نکات کلیدی
1. اصول مکالمات خوب را در آغوش بگیرید
هیچکس دوست ندارد مورد موعظه قرار گیرد.
شراکت را برقرار کنید. همصحبت خود را بهعنوان یک همکار در نظر بگیرید، نه یک رقیب. بر درک دلایل آنها تمرکز کنید نه بر پیروزی در بحث. این تغییر در طرز فکر، محیطی روانشناختی امن برای گفتوگوی آزاد ایجاد میکند.
بهطور فعال گوش دهید. به آنچه همصحبت شما میگوید توجه کنید، سوالات روشنگر بپرسید و دیدگاه آنها را تأیید کنید. از قطع کردن صحبت یا آماده کردن پاسخهای تلافیجویانه در حین صحبت آنها خودداری کنید. در عوض، سعی کنید واقعاً دیدگاه آنها را درک کنید.
رابطهسازی کنید. نقاط مشترک و علایق مشترک را پیدا کنید تا پایهای از اعتماد ایجاد کنید. از تشویقهای حداقلی مانند "میبینم" یا "ادامه بده" استفاده کنید تا نشان دهید درگیر هستید. تقلید از زبان و زبان بدن همصحبت شما نیز میتواند به تقویت ارتباط کمک کند.
2. سوال بپرسید و بر اپیستمولوژی تمرکز کنید
چگونه ممکن است آن باور نادرست باشد؟
عمیقتر بپرسید. بهجای به چالش کشیدن باورها بهطور مستقیم، سوالات باز بپرسید که چگونه همصحبت شما به نتایج خود رسیده است. این تمرکز را به فرآیند استدلال آنها تغییر میدهد نه خود باور.
اپیستمولوژی را بررسی کنید. بررسی کنید که همصحبت شما چگونه میداند آنچه را که ادعا میکند میداند. این میتواند نقصهای احتمالی در استدلال آنها را نمایان کند یا نقاطی را که ممکن است به اطلاعات ناقص تکیه کنند، برجسته کند.
از سوالات تنظیمشده استفاده کنید. سوالات را با "چگونه" یا "چه" فرموله کنید تا پاسخهای دقیقتری را تشویق کنید. بهعنوان مثال، "چه چیزی شما را به این نتیجه رساند؟" یا "چگونه ممکن است کسی با دیدگاه متفاوت به این مسئله نگاه کند؟"
3. اجازه دهید دوستان اشتباه کنند و پلهای طلایی بسازید
بهتر است که رد شوید تا اینکه رد کنید.
روابط را در اولویت قرار دهید. بپذیرید که اختلاف نظرها طبیعی هستند و نیازی به تهدید دوستیها ندارند. به دوستان خود اجازه دهید نظرات متفاوتی داشته باشند بدون اینکه احساس کنند باید دائماً آنها را اصلاح کنید.
راههای خروجی ایجاد کنید. راههایی برای حفظ وجهه همصحبت خود فراهم کنید تا بتوانند نظر خود را تغییر دهند یا از موضع خود عقبنشینی کنند. از عباراتی مانند "میتوانم ببینم که چرا ممکن است اینطور فکر کنید" یا "این یک دیدگاه جالب است که من به آن فکر نکرده بودم" استفاده کنید.
نیتهای خوب را تأیید کنید. به این نکته توجه کنید که بیشتر مردم سعی دارند آنچه را که درست میدانند انجام دهند، حتی اگر با نتایج آنها مخالف باشید. این به حفظ گفتوگویی محترمانه کمک میکند.
4. مکالمات را دوباره فرموله کنید و در صورت لزوم نظر خود را تغییر دهید
تازه متوجه شدم که باور من ممکن است نادرست باشد. نظر خود را تغییر دادم.
دیدگاهها را تغییر دهید. وقتی مکالمات به بنبست میرسند، سعی کنید مسئله را از زاویهای متفاوت دوباره فرموله کنید. این میتواند به هر دو طرف کمک کند تا موضوع را بهطور جدیدی ببینند و از موانع عبور کنند.
تواضع فکری را مدلسازی کنید. آماده باشید که وقتی اشتباه میکنید یا اطلاعات جدید دیدگاه شما را تغییر میدهد، اعتراف کنید. این نشان میدهد که تغییر نظر یک قوت است، نه یک ضعف.
از مقیاسها برای ظرافت استفاده کنید. مقیاسهای عددی (مثلاً ۱-۱۰) را برای سنجش سطوح اعتماد به باورها معرفی کنید. این میتواند نقاط عدم قطعیت را نمایان کند و فرصتهایی برای بحث بیشتر ایجاد کند.
