Hooked

1. مدل هوک: چارچوبی برای ساخت محصولات عادت‌ساز

فناوری‌های عادت‌ساز موتورهای نامرئی هستند که زندگی روزمره ما را به حرکت درمی‌آورند.

مدل هوک شامل چهار مرحله است: محرک، عمل، پاداش متغیر و سرمایه‌گذاری. این چرخه، وقتی تکرار می‌شود، عادت‌های قدرتمند کاربر را ایجاد می‌کند. شرکت‌هایی مانند فیسبوک، توییتر و پینترست با موفقیت این مدل را برای ایجاد محصولاتی که کاربران به‌طور مکرر و بدون نیاز به یادآوری با آن‌ها درگیر می‌شوند، پیاده‌سازی کرده‌اند.

اجزای کلیدی:

• محرک: فعال‌کننده رفتار
• عمل: ساده‌ترین رفتار در انتظار پاداش
• پاداش متغیر: ارضای نیازهای کاربر در حالی که او را به خواستن بیشتر وا می‌دارد
• سرمایه‌گذاری: جایی که کاربران چیزی با ارزش را در سیستم قرار می‌دهند و احتمال بازگشت آن‌ها افزایش می‌یابد

با درک و پیاده‌سازی این مراحل، طراحان محصول می‌توانند تجربیاتی ایجاد کنند که با مشکلات و خواسته‌های کاربران همسو باشد و در نهایت به رفتارهای خودکار و افزایش تعامل منجر شود.

2. محرک‌ها: جرقه‌ای که رفتار کاربر را آغاز می‌کند

محرک‌های خارجی با اطلاعاتی همراه هستند که به کاربر می‌گوید چه کاری انجام دهد.

محرک‌ها به دو نوع تقسیم می‌شوند: خارجی و داخلی. محرک‌های خارجی نشانه‌های محیطی هستند، مانند ایمیل، آیکون برنامه یا اعلان. محرک‌های داخلی به‌طور خودکار در ذهن ظاهر می‌شوند و اغلب احساسات منفی مانند بی‌حوصلگی، ترس یا تردید هستند.

محرک‌های مؤثر:

• به‌موقع و قابل‌اجرا هستند
• تعامل فوری و بلندمدت را جرقه می‌زنند
• کاربران را به مرور زمان از محرک‌های خارجی به داخلی منتقل می‌کنند

برای ایجاد محصولات عادت‌ساز، طراحان باید محرک‌های داخلی کاربران خود را درک کنند و از محرک‌های خارجی برای جلب تعامل اولیه استفاده کنند. با تکرار تعامل کاربران با محصول، آن‌ها ارتباطاتی بین محصول و نیازهای داخلی خود ایجاد می‌کنند که در نهایت به رفتار خودکار منجر می‌شود.

3. عمل: ساده‌سازی مسیر به سوی پاداش

برای افزایش احتمال وقوع یک رفتار، فاگ به طراحان توصیه می‌کند که بر سادگی به عنوان تابعی از کمترین منبع کاربر در آن لحظه تمرکز کنند.

سادگی کلید تحریک عمل کاربر است. هرچه انجام یک عمل ساده‌تر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که کاربران آن را انجام دهند. این مرحله بر مدل رفتار فاگ تکیه دارد که بیان می‌کند برای وقوع یک رفتار، سه عنصر باید همگرا شوند: انگیزه، توانایی و محرک.

برای افزایش توانایی:

• کاهش زمان مورد نیاز
• کاهش هزینه مالی
• کاهش تلاش فیزیکی
• کاهش بار شناختی
• همسو شدن با هنجارهای اجتماعی
• غیرروتین کردن اقدامات

محصولات موفقی مانند گوگل، توییتر و اینستاگرام هنر ساده‌سازی اقدامات کاربر را به خوبی فرا گرفته‌اند. با حذف موانع و آسان‌تر کردن انجام رفتارهای مطلوب، این شرکت‌ها تعامل کاربر را افزایش داده و عادت‌های قوی ایجاد کرده‌اند.

