نکات کلیدی
1. داستانهای خود را مدیریت کنید تا از واکنشهای احساسی جلوگیری کنید
وقتی به بحثی درباره مسئولیتپذیری نزدیک میشویم، مهم است که بدانیم ابتدا باید روی خودمان کار کنیم. ما فقط میتوانیم خودمان را تغییر دهیم.
احساسات خود را کنترل کنید. قبل از شروع مکالمهای درباره مسئولیتپذیری، افکار و احساسات خود را بررسی کنید. از خود بپرسید چرا یک فرد منطقی ممکن است اینگونه عمل کند و تمام تأثیرات ممکن بر رفتار او را در نظر بگیرید. این کار به شما کمک میکند تا با کنجکاوی و همدلی به مکالمه نزدیک شوید، نه با قضاوت.
از خطای اسناد بنیادی اجتناب کنید. مردم اغلب اعمال دیگران را تنها به نقصهای شخصیتی نسبت میدهند و عوامل موقعیتی را نادیده میگیرند. در عوض، در نظر بگیرید:
- عوامل شخصی: مهارتها، دانش، انگیزه
- عوامل اجتماعی: فشار همسالان، هنجارهای فرهنگی
- عوامل ساختاری: سیاستها، سیستمها، محیط فیزیکی
با گفتن داستانی کاملتر به خود، بهتر آماده خواهید بود تا مکالمهای سازنده و متمرکز بر حل مسئله داشته باشید، نه سرزنش.
2. ایجاد امنیت برای گفتگوی باز
در پایه هر بحث موفقیتآمیز درباره مسئولیتپذیری، امنیت نهفته است. وقتی دیگران احساس ناامنی میکنند، نمیتوانید درباره هیچ چیزی صحبت کنید.
احترام و هدف مشترک را برقرار کنید. مکالمه را با تأیید احترام خود به فرد دیگر و روشن کردن اهداف مشترک خود آغاز کنید. این کار به ایجاد محیطی امن کمک میکند که در آن گفتگوی صادقانه میتواند رخ دهد.
از تضاد برای روشن کردن نیتها استفاده کنید. هنگام معرفی موضوعی حساس، بهطور صریح بیان کنید که قصد ندارید (متهم کنید، حمله کنید) و قصد دارید (درک کنید، مسئله را حل کنید). این تکنیک به جلوگیری از دفاعی شدن کمک میکند.
تکنیکهای کلیدی برای ایجاد امنیت:
- با حقایق شروع کنید، نه قضاوتها
- نظر فرد دیگر را بپرسید
- نیتهای خوب خود را به اشتراک بگذارید
- نقش خود در مسئله را بپذیرید
3. توصیف فاصله بین انتظارات و واقعیت
برای اطمینان از اینکه در چند ثانیه اول هر حسابرسی لحن درستی را تنظیم میکنید، از روی احساس عمل نکنید. بهجای آن، فاصله را با دقت توصیف کنید.
با حقایق قابل مشاهده شروع کنید. با بیان واضح آنچه انتظار میرفت و آنچه واقعاً رخ داد، بدون تفسیر یا اتهام، شروع کنید. این نقطه شروعی بیطرفانه برای مکالمه فراهم میکند.
داستان خود را با احتیاط به اشتراک بگذارید. پس از ارائه حقایق، با احتیاط تفسیر یا نگرانیهای خود را به اشتراک بگذارید، با استفاده از عباراتی مانند "من شروع به تعجب میکنم که..." یا "نگرانم که..." این کار فرد دیگر را دعوت میکند تا سوءتفاهمها را اصلاح کند یا زمینه اضافی ارائه دهد.
با یک سوال پایان دهید. بیانیه آغازین خود را با یک سوال باز به پایان برسانید که فرد دیگر را دعوت میکند تا دیدگاه خود را به اشتراک بگذارد. این نشاندهنده تمایل شما به گوش دادن و درک دیدگاه اوست.
