Level Up!

1. طراحی بازی هنری چندوجهی است

ترفندها و تکنیک‌های موجود در این ویرایش دوم کتاب «سطح بالاتر!» روش‌های من برای خلق طراحی بازی هستند.

طراحی بازی متنوع است. هیچ روش «درست» واحدی برای نزدیک شدن به طراحی بازی وجود ندارد؛ آنچه اهمیت دارد، ارتباط مؤثر ایده‌های شماست. این کتاب یک دیدگاه را ارائه می‌دهد و به این نکته اذعان می‌کند که روش‌های معتبر زیادی وجود دارد. کلید کار یافتن روش‌هایی است که برای شما و تیم‌تان مؤثر باشد.

کار تیمی ضروری است. بازی‌های ویدئویی خلق‌های مشترکی هستند که شامل افراد بااستعداد زیادی می‌شوند. نسبت دادن موفقیت به یک نفر، مانند طراح، نادرست و خودخواهانه است. شناختن سهم برنامه‌نویسان، هنرمندان، آزمایش‌کنندگان و دیگران بسیار مهم است.

گیم‌پلی در اولویت است. هر جنبه‌ای از توسعه بازی، از صحنه‌های کات تا مدل‌های درآمدزایی، باید از نظر تأثیر آن بر گیم‌پلی مورد توجه قرار گیرد. تجربه بازیکن باید در مرکز هر تصمیم‌گیری باشد.

2. ایده‌ها در همه جا هستند، ایده‌های قابل فروش طلا هستند

هر ایده خوب به مرز احمقانه نزدیک است.

الهام فراوان است. ایده‌های بازی می‌توانند از هر جایی بیایند: کتاب‌ها، فیلم‌ها، تجربیات شخصی یا حتی بازی‌های بد. کلید کار این است که به طور گسترده مصرف کنید، بگذارید ایده‌ها در ذهنتان شکل بگیرند و دیدگاه منحصر به فرد خود را به کار ببرید. ایده‌های به ظاهر احمقانه را نادیده نگیرید.

قابلیت فروش اهمیت دارد. در حالی که اشتیاق ضروری است، ایده‌های بازی باید برای مخاطبان وسیع‌تری قابل فروش باشند. تعادل بین دیدگاه شخصی و قابلیت تجاری یک چالش دائمی برای طراحان بازی است.

تکرار کلید است. ساخت بر اساس ایده‌ها و مکانیک‌های گیم‌پلی موجود یک استراتژی اثبات شده برای موفقیت است. حتی بازی‌های نوآورانه نیز از پیشینیان خود الهام می‌گیرند. درک تکامل طراحی بازی برای خلق چیزی جدید و جذاب ضروری است.

3. داستان‌گویی گیم‌پلی را تقویت می‌کند

اگر گیم‌پلی گوشت بازی است، پس داستان باید نمک باشد: به اندازه کافی برای افزودن طعم، اما بیش از حد می‌تواند همه چیز را خراب کند و شما را بکشد.

داستان به گیم‌پلی خدمت می‌کند. در حالی که همه بازی‌ها به یک روایت پیچیده نیاز ندارند، یک داستان خوب طراحی شده می‌تواند به طور قابل توجهی تجربه بازیکن را تقویت کند. داستان باید همیشه از گیم‌پلی حمایت کند، نه برعکس.

روایت در مقابل داستان. هر بازی یک روایت تولید می‌کند، ترتیبی از رویدادها که بازیکن تجربه می‌کند. طراحان باید بر ایجاد چندین روایت لذت‌بخش تمرکز کنند، حتی در بازی‌هایی که داستان سنتی ندارند.

مثلث عجیب‌بودن. هنگام خلق داستان بازی، تنها یک عنصر را به عنوان «عجیب» انتخاب کنید: شخصیت‌ها، فعالیت‌ها یا جهان. زیاده‌روی در این زمینه می‌تواند بازیکنان را بیگانه کند.

4. مستندسازی کلید توسعه بازی است

طراحان بازی بیشتر لذت می‌برند

اسناد طراحی بازی ضروری هستند. یک سند طراحی بازی (GDD) همه چیز را در بازی شما مشخص می‌کند و به عنوان یک نقشه‌راه برای تیم توسعه عمل می‌کند. در حالی که ایجاد یک GDD می‌تواند زمان‌بر باشد، این یک مرحله حیاتی برای اطمینان از یک محصول نهایی منسجم و مشخص است.

