نکات کلیدی
1. بانکها به طرز خطرناکی کمسرمایه هستند و این موضوع ثبات اقتصادی را تهدید میکند
زمانی که بانکها بیش از حد و با ریسکهای زیاد وام میگیرند، به عموم آسیب میزنند.
اهرم بیش از حد: بانکها معمولاً تنها ۲-۳٪ از داراییهای کل خود را به عنوان سرمایه دارند، به این معنی که کاهش کوچک در ارزش داراییها میتواند آنها را ورشکسته کند. این اهرم بالا ریسکها را تشدید کرده و سیستم مالی را آسیبپذیر میسازد.
ریسک سیستمی: ارتباطات بین بانکها به این معناست که ورشکستگی یک مؤسسه میتواند اثر دومینو را به همراه داشته باشد و کل سیستم مالی را تهدید کند. این موضوع در بحران مالی ۲۰۰۸ مشهود بود، جایی که سقوط لمان برادرز منجر به وحشت گسترده و آشفتگی اقتصادی شد.
هزینه عمومی: زمانی که بانکها ورشکسته میشوند یا به نجات مالی نیاز دارند، هزینهها معمولاً بر دوش مالیاتدهندگان و اقتصاد کلان میافتد. بحران ۲۰۰۸ منجر به ضررهای اقتصادی تریلیون دلاری، بیکاری بالا و پیامدهای اجتماعی طولانیمدت شد.
2. آسیبپذیری سیستم مالی غیرضروری است و میتوان آن را اصلاح کرد
اگر بانکها سرمایه بیشتری داشته باشند، سیستم مالی ایمنتر، سالمتر و کمتر تحریفشده خواهد بود.
راهحل ساده: الزام بانکها به تأمین مالی داراییهای خود با سرمایه به مراتب بیشتر (۲۰-۳۰٪ به جای ۲-۳٪) به طرز چشمگیری ریسک ورشکستگی بانکها و بحرانهای مالی را کاهش میدهد.
عدم وجود مصالحه: بر خلاف ادعای بانکداران، الزامات بالاتر سرمایه به معنای کاهش توانایی بانکها در وامدهی یا آسیب به رشد اقتصادی نیست. در واقع، بانکهای با سرمایه بهتر، پایدارتر و قادر به حمایت از اقتصاد به طور مداوم هستند.
سابقه تاریخی: در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، بانکها معمولاً سرمایهای در سطح ۲۰-۳۰٪ یا بالاتر داشتند. تغییر به اهرم بسیار بالا پدیدهای نسبتاً جدید است که بخشی از آن ناشی از تضمینهای ضمنی دولتی و مشوقهای نادرست است.
3. سرمایه برای بانکها گران نیست؛ این ادعا یک اشتباه است
این بیان که سرمایه گران است زیرا سهامداران بازده بالاتری نسبت به طلبکاران میطلبند، نادرست و کاملاً flawed است.
سوءتفاهم ریسک: بانکداران اغلب ادعا میکنند که سرمایه گران است زیرا سهامداران بازده بالاتری نسبت به طلبکاران میطلبند. این موضوع واقعیت را نادیده میگیرد که با افزایش سرمایه، ریسک به ازای هر دلار سرمایه کاهش مییابد و بازده مورد نیاز پایین میآید.
قضیه مودیلیانی-میلر: این اصل بنیادی در مالیه بیان میکند که تحت شرایط خاص، هزینه کل سرمایه یک شرکت مستقل از ساختار سرمایه آن است. اگرچه شرایط دنیای واقعی کامل نیست، منطق اساسی هنوز هم برای بانکها قابل اعمال است.
تحریفات مالیاتی: "ارزان بودن" بدهی عمدتاً به دلیل معافیتهای مالیاتی و تضمینهای ضمنی دولتی است که به عنوان یارانههایی از سوی مالیاتدهندگان پرداخت میشود و نه مزایای واقعی اقتصادی.
4. تسخیر نظارتی و سیاستها مانع اصلاحات مؤثر بانکی میشود
کسانی که وضعیت موجود را ترجیح میدهند، بر بحث تسلط دارند، در حالی که کسانی که برای اصلاحات مؤثر استدلال میکنند، موفقیت کمتری داشتهاند.
درهای چرخان: بسیاری از ناظران از صنعت بانکداری میآیند یا امیدوارند در آینده در آنجا کار کنند، که منجر به تضاد منافع و تمایل به ترجیح دیدگاههای صنعتی میشود.
