نکات کلیدی
1. شناسایی نشانه‌های اوتیسم در بزرگسالان
بزرگسالانی که مشکوک به قرار داشتن در طیف اوتیسم هستند، معمولاً نیاز دارند که خود را به عنوان مدافعان خود معرفی کنند و با اطلاعات لازم برای "توجیه خود" به مجموعه‌ای از متخصصان پزشکی مجهز شوند.
اوتیسم در بزرگسالان به‌طور متفاوتی بروز می‌کند نسبت به کودکان. نشانه‌های رایج شامل دشواری در ارتباط اجتماعی، علایق محدود، حساسیت‌های حسی و چالش‌های عملکرد اجرایی است. بزرگسالان ممکن است در حفظ روابط، سازگاری با تغییرات و درک قوانین اجتماعی نانوشته دچار مشکل شوند. آن‌ها ممکن است در برخی زمینه‌ها موفق باشند و در زمینه‌های دیگر با چالش‌هایی مواجه شوند که منجر به ایجاد پروفایل مهارتی نامتعادل می‌شود.
- چالش‌های ارتباط اجتماعی:
- دشواری در مکالمات کوتاه و گفت‌وگوهای متقابل
- مشکل در خواندن نشانه‌های غیرکلامی و زبان بدن
- تفسیر لغوی زبان
- علایق و رفتارهای محدود:
- تمرکز شدید بر موضوعات خاص
- پایبندی به روال‌ها و مقاومت در برابر تغییر
- حرکات یا الگوهای گفتاری تکراری (استیمینگ)
- حساسیت‌های حسی:
- حساسیت بالا یا کاهش حساسیت به صداها، نورها، بافت‌ها یا بوها
- دشواری در پردازش همزمان ورودی‌های حسی متعدد
- دشواری‌های عملکرد اجرایی:
- چالش‌ها در برنامه‌ریزی، سازماندهی و مدیریت زمان
- دشواری در تغییر بین وظایف یا سازگاری با موقعیت‌های جدید
2. درک طیف اوتیسم و بروز متنوع آن
کلمه کلیدی در "اختلال طیف اوتیسم" طیف است: ما گروهی متنوع از افراد هستیم که تجربیات زندگی متفاوت و خوشه‌های علایم مختلفی داریم.
اوتیسم یک وضعیت یکسان نیست. این اختلال در هر فرد به‌طور متفاوتی بروز می‌کند و دارای نقاط قوت و چالش‌های متفاوتی است. این تنوع دلیل نام‌گذاری آن به عنوان اختلال طیف است. برخی از بزرگسالان اوتیستیک ممکن است ویژگی‌های واضحی داشته باشند، در حالی که دیگران ممکن است یاد گرفته باشند که تفاوت‌های خود را پنهان کنند که این امر تشخیص را دشوارتر می‌کند.
طیف اوتیسم شامل:
- سطوح مختلف نیاز به حمایت
- توانایی‌های شناختی متنوع
- سبک‌های ارتباطی مختلف
- پروفایل‌های حسی منحصر به فرد
- علایق و مهارت‌های خاص و متمایز
درک این تنوع برای پذیرش خود و آموزش دیگران درباره اوتیسم بسیار مهم است. به یاد داشته باشید که هیچ دو فرد اوتیستیکی دقیقاً شبیه به هم نیستند و مقایسه خود با دیگران در طیف می‌تواند گمراه‌کننده و به خودباوری آسیب برساند.
3. با صبر و خوددلسوزی فرآیند خودشناسی را طی کنید
هیچ چیز تغییر نکرده است؛ همه چیز تغییر کرده است.
خودشناسی یک سفر است، نه یک مقصد. درک اینکه ممکن است در طیف اوتیسم باشید می‌تواند هم آزادکننده و هم طاقت‌فرسا باشد. طبیعی است که احساسات مختلفی از جمله آرامش، سردرگمی و اضطراب را تجربه کنید. به خودتان زمان بدهید تا این اطلاعات را پردازش کنید و در حین کاوش در معنای آن برای هویت و تجربیات زندگی‌تان، با خود مهربان باشید.
