نکات کلیدی
۱. شوخی‌ای که در اتوبوس شماره ۵۷ به فاجعه‌ای هولناک انجامید
در یک لحظه، ساشا در میان شعله‌های آتش بیدار می‌شود و شروع به فریاد زدن می‌کند.
یک روز عادی در مسیر رفت‌وآمد. در چهارم نوامبر ۲۰۱۳، اتوبوس شماره ۵۷ در اوکلند کالیفرنیا، ترکیبی از دانش‌آموزان و مسافران را به خانه می‌رساند. ساشا، دانش‌آموز سال آخر یک مدرسه خصوصی، نزدیک عقب اتوبوس خوابیده بود و دامن سفید و نازکی به تن داشت. ریچارد، نوجوان شانزده ساله و دانش‌آموز سال سوم دبیرستان اوکلند، در کنار پسرعمو و دوستش، لوید و جمال، مشغول شوخی بود.
فندک به دامن نزدیک شد. در حالی که ساشا خواب بود، ریچارد که ظاهراً تحت تأثیر جمال بود، فندکی را نزدیک لبه دامن ساشا روشن کرد. ریچارد بعدها ادعا کرد که این کار صرفاً یک شوخی بی‌ضرر بوده، مثل آنچه در تلویزیون دیده بود، و انتظار داشت پارچه فقط کمی دود کند و ساشا بیدار شود. اما دامن سبک و نازک بلافاصله آتش گرفت.
هرج‌ومرج و نجات. ساشا در میان شعله‌ها بیدار شد و با ترس فریاد زد. مسافران وحشت‌زده فرار کردند، اما دو مرد جلو آمدند، ساشا را به زمین انداختند و با یک کت آتش را خاموش کردند. ساشا دچار سوختگی‌های شدید درجه دو و سه شد و نیازمند بستری طولانی و چندین عمل جراحی بود.
۲. دنیای ساشا: هویت بی‌جنسیتی و جامعه‌ای حمایتگر
ساشا، مانند بسیاری از افراد غیرهمجنس‌گرا، می‌خواهد با ضمیر «آن‌ها» خطاب شود.
کاوش در هویت. ساشا که در کودکی به سندرم آسپرگر مبتلا شده بود، فردی بسیار باهوش و علاقه‌مند به زبان، ریاضیات و دنیای خیالی بود. در دوران راهنمایی شروع به پرسش درباره جنسیت خود کرد و در نهایت خود را بی‌جنسیت (agender) شناخت؛ یعنی نه مرد و نه زن، و ترجیح می‌داد با ضمیر «آن‌ها» شناخته شود.
یافتن پذیرش. ساشا در مدرسه خصوصی کوچکی به نام میبک در برکلی تحصیل می‌کرد که به پذیرش دانش‌آموزان غیرمتعارف شهرت داشت. در میبک، ساشا احساس راحتی می‌کرد تا هویت خود را کاوش کند، از جمله پوشیدن دامن که برایش راحت بود و راهی برای ابراز خود می‌دانست.
- در میبک دانش‌آموزان دیگری با هویت‌های جنسیتی غیرمتعارف حضور داشتند.
- دوستان و معلمان معمولاً حمایتگر بودند و تلاش می‌کردند ضمایر درست را به کار ببرند.
- والدین ساشا، دبی و کارل، نیز حمایتگر بودند، هرچند گاهی در درک موضوع دچار مشکل می‌شدند و نگران امنیت ساشا بودند.
نمایان بودن و آسیب‌پذیری. هرچند میبک محیطی امن بود، پوشیدن دامن ساشا را در خارج از مدرسه، به‌ویژه در حمل‌ونقل عمومی مانند اتوبوس ۵۷، برجسته می‌کرد. این دیده شدن، هرچند برای ساشا تأییدکننده بود، او را در دنیایی که کمتر پذیرای تفاوت‌ها بود، در معرض خطر قرار می‌داد.
۳. واقعیت ریچارد: زندگی در شرق اوکلند و مسیری پرچالش
اما زندگی راهی داشت که پای آدم را زمین بزند و به زمین بیندازد.