5. از عدم تأیید برای القای تردید استفاده کنید
تحت چه شرایطی ممکن است [باور را وارد کنید] نادرست باشد؟
فرضیات را به چالش بکشید. از همصحبت خود بخواهید که به شواهد یا شرایطی فکر کند که ممکن است آنها را به سوال کردن درباره باورشان وادار کند. این به تفکر انتقادی درباره بنیادهای دیدگاههای آنها کمک میکند.
سناریوهای فرضی را بررسی کنید. سناریوهایی را ارائه دهید که ممکن است با موضع آنها در تضاد باشد و آنها را تشویق کنید تا به پیامدها فکر کنند. این میتواند ناهماهنگیها یا نقاط عدم قطعیت در استدلال آنها را نمایان کند.
از حقایق و استدلالها خودداری کنید. از تمایل به ارائه شواهد متضاد خودداری کنید، زیرا این معمولاً به دفاعجویی منجر میشود. در عوض، بر کمک به همصحبت خود برای تولید دلایل خود برای تردید تمرکز کنید.
6. هنر بازفرمولهسازی اخلاقی را تسلط یابید
هیچکس اهمیتی نمیدهد که چقدر میدانید تا زمانی که بدانند چقدر اهمیت میدهید.
بنیادهای اخلاقی را درک کنید. به این نکته توجه کنید که مردم بر اساس عواملی مانند مراقبت، انصاف، وفاداری، اقتدار، تقدس و آزادی، شهودهای اخلاقی متفاوتی دارند. اینها دیدگاههای جهانی و تمایلات سیاسی آنها را شکل میدهد.
به زبان اخلاقی آنها صحبت کنید. هنگام بحث درباره مسائل، استدلالهای خود را بهگونهای فرموله کنید که با بنیادهای اخلاقی همصحبت شما همخوانی داشته باشد. این باعث میشود که نکات شما قانعکنندهتر و قابلدرکتر باشد.
نقاط مشترک را پیدا کنید. ارزشهای مشترک را شناسایی کنید و از آنها بهعنوان پلی برای بحث درباره مسائل جنجالیتر استفاده کنید. این حس همراستایی اخلاقی ایجاد میکند و دفاعجویی را کاهش میدهد.
7. مکالمات دشوار را با ایدئولوگها مدیریت کنید
مکالمات اخلاقی بهطرز فوقالعادهای دشوار است زیرا باورهای اخلاقی به مسائل هویت شخصی و جامعه نزدیک است.
نیتها را تأیید کنید. به این نکته توجه کنید که حتی کسانی که دیدگاههای افراطی دارند، معمولاً باور دارند که برای خیر عمومی عمل میکنند. این یک فرصت برای گفتوگوی سازندهتر ایجاد میکند.
بر ارزشهای زیرین تمرکز کنید. مکالمه را از باورهای خاص به ارزشهای اصلی که آنها را شکل میدهند، تغییر دهید. این میتواند نقاط مشترک و زمینههای توافق بالقوه را نمایان کند.
از سوالات هویتی استفاده کنید. بپرسید که چگونه داشتن باورهای خاص به خوب بودن یک فرد مربوط میشود. این میتواند هویت اخلاقی را از مواضع خاص جدا کند و فضایی برای بازنگری ایجاد کند.
آخرین بهروزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب چگونه گفتگوهای غیرممکن داشته باشیم نظرات متفاوتی را به خود جلب کرده است. بسیاری از خوانندگان آن را عملی و بینشزا میدانند و تکنیکهای ارزشمندی برای شرکت در بحثهای دشوار ارائه میدهد. این کتاب بر درک دیدگاههای دیگران، ایجاد ارتباط و تمرکز بر اپیستمولوژی به جای نتایج تأکید میکند. برخی منتقدان بر این باورند که این کتاب عمق کافی ندارد، به ترفندهای manipulative دامن میزند و تعصبات نویسندگان را منعکس میکند. ساختار و سبک نوشتاری کتاب از سوی برخی مورد تحسین قرار گرفته اما برخی دیگر آن را مورد انتقاد قرار دادهاند. بهطور کلی، خوانندگان بر تأکید آن بر ادب و همدلی در گفتگوها ارج مینهند، هرچند که در مورد کارایی آن در کاربردهای دنیای واقعی بحثهایی وجود دارد.