Radical Compassion

1. مهربانی هسته‌ی اصلی تمرین بودایی و طبیعت انسانی است

مهربانی در ذات ما به عنوان انسان‌ها نهفته است. این ویژگی برای ما طبیعی است و نیازی به خلق آن نداریم.

مهربانی ذاتی. بودیسم آموزش می‌دهد که مهربانی چیزی نیست که ما نیاز به ساختن آن داشته باشیم، بلکه یک ویژگی ذاتی از وجود ماست که می‌توانیم آن را کشف و تقویت کنیم. این دیدگاه به چالش می‌کشد که انسان‌ها ذاتاً خودخواه یا تهاجمی هستند. در عوض، این نظریه بیان می‌کند که طبیعت بنیادی ما از kindness و همدلی تشکیل شده است.

دیدگاه تکاملی. برخی بر این باورند که مهربانی به عنوان یک مکانیزم بقا برای گروه‌های کوچک تکامل یافته است و همکاری و پیوند اجتماعی را تقویت می‌کند. این پایه زیستی برای مهربانی نشان می‌دهد که این ویژگی در گونه ما به صورت سخت‌افزاری وجود دارد و تنها یک ساختار فرهنگی یا مذهبی نیست.

پتانسیل جهانی. دیدگاه بودایی بر این باور است که همه موجودات پتانسیل مهربانی را دارند که اغلب به آن "طبیعت بودا" گفته می‌شود. این به این معناست که پرورش مهربانی به معنای افزودن چیزی جدید نیست، بلکه به معنای حذف موانعی است که خوبی ذاتی ما را پنهان کرده‌اند.

2. پرورش مهربانی با خودآگاهی و پذیرش خود آغاز می‌شود

وقتی که ما به طور مداوم در تلاش نیستیم که چیزی یا کسی باشیم، کمتر تحت تأثیر پیش‌فرض‌های خود قرار می‌گیریم و می‌توانیم واضح‌تر ببینیم.

پایه خودآگاهی. توسعه مهربانی با خوداندیشی صادقانه آغاز می‌شود. این شامل بررسی افکار، احساسات و رفتارهای ما بدون قضاوت است. با آگاهی بیشتر از فضای درونی خود، می‌توانیم واکنش‌ها و انگیزه‌های خود را بهتر درک کنیم.

پذیرش نواقص. یک گام حیاتی در پرورش مهربانی، یادگیری پذیرش خود به همان شکلی است که هستیم، از جمله نواقص و کاستی‌های خود. این پذیرش خود، پایه‌ای برای گسترش مهربانی به دیگران ایجاد می‌کند.

تمرین ذهن‌آگاهی. مدیتیشن منظم و تمرینات ذهن‌آگاهی می‌تواند به توسعه خودآگاهی و پذیرش خود کمک کند. این تمرینات به ما اجازه می‌دهند که افکار و احساسات خود را بدون درگیر شدن با آن‌ها مشاهده کنیم و فضایی برای واکنش‌های مهربانانه‌تر ایجاد کنیم.

3. مهربانی واقعی از شناخت ارتباط متقابل ما ناشی می‌شود

اساس عمل مهربانانه اهمیت کار کردن با آنچه که وجود دارد به جای مبارزه با آن است، و منظور من این است که با جنبه‌های ناخواسته و غیرقابل قبول خود کار کنید، تا زمانی که آنچه غیرقابل قبول و ناخواسته در بیرون ظاهر می‌شود، بتوانید با آن بر اساس کار کردن با محبت برای خودتان ارتباط برقرار کنید.

واقعیت متصل. فلسفه بودایی بر ارتباط متقابل همه موجودات تأکید می‌کند. شناخت این وابستگی می‌تواند به طور طبیعی به همدلی و مهربانی بیشتر برای دیگران منجر شود، زیرا ما متوجه می‌شویم که رنج آن‌ها از رنج ما جدا نیست.

پذیرش دشواری‌ها. مهربانی واقعی شامل کار کردن با چالش‌ها و جنبه‌های "غیرقابل قبول" خود است. با مواجهه با مشکلات خود، همدلی بیشتری برای دشواری‌های دیگران پیدا می‌کنیم.

شکستن موانع. با توسعه مهربانی، موانع درک شده بین خود و دیگران شروع به حل شدن می‌کند. این تغییر در دیدگاه اجازه می‌دهد که رویکردی با قلب باز و کمتر قضاوت‌گر به تجربیات دیگران داشته باشیم.

4. تمرین لوجون نگرش‌ها را تغییر می‌دهد و مهربانی را پرورش می‌دهد

آموزه‌های لوجون می‌گویند که راه کمک، راه عمل مهربانانه، تبادل خود با دیگران است. وقتی می‌توانید خود را به جای کسی دیگر بگذارید، آنگاه می‌دانید که چه چیزی لازم است و چه چیزی به قلب می‌رسد.

آموزش ذهن. لوجون یک تمرین بودایی تبت است که هدف آن تغییر نگرش‌ها و پرورش مهربانی است. این شامل کار کردن با مجموعه‌ای از شعارها یا ضرب‌المثل‌هاست که الگوهای تفکر عادی ما را به چالش می‌کشد.