محیط دشوار. ریچارد در شرق اوکلند بزرگ شد، منطقه‌ای که با فقر، خشونت و جرم بالا شناخته می‌شود. با وجود تنوع فرهنگی زیاد، اوکلند نابرابری درآمدی شدیدی داشت و محله ریچارد نسبت به مناطق ثروتمندتر، با مشکلات فراوانی روبه‌رو بود.
پیش‌زمینه سخت. مادر جوان ریچارد، یاسمین، سخت کار می‌کرد اما از نظر مالی در مضیقه بود. پدرش اغلب در زندان بود. ریچارد با از دست دادن‌ها و آسیب‌های شخصی مواجه شد، از جمله قتل عمه‌اش و بعدها بهترین دوستش، اسکیت.
- ریچارد پیش‌تر به خاطر درگیری دستگیر شده بود.
- به مدت یک سال در خانه گروهی در ردینگ نگهداری شد.
- در مدرسه با حضور و نمرات مشکل داشت.
جستجوی مسیر بهتر. با وجود مشکلات، ریچارد به عنوان پسری خوب، شوخ‌طبع، وفادار و مهربان با کسانی که دوست داشت توصیف می‌شد. او به دنبال تأثیرات مثبت بود، مانند تماس با مسئول حضورش، کاپریس ویلسون، و درخواست پیوستن به برنامه او برای کمک به ادامه تحصیل و فارغ‌التحصیلی. او می‌خواست مادرش را مفتخر کند و از مشکلاتی که دوستان و خانواده‌اش داشتند دوری کند.
۴. حادثه: فشار همسالان و لحظه‌ای بی‌مبالاتی
«همین بهتره که انجامش بدی»، دوباره گفت.
شوخی و بازی. ریچارد، پسرعمو و دوستش، لوید و جمال، با هم سوار اتوبوس ۵۷ شدند. آن‌ها پر سر و صدا و بازیگوش بودند، رفتاری معمول در نوجوانان. آن‌ها ساشا را دیدند که خوابیده و دامن پوشیده بود.
تأثیر و اقدام. جمال به ریچارد اشاره کرد و چیزی در گوشش گفت، سپس گوشی‌اش را بیرون آورد تا ظاهراً فیلم بگیرد. لوید حواسش پرت بود و سعی داشت با دخترها صحبت کند. جمال ریچارد را تشویق کرد که فندک را روشن کند. ریچارد چند بار فندک را روشن کرد تا اینکه دامن آتش گرفت.
- ریچارد بعدها گفت که این فقط یک شوخی بوده و قصد آسیب جدی نداشته است.
- فکر می‌کرد پارچه فقط دود می‌کند.
- تشویق جمال («همین بهتره که انجامش بدی») نقش داشت.
پیامد فوری. وقتی ساشا فریاد زد و دامن آتش گرفت، ریچارد و لوید سریع از اتوبوس پیاده شدند. اما ریچارد بلافاصله برگشت تا از پیاده‌رو صحنه را تماشا کند، سپس دوباره با لوید و جمال رفت. این لحظه بی‌مبالاتی، که تحت تأثیر حضور همسالان و تمایل به خنده بود، پیامدهای ویرانگری داشت.
۵. اتهام به عنوان بزرگسال: واقعیت سخت نظام قضایی
به دلیل شدت جرم، دادستان منطقه او را به عنوان بزرگسال متهم می‌کند و از حمایت‌های معمول نوجوانان محروم می‌سازد.
دستگیری و اتهامات سریع. ریچارد روز بعد از آتش‌سوزی دستگیر شد. به دلیل شدت جراحات ساشا، نانسی اومالی، دادستان شهرستان آلامدا، تصمیم گرفت ریچارد را به عنوان بزرگسال محاکمه کند و از سیستم دادگاه نوجوانان عبور کرد.