ارتباط در اولویت است. هدف اصلی مستندسازی طراحی بازی، ارتباط واضح است. GDD باید به گونه‌ای نوشته شود که برای همه اعضای تیم، صرف‌نظر از رشته‌شان، به راحتی قابل درک باشد.

یک صفحه و ده صفحه. قبل از نوشتن GDD کامل، یک صفحه و یک ده صفحه ایجاد کنید تا مفاهیم اصلی بازی را مشخص کنید. این اسناد کوتاه‌تر می‌توانند به تصفیه ایده کمک کنند و تأیید ذینفعان را جلب کنند.

5. شخصیت‌ها گیم‌پلی را هدایت می‌کنند

طراحان بازی بیشتر لذت می‌برند

شخصیت کلیدی است. شخصیت‌های جذاب برای جلب توجه بازیکنان و هدایت روایت ضروری هستند. زمان زیادی را صرف توسعه شخصیت‌هایی کنید که بازیکنان به آن‌ها اهمیت می‌دهند، حتی اگر سرنوشت آن‌ها مرگ باشد.

اثر یوردای. ایجاد یک رابطه وابسته بین شخصیت بازیکن و یک شخصیت غیرقابل بازی (NPC) می‌تواند ارتباط عاطفی قوی ایجاد کند. بقا NPC باید برای موفقیت بازیکن حیاتی باشد.

طنز مبتنی بر شخصیت. طنز در بازی‌ها باید از شخصیت‌ها ناشی شود، نه از شوخی‌های بی‌مزه. ویژگی‌ها و رفتارهای ثابت شخصیت‌ها می‌توانند لحظات واقعاً خنده‌داری ایجاد کنند.

6. دوربین و کنترل در اولویت هستند

طراحان بازی بیشتر لذت می‌برند

سه C. شخصیت، دوربین و کنترل‌ها سه عنصر بنیادی طراحی بازی هستند. این عناصر باید در مراحل اولیه پیش‌تولید مشخص شوند و در طول توسعه ثابت بمانند.

انتخاب دوربین اهمیت دارد. نمای دوربین تأثیر زیادی بر گیم‌پلی، طراحی سطح و خلق هنر دارد. دوربین مناسب برای بازی خود را انتخاب کنید و به آن پایبند باشید.

کنترل پادشاه است. کنترل‌های ارگونومیک و شهودی برای تجربه مثبت بازیکن حیاتی هستند. موقعیت دست بازیکن و محدودیت‌های فیزیکی کنترلر را در نظر بگیرید.

7. طراحی سطح: پارک‌های تفریحی و سیاه‌چاله‌ها

طراحان بازی بیشتر لذت می‌برند

سطوح داستان‌ها را روایت می‌کنند. سطوح باید به گونه‌ای طراحی شوند که بازیکنان را از طریق یک روایت منتقل کنند، درست مانند جاذبه‌های یک پارک تفریحی. از پیش‌گویی، تعیین هدف و حس واضحی از پیشرفت برای ایجاد تجربیات جذاب استفاده کنید.

کوچه‌ها در مقابل جزایر. طراحی سطح را می‌توان به دو نوع کلی تقسیم کرد: کوچه‌ها (تجربیات خطی و هدایت‌شده) و جزایر (محیط‌های باز و قابل کاوش). سبک مناسب برای گیم‌پلی و روایت بازی خود را انتخاب کنید.

ویینی‌ها بازیکنان را راهنمایی می‌کنند. از نشانه‌های معماری و نشانه‌های بصری برای راهنمایی بازیکنان در سطح استفاده کنید و از گم شدن آن‌ها جلوگیری کنید.

8. مبارزه: بیشتر از فقط خشونت

طراحان بازی بیشتر لذت می‌برند

مبارزه یک عنصر اصلی است. مبارزه یک عنصر محبوب و جذاب در بسیاری از بازی‌های ویدئویی است. یک سیستم مبارزه خوب طراحی شده نیاز به توجه دقیق به توانایی‌های شخصیت، هوش مصنوعی دشمن و طراحی سطح دارد.

