نکات کلیدی
1. سیاست ابدیت: شکل جدید اقتدارگرایی در روسیه
ابدیت از اجتناب‌ناپذیری مانند شبحی از جسد برمی‌خیزد.
تعریف سیاست ابدیت. سیاست ابدیت شکلی جدید از اقتدارگرایی است که تحت رهبری ولادیمیر پوتین در روسیه ظهور کرده است. این سیاست با ویژگی‌های زیر شناخته می‌شود:
- دیدگاه چرخه‌ای به تاریخ، که در آن ملت به عنوان قربانی بی‌گناهی که دائماً تحت تهدید دشمنان خارجی است، به تصویر کشیده می‌شود
- رد واقعیت‌ها و حقیقت به نفع افسانه و احساسات
- سرکوب فردیت و تفکر انتقادی
این رویکرد به تمرکز قدرت در دستان یک نخبگان کوچک مشروعیت می‌بخشد و توجه را از مشکلات داخلی منحرف می‌کند. این سیاست در تضاد با سیاست اجتناب‌ناپذیری است که پیشرفت را خودکار و غیرقابل برگشت می‌داند.
2. تأثیر ایوان ایلیین بر روسیه پوتین و مفهوم بی‌گناهی روسی
ایلیین ثابت‌قدم بود. اولین اثر بزرگ فلسفی او به زبان روسی (1916) نیز آخرین اثر بزرگ فلسفی او در ترجمه ویرایش شده آلمانی (1946) بود.
فلسفه فاشیستی ایلیین. ایوان ایلیین، فیلسوف روسی اوایل قرن بیستم، به یکی از تأثیرات کلیدی بر ایدئولوژی پوتین تبدیل شده است. ایده‌های اصلی او شامل موارد زیر است:
- روسیه به عنوان یک تمدن منحصر به فرد با مأموریت معنوی ویژه
- نیاز به یک رهبر قوی و اقتدارگرا برای هدایت روسیه
- مفهوم بی‌گناهی و قربانی بودن روسیه در برابر تجاوز غرب
پوتین به طور علنی ایلیین را ستوده و آثار او را به مقامات دولتی توزیع کرده است. ایده‌های ایلیین توجیه فلسفی برای حکومت اقتدارگرای پوتین و سیاست خارجی تهاجمی روسیه فراهم می‌کند.
3. فروپاشی یکپارچگی اروپا و ظهور اوراسیا
یکپارچگی یا امپراتوری؟ آیا امپریالیسم جدید اوراسیایی روسیه اتحادیه اروپا را نابود خواهد کرد؟ یا یکپارچگی اروپا به سرزمینی که در سال 1922 بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود، خواهد رسید؟
اوراسیا در مقابل اتحادیه اروپا. روسیه جایگزینی برای یکپارچگی اروپا به نام "اوراسیا" پیشنهاد کرده است:
- چشم‌اندازی از تسلط روسیه بر همسایگانش
- رد ارزش‌ها و نهادهای لیبرال غربی
- بهره‌برداری از جنبش‌های راست‌گرای افراطی در اروپا برای تضعیف اتحادیه اروپا
این پروژه اوراسیایی در تضاد مستقیم با مدل یکپارچگی اتحادیه اروپا بر اساس حاکمیت مشترک و ارزش‌های دموکراتیک قرار دارد. روسیه به طور فعال برای تضعیف اتحادیه اروپا از طریق:
- حمایت از احزاب پوپولیست و ملی‌گرا
- کمپین‌های اطلاعات نادرست
- سیاست‌های انرژی و اهرم اقتصادی
4. انقلاب میدان اوکراین: مبارزه برای ارزش‌های دموکراتیک
شهروندان اوکراینی که به عنوان افراد آمده بودند، در میدان به نهادهای جدید پیوستند. با تمرین سیاست بدنی، آن‌ها بدن‌های خود را به خطر می‌انداختند.
اوکراینی‌ها خواستار تغییر هستند. انقلاب میدان 2013-2014 لحظه‌ای محوری در مبارزه اوکراین برای دموکراسی و یکپارچگی اروپایی بود. جنبه‌های کلیدی شامل:
- اعتراضات گسترده علیه امتناع رئیس‌جمهور یانوکوویچ از امضای توافق‌نامه همکاری با اتحادیه اروپا
- ظهور جامعه مدنی پویا و اشکال جدید سازماندهی مردمی
- سرکوب خشونت‌آمیز توسط دولت، که منجر به برکناری یانوکوویچ شد
میدان نمایانگر رد اقتدارگرایی به سبک روسی و تمایل به روابط نزدیک‌تر با اروپا بود. این نشان‌دهنده قدرت فعالیت شهروندی و قوت هویت ملی اوکراین بود.
5. تهاجم روسیه به اوکراین و دستکاری واقعیت
حمله مستقیم پوتین به واقعیت ممکن است به عنوان انکار غیرقابل باور توصیف شود.