جرائم سنگین و جرم نفرت. ریچارد با دو اتهام جنایی روبه‌رو شد: آسیب عمدی شدید و حمله با قصد آسیب جدی بدنی. نکته مهم این بود که هر اتهام شامل تشدید جرم نفرت بود، به این معنا که جرم به دلیل تعصب علیه هویت یا ابراز جنسیتی ساشا انجام شده است.
- اتهام به عنوان بزرگسال باعث شد نام ریچارد به عموم اعلام شود.
- او از حریم خصوصی و تمرکز بر بازپروری که معمولاً در دادگاه نوجوانان وجود دارد، محروم شد.
- در صورت محکومیت، ممکن بود به حبس ابد در زندان ایالتی محکوم شود.
تأثیر فوری. تصمیم به محاکمه ریچارد به عنوان بزرگسال، او را در موقعیت حقوقی بسیار سخت‌تری نسبت به دادگاه نوجوانان قرار داد. این موضوع نشان‌دهنده ماهیت تنبیهی دادگاه بزرگسالان در مقابل اهداف بازپروری دادگاه نوجوانان، به ویژه برای مجرمان جوان بود.
۶. جرم نفرت یا اشتباه نوجوانانه؟ بحث درباره نیت و هویت
«من همجنس‌گراستیزم»، ریچارد بالاخره گفت. «من از همجنس‌گرایان خوشم نمی‌آید.»
مصاحبه پلیس. در بازجویی، پس از انکار اولیه و نشان دادن فیلم، ریچارد اعتراف کرد که فندک را روشن کرده است. وقتی درباره انگیزه پرسیده شد، گفت: «من همجنس‌گراستیزم. از همجنس‌گرایان خوشم نمی‌آید.»
انگیزه مورد مناقشه. این اظهارنظر به محور اتهام جرم نفرت تبدیل شد، اما خانواده و وکیل ریچارد گفتند که این بیانگر شخصیت واقعی او یا ماهیت عملش نیست. آن‌ها گفتند او گیج بوده، سعی داشته پاسخی به پلیس بدهد یا تحت تأثیر سوالات افسران بوده است.
- ریچارد دوستان و اعضای خانواده همجنس‌گرا داشت.
- وکیلش گفت او حتی معنای «همجنس‌گراستیز» را نمی‌دانسته است.
- دفاع، عمل را شوخی احمقانه و نه نفرت‌آمیز توصیف کرد.
تعریف قانونی در برابر رفتار نوجوانانه. این پرونده سوالاتی درباره اینکه آیا عمل ریچارد مطابق تعریف قانونی جرم نفرت است یا صرفاً نتیجه تکانشگری نوجوانانه، تأثیر همسالان و شاید ناراحتی ناخودآگاه از تفاوت‌ها بود، مطرح کرد. رسانه‌ها اغلب بر نقل قول «همجنس‌گراستیزم» تمرکز کردند و حادثه را به عنوان جرم نفرتی واضح نشان دادند.
۷. نظام قضایی: نوجوان یا بزرگسال و تبعیض‌های نژادی
افسانه «ابرشکارچی» پایان یافته بود.
انتقال به دادگاه بزرگسالان. پرونده ریچارد پیامدهای قوانینی مانند پیشنهاد ۲۱ کالیفرنیا را نشان داد که در سال ۲۰۰۰ تصویب شد و به دادستان‌ها اجازه می‌داد بدون بررسی قاضی، برخی پرونده‌های نوجوانان را مستقیماً به دادگاه بزرگسالان ارجاع دهند. این قوانین در دوره‌ای از ترس از افزایش جرم نوجوانان و نظریه نادرست «ابرشکارچی» تصویب شدند.
نوجوانان متفاوت‌اند. مدافعان استدلال کردند که نوجوانان اساساً با بزرگسالان متفاوت‌اند و تحقیقات مغزی نشان می‌دهد که نوجوانان بیشتر تکانشی، تحت تأثیر همسالان و کمتر قادر به تفکر بلندمدت، به‌ویژه در شرایط استرس‌زا هستند.
