Rock Steady

1. احساسات ناخواسته پیام‌های عصبی طبیعی هستند

صداهای وزوز گوش یا احساس سرگیجه واقعاً درون شما وجود دارند. این‌ها پیام‌های عصبی هستند که توسط مغز و بدن شما برای شما ایجاد شده‌اند.

تعارض‌های حسی. سرگیجه و وزوز گوش نشانه‌های دیوانگی نیستند، بلکه پیام‌های عصبی هستند که توسط مغز و بدن شما تولید می‌شوند. این احساسات ناشی از الگوهای فعالیت عصبی هستند که با محیط کنونی شما مطابقت ندارند و تعارض حسی ایجاد می‌کنند. مهم است که درک کنید این‌ها تجربیات واقعی و درونی هستند، نه خیالی یا ساختگی.

• این احساسات تقصیر شما نیستند، شما شایسته‌ی آن‌ها نیستید و دیوانه نمی‌شوید.
• این‌ها پیام‌های عصبی هستند که توسط مغز و بدن شما برای شما ایجاد شده‌اند.
• این احساسات می‌توانند روزانه تغییر کنند و شما نیازی به احساس گیر کردن ندارید.

ارتباط بدن. بدن شما به طور مداوم از طریق احساسات با شما ارتباط برقرار می‌کند و این پیام‌ها زمانی که نادیده گرفته شوند، بلندتر می‌شوند. درد، ناراحتی و صداهای ناخواسته راهی است که بدن شما برای نشان دادن این که چیزی نیاز به توجه دارد، استفاده می‌کند. به جای سرکوب این احساسات، سعی کنید بفهمید بدن شما چه چیزی می‌خواهد به شما بگوید.

• همه احساسات طبیعی هستند و پیام‌هایی از حکمت را به همراه دارند.
• دنیای درونی شما منحصر به فرد است و تمام خاطرات، افکار و ایده‌های شما را در خود دارد.
• آشنا شدن با جنبه‌های جسمی، ذهنی، عاطفی و معنوی خود برای بهبودی مهم است.

خودآموزی. فرآیند بهبودی شامل خودآموزی یا Svādhyāya است که یک جستجوی شخصی است که شما را به حقیقت درونی‌تان نزدیک‌تر می‌کند. این شامل مشاهده بدن، احساسات و افکار شما بدون قضاوت است. این به معنای پرورش خودشفقتی و درک الگوهای عصبی است که تجربه منحصر به فرد شما را ایجاد می‌کنند.

• خودآموزی یک جستجوی شخصی است که ما را به حقیقت درونی‌مان نزدیک‌تر می‌کند.
• هر کسی قادر به خودآموزی است و راه‌های ساده و قابل دسترسی برای نگریستن به درون وجود دارد.
• یکی از قوی‌ترین تمرینات خودآموزی، اسکن بدن است.

2. انعطاف‌پذیری عصبی: ظرفیت مغز شما برای بهبودی

شما می‌توانید مسیرهای عصبی خود را با استفاده از نورون‌های عملکردی که دارید تغییر دهید.

سازگاری مغز. انعطاف‌پذیری عصبی توانایی مغز در شکل‌گیری و بازسازی اتصالات سیناپسی، به ویژه در پاسخ به تجربه یا آسیب است. این بدان معناست که مغز شما ثابت نیست و شما قدرت تغییر مسیرهای عصبی خود را دارید. می‌توانید از نورون‌های سالم برای نادیده گرفتن مسیرهای آسیب‌دیده و ایجاد تنظیمات عصبی جدیدی که دوباره احساس طبیعی بودن می‌کنند، استفاده کنید.

• نورون‌ها با ارسال پیام‌های شیمیایی از یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
• مسیرهای عصبی از طریق تکرار، قرارگیری و زمینه عاطفی ایجاد می‌شوند.
• تمرکز شما تعیین می‌کند کدام نورون‌ها فعال می‌شوند.

