No Bullsh!t Leadership

1. خلق ارزش، هسته‌ی رهبری است

به عنوان یک رهبر، شما تنها برای الگو بودن در زندگی شخصی‌تان آنجا نیستید. شما آنجا هستید تا ارزش خلق کنید.

تمرکز بر ارزش. رهبری به محبوبیت یا ویژگی‌های شخصی مربوط نمی‌شود؛ بلکه به ارائه‌ی ارزش به ذینفعان مربوط است. این ارزش می‌تواند مالی، مشتری‌محور یا مرتبط با ایمنی، کاهش ریسک یا کارایی باشد. رهبران باید درک کنند که در زمینه‌ی خود چه چیزی ارزش محسوب می‌شود و اقدامات خود را بر اساس آن تنظیم کنند.

• ارزش مالی: سودآوری، بازگشت سرمایه، کاهش هزینه
• ارزش مشتری: محصولات/خدمات برتر، وفاداری، درک نیازها
• کاهش ریسک: عملیاتی، مالی، شهرت
• ایمنی: حفاظت از کارکنان، کاهش حوادث

فعالیت در مقابل ارزش. رهبران باید فعالیت‌های با ارزش بالا را در اولویت قرار دهند و فعالیت‌های با ارزش پایین را حذف کنند. این نیازمند تغییر تمرکز از ورودی‌ها (فعالیت) به خروجی‌ها (ارزش) است. این به معنای انتخاب اینکه چه کاری انجام ندهید و رتبه‌بندی ابتکارات بر اساس ارزش بالقوه‌ی آن‌هاست.

• برنامه‌ریزی مبتنی بر صفر: به چالش کشیدن تمام فعالیت‌های موجود
• پاداش به نتایج، نه ورودی‌ها
• رتبه‌بندی کار بر اساس ارزش، نه فقط اولویت‌بندی

برتری بر کمال. تلاش برای کمال می‌تواند نتیجه‌ای معکوس داشته باشد. رهبران باید به دنبال برتری باشند که شامل بهبود مستمر و تعادل بین کیفیت و سرعت است. این به معنای پیشرفت است، نه دستیابی به یک ایده‌ی غیرقابل دستیابی.

• رویکرد تکراری: با یک پیش‌نویس شروع کنید و به مرور زمان آن را اصلاح کنید
• تمرکز بر ریسک: درک پتانسیل عواقب تصمیمات
• پاداش به تلاش برای برتری، حتی اگر منجر به شکست شود

2. احترام بر محبوبیت در رهبری ارجحیت دارد

راز [رهبری] مردم این است که افرادی را که از شما متنفرند از افرادی که هنوز در حال تصمیم‌گیری هستند دور نگه دارید.

احترام بر محبوبیت. رهبران باید احترام را بر محبوبیت ارجحیت دهند. همه‌ی افراد شما را دوست نخواهند داشت و این اشکالی ندارد. هدف کسب احترام از طریق شایستگی، صداقت و تمرکز بر نتایج است.

• اجتناب از تعارض، قاتل حرفه‌ای است
• گفتگوهای دشوار ضروری هستند
• تمرکز بر تیم، نه پذیرش شخصی

اعتماد، پایه و اساس است. اعتماد یک خیابان دوطرفه است. رهبران باید به مردم خود اعتماد کنند و از طریق شفافیت، ثبات، خطاپذیری، حقیقت، عدم منافع شخصی، شجاعت و حمایت از افراد خود، اعتماد آن‌ها را جلب کنند.

• شفافیت و وضوح: افکار و تصمیمات را به اشتراک بگذارید
• ثبات: در اقدامات و واکنش‌ها قابل پیش‌بینی باشید
• خطاپذیری: اشتباهات و محدودیت‌ها را بپذیرید
• حقیقت: صادق باشید، حتی زمانی که دشوار است
• عدم منافع شخصی: تصمیمات را برای خیر عمومی بگیرید
• شجاعت: کار درست را انجام دهید، نه کار آسان
• حمایت از افراد خود: اعتبار بدهید، از شکست محافظت کنید

بازخورد، یک هدیه است. گفتگوهای دشوار فرصت‌هایی برای رشد هستند. رهبران باید بازخوردی واضح، متعادل، ملموس و قابل حسابرسی ارائه دهند، همراه با حمایت.