- دیوان عالی آمریکا محدودیت‌هایی برای مجازات‌های شدید نوجوانان (اعدام، حبس ابد بدون امکان آزادی) وضع کرده است.
- انتقال نوجوانان به دادگاه بزرگسالان معمولاً به مجازات‌های سخت‌تر و نرخ بالاتر بازگشت به جرم منجر می‌شود.
تبعیض‌های نژادی. اجرای قوانین ارجاع مستقیم نشان داده است که تبعیض نژادی قابل توجهی وجود دارد. مطالعات نشان داده‌اند که نوجوانان سیاه‌پوست و لاتین در کالیفرنیا بسیار بیشتر از نوجوانان سفیدپوست به عنوان بزرگسال متهم می‌شوند و بیشتر به زندان ایالتی محکوم می‌شوند. ریچارد، به عنوان یک نوجوان سیاه‌پوست از شرق اوکلند، در این گروه آسیب‌پذیر قرار داشت.
۸. واکنش جامعه: خشم، حمایت و تفرقه
«ما علیه نفرت و زورگویی هستیم»، مربی بسکتبال، اورلاندو واتکینز، هنگام گردهمایی تیم در رختکن پیش از بازی گفت، در حالی که پیراهن‌های «نه به نفرت» را پوشیده بودند.
شوک و همبستگی. این حادثه خشم گسترده‌ای برانگیخت و حمایت فراوانی از ساشا، به‌ویژه از سوی جامعه LGBTQ+ و مدرسه میبک، به وجود آورد. دانش‌آموزان میبک رویدادهایی مانند روز «دامن برای ساشا» و راهپیمایی در مسیر اتوبوس برگزار کردند.
واکنش مدرسه اوکلند. مدرسه ریچارد، اوکلند های، نیز این عمل را محکوم کرد و کمپین «نه به نفرت» را سازمان داد تا تأکید کند که رفتار ریچارد نمایانگر ارزش‌های مدرسه نیست.
- دانش‌آموزان و کارکنان بنرها و پوسترهایی ساختند.
- تیم بسکتبال پیراهن‌های «نه به نفرت» پوشید.
- برای هزینه‌های پزشکی ساشا پول جمع‌آوری کردند.
دیدگاه‌های متضاد. در حالی که بسیاری بر حمایت از ساشا و محکومیت نفرت تمرکز داشتند، دوستان ریچارد و برخی اعضای جامعه احساس کردند که داستان او و پیچیدگی‌های پس‌زمینه‌اش نادیده گرفته شده است. آن‌ها او را کودکی می‌دیدند که اشتباه بزرگی مرتکب شده، نه هیولایی، و معتقد بودند رسانه‌ها و قضاوت عمومی به ویژه با توجه به سن و محیط او ناعادلانه است.
۹. خانواده‌ها در مواجهه با تراژدی و جستجوی فهم
«نمی‌دانم چه بگویم جز اینکه متأسفم.»
اندوه یاسمین. مادر ریچارد، یاسمین، از آنچه اتفاق افتاد، بسیار ناراحت بود. او شوکه، شرمنده و دل‌شکسته برای ساشا و خانواده‌اش بود، در عین حال شدیداً از پسرش محافظت می‌کرد. او درک نمی‌کرد چگونه پسرش چنین کاری کرده و نگران آینده‌اش بود.
درد و دیدگاه دبی و کارل. والدین ساشا، دبی و کارل، تمرکز خود را بر بهبودی ساشا گذاشته بودند اما با روند قانونی و سرنوشت ریچارد نیز دست و پنجه نرم می‌کردند. آن‌ها ابتدا درگیر شوک بودند اما بعدها خواستار رفتار با ریچارد به عنوان نوجوان شدند و به توانایی او برای بازپروری ایمان داشتند.
- آن‌ها به ایده بخشش باز بودند.
- احساس می‌کردند اطلاعات کافی برای قضاوت کامل درباره ریچارد ندارند.
- نگران تأثیر زندان بزرگسالان بر نوجوان بودند.