4. پاداش متغیر: هیجان غیرقابل پیش‌بینی که کاربران را درگیر نگه می‌دارد

پاداش‌های متغیر یکی از قدرتمندترین ابزارهایی هستند که شرکت‌ها برای جذب کاربران به کار می‌گیرند.

قدرت تغییرپذیری در توانایی آن برای افزایش تعامل و انگیزه کاربران نهفته است. وقتی پاداش‌ها غیرقابل پیش‌بینی هستند، حالت تمرکز ذهنی ایجاد می‌کنند، سیستم دوپامین مغز را فعال می‌کنند و نواحی مرتبط با قضاوت و منطق را سرکوب می‌کنند.

سه نوع پاداش متغیر:

1. قبیله: پاداش‌های اجتماعی از دیگران
2. شکار: جستجو برای منابع مادی یا اطلاعات
3. خود: پاداش‌های درونی از تسلط یا تکمیل

شرکت‌هایی مانند فیسبوک (قبیله)، توییتر (شکار) و کدکادمی (خود) به‌طور مؤثر از این نوع پاداش‌ها برای بازگرداندن کاربران استفاده می‌کنند. با ارضای نیازهای کاربران در حالی که آن‌ها را به خواستن بیشتر وا می‌دارند، پاداش‌های متغیر انگیزه قوی برای بازگشت به محصول ایجاد می‌کنند.

5. سرمایه‌گذاری: چگونه تلاش کاربر ارزش محصول را افزایش می‌دهد

ایده بزرگ پشت مرحله سرمایه‌گذاری این است که از درک کاربر استفاده شود که با استفاده (و سرمایه‌گذاری شخصی) سرویس بهتر می‌شود.

مرحله سرمایه‌گذاری برای ایجاد تعامل بلندمدت حیاتی است. این مرحله شامل قرار دادن چیزی با ارزش توسط کاربران در سیستم است که احتمال بازگشت آن‌ها را افزایش می‌دهد. این مرحله از چندین اصل روان‌شناختی، از جمله مغالطه هزینه غرق‌شده و اثر مالکیت، بهره می‌برد.

اشکال سرمایه‌گذاری:

• زمان
• داده
• تلاش
• سرمایه اجتماعی
• پول

سرمایه‌گذاری‌ها می‌توانند سرویس را برای استفاده آینده بهبود بخشند، کاربران را به "ذخیره ارزش" در پلتفرم دعوت کنند یا کاربران را به سرمایه‌گذاری‌های بیشتر ترغیب کنند. مثال‌ها شامل تکمیل پروفایل لینکدین، مکانیزم سوایپ تندر و ویژگی استریک‌های اسنپ‌چت است. با تشویق به سرمایه‌گذاری‌های کوچک، محصولات با گذشت زمان برای کاربران ارزشمندتر می‌شوند و احتمال تعامل مداوم را افزایش می‌دهند.

6. ملاحظات اخلاقی در طراحی فناوری‌های عادت‌ساز

مدل هوک اساساً درباره تغییر رفتارهای مردم است، اما قدرت ساخت محصولات متقاعدکننده باید با احتیاط استفاده شود.

ماتریس دستکاری ابزاری برای کارآفرینان است تا اخلاق محصولات عادت‌ساز خود را ارزیابی کنند. این ماتریس دو سؤال کلیدی می‌پرسد: "آیا خودم از محصول استفاده می‌کنم؟" و "آیا محصول به‌طور مادی زندگی کاربران را بهبود می‌بخشد؟"

چهار نوع خالق:

1. تسهیل‌کنندگان: محصولاتی ایجاد می‌کنند که خودشان استفاده می‌کنند و معتقدند زندگی کاربران را بهبود می‌بخشد
2. فروشندگان: معتقدند محصولشان زندگی‌ها را بهبود می‌بخشد اما خودشان از آن استفاده نمی‌کنند
3. سرگرم‌کنندگان: محصولاتی ایجاد می‌کنند که خودشان استفاده می‌کنند اما لزوماً زندگی‌ها را بهبود نمی‌بخشند
4. فروشندگان: محصولاتی ایجاد می‌کنند که خودشان استفاده نمی‌کنند و معتقد نیستند زندگی‌ها را بهبود می‌بخشند

خالقان محصول باید تلاش کنند تا تسهیل‌کننده باشند، محصولاتی ایجاد کنند که واقعاً زندگی کاربران را بهبود بخشد و در عین حال به تأثیرات منفی احتمالی توجه داشته باشند. این رویکرد نه تنها با ملاحظات اخلاقی همسو است بلکه احتمال موفقیت بلندمدت را نیز افزایش می‌دهد.

7. شناسایی فرصت‌ها برای محصولات عادت‌ساز

هر جا که فناوری‌های جدید به‌طور ناگهانی یک رفتار را آسان‌تر می‌کنند، امکانات جدیدی به وجود می‌آید.

فرصت‌های نوآوری اغلب از پیشرفت‌های فناوری، تغییرات در رفتار کاربر یا تغییرات در طراحی رابط کاربری ناشی می‌شوند. با شناسایی این فرصت‌ها، کارآفرینان می‌توانند محصولاتی ایجاد کنند که نیازهای واقعی کاربران را حل کرده و عادت‌های پایدار ایجاد کنند.

زمینه‌های قابل بررسی:

• رفتارهای نوظهور: الگوهای پذیرش اولیه که می‌توانند به جریان اصلی تبدیل شوند
• فناوری‌های توانمندساز: زیرساخت‌های جدیدی که برخی رفتارها را آسان‌تر می‌کنند
• تغییرات رابط کاربری: تغییرات در نحوه تعامل کاربران با فناوری

مثال‌ها شامل ظهور گوشی‌های هوشمند که محصولات مبتنی بر موبایل را ممکن می‌سازند، پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی که از محتوای تولید شده توسط کاربر بهره می‌برند و فناوری‌های پوشیدنی که امکانات جدیدی برای برنامه‌های سلامت و تناسب اندام ایجاد می‌کنند. با توجه به این تغییرات، کارآفرینان می‌توانند فرصت‌های منحصربه‌فردی برای ایجاد محصولات عادت‌ساز شناسایی کنند.

8. فرآیند آزمایش عادت: اندازه‌گیری و بهبود تعامل کاربر

آزمایش عادت به کشف طرفداران محصول، کشف اینکه کدام عناصر محصول عادت‌ساز هستند (در صورت وجود) و چرا آن جنبه‌های محصول رفتار کاربر را تغییر می‌دهند، کمک می‌کند.

فرآیند آزمایش عادت شامل سه مرحله است: شناسایی، کدگذاری و اصلاح. این رویکرد تکراری به طراحان محصول کمک می‌کند تا پتانسیل عادت‌سازی محصولات خود را اندازه‌گیری و بهبود بخشند.

مراحل در آزمایش عادت:

1. شناسایی: تعیین کنید که کاربران وفادار شما چه کسانی هستند
2. کدگذاری: درک کنید که این کاربران وفادار چه اقداماتی انجام می‌دهند
3. اصلاح: محصول خود را تطبیق دهید تا کاربران بیشتری را به دنبال کردن همان مسیر ترغیب کنید

شاخص‌های کلیدی که باید در نظر گرفته شوند شامل فرکانس استفاده، درصد کاربران وفادار و الگوهای رفتاری خاص است. با آزمایش و اصلاح مداوم محصول خود بر اساس داده‌های کاربر، می‌توانید پتانسیل عادت‌سازی و موفقیت کلی آن را افزایش دهید.

آخرین به‌روزرسانی:: July 23, 2024