قدرت لابیگری: بانکها مبالغ هنگفتی را صرف لابیگری میکنند و نفوذ سیاسی قابل توجهی دارند که به آنها اجازه میدهد مقررات را به نفع خود شکل دهند.
پیچیدگی و ابهام: صنعت بانکداری اغلب از اصطلاحات پیچیده و استدلالهای گمراهکننده برای سردرگمی سیاستگذاران و عموم استفاده میکند و این موضوع اصلاحات مؤثر را دشوارتر میسازد.
5. الزامات بالاتر سرمایه به نفع جامعه است و هزینه واقعی ندارد
از منظر جامعه، مزایا بزرگ و هزینهها سخت قابل شناسایی هستند؛ عملاً هیچ مصالحهای وجود ندارد.
ثبات بیشتر: سطوح بالاتر سرمایه، بانکها را در برابر ضررها مقاومتر میکند و احتمال ورشکستگی بانکها و بحرانهای مالی را کاهش میدهد.
وامدهی بهتر: بانکهای با سرمایه مناسب بهتر قادر به ادامه وامدهی در دوران رکود اقتصادی هستند و از بهبود اقتصادی حمایت میکنند.
عدم وجود هزینه فرصت: سرمایه "پول بیکار" نیست - بلکه در داراییها و فعالیتهای بانک سرمایهگذاری میشود، درست مانند تأمین مالی بدهی.
مزایا بیشتر از هزینهها: هرگونه افزایش بالقوه در هزینههای تأمین مالی بانکها به دلیل الزامات بالاتر سرمایه به طرز قابل توجهی با کاهش ریسک بحرانهای مالی پرهزینه و نجاتهای مالی جبران میشود.
6. تمرکز مدیران بانکها بر ROE منجر به ریسکپذیری بیش از حد میشود
ROE به تنهایی یک معیار flawed از عملکرد است.
معیار گمراهکننده: بازده سرمایه (ROE) میتواند با افزایش اهرم به طور مصنوعی افزایش یابد و بانکها را به پذیرش بدهی و ریسک بیشتر تشویق کند.
مشوقهای نادرست: جبران خسارتهای اجرایی که به ROE مرتبط است، ریسکپذیری کوتاهمدت را به هزینه ثبات بلندمدت تشویق میکند.
نادیده گرفتن ریسک: ROE بالا اغلب نشاندهنده ریسکپذیری بالا به جای ایجاد ارزش واقعی است. تمرکز بر بازدههای تعدیلشده بر اساس ریسک، تصویر دقیقتری از عملکرد بانک را ارائه میدهد.
7. "بزرگتر از آنکه ورشکسته شود" مشوقهای معکوس و خطر اخلاقی ایجاد میکند
چشمانداز بهرهمندی از وضعیت بزرگتر از آنکه ورشکسته شود، میتواند مشوقهای قوی برای بانکها به منظور رشد، ادغام، وامگیری و پذیرش ریسکها ایجاد کند.
یارانه ضمنی: انتظار نجاتهای دولتی به بانکهای بزرگ اجازه میدهد تا با نرخهای غیرواقعی پایین وام بگیرند و این موضوع ریسکپذیری و رشد بیش از حد را تشویق میکند.
تحریف رقابتی: بانکهای "بزرگتر از آنکه ورشکسته شود" نسبت به مؤسسات کوچکتر مزیت ناعادلانهای دارند که منجر به افزایش تمرکز در بخش بانکداری میشود.
بار مالیاتی: تضمین ضمنی ریسک را از بانکها به مالیاتدهندگان منتقل میکند که در نهایت هزینه نجاتها را بر عهده میگیرند.
8. نقدینگی مشکل اصلی نیست؛ ورشکستگی تهدید واقعی است
مشکلات نقدینگی اغلب ناشی از مشکلات ورشکستگی هستند، زیرا نگرانیها در مورد ورشکستگی طلبکاران را به خروج از بانکها وادار میکند.
تشخیص نادرست: بسیاری از سیاستگذاران بر ارائه حمایت نقدینگی به بانکها تمرکز میکنند، اما این موضوع به مسائل ورشکستگی زیرساختی نمیپردازد.
ورشکستگی پنهان: بانکها اغلب از شناسایی ضررها خودداری میکنند و وضعیت مالی واقعی خود را پنهان میکنند و این موضوع حل مشکلات را در مراحل اولیه دشوار میسازد.