دیدار در دادگاه. دو خانواده در دادگاه به طور غیرمنتظره و احساسی با هم دیدار کردند. یاسمین با اشک از ساشا و والدینش عذرخواهی کرد و بستگان ریچارد خانواده ساشا را در آغوش گرفتند. این لحظه، جنبه انسانی مشترک تراژدی را نشان داد که فراتر از تقسیم‌بندی‌های قانونی قربانی و مجرم بود.
۱۰. عدالت ترمیمی: مسیری جایگزین که بررسی شد
بالیگا هشدار داد: «عدالت ترمیمی تضمینی برای بخشش نیست. بلکه درباره کنار گذاشتن تنبیه صرف و تلاش برای رسیدن به نتیجه‌ای است که برای همه طرفین شفابخش‌تر باشد.»
جستجوی شفای به جای تنبیه. مدافعان جامعه، از جمله اعضای مرکز الا بیکر و کارشناسان عدالت ترمیمی، پتانسیل رویکردی متفاوت را در این پرونده دیدند، با توجه به گشاده‌رویی ظاهری خانواده‌ها. عدالت ترمیمی بر ترمیم آسیب ناشی از جرم و گردهم آوردن افراد درگیر برای یافتن راهی به جلو تمرکز دارد.
فرآیند و امکان‌ها. عدالت ترمیمی معمولاً شامل جلسات تسهیل‌شده‌ای است که قربانیان و مجرمان می‌توانند ملاقات کنند، تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و درباره گام‌هایی که مجرم می‌تواند برای جبران بردارد، توافق کنند.
- هدف آن شفای قربانی و پاسخگویی و یادگیری مجرم است.
- مطالعات نشان می‌دهد که این روش می‌تواند بازگشت به جرم را بهتر از تنبیه سنتی کاهش دهد.
- در پرونده‌های نوجوانان، گاهی به عنوان جایگزینی برای دادگاه (انحراف) استفاده می‌شود.
محدودیت‌ها در این پرونده. با وجود علاقه مدافعان و گشاده‌رویی برخی خانواده‌ها، عدالت ترمیمی در نهایت نتوانست پرونده ریچارد را از دادگاه بزرگسالان منحرف کند. دادستان منطقه تأکید داشت که شدت جرم نیازمند حبس است و نقش عدالت ترمیمی محدود به تسهیل گفتگو بود، نه کاهش مدت مجازات.
۱۱. زندگی پس از آتش‌سوزی: بهبودی، زندان و حرکت به جلو
ساشا گفت: «جز چند جای زخم، اساساً کاملاً خوب شده‌ام.»
بهبودی و آینده ساشا. ساشا چندین عمل جراحی انجام داد و هفته‌ها در بخش سوختگی بستری بود، سپس ماه‌ها به بهبودی جسمی پرداخت، از جمله پوشیدن لباس‌های فشرده‌کننده. با وجود تروما، ساشا مقاوم بود و تمرکز خود
آخرین به‌روزرسانی::
FAQ
1. What’s "The 57 Bus" by Dashka Slater about?
- True Story of Two Teens: The book tells the true story of Sasha, a white agender teen from a middle-class neighborhood, and Richard, a Black teen from a low-income area, whose lives intersect on an Oakland city bus.
- A Crime That Changed Lives: The central event is when Richard sets fire to Sasha’s skirt while they sleep on the bus, resulting in severe burns and a criminal case.
- Explores Identity and Justice: The narrative delves into issues of gender identity, race, class, juvenile justice, and the consequences of impulsive actions.
- Multiple Perspectives: Slater presents the story from both Sasha’s and Richard’s viewpoints, as well as their families and communities, offering a nuanced look at the incident and its aftermath.
2. Why should I read "The 57 Bus" by Dashka Slater?
- Timely Social Issues: The book addresses contemporary topics like gender identity, hate crimes, and the juvenile justice system, making it relevant for readers interested in social justice.
- Empathy and Complexity: It challenges readers to empathize with both victim and perpetrator, avoiding easy answers and highlighting the complexity of human behavior.
