Monkey Business

۱. بانکداری سرمایه‌گذاری: آیینی طاقت‌فرسا برای گذر

این داستان درباره‌ی هزینه‌هایی است که همه‌ی بانکداران سرمایه‌گذاری جوان باید بپردازند.

پرداخت هزینه‌ها. بانکداری سرمایه‌گذاری در سطح جوانان با خواسته‌های شدید و آیینی دردناک شناخته می‌شود. همکاران باید ساعت‌های طولانی، فشار مداوم و اغلب وظایف تحقیرآمیز را تحمل کنند تا شاید به سطوح ارشد و مطلوب برسند. نویسندگان این مسیر را عبور از بیابانی وسیع و سوزان به سوی واحه‌ای احتمالا خیالی توصیف می‌کنند.

استراتژی‌های بقا. برای زنده ماندن در این «مسیر دشوار»، بانکداران جوان یا فرهنگ را کاملاً می‌پذیرند یا با حفظ حس شوخ‌طبعی و یک پایشان در واقعیت، ادامه می‌دهند. اما حتی با شوخ‌طبعی، فشار و خواسته‌های شدید می‌تواند به تنش‌های شخصی جدی و از دست دادن تعادل روانی منجر شود و آن‌ها را «تاول‌زده» کند، هرچند پاداش‌های بالقوه‌ای در انتظارشان باشد.

هزینه‌ها در برابر مزایا. اگرچه حقوق و مزایا بالا است (جت‌های خصوصی، بهترین هتل‌ها، دو برابر شدن حقوق)، نویسندگان در نهایت دریافتند که تعهد بی‌وقفه و ماهیت کار (اغلب پردازش کاغذی بی‌معنی) «کاملاً نابسامان» است. آن‌ها بانکداری را رها کردند و به مشاغلی رفتند که بیشتر از آن لذت می‌بردند، با این آگاهی که حقوق بالا جبران کاری است که اساساً «افتضاح» بود.

۲. جذب نیرو: رقص فریبنده‌ی جفت‌یابی

سلام، ساده‌لوح!

هدف ماشین. ماشین بانکداری سرمایه‌گذاری وال‌استریت نیرویی بی‌رحم در جذب نیرو است که دانشجویان برتر دانشگاه‌ها و مدارس کسب‌وکار معتبر را هدف قرار می‌دهد. هدف اصلی آن پر کردن خط لوله با تحلیل‌گران و همکاران است که به‌عنوان «رعیت‌ها و خدمتکاران مقید» صنعت عمل می‌کنند و نیروی انسانی لازم برای کسب‌وکار بالقوه را فراهم می‌آورند.

جاذبه‌ی پول. مدارس کسب‌وکار به زمین حاصلخیزی برای این جذب تبدیل می‌شوند، با نظرسنجی‌های استخدام که حقوق‌های شروع نجومی در مشاوره و بانکداری سرمایه‌گذاری را برجسته می‌کنند. دانشجویان، اغلب به‌دنبال پیشرفت مالی، در «رقص جفت‌یابی دو ساله» با جذب‌کنندگان شرکت می‌کنند و گاهی برای رسیدن به مشاغل پردرآمد، رفاقت و آرمان‌های والا را قربانی می‌کنند.

تبلیغات بی‌شرمانه. فرایند جذب شامل ارائه‌های بسیار برنامه‌ریزی‌شده، مهمانی‌های کوکتل و مصاحبه‌هایی است که در آن‌ها انتظار می‌رود داوطلبان اشتیاق، دانش (حتی اگر ساختگی باشد) و تمایل به تطابق را نشان دهند. جذب‌کنندگان، با وجود ظاهر صیقلی، اغلب تظاهر را می‌بینند اما بازی را ادامه می‌دهند و وعده‌ی پرستیژ و ثروت را برای جلب تعهدات آویزان می‌کنند، گاهی حتی با پیشنهادهای انفجاری یا استفاده از ارتباطات شخصی.

۳. زنجیره‌ی غذایی سلسله‌مراتبی

هرچه میمون بالاتر برود، بیشتر باسنش را می‌بینی.

هرمی سخت‌گیرانه. بانکداری سرمایه‌گذاری بر ساختاری سلسله‌مراتبی سخت استوار است که شبیه هرم است و هر سطح بر سطح پایین‌تر تکیه دارد. هرچه پایین‌تر بروید، «گونه» بانکدار ابتدایی‌تر است، با مدیران ارشد در بالا و تحلیل‌گران در پایین.