ارتباط ذهن و بدن. افکار، احساسات، باورها و اعمال شما شکل مغز شما را تغییر می‌دهند و ادراکات شما از جهان را ایجاد می‌کنند. هرچه بیشتر باور داشته باشید که می‌توانید در بدن خود آرامش پیدا کنید، بیشتر احساس آرامش خواهید کرد. هرچه بیشتر باور داشته باشید که زندگی ناعادلانه است، احتمالاً بیشتر احساس خشم خواهید کرد.

• احساسات نقش مهمی در نقشه‌برداری از جهان به شکلی که ما آن را می‌بینیم، احساس می‌کنیم و می‌شنویم، ایفا می‌کنند.
• استرس مزمن انعطاف‌پذیری عصبی را مهار می‌کند.
• شما می‌توانید نقشه‌های عصبی خود را دوباره آموزش دهید و ادراکات جدیدی درون بدن و مغز خود ایجاد کنید با تمرکز بر احساساتی که می‌خواهید احساس کنید.

قدرت از طریق انعطاف‌پذیری عصبی. انعطاف‌پذیری عصبی چیزی نیست که دیگران بتوانند برای شما انجام دهند؛ این یک فرآیند خودشناسی و خودبهبودی است. شما کسی هستید که هر تغییر دلخواهی را در درون خود پرورش می‌دهید. شما انتخاب می‌کنید که چگونه تمرین کنید و از چه منابعی برای حمایت از خود استفاده کنید.

• دارو نمی‌تواند نورون‌ها را برای شما تغییر دهد.
• تنها شما می‌توانید نقشه‌های عصبی خود را تغییر دهید.
• شما می‌توانید از نورون‌های سالم درون مغز و بدن خود برای نادیده گرفتن هر مسیر آسیب‌دیده و ایجاد تنظیمات عصبی جدیدی که دوباره احساس طبیعی بودن می‌کنند، استفاده کنید.

3. تمرکز بر احساسات دلخواه، نه حذف علائم

نقطه شروع، باز بودن برای یادگیری است. از خود بپرسید: آیا آماده‌ام که باور کنم بدنم می‌تواند بهبود یابد؟

تغییر تمرکز. به جای تمرکز بر از بین بردن احساسات ناخواسته، توجه خود را به پرورش احساسات دلخواه معطوف کنید. زیرا هر جا که تمرکز کنید، فعالیت عصبی در آن قسمت از مغز شما ایجاد می‌شود. اگر به سرگیجه خود فکر می‌کنید، آنگاه نواحی مغز شما که مسئول سرگیجه هستند، تحریک می‌شوند.

• بزرگ‌ترین مانع برای بهبودی، عدم باور به این است که واقعاً می‌توانید خودتان این کار را انجام دهید.
• بسیاری از افراد در تلاشند تا "عادی جدید" خود را دوباره تعریف کنند و در تلاش برای "از بین بردن علائم" گیر می‌کنند.
• بهبودی تنها پس از روشن کردن این که احساس طبیعی برای شما چه معنایی دارد، می‌تواند آغاز شود.

تعریف مجدد عادی. روشن کنید که "عادی" برای شما چه احساسی دارد. این به معنای عدم وجود علائم نیست، بلکه به معنای پرورش حالت آرامش، سکون یا اعتماد به نفس است. هنگامی که بدانید چه احساسی می‌خواهید، می‌توانید ابزارهایی را پیدا کنید که به شما کمک کنند روزانه آن احساس را تمرین کنید.

• این به معنای از بین بردن علائم نیست، بلکه به معنای تعریف مجدد احساسات عادی جدید شماست.
• ساختن مسیرهای عصبی جدید شما سپس به تمرین روزانه شما تبدیل خواهد شد.
• شما این مسیرها را با تمرین احساس آن‌ها به هر روشی که انتخاب می‌کنید، می‌سازید.