- Educational and Accessible: Written in a clear, engaging style, it’s suitable for teens and adults, and is often used in classrooms to spark discussion.
- Real-Life Impact: The story is based on real events, providing insight into how a single moment can ripple through many lives and communities.
3. Who are the main characters in "The 57 Bus" and what are their backgrounds?
- Sasha Fleischman: A white, agender teenager from a supportive, middle-class family, passionate about language, public transit, and nonbinary identity.
- Richard Thomas: A Black teenager from East Oakland, raised in a loving but struggling family, who has experienced trauma, loss, and the challenges of growing up in a high-crime area.
- Supporting Figures: The book also features Sasha’s and Richard’s families, friends, teachers, and community members, each providing context and perspective on the central event.
- Key Adults: Notable adults include Kaprice Wilson, a school attendance officer who mentors Richard, and Sasha’s parents, who advocate for understanding and restorative justice.
4. What happened on the 57 bus that led to the central incident in Dashka Slater’s book?
- The Incident: On November 4, 2013, Richard, encouraged by peers, used a lighter to set fire to Sasha’s skirt while Sasha was asleep on the bus.
- Immediate Aftermath: Sasha suffered severe second- and third-degree burns and required multiple surgeries and a lengthy hospital stay.
- Legal Consequences: Richard was arrested the next day, charged with two felonies (including a hate crime enhancement), and faced the possibility of life in prison.
- Surveillance Evidence: The event was captured on the bus’s security cameras, providing clear evidence of what happened.
5. How does "The 57 Bus" by Dashka Slater explore gender identity and terminology?
- Sasha’s Journey: The book details Sasha’s realization and coming out as agender, including their preference for they/them pronouns and their exploration of gender-neutral language.
- Definitions and Terms: Slater provides clear explanations of terms like agender, genderqueer, cisgender, transgender, asexual, and more, making the book a resource for understanding gender diversity.
- Family and Social Reactions: The narrative shows how Sasha’s family, friends, and school community respond to and support their identity, as well as the challenges faced in a binary-gendered world.
- Broader Context: The book situates Sasha’s experience within larger societal changes, including legal and cultural milestones for nonbinary and transgender people.
6. What does "The 57 Bus" reveal about race, class, and inequality in Oakland, according to Dashka Slater?
- Contrasting Backgrounds: The book contrasts Sasha’s middle-class, racially diverse neighborhood with Richard’s experience in East Oakland, an area marked by poverty, violence, and limited opportunities.
- Systemic Inequality: Slater highlights disparities in education, safety, and resources, showing how environment shapes the lives and choices of young people.
- Intersectionality: The story explores how race, class, and gender intersect, affecting how individuals are perceived and treated by society and the justice system.
- Community Responses: The book also examines how different communities—school, family, city—respond to trauma, violence, and difference.
7. How does "The 57 Bus" by Dashka Slater address the juvenile justice system and the concept of "direct file"?
- Direct File Explained: The book explains how California’s "direct file" law allows prosecutors to charge juveniles as adults for certain crimes, bypassing juvenile court protections.
- Richard’s Case: Richard, at 16, is charged as an adult, facing harsher penalties and the possibility of adult prison, despite his age and lack of prior serious offenses.
- Critique of the System: Slater discusses the history and consequences of tough-on-crime policies, racial disparities in sentencing, and the debate over rehabilitation versus punishment.
- Restorative Justice Alternative: The book introduces restorative justice as a potential alternative, focusing on healing and accountability rather than retribution.
8. What is restorative justice, and how is it presented in "The 57 Bus" by Dashka Slater?
- Restorative Justice Defined: Restorative justice is a process that brings together victims, offenders, and community members to discuss harm, accountability, and ways to repair relationships.
- Application in the Book: Advocates and family members consider restorative justice as an alternative to traditional prosecution for Richard, though the legal system ultimately does not adopt it in this case.
- Benefits and Challenges: The book presents restorative justice as a way to foster empathy, understanding, and healing, but also acknowledges the limitations and resistance within the current legal framework.