تعادل کلید است. مبارزه باید چالش‌برانگیز اما عادلانه باشد. از ایجاد موقعیت‌هایی که احساس ارزان یا ناعادلانه به بازیکن می‌دهند، خودداری کنید.

تنوع ضروری است. به بازیکنان گزینه‌های مختلف مبارزه، از جمله حملات نزدیک، سلاح‌های دوربرد و توانایی‌های ویژه ارائه دهید. این کار مبارزه را تازه و جذاب نگه می‌دارد.

9. دشمنان: بیشتر از فقط هدف تمرین

طراحان بازی بیشتر لذت می‌برند

دشمنان چالش را تعریف می‌کنند. دشمنان بیشتر از فقط اهداف هستند؛ آن‌ها جزئی جدایی‌ناپذیر از تجربه گیم‌پلی هستند. اندازه، رفتار، سرعت و حملات آن‌ها باید به دقت طراحی شوند تا برخوردهای جذاب و چالش‌برانگیزی ایجاد کنند.

ترکیب دشمنان پیچیدگی ایجاد می‌کند. دشمنان را به گونه‌ای طراحی کنید که یکدیگر را تکمیل کنند و بازیکنان را مجبور به تطبیق استراتژی‌های خود و اتخاذ تصمیمات تاکتیکی کنند.

نبردهای رئیس اوج هستند. نبردهای رئیس باید برخوردهای به یادماندنی و چالش‌برانگیزی باشند که مهارت‌های بازیکن را آزمایش کرده و پیشرفت آن‌ها را پاداش دهند.

10. مکانیک‌ها: اجزای اصلی گیم‌پلی

طراحان بازی بیشتر لذت می‌برند

مکانیک‌ها تعامل را تعریف می‌کنند. مکانیک‌ها بلوک‌های سازنده گیم‌پلی هستند، اشیاء و سیستم‌هایی که بازیکنان با آن‌ها تعامل دارند تا تجربیات معناداری ایجاد کنند.

تنوع کلید است. به بازیکنان گزینه‌های متنوعی از مکانیک‌ها برای تعامل ارائه دهید، از سکوهای متحرک تا سوئیچ‌ها و اهرم‌ها. این کار گیم‌پلی را تازه و جذاب نگه می‌دارد.

زمان‌بندی همه چیز است. معماهای زمان‌بندی می‌توانند لحظات تنش‌زا و هیجان‌انگیز ایجاد کنند، اما باید عادلانه و قابل پیش‌بینی باشند.

11. قدرت‌افزایی: پاداش‌ها و پیشرفت

طراحان بازی بیشتر لذت می‌برند

قدرت‌افزایی‌ها گیم‌پلی را تقویت می‌کنند. قدرت‌افزایی‌ها افزایش موقتی در توانایی‌های بازیکن ارائه می‌دهند و تنوع و هیجان را به گیم‌پلی اضافه می‌کنند.

تنوع کلید است. دامنه‌ای از قدرت‌افزایی‌ها، از جمله تقویت‌های دفاعی، تهاجمی و حرکتی ارائه دهید. این به بازیکنان اجازه می‌دهد تا سبک بازی خود را سفارشی کنند و به موقعیت‌های مختلف سازگار شوند.

تعادل ضروری است. قدرت‌افزایی‌ها باید قوی باشند اما نه به حدی که بازی را خراب کنند. به دقت مدت زمان و تأثیرات هر قدرت‌افزایی را در نظر بگیرید تا تجربه گیم‌پلی متعادل را حفظ کنید.

12. چندنفره: بعد اجتماعی بازی

طراحان بازی بیشتر لذت می‌برند

چندنفره عمق می‌افزاید. حالت‌های چندنفره بعد اجتماعی به بازی‌ها اضافه می‌کنند و به بازیکنان اجازه می‌دهند با دیگران رقابت و همکاری کنند.

تنوع کلید است. دامنه‌ای از حالت‌های چندنفره، از جمله رقابتی، همکاری و ترکیبی ارائه دهید. این به سلیقه‌ها و سبک‌های بازی مختلف بازیکنان پاسخ می‌دهد.

تعادل ضروری است. به دقت گیم‌پلی را متعادل کنید تا اطمینان حاصل شود که همه بازیکنان تجربه‌ای عادلانه و لذت‌بخش دارند.

آخرین به‌روزرسانی:: March 21, 2025