تمرین روزانه. یک تمرین روزانه ایجاد کنید که به شما کمک کند مسیرهای عصبی احساسات دلخواه خود را تحریک کنید. این می‌تواند شامل اسکن بدن، آگاهی از نفس، پردازش عاطفی یا هر فعالیتی باشد که به شما احساس خوبی می‌دهد. هرچه بیشتر آن را احساس کنید، بیشتر آن را فعال می‌کنید و بیشتر آن را درونی می‌کنید.

• شما تنظیمات عصبی خود را با استفاده از تکرار، قرارگیری و زمینه عاطفی ایجاد می‌کنید.
• هرچه بیشتر باور داشته باشید که می‌توانید در بدن خود آرامش پیدا کنید، بیشتر احساس آرامش خواهید کرد.
• هرچه بیشتر تمرین کنید که به خود و دنیای درونی‌تان مهربان باشید، سریع‌تر می‌توانید بهبود یابید.

4. تأیید پزشکی کلید است، نه تشخیص کامل

شما در مورد خودتان کارشناس هستید.

بررسی پزشکی. پزشکان پزشکی برای بررسی بیماری‌های پزشکی و توصیه درمان‌ها آموزش دیده‌اند. نقش آن‌ها آموزش فرآیند بهبودی لازم برای بازنویسی علائم نیست. آن‌ها به طور ماهرانه‌ای برای شناسایی هر بیماری، بیماری یا شرایطی که ممکن است باعث علائم شود، آموزش دیده‌اند.

• پزشکان نمی‌توانند مسیرهای عصبی شما را برای شما بازنشانی کنند.
• پزشکان کار دشواری را انجام می‌دهند و آن را به خوبی انجام می‌دهند.
• آن‌ها تمام راه‌حل‌ها و درمان‌هایی را که می‌توانند ارائه می‌دهند.

تأیید پزشکی. مهم‌ترین بخش مرحله اول، دریافت تأیید پزشکی است. شما باید بررسی کنید که علائم حیاتی شما به طور ایمن کار می‌کنند. اولین سوال باید این باشد: آیا من خوب هستم؟ آیا به مداخله پزشکی نیاز دارم؟ پس از تأیید پزشکی، می‌توانید از پزشکان خود اطمینان حاصل کنید و ایده‌ای از تشخیص ممکن خود بگیرید.

• آزمایش‌هایی که پزشکان شما درخواست می‌کنند به شما کمک می‌کند تا درباره تشخیص خود بیاموزید و اطمینان پزشکی بگیرید.
• این آزمایش‌ها برای بهبود شما طراحی نشده‌اند.
• پس از بررسی‌ها، تشخیص و تأیید پزشکی، شما آماده خواهید بود تا درباره فرآیند بهبودی خود بیاموزید.

فراتر از تشخیص. پس از بررسی‌ها، تشخیص و تأیید پزشکی، شما آماده خواهید بود تا درباره فرآیند بهبودی خود بیاموزید. این شامل یادگیری نحوه استفاده از انعطاف‌پذیری عصبی برای بازنشانی احساسات عصبی غیرطبیعی شماست تا دوباره احساس طبیعی بودن کنید. شما کارشناس آنچه احساس می‌کنید و آنچه نیاز دارید، هستید.

• شما کسی هستید که می‌توانید الگوهای عصبی خود را تغییر دهید.
• پزشکان و متخصصان بهداشت می‌توانند به عنوان دستیاران تحقیق شما در نظر گرفته شوند.
• آن‌ها می‌توانند به شما در جمع‌آوری دانش مهم درباره بدن‌تان کمک کنند.

5. وزوز گوش و سرگیجه: درک تجربه درونی

حقیقت شما این است که آن را درون خود احساس می‌کنید و این احساس از یک مسیر عصبی درون مغز و بدن شما ناشی می‌شود.