بانکهای زامبی: نگهداشتن بانکهای ورشکسته از طریق حمایت نقدینگی میتواند منجر به "بانکهای زامبی" شود که به فعالیت خود ادامه میدهند اما قادر به وامدهی مؤثر نیستند و بهبود اقتصادی را آسیب میزنند.
9. ابزارهای مالی پیچیده ریسک سیستمی را افزایش میدهند
مشتقات اجازه میدهند که ریسکها به شیوههایی مشابه با اثرات اهرم که در فصل ۳ بحث شد، بزرگتر شوند. با این حال، این ریسکها را نمیتوان با نگاهی به ترازنامه یک بانک مشاهده کرد.
اهرم پنهان: مشتقات و سایر ابزارهای پیچیده میتوانند مواجهههای عظیمی ایجاد کنند که در ترازنامههای بانکها ظاهر نمیشوند و این موضوع ارزیابی سطوح واقعی ریسک را دشوار میسازد.
ارتباطات: این ابزارها شبکههای پیچیدهای از روابط بین مؤسسات مالی ایجاد میکنند و احتمال سرایت در بحرانها را افزایش میدهند.
ابهام: پیچیدگی بسیاری از ابزارهای مالی باعث میشود که برای ناظران، سرمایهگذاران و حتی مدیران بانکها درک و مدیریت ریسکهای مربوطه دشوار باشد.
10. نظارت مؤثر و اراده سیاسی قوی برای اصلاحات ضروری است
عنصر حیاتی—که هنوز هم غایب است—اراده سیاسی است.
قوانین روشن: مقررات باید بر روی معیارهای ساده و سختگیرانهای مانند نسبت سرمایه به داراییهای کل تمرکز کنند، نه معیارهای پیچیده و ریسکوزندار که میتوانند دستکاری شوند.
اجرا: ناظران باید قدرت و تمایل به اجرای قوانین را داشته باشند، از جمله توانایی برای حل سریع بانکهای در حال ورشکستگی.
فشار عمومی: غلبه بر مقاومت صنعت در برابر اصلاحات نیازمند تقاضای پایدار عمومی برای یک سیستم مالی ایمنتر و سیاستمدارانی است که منافع عمومی را بر منافع محدود صنعتی ترجیح میدهند.
آخرین بهروزرسانی::
FAQ
What's The Bankers' New Clothes about?
- Critique of Banking System: The book critiques the current banking system, highlighting its inefficiencies and the risks posed by large financial institutions. It argues that the system is overly reliant on debt and lacks sufficient equity, which can lead to financial crises.
- Call for Reform: Authors Anat Admati and Martin Hellwig advocate for significant reforms in banking regulation, emphasizing the need for higher capital requirements to ensure stability and reduce the risk of future crises.
- Focus on Incentives: The book explores how the incentives for bankers often lead to excessive risk-taking and short-term thinking, which can harm the broader economy.
Why should I read The Bankers' New Clothes?
- Understanding Financial Crises: Reading this book provides insights into the causes of financial crises, particularly the 2007-2009 crisis, and how the banking system's structure contributes to these events.
- Informed Perspective on Regulation: The book equips readers with knowledge about the regulatory environment and the necessary changes needed to create a more stable financial system.
- Engaging and Accessible: Admati presents complex financial concepts in an engaging and accessible manner, making it suitable for both finance professionals and general readers interested in understanding the banking system.
What are the key takeaways of The Bankers' New Clothes?
- Need for Higher Capital: A central takeaway is the urgent need for banks to increase their equity levels significantly, ideally to 20-30% of total assets, to enhance their ability to absorb losses.
- Critique of Implicit Guarantees: The book discusses the dangers of implicit guarantees that lead to moral hazard, where banks take excessive risks because they expect to be bailed out.
- Importance of Transparency: Admati stresses the need for transparency in banking practices and the importance of clear communication regarding risks.
What are the best quotes from The Bankers' New Clothes and what do they mean?
- "The more equity banks have, the safer they are.": This quote encapsulates the book's central thesis that increasing bank equity can enhance financial stability and reduce the likelihood of crises.
- "Implicit guarantees create a money machine for banks.": This statement critiques the reliance on government bailouts and the moral hazard it creates, encouraging banks to take on excessive risks.
- "Transparency is essential for accountability and trust in the financial system.": Admati underscores the importance of clear communication and openness in banking practices to foster trust among stakeholders.
How does borrowing magnify risk according to The Bankers' New Clothes?
- Leverage Effect: Borrowing allows individuals and businesses to invest more than they could with their own funds, but it also magnifies both potential gains and losses.