اصول کلیدی:

• "همه سرزنش‌ها را به یک سمت هدایت کن": پذیرش مسئولیت برای واکنش‌های خود
• "از همه سپاسگزار باش": شناختن تمام تجربیات به عنوان فرصت‌هایی برای رشد
• "از تشویق انتظار نداشته باش": عمل کردن به طور مهربانانه بدون جستجوی شناخت

کاربرد عملی. تمرین لوجون از عمل‌کنندگان می‌خواهد که این اصول را در زندگی روزمره به کار ببرند و به تدریج نگرش‌ها و واکنش‌های خود را به سمت مهربانی و کمتر خودمحور شدن تغییر دهند.

5. عمل مهربانانه نیاز به وسایل ماهرانه و صبر دارد

این رویکرد بیشتر باز و شجاعانه است. این به عدم دانستن آنچه که خواهد شد مربوط می‌شود. این هیچ ارتباطی با خواستن برای به دست آوردن زمین زیر پا ندارد.

وسایل ماهرانه. عمل مهربانانه به دنبال یک فرمول مشخص نیست، بلکه به تطبیق با هر وضعیت منحصر به فرد مربوط می‌شود. این نیاز به توسعه حکمت برای تشخیص بهترین رویکرد در هر لحظه دارد.

صبر و شجاعت. عمل واقعی مهربانانه اغلب شامل نشستن با عدم قطعیت و ناراحتی است. این نیاز به شجاعت برای مواجهه با وضعیت‌های دشوار بدون تلاش فوری برای "رفع" آن‌ها دارد.

نگاه بلندمدت. عمل مهربانانه ممکن است همیشه نتایج فوری نداشته باشد. این نیاز به صبر و تمایل به ادامه حمایت حتی زمانی که پیشرفت به نظر کند یا نامشخص است، دارد.

6. موانع مهربانی می‌توانند از طریق تمرین برطرف شوند

نگرانی انتزاعی درباره دیگران کافی نیست. عملی‌ترین و فوری‌ترین راه برای شروع به اشتراک‌گذاری با دیگران و کار برای منافع آن‌ها، کار کردن با وضعیت خانگی خود و گسترش از آنجا است.

موانع رایج:

• ترس از آسیب‌پذیری
• خودمحوری
• خستگی یا فرسودگی مهربانی
• قضاوت و تعصب

گام‌های عملی:

1. از کوچک شروع کنید: در تعاملات روزمره مهربانی را تمرین کنید
2. ذهن‌آگاهی را پرورش دهید تا افکار قضاوتی را شناسایی کنید
3. در مدیتیشن محبت‌آمیز شرکت کنید
4. از افراد یا گروه‌های همفکر حمایت بگیرید

گسترش تدریجی. با غلبه بر موانع در محیط نزدیک خود، ظرفیت ما برای مهربانی به طور طبیعی گسترش می‌یابد تا دایره وسیع‌تری از موجودات را در بر بگیرد.

7. حمایت از دیگران به طور مهربانانه شامل حضور و گوش دادن است

می‌بینید، یکی از عجیب‌ترین چیزهایی که درباره بودن یک فرد حمایت‌کننده خوب یاد گرفته‌ام این است که کار اصلی شما، بودن به عنوان یک اسفنج عاطفی است.

حضور فعال. بودن واقعاً حاضر برای کسی که به کمک نیاز دارد، اغلب شامل فقط بودن در کنار اوست، بدون تلاش برای رفع یا تغییر وضعیت او. این حضور می‌تواند بیشتر از هر کلمه یا عمل دیگری درمانی باشد.

گوش دادن عمیق. حمایت مهربانانه شامل گوش دادن بدون قضاوت است و اجازه می‌دهد که فرد دیگر به طور کامل خود را بیان کند. این نوع گوش دادن فضایی امن برای بهبودی و رشد ایجاد می‌کند.

هم‌احساسی عاطفی. با اجازه دادن به خود برای احساس و هم‌احساسی با عواطف دیگری، می‌توانیم حس ارتباط و درک عمیقی را فراهم کنیم که به شدت حمایت‌کننده است.

8. تعادل بین مراقبت از خود و مراقبت از دیگران برای مهربانی پایدار حیاتی است

آنچه برای فرد حمایت‌کننده دشوارتر و بیشتر زیرکانه است، آشفتگی درونی است که در سطوح عاطفی و روانی شروع به شکل‌گیری می‌کند.

شناسایی استرس مراقب. حمایت از دیگران، به ویژه در وضعیت‌های چالش‌برانگیز، می‌تواند بار عاطفی و روانی قابل توجهی به همراه داشته باشد. شناسایی نشانه‌های استرس و فرسودگی مراقب ضروری است.

تمرینات مراقبت از خود:

• استراحت‌های منظم و مراقبت از خود
• جستجوی حمایت از دیگران، از جمله کمک حرفه‌ای
• حفظ علایق و روابط شخصی
• تمرین ذهن‌آگاهی و تکنیک‌های کاهش استرس

مهربانی پایدار. با مراقبت از خود، اطمینان حاصل می‌کنیم که می‌توانیم در درازمدت حمایت مهربانانه‌ای به دیگران ارائه دهیم. مراقبت از خود نه تنها خودخواهی نیست، بلکه برای مراقبت پایدار ضروری است.

آخرین به‌روزرسانی:: July 27, 2024