نکات کلیدی
1. تجربه، پایه و اساس آموزش واقعی است
باور به اینکه تمام آموزش واقعی از طریق تجربه به دست می‌آید، به این معنا نیست که همه تجربیات به طور واقعی یا به یک اندازه آموزشی هستند.
تجربه به عنوان آموزش. آموزش سنتی اغلب بر جذب منفعل اطلاعات تکیه داشت، در حالی که آموزش پیشرو بر تعامل فعال با جهان تأکید می‌کند. با این حال، صرفاً داشتن تجربیات کافی نیست. کلید موفقیت در ساختاردهی تجربیاتی است که به رشد و یادگیری بیشتر منجر می‌شود.
ویژگی‌های تجربیات آموزشی:
- تداوم یادگیری را ترویج می‌دهند
- یادگیرنده را به طور فعال درگیر می‌کنند
- به تجربیات گذشته و آینده متصل می‌شوند
- تأمل و تحلیل را تشویق می‌کنند
- مهارت‌ها و دانشی را توسعه می‌دهند که در موقعیت‌های جدید قابل استفاده است
2. کیفیت تجربه مهم‌تر از کمیت آن است
هر تجربه‌ای که باعث توقف یا تحریف رشد تجربه‌های بعدی شود، آموزشی نیست.
ارزیابی تجربیات. همه تجربیات به طور مثبت به آموزش کمک نمی‌کنند. برخی می‌توانند مضر باشند و منجر به:
- عادات محدود یا سخت
- فقدان حساسیت یا پاسخگویی
- یادگیری پراکنده یا غیرمتصل
- بی‌میلی به یادگیری آینده
معیارهای تجربیات با کیفیت:
- رشد و کنجکاوی را ترویج می‌دهند
- مهارت‌ها و درک را توسعه می‌دهند
- به زمینه‌های گسترده‌تر متصل می‌شوند
- تأمل و تفکر انتقادی را تشویق می‌کنند
- نگرش‌های مثبت نسبت به یادگیری را تقویت می‌کنند
3. تداوم و تعامل اصول اساسی تجربه هستند
دو اصل تداوم و تعامل از یکدیگر جدا نیستند. آن‌ها به هم می‌پیوندند و متحد می‌شوند. به عبارت دیگر، آن‌ها جنبه‌های طولی و عرضی تجربه هستند.
تداوم تجربه. هر تجربه باید بر اساس تجربیات قبلی بنا شود و به رشد آینده منجر شود. این امر زنجیره‌ای از یادگیری را ایجاد می‌کند که در طول زمان توسعه می‌یابد.
تعامل در تجربه. یادگیری از طریق تعامل بین یادگیرنده و محیط او، از جمله افراد، اشیاء و ایده‌ها رخ می‌دهد.
تعادل بین تداوم و تعامل:
- یادگیری جدید را به دانش قبلی متصل کنید
- محیط‌ها و زمینه‌های متنوعی برای یادگیری فراهم کنید
- تعامل فعال با مواد و مفاهیم را تشویق کنید
- تأمل در مورد چگونگی ارتباط تجربیات با یکدیگر را تقویت کنید
- برنامه درسی را طراحی کنید که به طور منطقی پیشرفت کند و مهارت‌ها را در طول زمان بسازد
4. آموزش پیشرو نیازمند فلسفه‌ای متفکرانه از تجربه است
به همین دلیل است که توسعه یک فلسفه آموزشی، در لحظه‌ای که از سنت و عادت فاصله می‌گیریم، بسیار دشوار است.
به چالش کشیدن روش‌های سنتی. آموزش پیشرو بسیاری از جنبه‌های آموزش سنتی را رد می‌کند، اما این امر چالش‌های جدیدی در تعریف اهداف و روش‌های آموزشی ایجاد می‌کند.