- Increased Vulnerability: As borrowing increases, the likelihood of default rises, which can lead to insolvency, especially dangerous for banks.
- Conflict of Interest: Borrowers may take excessive risks when heavily indebted, as they stand to gain from the upside while shifting the downside risk to creditors or taxpayers.
What is the case for more bank equity in The Bankers' New Clothes?
- Absorbing Losses: Higher equity levels enable banks to absorb losses without becoming insolvent, thus enhancing their stability.
- Reducing Systemic Risk: By requiring banks to hold more equity, the overall fragility of the financial system can be reduced, benefiting the economy as a whole.
- Improved Incentives: More equity aligns the interests of bank managers with those of the public, leading to more prudent decision-making.
What are the flaws in the current banking regulations discussed in The Bankers' New Clothes?
- Insufficient Capital Requirements: Existing regulations allow banks to operate with dangerously low levels of equity, often below 5%, creating a fragile banking system.
- Lobbying Influence: Bank lobbying has diluted regulatory efforts, leading to regulations that do not adequately address the risks posed by excessive borrowing.
- Misleading Arguments: Many arguments against higher capital requirements are based on flawed reasoning, such as the belief that more equity will restrict lending and harm economic growth.
How does The Bankers' New Clothes address the concept of "too big to fail"?
- Government Guarantees: The book discusses how the perception of being "too big to fail" leads banks to take on excessive risks, knowing they will likely receive government support.
- Fragility of Large Banks: Large banks are often more fragile due to their interconnectedness and reliance on short-term funding, making them a risk to the entire financial system.
- Need for Breakup: The authors suggest that breaking up large banks into smaller, more manageable entities could reduce the risks associated with being too big to fail.
What is the concept of "debt overhang" in The Bankers' New Clothes?
- Definition of Debt Overhang: Debt overhang refers to a situation where a borrower is reluctant to take on new debt or invest in new projects because existing debt levels are too high.
- Impact on Decision-Making: In the context of banks, debt overhang can cause them to avoid making prudent investments that would benefit the economy.
- Consequences for Society: Debt overhang not only affects the banks but also has broader implications for society, as it can lead to reduced lending and investment in the economy.
How does The Bankers' New Clothes propose to improve the banking system?
- Increase Capital Requirements: Admati calls for significantly higher capital requirements for banks to ensure they can absorb losses without requiring taxpayer bailouts.
- Simplified Regulations: The book advocates for simpler regulations that focus on equity rather than complex risk-weighted assets.
- Public Accountability: Admati emphasizes the importance of holding banks accountable for their actions and decisions, increasing transparency and oversight.
What role do implicit guarantees play in the banking system according to The Bankers' New Clothes?
- Encouragement of Risk-Taking: Implicit guarantees create a safety net for banks, leading them to take on excessive risks without fear of consequences.
- Moral Hazard: The reliance on implicit guarantees fosters a moral hazard where banks expect to be bailed out in times of trouble.
- Need for Reform: The book argues for the elimination of implicit guarantees to create a more level playing field in the banking sector.
What are the potential consequences of not implementing the reforms suggested in The Bankers' New Clothes?
- Increased Financial Fragility: Without reforms to increase bank equity, the financial system remains vulnerable to crises and failures.
- Burden on Taxpayers: The lack of accountability and reliance on government support can place a significant burden on taxpayers.
- Stunted Economic Growth: A fragile banking system can hinder economic growth by limiting lending and investment opportunities.
نقد و بررسی
کتاب لباسهای جدید بانکداران به خاطر توضیحات روشنی که در مورد مسائل بانکی ارائه میدهد، به ویژه نیاز به افزایش الزامات سرمایه، مورد تحسین قرار گرفته است. خوانندگان از زبان قابل دسترس و تحلیل دقیق آن قدردانی میکنند، هرچند برخی آن را تکراری مییابند. استدلال اصلی کتاب برای افزایش سرمایهگذاری بانکها به عنوان موضوعی مهم تلقی میشود، اما ممکن است اجرای آن دشوار باشد. منتقدان به تمرکز کتاب بر یک راهحل خاص و گاهی سادهسازی بیش از حد آن اشاره میکنند. به طور کلی، این کتاب به عنوان منبعی ارزشمند برای درک مشکلات بانکی و اصلاحات بالقوه در نظر گرفته میشود، با وجود برخی نگرانیها در مورد عملی بودن آن.
Similar Books









