How to Talk to Anyone

1. انعکاس، ارتباط فوری می‌سازد

به جای اینکه انعکاس یک ترفند اختیاری باشد، واقعاً پایه‌گذار تمام ارتباطات خوب و همدلی است.

ارتباط ناخودآگاه. انعکاس، چه کلامی، چه غیرکلامی و چه احساسی، حس ارتباط و درک را ایجاد می‌کند. این یک شکل ابتدایی از ارتباط است که می‌گوید: "من تو را می‌بینم، من تو را درک می‌کنم، ما در یک صفحه هستیم." این تکنیک تمایلات طبیعی برای تطبیق سبک ارتباطی دیگران را تقویت می‌کند و اعتماد و ارتباط را پرورش می‌دهد.

تطابق کلامی و غیرکلامی. انعکاس کلامی شامل استفاده از زبان، لحن و سرعت مشابه با شخص دیگر است. انعکاس غیرکلامی شامل تقلید از حالت بدن، حرکات و بیان‌های چهره است. انعکاس احساسی وضعیت عاطفی شخص دیگر را نشان می‌دهد و همدلی و تأیید را به نمایش می‌گذارد.

اصالت کلید است. از اینکه خیلی واضح یا دستکاری‌کننده با انعکاس باشید، پرهیز کنید، زیرا ممکن است نتیجه معکوس بدهد. هدف تقویت ارتباط طبیعی است، نه ایجاد یک تقلید سطحی. در موقعیت‌های تنش‌زا، از انعکاس رفتارهای منفی مانند خشم یا بی‌ادبی خودداری کنید.

2. گفتگوها بر اساس ورودی متوازن شکوفا می‌شوند

قانون سه‌گانه می‌گوید که هرگز نباید سه جمله اعلامی را پشت سر هم بگویید بدون اینکه آن‌ها را با یک سؤال یا توضیحی قطع کنید.

جملات اعلامی، سؤالات و توضیحات. گفتگوها باید شامل تعادل بین جملات اعلامی، سؤالات و توضیحات باشند. از تسلط بر گفتگو با یک سری اعلامیه‌ها بدون اجازه دادن به ورودی از طرف دیگران پرهیز کنید. این رویکرد اطمینان می‌دهد که گفتگو احساس همکاری و احترام را به همراه دارد.

سؤالات متفکرانه. سؤالات متفکرانه را وارد کنید تا نور را به اشتراک بگذارید، علاقه‌مندی را نشان دهید و احترام را منتقل کنید. سؤالات نشان می‌دهند که گفتگو فقط فرصتی برای صحبت کردن شما نیست، بلکه یک تمرین اجتماعی مشترک است.

نرم کردن اعلامیه‌ها. از توضیحات یا "نرم‌کننده‌ها" برای بیان نظرات بدون اینکه فشار بیاورید، استفاده کنید. عبارات مانند "می‌دانم که نماینده همه نیستم، اما..." یا "از دیدگاه من..." نشان می‌دهد که دیگران ممکن است دیدگاه‌های متفاوتی داشته باشند.

3. صحبت‌های کوچک می‌تواند به ارتباطات بزرگ منجر شود

روش ARE می‌تواند بسیاری از کارهای سخت صحبت‌های کوچک را آسان کند و شما را به سمت مباحث جالب‌تر هدایت کند – یعنی صحبت‌های بزرگ!

لنگر، افشا، تشویق (ARE). روش ARE یک رویکرد ساختاری برای شروع و حفظ صحبت‌های کوچک ارائه می‌دهد. با یک لنگر شروع کنید، چیزی که شما را به شخص دیگر متصل می‌کند. سپس، چیزی درباره خودتان که به لنگر مربوط می‌شود را افشا کنید. در نهایت، شخص دیگر را تشویق کنید تا چیزی درباره خود به اشتراک بگذارد.

مخفف FORM. از مخفف FORM برای راهنمایی موضوعات صحبت‌های کوچک استفاده کنید: خانواده، شغل، تفریح و انگیزه. این موضوعات معمولاً ایمن و آسان برای بحث هستند و فرصت‌هایی برای ارتباط و علایق مشترک فراهم می‌کنند.

خروج با وقار. اگر صحبت‌های کوچک کار نمی‌کند، با استفاده از بهانه‌ای که شامل کلمه "نیاز" باشد، به آرامی خارج شوید. به عنوان مثال، "خوشحال شدم که صحبت کردیم، اما باید بروم و به بچه‌هایم سر بزنم." خروج را با تکرار چیزی مثبت از گفتگو هموار کنید.

4. اختصار، توجه شنوندگان را حفظ می‌کند

به عنوان یک قاعده نانوشته، فرض کنید که حدود 1 دقیقه وقت دارید تا نکته‌تان را بیان کنید و سپس اجازه دهید گفتگو دوباره جریان یابد.

