The 4 Stages of Psychological Safety

1. ایمنی روانی: بنیاد تیم‌های با عملکرد بالا

ایمنی روانی وضعیتی است که در آن شما احساس می‌کنید (1) شامل هستید، (2) در یادگیری ایمن هستید، (3) در مشارکت ایمن هستید و (4) در به چالش کشیدن وضعیت موجود ایمن هستید—همه این‌ها بدون ترس از خجالت، حاشیه‌نشینی یا مجازات به نوعی.

تعریف و اهمیت. ایمنی روانی سنگ بنای تیم‌های با عملکرد بالا و سازمان‌های نوآورانه است. این وضعیت محیطی را ایجاد می‌کند که در آن اعضای تیم احساس امنیت کافی برای پذیرش ریسک‌های بین فردی، بیان نظرات و مشارکت در ایده‌ها بدون ترس از عواقب منفی دارند. این مفهوم فراتر از تحمل یا ادب صرف است؛ بلکه به ایجاد فرهنگی از اعتماد، احترام و شفافیت مربوط می‌شود.

تأثیر بر عملکرد. تحقیقات، از جمله پروژه آریستوتل گوگل، به طور مداوم نشان داده‌اند که ایمنی روانی مهم‌ترین عامل در توضیح عملکرد بالای تیم‌ها است. زمانی که ایمنی روانی بالا باشد:

• افراد مالکیت بیشتری را به عهده می‌گیرند و تلاش بیشتری را آزاد می‌کنند
• یادگیری و حل مسئله با سرعت بیشتری انجام می‌شود
• نوآوری و خلاقیت شکوفا می‌شود
• مشارکت و نگه‌داشت کارکنان بهبود می‌یابد

عدم وجود ایمنی روانی. بدون آن، افراد تمایل دارند:

• خودسانسوری کنند و انرژی خود را به سمت خودمحافظتی هدایت کنند
• کمتر تأمل کنند و کمتر قادر به خودتشخیص یا خوداصلاح باشند
• از سازمان disengage کنند یا آن را ترک کنند

2. چهار مرحله ایمنی روانی: سفری تدریجی

مدل تدریجی. چهار مرحله ایمنی روانی نمایانگر یک پیشرفت طبیعی بر اساس نیازهای انسانی هستند:

1. ایمنی شمول
2. ایمنی یادگیری
3. ایمنی مشارکت
4. ایمنی چالش

احترام و اجازه. هر مرحله شامل سطوح فزاینده‌ای از احترام و اجازه‌ای است که به افراد در یک واحد اجتماعی داده می‌شود. با پیشرفت تیم‌ها در این مراحل، پتانسیل بیشتری برای همکاری، عملکرد و نوآوری آزاد می‌شود.

تأثیر بر سازمان. درک و پیاده‌سازی این مدل می‌تواند به رهبران کمک کند:

• محیط‌های کاری شامل‌تر و پربازده‌تری ایجاد کنند
• فرهنگی از یادگیری و بهبود مستمر را پرورش دهند
• کارکنان را توانمند سازند تا بهترین کار خود را ارائه دهند
• نوآوری را تشویق کرده و وضعیت موجود را به چالش بکشند

3. ایمنی شمول: پذیرش ارزش انسانی و تعلق

پذیرش بنیادی. ایمنی شمول اولین و بنیادی‌ترین مرحله ایمنی روانی است. این مرحله به پذیرش افراد در یک واحد اجتماعی صرفاً بر اساس انسانیت آن‌ها مربوط می‌شود، بدون توجه به تفاوت‌های زمینه‌ای، اعتقادات یا جمعیت‌شناسی.

تأثیر بر افراد. زمانی که ایمنی شمول وجود دارد:

• افراد احساس پذیرش و ارزشمندی برای آنچه که هستند می‌کنند
• ترس از انزوا اجتماعی از بین می‌رود
• افراد بیشتر تمایل به مشارکت و درگیر شدن دارند

ایجاد ایمنی شمول. رهبران و اعضای تیم می‌توانند با:

• به‌طور فعال اعضای جدید را خوشامد بگویند
• به دیدگاه‌های دیگران علاقه واقعی نشان دهند
• از تمایزات یا تبعیض‌های خودسرانه پرهیز کنند
• همدلی و درک را تمرین کنند

4. ایمنی یادگیری: پرورش رشد بدون ترس

تعریف واقعی ویرانی این است که هیچ‌کس وقتی شکست می‌خورید، اهمیتی ندهد.

محیط یادگیری ایمن. ایمنی یادگیری به افراد اجازه می‌دهد تا در تمام جنبه‌های فرآیند یادگیری – پرسش، ارائه و دریافت بازخورد، آزمایش و اشتباه کردن – بدون ترس از عواقب یا خجالت درگیر شوند.

تأثیر بر رشد. زمانی که ایمنی یادگیری وجود دارد:

• افراد بیشتر تمایل دارند آنچه را که نمی‌دانند، بپذیرند
• اشتباهات به عنوان فرصت‌هایی برای یادگیری دیده می‌شوند، نه شکست
• کنجکاوی و اکتشاف تشویق می‌شود

پرورش ایمنی یادگیری. برای ایجاد محیطی با ایمنی یادگیری:

• پرسش‌ها و کنجکاوی را تشویق کنید
• به اشتباهات و شکست‌ها پاسخ مثبت دهید
• بازخورد سازنده و غیرقضاوتی ارائه دهید
• الگوی ذهنیت رشد و یادگیری مستمر باشید

5. ایمنی مشارکت: توانمندسازی عملکرد خودمختار

تبادل خودمختاری هدایت‌شده برای نتایج، اساس عملکرد انسانی است.