• وضوح: یک پیام کلیدی
• تعادل: زمینه‌ی عملکرد کلی
• ملموس بودن: مثال‌های خاص
• دوطرفه بودن: گفتگو به صورت دوطرفه
• اهمیت: اهمیت بازخورد
• مسئولیت‌پذیری: چه چیزی باید تغییر کند
• حمایت: چگونه کمک خواهید کرد

3. تاب‌آوری، قدرت ضروری یک رهبر است

هر کسی می‌تواند در زمانی که دریا آرام است، فرمان را در دست بگیرد.

رهبر متعادل. موفقیت نیازمند ترکیبی از هوش (IQ)، هوش عاطفی (EQ) و تاب‌آوری (AQ) است. رهبران باید هر سه را توسعه دهند تا به طور مؤثر با چالش‌ها روبرو شوند.

• IQ: قدرت فکری، توانایی یادگیری
• EQ: توانایی مدیریت احساسات، ارتباط با دیگران
• AQ: توانایی مدیریت شکست‌ها، پایداری

خودآگاهی کلید است. رهبران باید در مورد ظرفیت خود برای مدیریت سختی‌ها صادق باشند. آن‌ها باید محرک‌های خود و نحوه‌ی واکنششان تحت فشار را شناسایی کنند.

• رهبر مین‌گذاری: سریعاً عصبانی می‌شود، انفجاری
• رهبر تفلون: دیگران را مقصر می‌داند، از مسئولیت‌پذیری اجتناب می‌کند
• رهبر کاتاتونیک: منجمد می‌شود، از تصمیم‌گیری اجتناب می‌کند

بر روی آنچه می‌توانید کنترل کنید تمرکز کنید. رهبران باید انرژی خود را بر روی دایره‌ی نفوذ و کنترل خود متمرکز کنند و از چیزهایی که نمی‌توانند تغییر دهند، رها شوند.

• حقایق سرد و سخت: چیزهایی که نمی‌توانید تغییر دهید
• کنترل: آنچه فکر می‌کنید، می‌گویید، انجام می‌دهید و چگونه رفتار می‌کنید
• نفوذ: آنچه می‌توانید از طریق اقدامات خود تحت تأثیر قرار دهید

دیدگاه ضروری است. رهبران باید رویدادها را در یک دیدگاه قرار دهند و بدترین سناریو را درک کنند و سوالات درستی بپرسند تا ترس را مدیریت کنند.

• بدترین چیزی که می‌تواند اتفاق بیفتد چیست؟
• تأثیر آن چقدر مهم است؟
• تأثیر بلندمدت چیست؟

4. در سطح خود کار کنید، نه پایین‌تر از آن

مشکل این است که شما برای انجام کارهای مردم خود پرداخت نمی‌شوید، شما برای انجام کار خود پرداخت می‌شوید.

دو انتقال کلیدی. رهبران باید دو انتقال کلیدی را مدیریت کنند: از مشارکت‌کننده‌ی فردی به رهبر دیگران و از رهبر دیگران به رهبر رهبران. هر انتقال نیازمند تغییر در تمرکز و قابلیت‌هاست.

• رهبر دیگران: نزدیک به کار، کنترل مستقیم
• رهبر رهبران: کنترل کمتر، نفوذ بیشتر

رهبر حرفه‌ای. رهبران باید از تخصص فنی خود دست بکشند و نقش خود را به عنوان یک رهبر بپذیرند. این نیازمند تغییر در هویت و تمرکز بر خلق ارزش از طریق دیگران است.

• تغییر از متخصص به عمومی
• تمرکز بر توانمندسازی دیگران، نه انجام کار
• درک ارزش رهبری

در سطح مناسب کار کنید. رهبران باید از پایین رفتن به کارهای مردم خود اجتناب کنند. این وابستگی ایجاد می‌کند، مسئولیت‌پذیری را کاهش می‌دهد و مانع رشد می‌شود.

• تمرکز بر استراتژی، نه تاکتیک‌ها
• توانمندسازی قابلیت‌ها، نه وابستگی
• افراد خود را توانمند کنید، کار آن‌ها را انجام ندهید

ترک یک سطح، ترک یک منطقه‌ی راحتی. هر سطح جدید نیازمند مجموعه‌ای جدید از مهارت‌ها و تمایل به خارج شدن از منطقه‌ی راحتی شماست.

• هدف نقش جدید خود را درک کنید
• روابط و گروه‌های جدید را شناسایی کنید
• تمرکز جدید خود را ارتباط برقرار کنید

5. ابهام را تسلط کنید، نه اینکه از آن فلج شوید

نقش یک رهبر، با این حال، همان است. هنگامی که شما مسئولیت بیشتری را بر عهده می‌گیرید، یک قابلیت کلیدی رهبری این است که در ابهام به راحتی بنشینید، پیچیدگی و عدم قطعیت محیط خود را جذب کنید و سپس آن عدم قطعیت را به اقدام‌های ملموس و مشخص برای کسانی که رهبری می‌کنید، ترجمه کنید.