نقش‌ها و سطح رنج:

• مدیران ارشد: کسب‌وکار را جذب می‌کنند و «پول‌های کلان» را می‌گیرند.
• معاونان ارشد: معاملات را پردازش می‌کنند، نزدیک به «حلقه‌ی طلایی» و اغلب بوی «نامطبوع» می‌دهند.
• معاونان: ربات‌های پردازش، گرفتار حقوق‌های بالا اما بدبخت به‌خاطر نداشتن زندگی خارج از کار، مانند «حیوانات در قفس».
• همکاران: زندگی‌شان «افتضاح» است، از معاونان خشم می‌خورند، کم‌کم انسانیت‌شان را از دست می‌دهند و با «غرغر» ارتباط برقرار می‌کنند.
• تحلیل‌گران: «میمون‌ها»، در پایین‌ترین سطح «کوه آشغال»، به مدت ۲-۳ سال از نظر ذهنی، عاطفی و جسمی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند.

انتقال درد به پایین. سلسله‌مراتب تضمین می‌کند که رنج به سمت پایین منتقل شود. مدیران ارشد دستور می‌دهند، معاونان ارشد وحشت را تداوم می‌بخشند، معاونان «سیخ داغ» را به همکاران می‌زنند و همکاران زندگی تحلیل‌گران را تلخ می‌کنند. این سیستم دینامیکی معیوب ایجاد می‌کند که افراد بالاتر «اختیار نهادی برای کتک زدن من» دارند.

۴. کار پردازش بی‌معنی

محول شدن به ساخت کتابچه‌ی ارائه، مجازات است.

فراتر از مشاوره و سرمایه. در حالی که بانکداران به‌طور نظری مشاوره مالی می‌دهند و سرمایه جذب می‌کنند، بخش قابل توجهی از وقت بانکداران جوان صرف «پردازش بی‌معنی» می‌شود، به‌ویژه ساخت کتابچه‌های ارائه. این اسناد که برای جذب کسب‌وکار جدید طراحی شده‌اند، اغلب غیرخلاقانه، سرقت ادبی و پر از اغراق و ارزیابی‌های تهاجمی هستند.

ساختار کتابچه ارائه:

• مرور کلی: بی‌شرمانه خودخواهی مشتری را نوازش می‌کند.
• به‌روزرسانی بازار سرمایه/ملاحظات استراتژیک: معامله را توجیه می‌کند یا شرایط بازار را توضیح می‌دهد (اغلب با اصطلاحات تخصصی).
• ارزیابی: «قلب» کتاب است که اغلب به‌صورت معکوس برای رسیدن به ارزش هدف ساخته می‌شود («ارزیابی به سبک سگ»).
• تخصص: «جدول‌های لیگ» (رتبه‌بندی‌ها) را می‌چرخاند تا بانک را به‌عنوان بازیگر برتر نشان دهد، اغلب با دستکاری خلاقانه داده‌ها و پاورقی‌ها.

خلق دردناک. ساخت کتابچه‌های ارائه به‌عنوان «خلق ناپاک» توصیف می‌شود، شبیه روشن کردن یک نسخه مقدس اما نتیجه‌اش «گوشت کنسروی سه هفته‌ای و پنیر کوتاژ بدبو» است. فرایند شامل بازنگری‌های بی‌پایان است که اغلب شب‌ها توسط بانکداران ارشد دیکته می‌شود و همکاران را به «اپراتور فکس و پردازشگر کلمه» تبدیل می‌کند.

۵. نقش حیاتی کارکنان پشتیبانی

دشمنی با آن‌ها حکم هاریکاری داشت.

قهرمانان ناشناخته. در حالی که بانکداران روی معاملات و ارائه‌ها تمرکز دارند، کارکنان پشتیبانی، به‌ویژه بخش پردازش کلمه و مرکز کپی، برای انجام هر کاری حیاتی هستند. همکاران به سرعت درمی‌یابند که موفقیت‌شان به این افراد وابسته است که با وجود جایگاه پایین‌تر در سلسله‌مراتب، قدرت قابل توجهی دارند.

مشکلات پردازش کلمه. بخش پردازش کلمه که توسط «بازیگران و بازیگران زن در حال تلاش و همجنس‌گرایان خیابان کریستوفر» اداره می‌شود، ضروری اما بدخلق است. همکاران ۴۰-۵۰٪ وقت خود را صرف وظایف پردازش کلمه می‌کنند و با خطاها و بازنویسی‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. برای جلب رضایت آن‌ها باید «مهربان» و «بااحترام» بود، چون با پول نمی‌توان آن‌ها را خرید.

گلوگاه مرکز کپی. مرکز کپی که توسط «پورتوریکویی‌های وطن‌پرست» اداره می‌شود، محل اصلی گلوگاه‌هاست. برخلاف پردازش کلمه، همکاران نمی‌توانند خودشان کار را انجام دهند و به کارکنان مرکز کپی وابسته‌اند. بی‌ادبی با تأخیرهای عمدی پاسخ داده می‌شود و بانکداران مجبورند با رشوه‌های ظریف و ایجاد روابط («رقص‌های نزدیک به شنانگانز») برای دریافت خدمات اولویت‌دار در کارهای فوری و دقیقه نودی تلاش کنند.