قاعده چراغ راهنمایی. پاسخ‌های خود را به حدود یک دقیقه محدود کنید تا توجه شنونده‌تان را حفظ کنید. در 30 ثانیه اول، چراغ سبز است و شما تمام توجه آن‌ها را دارید. در 30 ثانیه بعدی، چراغ زرد می‌شود و توجه آن‌ها ممکن است شروع به کاهش کند. پس از یک دقیقه، چراغ قرمز است و شما در خطر از دست دادن علاقه آن‌ها هستید.

آن‌ها را مشتاق نگه دارید. همه چیز را یکجا به اشتراک نگذارید. اجازه دهید دیگران اگر کنجکاو هستند، سؤالاتی بپرسند. گاهی اوقات، مردم بیشتر به آنچه شما می‌گویید علاقه‌مند می‌شوند وقتی که چند چیز را ناگفته بگذارید.

نحوه بیان مهم است. بر روی نحوه بیان خود تمرکز کنید و صدای خود را تنظیم کنید تا سخنرانی‌تان جالب باشد. قبل از صحبت فکر کنید و تا حد ممکن مختصر باشید. از کلمات پرکننده مانند "اُم" و "مثل" پرهیز کنید.

5. تعلیق خودخواهی، پیوندهای عمیق‌تری را پرورش می‌دهد

تعلیق خودخواهی ساده است اما آسان نیست: زمانی است که ما عمداً خواسته‌ها و نیازهای دیگران را بر خواسته‌ها و نیازهای خود مقدم می‌دانیم.

اولویت دادن به دیگران. تعلیق خودخواهی شامل قرار دادن ادراکات، خواسته‌ها و نیازهای دیگران در اولویت بر خواسته‌های خود است. این به معنای انتخاب موقت برای ورود به جهان‌بینی شخص دیگری است، حتی اگر به معنای کنار گذاشتن نیاز خود برای درست بودن یا کنترل باشد.

مقابله با تمایل به اشتراک‌گذاری. وقتی متوجه شدید که به حالت "اعلام" رفته‌اید، عمداً انتخاب کنید که داستان خود را رها کنید. به جای آن، برای مدتی در داستان شخص دیگری غرق شوید. فقط گوش دهید.

تأیید غیرقضاوتی. فراموش کنید که موافق یا مخالف باشید. فقط ارتباط برقرار کنید که به شخص مقابل علاقه‌مند هستید و با احترام و کنجکاوی دیدگاه آن‌ها را تأیید می‌کنید.

6. آسیب‌پذیری ارتباطات قوی‌تری ایجاد می‌کند

ارتباط و آسیب‌پذیری دست به دست هم می‌دهند.

افشای سبک، متوسط و سنگین. ارتباط می‌تواند از طریق لحظات تدریجی افشا ساخته شود. با افشای سبک شروع کنید، یک راز ملایم یا یک داستان خجالت‌آور را به اشتراک بگذارید. اگر این خوب دریافت شد، به افشای متوسط بروید و نظرات، باورها و تجربیات خصوصی‌تر را به اشتراک بگذارید. افشای سنگین، شامل به اشتراک‌گذاری ضعف‌ها، ترس‌ها و آسیب‌پذیری‌ها، را برای کسانی که می‌خواهید عمیق‌ترین ارتباطات را با آن‌ها داشته باشید، نگه دارید.

انتخابی باشید. از کوچک شروع کنید و سپس به تدریج پیش بروید. غرق شدن در مسائل عمیق از همان ابتدا کار نمی‌کند و همچنین هرگز به مرحله اول با کسی که سال‌هاست او را می‌شناسید، نزدیک نشوید. افشا باعث می‌شود مردم احساس خاص بودن کنند.

با احتیاط عمل کنید. از ریختن بار سنگین مواد ناراحت‌کننده یا نامناسب بر دوش یک دوست، به‌ویژه اگر انتظارش را نداشته باشد، پرهیز کنید. افشای آسیب‌پذیر به معنای بی‌پروا نشان دادن تمام مشکلات صمیمی شما برای دیگران نیست.

7. تنوع صدا، ادراک را شکل می‌دهد

کلماتی که می‌گویید مهم هستند، اما نحوه گفتن آن‌ها ممکن است حتی مهم‌تر باشد.

سیگنال احساسی. لحن صدای شما یک سیگنال احساسی خالص است که قبل از بخش منطقی پیام شما درک می‌شود. این شخصیت، وضعیت ذهنی، نیت‌ها و حتی سلامت شما را نشان می‌دهد.

تن، حجم و سرعت. تن صدای خود را تغییر دهید تا از صحبت کردن به صورت یکنواخت پرهیز کنید. حجم خود را با توجه به زمینه تنظیم کنید و احساسات مختلف را نشان دهید. سرعت خود را کنترل کنید تا اعتماد به نفس و هوش را منتقل کنید بدون اینکه مضطرب یا شتاب‌زده به نظر برسید.