توضیح وزوز گوش. وزوز گوش به احساسات صوتی اشاره دارد که درون بدن شما شنیده می‌شود—زنگ زدن، وزوز، ترکیدن، غرش، جیرجیر—که از محیط خارجی ناشی نمی‌شود. این صداها توسط مسیرهای عصبی در هر نقطه‌ای از گوش‌های داخلی، مغز میانی یا نواحی قشر شنوایی مغز ما تولید می‌شوند.

• صداهای وزوز گوش صداهایی هستند که تنها ما می‌توانیم بشنویم زیرا از بدن خودمان ناشی می‌شوند.
• وزوز گوش همیشه نشانه‌ای از بیماری یا غیرطبیعی بودن نیست.
• بخش "آسیب‌زننده" وزوز گوش، تأثیر عاطفی یا اثر ناتوان‌کننده‌ای است که می‌تواند در صورت ترس از آن ایجاد شود.

توضیح سرگیجه. سرگیجه هر نوع احساسی از حرکت یا عدم تعادل است زمانی که شما ساکن هستید. این می‌تواند به صورت عدم تعادل، سرگیجه، حالت تهوع، ناپایداری یا احساس "نه چندان درست" (NQR) بروز کند. این به نحوه تفسیر مغز از پیام‌های عصبی ناشی از گوش‌های داخلی مربوط می‌شود.

• سرگیجه احساسی از حرکت است زمانی که شما ساکن هستید.
• این می‌تواند به صورت عدم تعادل، سرگیجه، حالت تهوع، ناپایداری یا احساس "نه چندان درست" (NQR) بروز کند.
• هم سرگیجه و هم وزوز گوش به نحوه تفسیر مغز از پیام‌های عصبی ناشی از گوش‌های داخلی مربوط می‌شوند.

عادی‌سازی تجربه. هم وزوز گوش و هم سرگیجه تجربیات رایجی هستند و مهم است که آن‌ها را عادی‌سازی کنیم نه اینکه به عنوان اختلالات پزشکی ببینیم. بدن شما قادر به ایجاد صداها و احساسات حرکتی داخلی است و این کاملاً سالم است.

• گوش‌های سالم صدا تولید می‌کنند.
• مغزهای سالم همه اشکال صدا و نویز، هم داخلی و هم خارجی را می‌شنوند.
• افراد سالم می‌توانند وزوز گوش خود را بشنوند.

6. سوار شدن بر ترن هوایی بهبودی: پذیرش بالا و پایین‌ها

شما می‌توانید نقشه‌های عصبی خود را تغییر دهید و ادراکات جدیدی درون بدن و مغز خود ایجاد کنید با تمرکز بر احساساتی که می‌خواهید در بدن خود احساس کنید.

فرآیند غیرخطی. بهبودی یک فرآیند خطی نیست و شما در طول مسیر بالا و پایین‌هایی را تجربه خواهید کرد. زمان‌هایی خواهد بود که احساس خوبی دارید و زمان‌هایی که احساس NQR می‌کنید. این طبیعی است و مهم است که صبور و مهربان با خود باشید.

• فرآیند ساخت مسیرهای عصبی فردی است.
• در حین بهبودی خود را با دیگران مقایسه نکنید.
• با خودتان صادق باشید و بر آنچه می‌خواهید احساس کنید، تمرکز کنید.

ادغام و راه‌اندازی مجدد. تغییرات عصبی و بازنویسی شبکه‌های عصبی نیاز به یک دوره ادغام و راه‌اندازی مجدد دارد. این می‌تواند به صورت یک روز در رختخواب، یک هفته خستگی یا یک ماه ابهام باشد. گاهی اوقات ما نیاز داریم که از یک دوره ادغام عبور کنیم که احساس NQR دارد تا بتوانیم الگوهای عصبی زیرین خود را بازنشانی و تجدید کنیم.