خودمختاری و مسئولیت‌پذیری. ایمنی مشارکت به معنای اعطای خودمختاری به افراد برای استفاده از مهارت‌ها و استعدادهای خود به منظور ایجاد مشارکت‌های معنادار است. این یک امتیاز به دست آمده بر اساس شایستگی و قابلیت اطمینان اثبات شده است.

تأثیر بر عملکرد. زمانی که ایمنی مشارکت وجود دارد:

• افراد احساس توانمندی برای ابتکار عمل می‌کنند
• سطح بالاتری از درگیری و مالکیت وجود دارد
• تیم‌ها می‌توانند از مهارت‌ها و دیدگاه‌های متنوع بهره‌برداری کنند

ایجاد ایمنی مشارکت. رهبران می‌توانند با:

• واگذاری وظایف و مسئولیت‌های معنادار
• ارائه انتظارات و معیارهای موفقیت واضح
• ارائه حمایت و منابع بدون میکرو مدیریت
• شناسایی و قدردانی از مشارکت‌های فردی

6. ایمنی چالش: پرورش نوآوری از طریق مخالفت

اختصاص مخالفت به یک پروژه، اولویت یا ابتکار از ابتدا، ترس طبیعی معمولاً مرتبط با به چالش کشیدن وضعیت موجود را از بین می‌برد.

تشویق مخالفت سازنده. ایمنی چالش بالاترین سطح ایمنی روانی را نمایان می‌کند، جایی که افراد احساس امنیت کافی برای به چالش کشیدن وضعیت موجود، بیان نظرات مخالف و پیشنهاد ایده‌های نوآورانه بدون ترس از عواقب دارند.

تأثیر بر نوآوری. زمانی که ایمنی چالش وجود دارد:

• تفکر خلاق و حل مسئله شکوفا می‌شود
• سازمان سازگارتر و مقاوم‌تر می‌شود
• تفکر گروهی و رضایت‌مندی کاهش می‌یابد

پرورش ایمنی چالش. برای ایجاد محیطی که چالش‌ها را خوشامد می‌گوید:

• به‌طور صریح مخالفت سازنده را دعوت و پاداش دهید
• الگوی باز بودن به انتقاد و ایده‌های جدید باشید
• فرآیندهایی برای تولید و ارزیابی ایده‌ها پیاده‌سازی کنید
• از کسانی که صحبت می‌کنند، حتی زمانی که ایده‌هایشان پذیرفته نمی‌شود، محافظت کنید

7. نقش رهبری در پرورش ایمنی روانی

سازمان‌ها از رهبران خود پیشی نمی‌گیرند، بلکه آن‌ها را منعکس می‌کنند.

رهبر به عنوان نگهدارنده فرهنگ. رهبران نقش حیاتی در ایجاد و حفظ ایمنی روانی در تیم‌ها و سازمان‌های خود دارند. رفتار آن‌ها تن را تعیین کرده و به عنوان الگویی برای دیگران عمل می‌کند.

رفتارهای کلیدی رهبری. برای پرورش ایمنی روانی، رهبران باید:

• آسیب‌پذیری را نشان دهند و اشتباهات را بپذیرند
• به‌طور فعال به دنبال دیدگاه‌های متنوع باشند
• به پرسش‌ها، بازخوردها و چالش‌ها پاسخ مثبت دهند
• افراد را بدون شرم یا سرزنش مسئول نگه دارند
• از اعضای تیم که ریسک می‌کنند، حمایت کنند

تلاش مستمر. ایجاد ایمنی روانی یک اقدام یک‌باره نیست، بلکه یک فرآیند مداوم است که نیاز به توجه و تقویت مستمر از سوی رهبران در تمام سطوح دارد.

8. اجتناب از پدرسالاری و استثمار: خطرات عدم تعادل

چاله‌های پدرسالاری و استثمار سازمان را با ترس پر می‌کند.

تعادل احترام و اجازه. ایمنی روانی نیاز به احترام به افراد و اجازه برای مشارکت دارد. عدم تعادل در هر دو سمت می‌تواند به نتایج مضر منجر شود:

• پدرسالاری: احترام بالا، اجازه پایین

  • وابستگی و ناتوانی آموخته شده را پرورش می‌دهد
  • ابتکار و نوآوری را خفه می‌کند

• استثمار: احترام پایین، اجازه بالا

  • ارزش را بدون توجه به ارزش انسانی استخراج می‌کند
  • به فرسودگی، کینه و گردش مالی بالا منجر می‌شود

شناسایی و رسیدگی به عدم تعادل‌ها. رهبران باید:

• به‌طور منظم رفتار و فرهنگ سازمانی خود را ارزیابی کنند
• از اعضای تیم در تمام سطوح بازخورد بگیرند
• به موارد پدرسالاری یا استثمار به‌طور فوری رسیدگی کنند
• برای تعادل بین توانمندسازی و حمایت تلاش کنند

ایجاد فرهنگ‌های پایدار. با اجتناب از این افراط‌ها و پرورش ایمنی روانی واقعی، سازمان‌ها می‌توانند محیط‌هایی ایجاد کنند که در آن افراد شکوفا شوند، نوآوری شکوفا شود و عملکرد پایدار بالا ممکن شود.

آخرین به‌روزرسانی:: November 19, 2024