توسعه یک فلسفه منسجم:
- اصول واضحی از آنچه تجربه ارزشمند را تشکیل می‌دهد، بیان کنید
- آزادی را با ساختار و راهنمایی متعادل کنید
- در نظر بگیرید که چگونه تجربیات به رشد بلندمدت کمک می‌کنند
- روش‌ها را به یادگیرندگان و زمینه‌های فردی تطبیق دهید
- به طور مداوم رویکردهای آموزشی را ارزیابی و اصلاح کنید
ملاحظات کلیدی:
- نقش معلم به عنوان تسهیل‌گر و راهنما
- اهمیت ابتکار و علاقه دانش‌آموز
- روش‌های ارزیابی یادگیری و رشد
- ادغام موضوعات با تجربیات دنیای واقعی
5. کنترل اجتماعی و آزادی فردی متناقض نیستند
نتیجه‌گیری کلی من این است که کنترل اعمال فردی توسط کل موقعیتی که افراد در آن درگیر هستند، به اشتراک می‌گذارند و بخشی از آن هستند، انجام می‌شود.
تعریف مجدد کنترل اجتماعی. در آموزش پیشرو، کنترل از اقتدار خارجی نمی‌آید بلکه از طبیعت اجتماعی فعالیت‌ها و تجربیات مشترک ناشی می‌شود.
تعادل بین آزادی و ساختار:
- محیط‌هایی ایجاد کنید که به طور طبیعی رفتار مثبت را تشویق کنند
- انتظارات واضحی از طریق توافق گروهی توسعه دهید
- اجازه انتخاب فردی در فعالیت‌های ساختاریافته را بدهید
- از تعارضات به عنوان فرصت‌هایی برای یادگیری و رشد استفاده کنید
- همکاری و مسئولیت مشترک را تأکید کنید
مزایای این رویکرد:
- خودانضباطی و انگیزه داخلی را توسعه می‌دهد
- مهارت‌های اجتماعی و همدلی را تقویت می‌کند
- دانش‌آموزان را برای مشارکت دموکراتیک آماده می‌کند
- محیط یادگیری مثبت و جذاب‌تری ایجاد می‌کند
6. تشکیل هدف شامل مشاهده و قضاوت هوشمندانه است
یک هدف واقعی همیشه با یک انگیزه شروع می‌شود. ممانعت از اجرای فوری یک انگیزه آن را به یک خواسته تبدیل می‌کند. با این حال، نه انگیزه و نه خواسته به خودی خود یک هدف نیستند.
از انگیزه به هدف. یادگیری واقعی نیازمند فراتر رفتن از خواسته‌های فوری به عمل هدفمند و متفکرانه است.
مراحل تشکیل هدف:
- شناسایی انگیزه یا خواسته
- مشاهده شرایط و موقعیت‌ها
- یادآوری تجربیات گذشته مرتبط
- در نظر گرفتن پیامدهای احتمالی
- تشکیل یک برنامه عملی
نقش مربی:
- دانش‌آموزان را در مشاهده و تحلیل موقعیت‌ها راهنمایی کنید
- اطلاعات و زمینه‌های مرتبط را فراهم کنید
- تأمل در مورد پیامدهای احتمالی را تشویق کنید
- توسعه اهداف واقع‌بینانه و معنادار را حمایت کنید
- به دانش‌آموزان کمک کنید تا اقدامات فوری را به اهداف بلندمدت متصل کنند
7. موضوعات درسی باید از تجربیات زندگی استخراج و به آن‌ها متصل شوند
هر چیزی که می‌توان آن را مطالعه نامید، چه ریاضیات، تاریخ، جغرافیا یا یکی از علوم طبیعی، باید از موادی استخراج شود که در ابتدا در محدوده تجربیات عادی زندگی قرار می‌گیرند.
ارتباط در آموزش. آموزش سنتی اغلب موضوعات درسی را از زندگی دانش‌آموزان جدا می‌کرد. آموزش پیشرو به دنبال پر کردن این شکاف است.