• در طول فرآیند انعطاف‌پذیری عصبی ادغامی، ما تغییرات را پیاده‌سازی می‌کنیم، زمان را برای به‌روزرسانی سیستم خود می‌دهیم و سپس یک راه‌اندازی مجدد کوچک داریم.
• این می‌تواند به معنای این باشد که گویی یک کامیون به شما برخورد کرده است.
• شما نیاز دارید صبور باشید و زمان را در این زمینه سرمایه‌گذاری کنید.

تاب‌آوری و خودشفقتی. کلید سوار شدن بر ترن هوایی، توسعه تاب‌آوری و خودشفقتی است. این به معنای یادگیری نحوه آرام کردن خود، مدیریت اضطراب و اعتماد به توانایی بدن شما برای بهبودی است. این به معنای آماده بودن برای هر احساسی است که در بدن، قلب یا ذهن خود احساس می‌کنید.

• شما باید بتوانید از آن عبور کنید و آن را به وضوح ببینید تا بتوانید آن را حل کنید و توپ را به عقب برگردانید.
• شما نیاز دارید که ذهنیت شما به طور یکسان کنجکاو، حاضر و اطمینان‌بخش باقی بماند.
• شما نیاز دارید که آن صدای درون شما اعلام کند: من این کار را انجام می‌دهم.

7. عادی جدید شما: زندگی فراتر از علائم

شما می‌توانید از نورون‌های سالم درون مغز و بدن خود برای نادیده گرفتن هر مسیر آسیب‌دیده و ایجاد تنظیمات عصبی جدیدی که دوباره احساس طبیعی بودن می‌کنند، استفاده کنید.

فراتر از تمرکز بر علائم. عادی جدید شما به معنای از بین بردن علائم نیست، بلکه به معنای زندگی کردن در زندگی‌ای است که غنی، معنادار و رضایت‌بخش است، با وجود هر احساسی که ممکن است تجربه کنید. این به معنای تغییر تمرکز از آنچه نمی‌خواهید به آنچه می‌خواهید است.

• شما نیازی به از بین بردن علائم ندارید، زیرا می‌توانید به جای آن آن‌ها را نادیده بگیرید.
• شما می‌خواهید مغز شما سیگنال‌های سرگیجه و وزوز گوش را در پایین‌ترین اولویت قرار دهد.
• شما نمی‌خواهید علائم شما به عنوان تهدیدآمیز یا مهم درک شوند.

پذیرش تغییر. عادی جدید شما یک حالت پویا است که با تغییر و رشد شما تکامل می‌یابد. این به معنای باز بودن برای تجربیات جدید، دیدگاه‌های جدید و روش‌های جدید بودن است. این به معنای پذیرش خودتان به همان شکلی است که هستید، با تمام نقص‌ها و ویژگی‌های خاص خود.

• انسان‌ها برای حفظ سلامتی خود به تغییر ادامه می‌دهند.
• نقشه‌های عصبی ما مانند تنظیمات نرم‌افزاری ما هستند. آن‌ها نیاز به به‌روزرسانی‌های مکرر دارند تا ما را با واقعیت در ارتباط نگه دارند.
• شما همان شخصی نیستید که پنج سال پیش بودید یا حتی دیروز.

زندگی با هدف. عادی جدید شما به معنای زندگی کردن در زندگی‌ای است که با ارزش‌ها، علایق و هدف شما هم‌راستا است. این به معنای انجام کارهایی است که شما را شاداب می‌کند و به شما شادی می‌بخشد. این به معنای ارتباط با دیگران، مشارکت در جهان و ایجاد تفاوت است.

• شما می‌توانید انتخاب کنید که چه احساسی را آماده تجربه کردن هستید.
• شما می‌توانید به بیشتر از تمامیت خود باز شوید و به خود اجازه دهید که فقط باشید.
• این بالاترین تمرین خودمحبتی، خودپذیری و خودشفقتی است.

آخرین به‌روزرسانی:: January 18, 2025