ابهام یک ثابت است. رهبران باید در یک محیط ناپایدار، نامشخص، پیچیده و مبهم (VUCA) راحت عمل کنند. آن‌ها باید عدم قطعیت را به وضوح برای مردم خود ترجمه کنند.

• VUCA: ناپایدار، نامشخص، پیچیده، مبهم
• رهبران باید وضوح ارائه دهند، نه سردرگمی
• وظایف روزانه را به اهداف بالاتر متصل کنند

عدم اقدام، مخرب است. رهبرانی که نمی‌توانند ابهام را مدیریت کنند، اغلب متوقف می‌شوند که منجر به عدم اعتماد، کاهش مسئولیت‌پذیری و از دست دادن ارزش می‌شود.

• عدم ارتباط، عدم قطعیت ایجاد می‌کند
• عدم اقدام، خلق ارزش را خفه می‌کند
• مسئولیت مشترک به عدم مسئولیت تبدیل می‌شود
• ابهام در زیر شما انباشته می‌شود

حرکت‌های بدون پشیمانی. هنگامی که با ابهام غیرقابل حل مواجه می‌شوید، رهبران باید بر روی حرکت‌های بدون پشیمانی تمرکز کنند که ارزش ایجاد می‌کنند، صرف‌نظر از نتیجه.

• پایه‌های قوی بسازید
• در قابلیت‌های اصلی سرمایه‌گذاری کنید
• کارایی را افزایش دهید
• بینش‌ها را به دست آورید
• به طور مؤثر مذاکره کنید
• پیش‌بینی‌های لازم را ایجاد کنید

ابهام به عنوان مزیت رقابتی. رهبران باید از ابهام به نفع خود استفاده کنند و فرصت‌ها را شناسایی کرده و اقدام‌های جسورانه‌ای انجام دهند که رقبا نمی‌توانند انجام دهند.

• در زمان بحران به دنبال فرصت‌ها باشید
• قاطع باشید، نه واکنشی
• ریسک‌های محاسبه‌شده را بپذیرید

6. اقدام قاطع بر اطلاعات کامل ارجحیت دارد

اتخاذ تصمیمات بهتر سریع‌تر از رقبای شما، یک عامل کلیدی در موفقیت مداوم سازمان شماست.

تصمیمات به موقع حیاتی هستند. سرعت یک عنصر اساسی در تصمیمات عالی است. رهبران باید قاطعانه عمل کنند، حتی در غیاب اطلاعات کامل.

• سرعت بر دقت ارجحیت دارد
• از فلج تحلیلی اجتناب کنید
• تصمیم بگیرید و در حین پیشرفت تنظیم کنید

مسئولیت‌پذیری کلید است. تصمیمات باید توسط یک فرد مشخص و مسئول اتخاذ شوند، تا حد امکان نزدیک به تخصص اصلی.

• مسئولیت‌پذیری یک‌نقطه‌ای
• توانمندسازی کسانی که نزدیک به مشکل هستند
• اجتناب از تصمیم‌گیری به صورت کمیته‌ای

چندین دیدگاه را در نظر بگیرید. رهبران باید از دیدگاه‌های متنوع ورودی بگیرند، اما همچنین باید سر و صدا را فیلتر کرده و بر روی عوامل مرتبط‌تر تمرکز کنند.

• ورودی بگیرید، نه اجماع
• منافع شخصی و ترس را فیلتر کنید
• معیارهای تصمیم‌گیری را بر اساس اهمیت رتبه‌بندی کنید

تأثیر کلی. تصمیمات عالی تأثیرات کلی مشکلات را در نظر می‌گیرند و بین ارزش کوتاه‌مدت و بلندمدت تعادل برقرار می‌کنند و به علل ریشه‌ای، نه فقط علائم، می‌پردازند.

• تمام ذینفعان را در نظر بگیرید
• بین ارزش کوتاه‌مدت و بلندمدت تعادل برقرار کنید
• به علل ریشه‌ای بپردازید، نه فقط علائم

ارتباط مؤثر. رهبران باید تصمیمات را به وضوح به ذینفعان خود ارتباط دهند و دلایل و مراحل بعدی را توضیح دهند.