مراحل در فرآیند خودشناسی:
- تحقیق درباره ویژگی‌های اوتیسم و چگونگی بروز آن‌ها در بزرگسالان
- تأمل در تجربیات زندگی‌تان از منظر اوتیستیک
- ارتباط با دیگر بزرگسالان اوتیستیک یا جوامع آنلاین
- در نظر گرفتن انجام تست‌های غربالگری آنلاین، اما به یاد داشته باشید که این تست‌ها تشخیصی نیستند
- نگهداری از یک دفترچه یادداشت برای افکار، احساسات و مشاهدات خود
به یاد داشته باشید که خودشناسی یک فرآیند مداوم است. درک شما از خود و اوتیسم‌تان ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. این سفر را به عنوان فرصتی برای افزایش خودآگاهی و پذیرش خود در نظر بگیرید.
4. مزایا و چالش‌های جستجوی تشخیص حرفه‌ای را بررسی کنید
تشخیص می‌تواند یک مسیر دشوار باشد. با احتیاط پیش بروید.
تشخیص حرفه‌ای: مزایا و معایب. تصمیم‌گیری درباره اینکه آیا باید به دنبال تشخیص حرفه‌ای باشید یک انتخاب شخصی است که عوامل مختلفی را باید در نظر بگیرید. یک تشخیص می‌تواند اعتبار بخشی، دسترسی به خدمات حمایتی و حفاظت‌های قانونی را فراهم کند. با این حال، ممکن است هزینه‌بر، زمان‌بر باشد و در برخی موارد منجر به تبعیض شود.
مزایای تشخیص حرفه‌ای:
- اعتبار بخشی به تجربیات و چالش‌ها
- دسترسی به خدمات حمایتی و تسهیلات
- درک بهتر از نقاط قوت و ضعف
- پتانسیل برای بهبود خودمدافعی
چالش‌های تشخیص حرفه‌ای:
- هزینه (که معمولاً تحت پوشش بیمه نیست)
- محدودیت در دسترسی به متخصصان با تجربه در اوتیسم بزرگسالان
- احتمال تشخیص نادرست یا تشخیص‌های متعدد قبل از ارزیابی دقیق
- خطر تبعیض در استخدام یا سایر زمینه‌های زندگی
قبل از اتخاذ تصمیم، شرایط شخصی، اهداف و تأثیر احتمالی یک تشخیص بر زندگی‌تان را در نظر بگیرید. به یاد داشته باشید که خودتشخیصی نیز برای بسیاری از بزرگسالان در جامعه اوتیسم یک گزینه معتبر است.
5. برای فرآیند ارزیابی اوتیسم بزرگسالان آماده شوید و آن را درک کنید
تنها کاری که باید در ملاقات انجام دهید این است که خودتان باشید. این یک بار است که بودن خود واقعی‌تان به عنوان یک فرد اوتیستیک تشویق می‌شود.
فرآیند ارزیابی شفاف‌سازی شده است. ارزیابی‌های اوتیسم بزرگسالان معمولاً شامل ترکیبی از مصاحبه‌ها، آزمون‌های شناختی و پرسشنامه‌های خودگزارشی است. این فرآیند بسته به حرفه‌ای و رویکرد آن‌ها متفاوت است، اما به‌طور کلی شامل ارزیابی جامع تاریخچه توسعه، عملکرد کنونی و ویژگی‌های اوتیستیک شما می‌شود.