وضوح مهم است. هر کلمه را به وضوح بیان کنید تا مانعی بین خود و شنونده‌تان ایجاد نکنید. وضوح ضعیف می‌تواند با تنبلی، کمبود تحصیلات یا بی‌حوصلگی مرتبط باشد.

8. حلقه‌های باز، گفتگوها را جاری نگه می‌دارند

استفاده از یک حلقه باز به سادگی شروع یک داستان جذاب و سپس ناتمام گذاشتن آن است.

داستان‌های ناتمام. یک حلقه باز خط گفتگویی است که عمداً آن را باز می‌گذارید تا در صورت تمایل بعداً به آن برگردید. این به سادگی شروع یک داستان جذاب و سپس ناتمام گذاشتن آن است.

نقاط ذخیره‌سازی گفتگویی. حلقه‌های باز به عنوان نقاط ذخیره‌سازی گفتگویی عمل می‌کنند و به شما اجازه می‌دهند اگر گفتگو خشک شد، به موضوع قبلی برگردید. آن‌ها حس تاریخ مشترک و ارتباط با شخص دیگر را ایجاد می‌کنند.

آگاهی و حافظه. تنها مهارت‌هایی که برای ایجاد حلقه‌های قانع‌کننده نیاز دارید، حس آگاهی متمرکز و حافظه خوب است. وقتی به حلقه باز می‌گردید، در واقع به کسی می‌گویید: "هی، من در آنجا توجه می‌کردم و به این موضوع اهمیت می‌دهم. بیایید ادامه دهیم..."

9. همدلی بر نقاط کور گفتگویی غلبه می‌کند

همدلی به ما اجازه می‌دهد از نقاط کور خود نگاهی بیندازیم و در زمانی که بیشتر احتمال دارد فراموش کنیم و بیش از حد درگیر خود شویم، به دیگران سر بزنیم.

خودمحوری ناآگاه. همان چیزی که ما را در گفتگوها بد می‌کند، همچنین همان چیزی است که ما را در شناسایی اینکه در گفتگوها بد هستیم، بد می‌کند: خودمحوری ناآگاه. ممکن است نیاز به مقادیر زیادی خودآگاهی، انضباط و تمرین داشته باشد تا از عمل کردن به‌عنوان اینکه یک گفتگو همانند "ارائه یک مونولوگ در کنار شخص دیگری" است، دست بردارید.

تعلیق فرضیات. فرض نکنید که هیچ نقطه کوری در گفتگو ندارید، که دیگران همانطور که شما فکر می‌کنید، احساس می‌کنند یا باور دارند، یا اینکه شخص دیگر گفتگو را به همان شیوه‌ای که شما می‌بینید، می‌بیند. کل هدف گفتگو این است که با شخص دیگری که شما نیستید، مواجه شوید، بنابراین فرض نکنید که قبلاً می‌دانید آن‌ها چه کسی هستند و چه می‌اندیشند.

تکنیک "دو بار کلیک". تصور کنید که تقریباً هر جمله‌ای که آن‌ها می‌گویند آبی و زیرخط‌دار است و کاملاً نادیده گرفته شده است. "دو بار کلیک" کنید تا از آن‌ها بخواهید بیشتر توضیح دهند، بیشتر بگویند و عمیق‌تر بروند.

10. گفتگوها را با وقار به پایان برسانید

گفتگوها تقریباً هرگز زمانی که هر دو طرف می‌خواستند به پایان نمی‌رسند و به ندرت زمانی که حتی یک طرف می‌خواست به پایان برسند، به پایان می‌رسند و اختلاف میان مدت زمان مطلوب و واقعی تقریباً نصف مدت زمان گفتگو بود.

زمان‌بندی همه چیز است. بهترین کاری که می‌توانید برای یک گفتگو عالی انجام دهید، دانستن زمان پایان آن است. بیشتر مردم تمایل دارند که گفتگوها کوتاه‌تر باشند.

مثبت، بهانه، disengage. ترفند پایان دادن به گفتگوها این است که با آرامش و اعتماد به نفس این کار را انجام دهید. منتظر لحظه مناسب باشید، با یک نکته مثبت شروع کنید، بهانه‌ای بیاورید و به طور قاطع disengage کنید.

آن‌ها را مشتاق نگه دارید. پایان دادن به یک نکته مثبت می‌تواند گفتگو را به شکلی مرتب و مثبت به پایان برساند تا هر دو احساس کنید که مشتاقید بار دیگر در زمان بعدی که ملاقات می‌کنید، صحبت کنید. چند چیز را ناگفته بگذارید، کمی رمز و راز ایجاد کنید و چه بسا، شما کسی را از زیر فشار رها کرده‌اید!

آخرین به‌روزرسانی:: April 24, 2025