• در مورد فرآیند شفاف باشید
• دلایل پشت تصمیم را توضیح دهید
• مراحل بعدی را مشخص کنید

7. مسئولیت‌پذیری، پایه و اساس اجرا است

مسئولیت‌پذیری مشترک، هیچ مسئولیتی نیست.

مسئولیت‌پذیری یک‌نقطه‌ای. هر نتیجه باید یک فرد مسئول واحد داشته باشد. مسئولیت‌پذیری مشترک مالکیت را رقیق کرده و انگیزه برای نتایج را کاهش می‌دهد.

• یک سر برای تشویق، یک سر برای تنبیه
• اجتناب از مدیریت به صورت کمیته‌ای
• به وضوح نقش‌ها و مسئولیت‌ها را تعریف کنید

مسئولیت‌پذیری در مقابل سرزنش. مسئولیت‌پذیری به معنای سرزنش نیست؛ بلکه به معنای مالکیت و مسئولیت است. رهبران باید فرهنگی ایجاد کنند که در آن افراد توانمند به اتخاذ تصمیمات و یادگیری از اشتباهات خود باشند.

• بر یادگیری تمرکز کنید، نه سرزنش
• محیطی امن برای ریسک‌پذیری ایجاد کنید
• تلاش و نتایج را پاداش دهید

توانمندسازی ضروری است. مسئولیت‌پذیری باید با توانمندسازی همراه باشد. رهبران باید به افراد خود خودمختاری، منابع و حمایتی که برای موفقیت نیاز دارند، بدهند.

• اهداف و انتظارات واضح
• حقوق تصمیم‌گیری
• منابع مناسب
• مربی‌گری و مشاوره
• حمایت از مسائل بین تیمی
• اجازه دهید افراد بر اساس شایستگی‌های خود موفق یا ناموفق شوند

مسئولیت‌پذیری در سازمان‌های پیچیده. حتی در ساختارهای ماتریسی، مسئولیت‌پذیری یک‌نقطه‌ای حیاتی است. رهبران باید به وضوح نقش‌های خطی و ستادی را تعریف کرده و اطمینان حاصل کنند که مسئولیت‌پذیری رقیق نمی‌شود.

• نقش‌های خطی: تمرکز بر تحویل‌های اصلی
• نقش‌های ستادی: ارائه تخصص و حمایت
• رهبران خطی مسئول نتایج هستند

8. نقاط را به هم متصل کنید: یکپارچه‌سازی و کاربرد

وقتی شما یک رهبر هستید، آنچه انجام می‌دهید مهم است.

اصول را یکپارچه کنید. رهبران باید هفت اصل را در کار روزانه خود یکپارچه کنند. این نیازمند تعهد به خودسازی و تمایل به تغییر است.

• ارزش ارائه دهید: بر نتایج تمرکز کنید، نه فعالیت‌ها
• با تعارض برخورد کنید: احترام را بر محبوبیت ارجحیت دهید
• تاب‌آوری بسازید: احساسات را مدیریت کنید، بر کنترل تمرکز کنید
• در سطح مناسب کار کنید: دیگران را توانمند کنید، نه میکرو مدیریت کنید
• ابهام را تسلط کنید: وضوح ارائه دهید، اقدام قاطعانه انجام دهید
• تصمیمات عالی بگیرید: سرعت را در اولویت قرار دهید، ورودی بگیرید
• مسئولیت‌پذیری را پیش ببرید: توانمندسازی کنید، نه سرزنش

تنظیم لحن، سرعت و استاندارد. رهبران باید لحن تیم خود را تنظیم کنند و انتظارات واضحی برای رفتار و عملکرد تعیین کنند.

• لحن: هنجارهای فرهنگی، استانداردهای اخلاقی
• سرعت: سرعت تصمیم‌گیری، شتاب
• استاندارد: انتظارات عملکرد، کیفیت

ایجاد یک ریتم جلسه. رهبران باید یک ریتم جلسه منظم برای ارتباط، مربی‌گری و مسئولیت‌پذیری افراد ایجاد کنند.

• جلسات یک‌به‌یک: ایجاد روابط، ارائه بازخورد
• جلسات گروهی: ارتباط استراتژی، بررسی عملکرد
• برنامه‌ریزی سالانه: تعیین اولویت‌ها، تخصیص منابع

از غذای خود بخورید. رهبران باید رفتارهایی را که از افراد خود انتظار دارند، مدل‌سازی کنند. آن‌ها باید مسئول‌ترین فرد در سازمان باشند.

• با مثال رهبری کنید
• برای اقدامات خود مسئول باشید
• دیگران را به حساب بکشید

آخرین به‌روزرسانی:: January 17, 2025