اجزای رایج ارزیابی اوتیسم بزرگسالان:
- مصاحبه تشخیصی که تاریخچه توسعه و علائم کنونی را پوشش می‌دهد
- آزمون‌های شناختی برای ارزیابی نقاط قوت و چالش‌ها
- پرسشنامه‌های خودگزارشی درباره ویژگی‌های اوتیسم و شرایط مرتبط
- مشاهده رفتار و سبک ارتباطی
- بررسی هرگونه سوابق یا گزارش‌های موجود از دوران کودکی
برای ارزیابی خود آماده شوید با:
- جمع‌آوری اطلاعات و سوابق مربوط به دوران کودکی
- یادداشت‌برداری درباره علائم و تجربیات خود
- آوردن یک فرد مورد اعتماد برای حمایت در صورت مجاز بودن
- صادق و باز بودن در طول ارزیابی
به یاد داشته باشید که هدف از ارزیابی تنها دریافت یک تشخیص نیست، بلکه به دست آوردن درک بهتر از نقاط قوت و چالش‌های خود است که می‌تواند به استراتژی‌های حمایتی و رشد شخصی آینده شما کمک کند.
6. تشخیص خود را پردازش کنید و یک روایت معناشناختی بسازید
ادغام تشخیص خود در هویت‌تان یک سفر شخصی است که زمان می‌برد. ایجاد یک روایت معناشناختی به شما کمک می‌کند تا تجربیات زندگی‌تان را از منظر درک جدیدتان بازتعریف کنید. این فرآیند می‌تواند درمانی و توانمندساز باشد و به شما اجازه می‌دهد تا چالش‌های گذشته را درک کنید و نقاط قوت خود را شناسایی کنید.
مراحل ایجاد یک روایت معناشناختی:
- تأمل در تجربیات گذشته و چگونگی تطابق آن‌ها با ویژگی‌های اوتیسم
- شناسایی الگوها در رفتار و تفکر خود که اکنون معنا پیدا کرده‌اند
- بازتعریف تجربیات چالش‌برانگیز با دلسوزی و درک
- شناسایی و جشن گرفتن نقاط قوت و توانایی‌های منحصر به فرد خود
- به اشتراک‌گذاری روایت خود با دیگران مورد اعتماد برای تقویت و اصلاح آن
در حین پردازش تشخیص خود، با خود صبور باشید. طبیعی است که احساسات مختلفی از جمله آرامش، غم و اضطراب را تجربه کنید. به خودتان زمان بدهید تا به این درک جدید از خود عادت کنید و در صورت نیاز از دیگران در جامعه اوتیسم یا از متخصصان بهداشت روان حمایت بگیرید.
7. تصمیمات آگاهانه‌ای درباره افشای اطلاعات و رشد شخصی بگیرید
افشاگری باعث ناراحتی مردم می‌شود. اکثر مردم نمی‌دانند چه بگویند. بسیاری به شما اطمینان می‌دهند که تفاوتی ندارد و سپس به شیوه‌ای متفاوت با شما رفتار می‌کنند.
افشاگری و رشد: انتخاب‌های شخصی. تصمیم‌گیری درباره اینکه به چه کسی درباره تشخیص اوتیسم خود بگویید و چگونه به رشد شخصی نزدیک شوید، انتخاب‌های بسیار فردی هستند. مزایا و خطرات افشاگری را در زمینه‌های مختلف در نظر بگیرید و بر روی ایجاد تغییراتی تمرکز کنید که کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد، نه اینکه سعی کنید با انتظارات اجتماعی سازگار شوید.