4. با بررسی پیامدهای طبیعی آن را انگیزشی کنید
پیامدها نیروی پشت همه انتخابهای رفتاری را فراهم میکنند، و بنابراین تأثیرگذاران هوشمند دیگران را با تکمیل جستجوی پیامدها انگیزه میدهند: آنها پیامدهای طبیعی را توضیح میدهند تا زمانی که به یکی یا چند مورد برسند که فرد دیگر ارزش قائل است.
بر پیامدهای طبیعی تمرکز کنید. بهجای تکیه بر تهدید یا مجازات، به فرد دیگر کمک کنید تا نتایج طبیعی اعمال خود را درک کند. این رویکرد به احتمال زیاد به انگیزه واقعی و تغییر بلندمدت منجر میشود.
تکنیکهایی برای بررسی پیامدها:
- به ارزشهای موجود پیوند دهید
- مزایای کوتاهمدت را با درد بلندمدت مرتبط کنید
- مزایای بلندمدت را برجسته کنید
- قربانیان پنهان را شناسایی کنید
- آینهای برای نشان دادن پیامدهای اجتماعی نگه دارید
- به پاداشهای موجود متصل کنید
به یاد داشته باشید که در گفتگو بمانید، به دیدگاه فرد دیگر درباره پیامدها گوش دهید و رویکرد خود را بر این اساس تنظیم کنید.
5. با بررسی مشترک موانع آن را آسان کنید
افتخار بزرگی در این نیست که رهبر یا والدینی باشید که بتواند مردم را بهطور مداوم به انجام کارهای تقریباً غیرممکن تشویق کند. میتواند رضایتبخش باشد که یک انگیزهدهنده مؤثر باشید، اما بهترین رهبران فقط مردم را به ادامه انجام کارهای سخت، گیجکننده و ناخوشایند الهام نمیدهند. آنها به مردم کمک میکنند تا راههایی برای کاهش سختی، سادهسازی گیجکننده و بیاثر کردن ناخوشایند پیدا کنند.
در راهحلها همکاری کنید. بهجای پریدن با ایدههای خود، از فرد دیگر بپرسید که فکر میکند برای غلبه بر موانعی که با آنها روبروست چه باید کرد. این کار به او قدرت میدهد و اغلب به راهحلهای مؤثرتری منجر میشود.
همه منابع تأثیر را بررسی کنید. عوامل شخصی، اجتماعی و ساختاری که ممکن است عملکرد را مختل کنند را در نظر بگیرید:
- شخصی: مهارتها، دانش، ظرفیت فیزیکی
- اجتماعی: فشار همسالان، عدم همکاری تیمی، ارتباط ضعیف
- ساختاری: ابزار ناکافی، فرآیندهای ناکارآمد، انگیزههای ناهماهنگ
انطباق را آسانتر کنید. به دنبال راههایی برای سادهسازی وظایف، ارائه ابزار یا منابع بهتر، یا تنظیم محیط برای حمایت از رفتارهای مطلوب باشید.
6. در طول بحثهای مسئولیتپذیری متمرکز و انعطافپذیر بمانید
وقتی مشکلات جدیدی بروز میکنند، به اندازه کافی انعطافپذیر بمانید تا با آنها مقابله کنید—بدون اینکه از مسیر خارج شوید. هر بار که به یک مشکل جدید میپردازید، باید با انتخاب باشد نه بهطور تصادفی. انتخاب کنید؛ سرگردان نشوید.
برای مسائل نوظهور آماده باشید. در طول مکالمات مسئولیتپذیری، ممکن است مشکلات جدیدی بروز کنند که نیاز به توجه فوری دارند. آماده باشید که در صورت لزوم تغییر مسیر دهید، در حالی که تمرکز بر مسئله اصلی را حفظ کنید.