۶. توهم سفرهای پرزرق و برق

سفر کردن یک عذاب است.

رویا در برابر واقعیت. به بانکداران جوان وعده سفرهای پرزرق و برق داده می‌شود، پرواز به مکان‌های عجیب و غریب برای بستن معاملات. واقعیت بسیار کمتر جذاب است و شامل سفرهای مکرر و پراسترس، اغلب یک‌روزه یا پروازهای شبانه در کلاس اکونومی، با چمدان‌های سنگین و مشکلات فرودگاهی است.

خستگی تورهای تبلیغاتی. تورهای تبلیغاتی که برای فروش معاملات به سرمایه‌گذاران طراحی شده‌اند، به‌ویژه طاقت‌فرسا هستند. آن‌ها شامل بازدید از چندین شهر و کشور در پی‌هم و اغلب با خواب کم است. سفرها به‌طور فشرده برنامه‌ریزی شده‌اند و فرصتی برای دیدن جاذبه‌ها یا استراحت باقی نمی‌گذارند، به‌طوری که بناهای فرهنگی تنها از پنجره‌ی لیموزین گذرا دیده می‌شوند.

ماراتن دقت. سفرهای دقت لازم برای بررسی عملیات شرکت نیز به همان اندازه خسته‌کننده‌اند، شامل پروازهای طولانی، تغییرات منطقه زمانی و اغلب نشستن در اتاق‌های کنفرانس و گوش دادن به ارائه‌هایی که می‌توانستند از راه دور انجام شوند. نویسندگان یک سفر هفتگی بسیار سخت در اروپا و مکزیک را بازگو می‌کنند که فشار جسمی و ناتوانی در فرار از خواسته‌های کاری حتی در قاره‌های مختلف را نشان می‌دهد.

۷. پیش‌نویس: فرایند دردناک

هیچ اشتیاقی در جهان به اندازه‌ی اشتیاق برای تغییر پیش‌نویس دیگران نیست.

ساخت پیش‌نویس. یکی از وظایف اصلی بانکداران تهیه پیش‌نویس است، سندی قانونی برای عرضه اوراق بهادار که هم‌زمان به‌عنوان بروشور فروش عمل می‌کند. این شامل «جلسات پیش‌نویس» با حضور گروه بزرگی از افراد از جمله بانکداران، وکلا (نمایندگان شرکت و ضامن‌ها) و حسابداران است.

اتاقی شلوغ و پرتنش. جلسات پیش‌نویس با حضور گروه‌های بزرگ (۲۰-۳۰ نفر) که روزهای طولانی را صرف بحث بر سر زبان سند می‌کنند، مشخص می‌شود. اهداف متضاد (بانکداران خواهان فروش، وکلا خواهان حفاظت از مسئولیت) باعث تنش می‌شود. نقش همکاران از حضور منفعل تا مدیریت فرایند در غیاب ارشدها متغیر است و اغلب احساس می‌کنند در «بسکتبال دو به دو با بیست و پنج نفر در هر تیم» بازی می‌کنند.

بخش‌های سند. پیش‌نویس شامل بخش‌هایی مانند خلاصه پیش‌نویس (پر از «چرت و پرت»)، عوامل ریسک (رویای خیس وکیل با جزئیات غیرمرتبط)، استفاده از درآمدها، داده‌های مالی (چرخانده شده برای خوب جلوه دادن)، MD&A (مدیریت اشتباهات را توجیه می‌کند)، کسب‌وکار (جزئیات بیشتر از خلاصه)، مدیریت (زندگی‌نامه‌های بی‌معنی)، سهامداران، ضمانت‌نامه و صورت‌های مالی («گوشت و سیب‌زمینی واقعی» با کمترین خلاقیت). فرایند کند، دردناک و اغلب بیهوده به نظر می‌رسد.

۸. گلوگاه: مرکز کپی

مرکز کپی جایی است که همیشه گلوگاه‌ها در فرایند ساخت کتابچه ارائه ظاهر می‌شوند.

کلید تولید. در حالی که پردازش کلمه اسناد را آماده می‌کند، مرکز کپی آن‌ها را به کتابچه‌های ارائه و پیش‌نویس‌های ملموس تبدیل می‌کند. با وجود برون‌سپاری و کارکنان با حقوق پایین‌تر، مرکز کپی قدرت زیادی دارد چون بانکداران به توانایی آن‌ها در تولید اسناد پیچیده و با کیفیت بالا در مهلت‌های فشرده وابسته‌اند.