عوامل قابل توجه در تصمیم‌گیری درباره افشاگری:
- مزایای بالقوه (مانند دسترسی به تسهیلات، افزایش درک)
- خطرات ممکن (مانند تبعیض، تغییر در ادراکات)
- سطح راحتی و آمادگی شما برای آموزش دیگران
- زمینه و رابطه خاص با فردی که به او می‌گویید
رویکردهای رشد شخصی:
- تمرکز بر پذیرش خود و خوددلسوزی
- شناسایی زمینه‌هایی که می‌خواهید بهبود یابید یا استراتژی‌های مقابله‌ای توسعه دهید
- جستجوی حمایت از درمانگران با تجربه در کار با بزرگسالان اوتیستیک
- ارتباط با جامعه اوتیسم برای تجربیات مشترک و مشاوره
به یاد داشته باشید که اوتیستیک بودن بخشی اساسی از هویت شماست. در حالی که کار بر روی چالش‌ها مهم است، به همان اندازه مهم است که نقاط قوت و دیدگاه منحصر به فرد خود را بپذیرید. به دنبال تعادلی بین سازگاری و اصالت باشید که به شما اجازه دهد به عنوان خود واقعی‌تان شکوفا شوید.
آخرین به‌روزرسانی::
FAQ
What's "I Think I Might Be Autistic" about?
- Author's Journey: The book is a personal account by Cynthia Kim, detailing her journey to an autism spectrum disorder diagnosis as an adult.
- Guide for Adults: It serves as a guide for adults who suspect they might be autistic, offering insights into the diagnostic process and self-discovery.
- Resource Scarcity: The book highlights the lack of resources and understanding for adults seeking an autism diagnosis, compared to the abundance of information available for children.
- Personal and Informative: It combines personal anecdotes with practical advice, aiming to help others navigate their own potential diagnosis.
Why should I read "I Think I Might Be Autistic"?
- Self-Discovery: If you suspect you might be on the autism spectrum, this book provides a relatable narrative and practical guidance.
- Understanding Autism in Adults: It offers insights into how autism presents differently in adults compared to children, which is often overlooked.
- Empowerment: The book encourages self-advocacy and provides tools to help individuals make informed decisions about seeking a diagnosis.
- Community Connection: Reading it can help you feel less alone by connecting with the author's experiences and the broader autistic community.
What are the key takeaways of "I Think I Might Be Autistic"?
- Self-Advocacy is Crucial: Adults suspecting they are autistic often need to advocate for themselves due to a lack of professional understanding.
- Diagnosis Process: The book outlines the steps and challenges involved in obtaining an autism diagnosis as an adult.
- Acceptance and Adaptation: It emphasizes the importance of accepting one's autistic traits while also adapting to improve quality of life.
- Community and Support: Finding a community and support system is vital for navigating life as an autistic adult.
How does Cynthia Kim describe the autism diagnosis process for adults?
- Challenging Path: Kim describes the process as challenging due to the scarcity of resources and professionals experienced in diagnosing adults.
- Self-Advocacy Required: Adults often need to gather information and advocate for themselves to get a proper assessment.
- Misdiagnoses Common: Many adults face misdiagnoses before receiving an accurate autism diagnosis, especially women.
- Cost and Accessibility: The process can be expensive and is often not covered by insurance, making it inaccessible for some.
What advice does Cynthia Kim give for self-diagnosis in "I Think I Might Be Autistic"?
- Research Thoroughly: Kim advises doing extensive research, including reading books and personal narratives about autism.
- Use Diagnostic Criteria: Familiarize yourself with the DSM and ICD criteria for autism to understand how they apply to adults.
- Self-Assessment: Make a realistic self-assessment of your traits and discuss them with trusted individuals for an objective view.
- Consider Professional Diagnosis: While self-diagnosis is valid, consider a professional diagnosis if you need validation or access to services.
What are the common traits of autism in adults according to "I Think I Might Be Autistic"?
- Social Communication Challenges: Difficulties with social initiation, nonverbal communication, and maintaining relationships are common.
- Repetitive Behaviors: Adults may exhibit repetitive speech, movements, or have intense interests and sensory sensitivities.
- Early Childhood Traits: Many traits are present from early childhood, though they may manifest differently in adulthood.
- Impact on Daily Life: These traits often limit and impair everyday functioning, affecting employment, relationships, and self-care.
How does Cynthia Kim suggest preparing for an autism assessment?
- Complete Questionnaires: If provided, fill out any pre-assessment questionnaires thoroughly, adding relevant examples.