- Real-Life Examples: Slater includes examples of restorative justice circles in schools and communities, illustrating its potential impact.
9. What are the key takeaways and lessons from "The 57 Bus" by Dashka Slater?
- Complexity of Human Behavior: The book shows that people are more than their worst actions, and that understanding context is crucial to justice and empathy.
- Dangers of Binary Thinking: Slater challenges readers to move beyond simple categories—good/bad, victim/offender, male/female—and see the full humanity of each person.
- Power of Community Response: The supportive reactions from both Sasha’s and Richard’s communities demonstrate the potential for healing and solidarity after tragedy.
- Need for Systemic Change: The story highlights the flaws in the juvenile justice system and the importance of alternatives like restorative justice and social support.
10. How does Dashka Slater use structure and style in "The 57 Bus" to tell the story?
- Nonlinear, Multi-Voiced Narrative: The book is divided into four parts, alternating between Sasha’s and Richard’s perspectives, as well as those of their families and communities.
- Short Chapters and Mixed Formats: Slater uses short chapters, poetry, social media excerpts, interviews, and factual asides to create a dynamic, accessible reading experience.
- Inclusion of Definitions and Context: The book provides clear explanations of key terms and background information, making complex topics understandable for a wide audience.
- Empathetic, Nonjudgmental Tone: Slater avoids sensationalism, instead focusing on empathy, nuance, and the search for understanding.
11. What are some of the most powerful quotes from "The 57 Bus" by Dashka Slater, and what do they mean?
- "There are two kinds of people in the world. Just two. Just two. Only two." – This quote critiques binary thinking and sets up the book’s challenge to simple categories.
- "I don’t really feel hated. Especially since after I was attacked, the whole world was supporting me. I felt like one person hates me—maybe." – Sasha’s reflection on the overwhelming support they received, emphasizing hope and resilience.
- "We don’t want you to come out of prison full of hate." – From Sasha’s family’s victim-impact statement, highlighting the importance of rehabilitation over retribution.
- "I’m not a thug, gangster, hoodlum, nor monster. I’m a young African American male who’s made a terrible mistake." – From Richard’s letter, expressing remorse and challenging stereotypes.
12. How does "The 57 Bus" by Dashka Slater contribute to conversations about gender, justice, and empathy today?
- Raises Awareness: The book brings visibility to nonbinary and agender identities, helping readers understand and respect diverse gender experiences.
- Promotes Empathy: By humanizing both Sasha and Richard, Slater encourages readers to look beyond labels and see the complexity in every person.
- Critiques the Justice System: The narrative questions the effectiveness and fairness of punitive approaches, especially for youth and marginalized communities.
- Inspires Dialogue: "The 57 Bus" is widely used in educational and community settings to spark conversations about identity, bias, accountability, and the possibility of change.
نقد و بررسی
کتاب «اتوبوس ۵۷» اثری قدرتمند در حوزه‌ی داستان‌های غیرتخیلی است که به ماجرای دو نوجوان درگیر در حادثه‌ای تکان‌دهنده در یکی از اتوبوس‌های اوکلند می‌پردازد. این روایت به بررسی موضوعاتی چون هویت جنسیتی، نژاد، طبقه اجتماعی و عدالت نوجوانان می‌پردازد. بسیاری از خوانندگان، رویکرد همدلانه و متعادل نویسنده، اسلیتر، را ستایش کرده‌اند که دیدگاه‌های هر دو شخصیت، ساشا و ریچارد، را به‌خوبی به تصویر می‌کشد. این کتاب به‌خاطر ارزش آموزشی‌اش در زمینه مسائل مربوط به جامعه LGBTQ+ و نظام عدالت کیفری مورد تحسین قرار گرفته است. اگرچه برخی سبک نگارش آن را چالش‌برانگیز دانسته‌اند، اما اکثریت بر این باورند که این اثر خواندنی مهم و تأمل‌برانگیزی است که به تقویت همدلی و درک متقابل کمک می‌کند.