تاکتیک‌های جنگ اطلاعاتی. تهاجم روسیه به اوکراین در سال 2014 با یک کمپین پیچیده از اطلاعات نادرست و دستکاری واقعیت همراه بود:
- انکار دخالت نظامی روسیه علیرغم شواهد واضح
- ایجاد روایت‌های جایگزین و نظریه‌های توطئه
- استفاده از "مردان سبز کوچک" (سربازان روسی بدون نشان) برای ایجاد سردرگمی
این رویکرد، که به عنوان "انکار غیرقابل باور" شناخته می‌شود، هدف داشت:
- ایجاد سردرگمی و شک درباره واقعیت رویدادها
- فراهم کردن پوشش برای اقدامات روسیه
- تضعیف توانایی جامعه بین‌المللی برای پاسخ مؤثر
6. تسلیح اطلاعات: کمپین جهانی اطلاعات نادرست روسیه
واقعیت با یک بدبینی آگاهانه جایگزین شد که از بیننده چیزی جز تکان دادن سر گاه‌به‌گاه قبل از خواب نمی‌خواست.
تبلیغات جهانی می‌شود. روسیه سیستمی پیچیده برای انتشار اطلاعات نادرست در سطح جهانی توسعه داده است:
- رسانه‌های تحت کنترل دولت مانند RT و اسپوتنیک
- استفاده از ربات‌ها و ترول‌های شبکه‌های اجتماعی برای تقویت پیام‌ها
- بهره‌برداری از اختلافات و جنجال‌های موجود در جوامع غربی
تاکتیک‌های کلیدی شامل:
- پر کردن فضای اطلاعاتی با روایت‌های متعدد و اغلب متناقض
- محو کردن مرز بین واقعیت و خیال
- تضعیف اعتماد به رسانه‌ها و نهادهای سنتی
هدف لزوماً متقاعد کردن مردم به دیدگاه خاصی نیست، بلکه ایجاد سردرگمی، بی‌تفاوتی و احساسی است که حقیقت عینی دست‌نیافتنی است.
7. تهدید به دموکراسی آمریکا: دخالت روسیه در انتخابات 2016
روسیه داستان "دونالد ترامپ، تاجر موفق" را ممکن و پایدار کرد و آن داستان را به عنوان محموله یک سلاح سایبری به آمریکایی‌ها تحویل داد.
تضعیف دموکراسی آمریکا. دخالت روسیه در انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 آمریکا نمایانگر تشدید قابل توجهی از تاکتیک‌های جنگ اطلاعاتی آن بود:
- هک و انتشار ایمیل‌های حزب دموکرات
- کمپین‌های هدفمند شبکه‌های اجتماعی برای تأثیرگذاری بر رأی‌دهندگان
- احتمال تبانی با کمپین ترامپ
جنبه‌های کلیدی دخالت:
- بهره‌برداری از اختلافات موجود در جامعه آمریکا
- استفاده از روش‌های آشکار و پنهان
- هدف تضعیف اعتماد به نهادها و فرآیندهای دموکراتیک
موفقیت این عملیات آسیب‌پذیری‌های دموکراسی و اکوسیستم‌های رسانه‌ای آمریکا را آشکار کرد و نگرانی‌های جدی درباره یکپارچگی انتخابات آینده را برانگیخت.
8. نابرابری و آسیب‌پذیری دموکراسی‌های غربی در برابر اقتدارگرایی
نابرابری نه تنها به معنای فقر بلکه تجربه تفاوت است. نابرابری آشکار باعث می‌شود آمریکایی‌ها رویای آمریکایی را غیرممکن یا بعید بدانند.
تفاوت‌های اقتصادی نارضایتی را تغذیه می‌کند. نابرابری فزاینده در دموکراسی‌های غربی آن‌ها را در برابر گرایش‌های اقتدارگرایانه آسیب‌پذیرتر کرده است:
- فرسایش طبقه متوسط و تحرک اجتماعی
- تمرکز ثروت و قدرت در دستان یک نخبگان کوچک
- بی‌اعتمادی فزاینده به نهادهای سیاسی سنتی
این وضعیت زمینه مساعدی برای:
- جنبش‌های پوپولیستی و ملی‌گرا
- رد تخصص و واقعیت‌های تثبیت‌شده
- جذب به رهبران اقتدارگرا که راه‌حل‌های ساده ارائه می‌دهند
پرداختن به نابرابری برای تقویت نهادهای دموکراتیک و مقاومت در برابر جذابیت جایگزین‌های اقتدارگرا حیاتی است.
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب راهی به سوی بی‌حریتی به خاطر تحلیل دقیقش از تأثیر روسیه بر دموکراسی‌های غربی، ایدئولوژی فاشیستی پوتین و تهاجم به اوکراین در سال ۲۰۱۴ مورد تحسین قرار گرفته است. مفاهیم "سیاست اجتناب‌ناپذیری" و "سیاست ابدیت" از سوی اسنایدر برجسته شده‌اند. این کتاب به بررسی جنگ سایبری روسیه، نقش آن در برگزیت و انتخابات ترامپ و آسیب‌پذیری‌های جوامع غربی می‌پردازد. در حالی که برخی خوانندگان آن را پیچیده و گاهی توطئه‌آمیز می‌دانند، بسیاری آن را برای درک سیاست‌های جهانی کنونی ضروری می‌دانند. منتقدان معتقدند که این کتاب مسائل پیچیده را ساده‌سازی می‌کند و در به تصویر کشیدن روسیه تعادل ندارد.