- Make Notes: Prepare notes on your symptoms and traits to discuss during the diagnostic interview.
- Written Summary: If speaking about your symptoms is difficult, prepare a concise written summary for the doctor.
- Relax and Be Yourself: Try to relax and remember that being your authentic self is encouraged during the assessment.
What types of assessments are used for diagnosing autism in adults?
- Neuropsychological Assessment: Involves cognitive testing, questionnaires, and a diagnostic interview to evaluate behavior.
- Psychiatric Assessment: Similar to neuropsychological assessments but may include additional mental health evaluations.
- Psychological Assessment in Therapy: Some psychologists may diagnose autism during ongoing therapy sessions.
- Clinical Setting Assessment: Conducted by trained assessors, often involving a team approach with various specialists.
What are the potential benefits and drawbacks of disclosing an autism diagnosis?
- Benefits: Disclosure can lead to understanding, support, and necessary accommodations in work or educational settings.
- Drawbacks: It may result in discrimination, bias, or changes in how others perceive and interact with you.
- Irrevocable Decision: Once disclosed, it cannot be undone, so consider the potential consequences carefully.
- Legal Rights: Be aware of your legal rights regarding accommodations and discrimination, especially in the workplace.
How does Cynthia Kim describe the emotional journey of receiving an autism diagnosis?
- Initial Relief: Receiving a diagnosis can bring relief and validation, confirming suspicions and providing closure.
- Mourning and Acceptance: There may be a period of mourning for the life one might have had without autism, followed by acceptance.
- Identity Exploration: The diagnosis prompts a reevaluation of identity and understanding of oneself as autistic.
- Ongoing Process: The journey doesn't end with a diagnosis; it continues with self-discovery and adaptation.
What is the social model of disability, and how does it relate to autism?
- Social Model Explained: The social model of disability suggests that disability is created by societal organization rather than individual differences.
- Contrast with Medical Model: Unlike the medical model, which focuses on fixing differences, the social model emphasizes support and adaptation.
- Relevance to Autism: This model aligns with the autistic community's view that they don't need fixing but may benefit from societal accommodations.
- Empowerment: It empowers autistic individuals to seek changes in their environment rather than themselves.
What are some of the best quotes from "I Think I Might Be Autistic" and what do they mean?
- "Nothing has changed; everything has changed." This reflects the duality of realizing one is autistic—while the diagnosis changes nothing about who you are, it changes everything about how you understand yourself.
- "You are the best expert on your own neurology." This emphasizes the importance of self-awareness and trusting one's understanding of their own mind and experiences.
- "Acceptance is as important as adaptation." It highlights the need to accept one's autistic traits while also finding ways to adapt to challenges.
- "I’ve resolved to be kind to myself." This underscores the importance of self-care and compassion in the journey of self-discovery and acceptance.
نقد و بررسی
کتاب "شاید من اوتیسم داشته باشم" به خاطر وضوح، دسترسی‌پذیری و راهنمایی‌های عملی‌اش از سوی خوانندگان مورد تحسین قرار گرفته است. بسیاری از خوانندگان این کتاب را تأییدکننده و بینش‌زا می‌یابند، به‌ویژه کسانی که مشکوک به قرار داشتن در طیف اوتیسم هستند. منتقدان به تجربه شخصی نویسنده و تجزیه و تحلیل معیارهای تشخیصی او ارج می‌نهند. این کتاب به خاطر رویکرد مختصر اما جامع‌اش که شامل خودشناسی، فرآیندهای تشخیص و ملاحظات پس از تشخیص می‌شود، ستایش می‌شود. در حالی که برخی از خوانندگان خواستار مثال‌های دقیق‌تری هستند، اما بیشتر آن‌ها این کتاب را به عنوان منبعی ارزشمند برای درک اوتیسم در بزرگسالان به شدت توصیه می‌کنند.