تکنیکهایی برای مدیریت مسائل نوظهور:
- تشخیص دهید که چه زمانی امنیت در خطر است و آن را بازگردانید
- نقض اعتماد را بلافاصله رسیدگی کنید
- با احساسات قوی با بازگشت به مسیر عمل فرد دیگر مقابله کنید
- از ابزارهای گوش دادن AMPP استفاده کنید: بپرسید، آینه کنید، پارافریز کنید، پرایم کنید
همیشه بهطور آگاهانه انتخاب کنید که آیا به مسئله جدید بپردازید یا به موضوع اصلی بازگردید.
7. بر روی یک برنامه واضح توافق کنید و بهطور مداوم پیگیری کنید
اگر یک بحث مسئولیتپذیری را بهخوبی به پایان نرسانیم، وقت خود را هدر دادهایم و بدتر از آن، به احتمال زیاد مردم را ناامید کرده و اضطراب غیرضروری ایجاد میکنیم. وظایف از بین میروند.
یک برنامه اقدام خاص ایجاد کنید. بهوضوح تعریف کنید که چه کسی چه کاری را تا چه زمانی انجام خواهد داد. از تعهدات مبهم یا فرضیات درباره مراحل بعدی اجتناب کنید.
عناصر یک برنامه کامل:
- چه کسی: افراد خاصی را به وظایف اختصاص دهید
- چه چیزی: انتظارات و تحویلها را بهوضوح تعریف کنید
- چه زمانی: مهلتها یا نقاط عطف خاصی را تعیین کنید
- پیگیری: تعیین کنید که چگونه و چه زمانی پیشرفت بررسی خواهد شد
روشهای پیگیری مناسب را انتخاب کنید. سطح ریسک، اعتماد و شایستگی را هنگام تصمیمگیری درباره فرکانس و رویکرد پیگیری در نظر بگیرید. تعادل بین مدیریت خرد و رها کردن.
8. به چالشهای رایج در مکالمات مسئولیتپذیری بپردازید
از آن مشکلات بزرگ، چسبناک و پیچیده استقبال کنید. در آنها قدرتمندترین فرصتهای شما نهفته است.
برای موقعیتهای سخت آماده باشید. مکالمات مسئولیتپذیری میتوانند در برخی سناریوها بهویژه چالشبرانگیز باشند. آماده باشید تا به مسائلی مانند:
- مواجهه با افراد مقتدر
- شکستن از هنجارهای گروهی
- مقابله با شرکای دفاعی یا غیرقابل ارتباط
- رسیدگی به شایعات یا اطلاعات دست دوم
- ارائه بازخوردی که ممکن است ویرانگر باشد
- تغییر فرهنگ سازمانی
- اجتناب از نقزدن یا روابط یکطرفه
برای هر چالش، بر ایجاد امنیت، توصیف واضح فاصله و بررسی مشترک راهحلها تمرکز کنید. به یاد داشته باشید که حتی الگوهای دیرینه نیز میتوانند با تلاش مداوم و رویکرد صحیح تغییر کنند.
آخرین بهروزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب مسئولیتپذیری حیاتی عمدتاً نقدهای مثبتی دریافت کرده است و میانگین امتیاز 4.07 از 5 را کسب کرده است. خوانندگان از توصیههای عملی آن در مورد مدیریت مکالمات دشوار و بهبود مهارتهای ارتباطی قدردانی میکنند. بسیاری آن را برای موقعیتهای شخصی و حرفهای مفید میدانند. برخی آن را به دلیل تکرار محتوای کتاب قبلی، مکالمات حیاتی، مورد انتقاد قرار میدهند و برخی دیگر به مثالهای قدیمی آن اشاره میکنند. بهطور کلی، خوانندگان به استراتژیهای کتاب برای پرداختن به مسائل مسئولیتپذیری و تقویت روابط بهتر ارزش مینهند، اگرچه برخی تکنیکهای آن را زمانبر برای اجرا میدانند.