
- آمادگی برای استقرار یک‌جانبه بالقوه توسط کشورها یا بازیگران
محدودیت‌ها و خطرات:
- پیامدهای ناخواسته بالقوه بر الگوهای آب و هوا و اکوسیستم‌ها
- به دیگر اثرات CO2، مانند اسیدی شدن اقیانوس‌ها، نمی‌پردازد
- می‌تواند انگیزه کاهش انتشار را کاهش دهد
7. رشد اقتصادی و رفاه برای مقاومت اقلیمی ضروری هستند
افزایش درآمدها به طور قابل توجهی خسارات ناشی از افزایش احتمالی طوفان‌ها، خشکسالی‌ها و سیل‌ها را کاهش می‌دهد.
مقاومت از طریق توسعه. جوامع ثروتمندتر بهتر می‌توانند با تأثیرات اقلیمی مقابله کنند:
- منابع بیشتر برای اقدامات سازگاری
- زیرساخت‌ها و سیستم‌های بهداشتی قوی‌تر
- توانایی سرمایه‌گذاری در آمادگی و بازیابی از بلایا
کاهش فقر. بیرون کشیدن افراد از فقر باید در کنار اقدام اقلیمی اولویت داشته باشد:
- فقر شدید افراد را در برابر شوک‌های اقلیمی آسیب‌پذیرتر می‌کند.
- توسعه اقتصادی اغلب به شیوه‌های زیست‌محیطی دوستانه‌تر منجر می‌شود.
عملکرد متوازن. سیاست‌های اقلیمی نباید به قیمت رشد اقتصادی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، تمام شود:
- دسترسی به انرژی مقرون به صرفه برای توسعه حیاتی است.
- سیاست‌های اقلیمی بیش از حد محدودکننده می‌توانند تلاش‌های کاهش فقر را مختل کنند.
8. رویکرد متوازن به تغییرات اقلیمی دیگر چالش‌های جهانی را در نظر می‌گیرد
ما باید از تکرار تاریخ دست برداریم. جنبش تغییرات اقلیمی امروز به صراحت خواستار بزرگ‌ترین بسیج منابع در تاریخ است و برای قرار دادن بشریت در "وضعیت جنگی" برای مقابله با افزایش دما. به جای تصمیم‌گیری‌های سیاستی بر اساس ترس و واکنش‌های زودگذر، باید مطمئن شویم که به طور مؤثر و کارآمد پاسخ می‌دهیم.
اولویت‌بندی چالش‌ها. تغییرات اقلیمی یکی از بسیاری از مسائل جهانی است:
- بهداشت: مبارزه با بیماری‌های عفونی، بهبود تغذیه
- آموزش: گسترش دسترسی به آموزش با کیفیت
- توسعه اقتصادی: کاهش فقر، ترویج رشد پایدار
تحلیل هزینه-فایده. ارزیابی سیاست‌های اقلیمی در کنار دیگر مداخلات:
- برخی سرمایه‌گذاری‌های غیر اقلیمی ممکن است مزایای بیشتری به ازای هر دلار هزینه شده ارائه دهند.
- مثال: سرمایه‌گذاری در بهداشت جهانی اغلب بازدهی بیشتری نسبت به برخی سیاست‌های اقلیمی دارد.
رویکرد جامع. پرداختن به تغییرات اقلیمی باید بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر برای بهبود رفاه انسانی باشد:
- به دنبال هم‌افزایی بین اقدام اقلیمی و دیگر اهداف توسعه باشید.
- از دید تونلی که دیگر مسائل جهانی مهم را نادیده می‌گیرد، اجتناب کنید.
- به دنبال سیاست‌هایی باشید که مزایای متعددی در بخش‌های مختلف ارائه دهند.
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب هشدار اشتباه نقدهای متفاوتی دریافت کرد؛ برخی از رویکرد دقیق آن به تغییرات اقلیمی تمجید کردند و برخی دیگر از نحوه‌ی نمایش داده‌ها انتقاد کردند. حامیان، تحلیل لومبورگ از تأثیرات اقتصادی سیاست‌های اقلیمی و دعوت او به راه‌حل‌های نوآورانه را تحسین کردند. منتقدان ادعا کردند که لومبورگ اجماع علمی را نادرست نمایش می‌دهد و داده‌ها را به‌طور گزینشی انتخاب می‌کند تا از استدلال‌های خود حمایت کند. بسیاری از خوانندگان کتاب را تحریک‌کننده‌ی تفکر یافتند، حتی اگر با برخی از نتایج آن موافق نبودند. پیام اصلی کتاب—اینکه تغییرات اقلیمی واقعی است اما آخرالزمانی نیست—با برخی از خوانندگان هم‌صدا شد، در حالی که دیگران آن را به‌عنوان کم‌اهمیت جلوه دادن فوریت مسئله دیدند.