دینامیک قدرت. بانکداران اغلب با کارکنان مرکز کپی بدرفتاری می‌کنند، اما این کار به ضررشان تمام می‌شود وقتی کارهای فوری لازم است. مرکز کپی به «دادگاه کانگورو برای آدم‌های بی‌ادب» تبدیل می‌شود که کارکنان می‌توانند به‌عنوان تلافی کارها را به تأخیر بیندازند. همکاران یاد می‌گیرند روابط بسازند و رشوه‌های ظریف (پیتزا، آبجو، پول نقد یا حتی «رقص‌های نزدیک») بدهند تا کارهایشان نسبت به دیگران اولویت بگیرد.

فرایندی وحشیانه. با وجود تجهیزات صنعتی، مونتاژ کتابچه‌های ارائه اغلب دستی و مستعد خطا است، به‌ویژه با صفحات رنگی متعدد. همکاران باید هر نسخه را با دست بازبینی کنند، اشتباهات را خودشان اصلاح کنند یا کارکنان مرکز کپی را متقاعد کنند، اغلب تحت فشار شدید زمانی پیش از ارائه یا پرواز. این موضوع شکاف بین دنیای پرمخاطره بانکداری و کار دستی لازم برای پشتیبانی آن را نشان می‌دهد.

۹. حقوق به‌عنوان دستبند طلایی

ما به حقوق برای فخر فروشی نیاز داشتیم.

وسواس پاداش. حقوق، به‌ویژه پاداش سالانه که در فوریه اعلام می‌شود، تمرکز تمام‌عیار بانکداران جوان می‌شود. شش هفته پیش از اعلام، پر از شایعات و تماس با همتایان در بانک‌های دیگر برای برآورد پرداخت‌هاست و همکاران را به «تاجر اسب» تبدیل می‌کند که ارزش خود را می‌سنجد.

توهم بهترین بودن. شرکت DLJ به‌طور استراتژیک به هر همکار می‌گوید «در صدر کلاس خود هستی» و بحث درباره حقوق را ممنوع می‌کند. این تاکتیک مانع از آن می‌شود که همکاران بفهمند احتمالاً مبالغ مشابهی دریافت کرده‌اند و کنترل را حفظ می‌کند. تمایل به باور بهترین بودن، که از غرور ناشی می‌شود، آن‌ها را در برابر این دستکاری آسیب‌پذیر می‌کند و مانع اقدام جمعی یا نارضایتی می‌شود.

شادی زودگذر. اعداد بالای پاداش (مثلاً ۲۰۹ هزار دلار برای همکار سال دوم) تنها رضایت لحظه‌ای می‌آورد. شادی به سرعت با بازگشت به کار طاقت‌فرسا جایگزین می‌شود و نشان می‌دهد پول به‌عنوان «مخدر شرکتی» و «دستبند طلایی» عمل می‌کند که وجود رنج‌آور را جبران می‌کند و ترک کار را دشوار می‌سازد.

۱۰. هزینه‌ی شخصی و از دست دادن خود

دیگر زندگی‌ای بیرون از دفتر وجود نداشت.

روابط فروپاشیده. ساعت‌های طولانی و فشار مداوم کاری تأثیر شدیدی بر زندگی شخصی می‌گذارد. بسیاری از روابط و نامزدی‌های همکاران به پایان می‌رسد چون شریک‌هایشان تحمل نبود زمان و حضور را ندارند و بانکداران بیش از پیش منزوی می‌شوند.

تحقیر و انحراف. ماهیت شدید و همه‌جانبه کار می‌تواند به تخریب مرزهای شخصی و رفتار منجر شود. نویسندگان مواردی از مستی عمومی، رک‌گویی و حتی خودارضایی در دفتر را توصیف می‌کنند که نشان می‌دهد چگونه کار می‌تواند افراد را دگرگون کند و به از دست دادن احترام به خود و ارتباط با دنیای بیرون بینجامد.

آگاهی ناگهانی. برای نویسندگان، درک تأثیر مخرب کار به‌تدریج یا از طریق آگاهی‌های ناگهانی حاصل می‌شود. دیدن بانکداران مسن‌تر، مجرد و ظاهراً منحرف که تمام زندگی‌شان را به بانکداری اختصاص داده‌اند، به‌عنوان هشداری عمل می‌کند. درک اینکه زندگی خودشان نیز در حال تبدیل شدن به چیزی رقت‌انگیز است و هیچ وجودی بیرون از دیوارهای دفتر ندارند، محرکی برای جستجوی فرار و رستگاری از «زیرپوست تاریک» بانکداری سرمایه‌گذاری می‌شود.

آخرین به‌روزرسانی:: May 1, 2025