استراتژی‌هایی برای اتصال موضوعات درسی به تجربه:
- با زمینه‌های آشنا شروع کنید و به تدریج گسترش دهید
- از مشکلات و سناریوهای دنیای واقعی به عنوان نقاط شروع استفاده کنید
- دانش‌آموزان را تشویق کنید تا ارتباطات با زندگی خود را ترسیم کنند
- موضوعات متعدد را حول محور تم‌ها یا پروژه‌های مشترک ادغام کنید
- فرصت‌های یادگیری عملی و تجربی فراهم کنید
مزایا:
- انگیزه و مشارکت دانش‌آموزان را افزایش می‌دهد
- حفظ و انتقال یادگیری را بهبود می‌بخشد
- مهارت‌های تفکر انتقادی و حل مسئله را توسعه می‌دهد
- دانش‌آموزان را برای کاربرد واقعی دانش آماده می‌کند
8. آموزش یک فرآیند پیوسته از رشد و سازماندهی مجدد است
راه خروج از سیستم‌های آموزشی که گذشته را به عنوان هدفی در خود می‌دانستند، این است که آشنایی با گذشته را به وسیله‌ای برای درک حال تبدیل کنیم.
دیدگاه پویا از آموزش. یادگیری درباره انباشت دانش ثابت نیست، بلکه درباره سازماندهی و گسترش مداوم درک است.
جنبه‌های کلیدی رشد آموزشی:
- بر اساس دانش و تجربیات قبلی بنا کنید
- مفاهیم پیچیده‌تر و دقیق‌تری را توسعه دهید
- به موقعیت‌ها و چالش‌های جدید تطبیق دهید
- دانش را در سراسر رشته‌ها ادغام کنید
- یادگیری را به زمینه‌های دنیای واقعی اعمال کنید
پیامدها برای طراحی برنامه درسی:
- برنامه درسی مارپیچی که مفاهیم را در سطوح عمیق‌تر مرور می‌کند
- رویکردهای بین‌رشته‌ای که موضوعات متنوع را متصل می‌کند
- یادگیری مبتنی بر پروژه که دانش را به مشکلات پیچیده اعمال می‌کند
- تأکید بر فراشناخت و یادگیری چگونه یادگیری
- انعطاف‌پذیری برای تطبیق با نیازها و علایق فردی دانش‌آموزان
9. روش علمی و آگاهی اجتماعی در آموزش مدرن حیاتی هستند
روش‌های علمی همچنین راه را به سوی اقدامات و سیاست‌هایی که می‌توانند نظم اجتماعی بهتری را به وجود آورند، نشان می‌دهند.
علم به عنوان مدلی برای یادگیری. روش علمی چارچوب قدرتمندی برای تحقیق، حل مسئله و تفکر انتقادی در تمام موضوعات فراهم می‌کند.
کاربرد تفکر علمی:
- تشویق به تشکیل و آزمایش فرضیه‌ها
- آموزش مهارت‌های جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها
- تأکید بر استدلال مبتنی بر شواهد
- تقویت شک و تردید و پرسش از فرضیات
- ترویج همکاری و بررسی همتایان
اتصال علم به مسائل اجتماعی:
- بررسی تأثیرات توسعه‌های علمی بر جامعه
- بررسی پیامدهای اخلاقی پیشرفت‌های تکنولوژیکی
- استفاده از روش‌های علمی برای تحلیل مشکلات اجتماعی
- توسعه شهروندی آگاه از طریق درک مسائل پیچیده
- تشویق دانش‌آموزان به تصور و کار برای تغییرات اجتماعی مثبت
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب تجربه و آموزش نظرات متفاوتی را به خود جلب کرده است. بسیاری از افراد به ایده‌های پیشرو دیویی در زمینه‌ی یادگیری تجربی و آموزش محوریت دانش‌آموزان ارج می‌نهند و آن‌ها را هنوز هم مرتبط با زمان حال می‌دانند. منتقدان بر این باورند که نوشتار او سنگین است و ایده‌هایش ممکن است خطرناک باشند، زیرا علم‌گرایی را بر ارزش‌های سنتی ترجیح می‌دهد. برخی از منتقدان تلاش دیویی برای ایجاد پل میان رویکردهای سنتی و پیشرو را تحسین می‌کنند، در حالی که دیگران آن را ناکافی می‌دانند. به‌طور کلی، معلمان و فیلسوفان همچنان به بحث درباره‌ی مزایا و کاربردهای فلسفه‌ی آموزشی دیویی، سال‌ها پس از انتشار کتاب، ادامه می‌دهند.