نکات کلیدی
1. نوآوری یک طرز فکر است، نه فقط یک واژه‌ی پر زرق و برق
نوآوری یک روش تفکر است که چیزی جدید و بهتر ایجاد می‌کند.
تعریف نوآوری در آموزش. نوآوری در آموزش به معنای استفاده از جدیدترین فناوری یا پیروی از روندها نیست. بلکه به معنای توسعه‌ی یک طرز فکر است که به طور مداوم به دنبال بهبود تجربیات یادگیری برای دانش‌آموزان است. این طرز فکر شامل موارد زیر است:
- همدلی با یادگیرندگان
- یافتن و حل مشکلات
- ریسک‌پذیری
- مشاهده و شبکه‌سازی
- خلق و تأمل
پرورش تفکر نوآورانه. برای تقویت نوآوری، معلمان باید این ویژگی‌ها را مدل‌سازی کنند و محیط‌هایی ایجاد کنند که در آن دانش‌آموزان احساس امنیت کنند تا ریسک کنند، ایده‌های جدید را کشف کنند و از شکست‌ها بیاموزند. این رویکرد دانش‌آموزان را برای دنیای به سرعت در حال تغییر آماده می‌کند، جایی که سازگاری و حل خلاقانه‌ی مشکلات مهارت‌های ضروری هستند.
2. روابط پایه و اساس آموزش نوآورانه هستند
سه کلمه‌ی مهم در آموزش عبارتند از: روابط، روابط، روابط. بدون آن‌ها، هیچ چیز نداریم.
ایجاد اعتماد. روابط قوی بین معلمان، دانش‌آموزان و جامعه برای ایجاد یک محیط یادگیری نوآورانه حیاتی است. وقتی افراد احساس ارزشمندی و اعتماد کنند، بیشتر احتمال دارد که ریسک کنند و ایده‌های خود را به اشتراک بگذارند.
تشویق به همکاری. تشویق به:
- ارتباطات باز
- تصمیم‌گیری مشترک
- راهنمایی همتایان
- پروژه‌های بین‌دپارتمانی
پذیرش تنوع. به رسمیت شناختن اینکه دیدگاه‌ها و تجربیات متنوع به نوآوری کمک می‌کنند. ایجاد فرصت‌هایی برای افرادی با پیشینه‌ها و مهارت‌های مختلف تا با هم کار کنند و از یکدیگر بیاموزند.
3. توانمندسازی یادگیرندگان برای مالکیت آموزش خود
توانمندسازی دانش‌آموزان برای موفقیت در مدرسه و زندگی به این معناست که به مهارت‌هایی که شرکت‌ها به دنبال آن هستند توجه کنیم.
تغییر از مشارکت به توانمندسازی. در حالی که مشارکت دانش‌آموزان مهم است، توانمندسازی آن‌ها برای هدایت یادگیری خودشان حیاتی است. این شامل:
- ارائه انتخاب در فعالیت‌های یادگیری و ارزیابی‌ها
- تشویق به خوداندیشی و تعیین هدف
- آموزش مهارت‌های خودمدافعه‌گری
- اجازه دادن به دانش‌آموزان برای دنبال کردن علایق خود
توسعه مهارت‌های دنیای واقعی. تمرکز بر پرورش مهارت‌هایی که در نیروی کار امروز ارزشمند هستند:
- تفکر انتقادی
- خلاقیت
- همکاری
- ارتباط
- سازگاری
- سواد دیجیتال
ایجاد تجربیات یادگیری اصیل. اتصال یادگیری در کلاس به کاربردهای دنیای واقعی از طریق یادگیری مبتنی بر پروژه، کارآموزی و مشارکت‌های جامعه.
4. ایجاد یک چشم‌انداز مشترک برای یادگیری با جامعه خود
بخش مدارس پارکلند جایی است که اکتشاف، خلاقیت و تخیل یادگیری را هیجان‌انگیز می‌کند و همه یادگیرندگان به دنبال رسیدن به رویاهای خود هستند.
درگیر کردن ذینفعان. توسعه یک چشم‌انداز برای آموزش که شامل ورودی از:
- دانش‌آموزان
- معلمان
- مدیران
- والدین
- اعضای جامعه
- کسب‌وکارهای محلی
قابل اجرا کردن آن. ترجمه چشم‌انداز به اهداف و استراتژی‌های ملموس که می‌توانند در کلاس‌ها و مدارس اجرا شوند.
ارتباط و بازبینی. به طور منظم پیشرفت به سوی چشم‌انداز را به اشتراک بگذارید و آماده باشید تا بر اساس بازخورد و شرایط متغیر آن را تنظیم کنید.
5. تمرکز بر نقاط قوت برای آزادسازی استعداد و تقویت نوآوری
حرکت از عملکرد درجه یک به برتری انرژی کمتری می‌طلبد تا حرکت از بی‌کفایتی به متوسط بودن.
شناسایی نقاط قوت فردی. استفاده از ابزارها و ارزیابی‌ها برای کمک به معلمان و دانش‌آموزان در شناسایی استعدادها و توانایی‌های منحصر به فرد خود.
ایجاد فرصت‌های رشد. ارائه:
- توسعه حرفه‌ای شخصی‌سازی شده برای معلمان
- انتخاب دانش‌آموزان در فعالیت‌ها و پروژه‌های یادگیری
- نقش‌های رهبری بر اساس نقاط قوت فردی
جشن گرفتن استعدادهای متنوع. به رسمیت شناختن اینکه نوآوری از بهره‌گیری از مهارت‌ها و دیدگاه‌های متنوع ناشی می‌شود. ایجاد محیطی که در آن همه نوع نقاط قوت ارزشمند و مورد استفاده قرار گیرند.
6. استفاده از فناوری برای تقویت یادگیری، نه جایگزینی آن
یادگیرندگان راننده هستند و فناوری شتاب‌دهنده.
تمرکز بر اهداف یادگیری. با اهداف یادگیری واضح شروع کنید، سپس تعیین کنید که چگونه فناوری می‌تواند از این اهداف حمایت و آن‌ها را تقویت کند.
ترویج سواد دیجیتال. آموزش به دانش‌آموزان برای:
- ارزیابی انتقادی اطلاعات آنلاین
- استفاده مسئولانه و مؤثر از ابزارهای دیجیتال
- ایجاد و به اشتراک‌گذاری محتوا به صورت اخلاقی
پذیرش امکانات جدید. بررسی اینکه چگونه فناوری می‌تواند تجربیات یادگیری را متحول کند:
- سفرهای مجازی و همکاری‌های جهانی
- مسیرهای یادگیری شخصی‌سازی شده
- بازخورد و ارزیابی در زمان واقعی
- ایجاد محتوای خلاقانه (مانند پادکست‌ها، ویدئوها، هنر دیجیتال)
7. کمتر بیشتر است: تمرکز بر عمق به جای گستردگی در یادگیری
اگر بخواهیم سیستمی ایجاد کنیم که متفکران انتقادی را پرورش دهد، از ریسک‌پذیران حمایت کند و تحول مداوم را تشویق کند، و ارزش بالایی برای یادگیری/آموزش خلاقانه و بینش‌مند در کلاس‌ها قائل شود.
اولویت‌بندی یادگیری ضروری. شناسایی مفاهیم و مهارت‌های مهم در هر حوزه موضوعی و تخصیص زمان بیشتر برای کاوش عمیق.
تشویق به یادگیری عمیق. ترویج:
- یادگیری مبتنی بر پروژه
- رویکردهای مبتنی بر پرسش
- ارتباطات بین‌رشته‌ای
- زمان طولانی برای تأمل و بازبینی
محدود کردن ابتکارات. تمرکز بر چند حوزه کلیدی برای بهبود به جای اجرای همزمان برنامه‌های متعدد. این اجازه می‌دهد تا پیاده‌سازی و ارزیابی دقیق‌تری از رویکردهای جدید صورت گیرد.
8. پذیرش فرهنگ باز اشتراک‌گذاری و همکاری
همکاری رقابتی در یک محیط باز می‌تواند نوآوری را تسریع کند.
پرورش ذهنیت اشتراک‌گذاری. تشویق معلمان به:
- به اشتراک‌گذاری درس‌ها و منابع
- وبلاگ‌نویسی درباره تجربیات خود
- شرکت در شبکه‌های یادگیری حرفه‌ای
- ارائه در کنفرانس‌ها یا کارگاه‌ها
استفاده از فناوری برای همکاری. استفاده از ابزارهایی مانند:
- رسانه‌های اجتماعی (مانند چت‌های توییتر، گروه‌های فیس‌بوک)
- پلتفرم‌های آنلاین برای اشتراک‌گذاری منابع (مانند گوگل درایو، دراپ‌باکس)
- ویدئو کنفرانس برای همکاری‌های مجازی
ایجاد فرهنگ "همکاری رقابتی." تشویق به رقابت دوستانه که نوآوری را تحریک می‌کند در حالی که روحیه همکاری و یادگیری مشترک حفظ می‌شود.
9. بازاندیشی در توسعه حرفه‌ای برای معلمان
اگر می‌خواهیم دانش‌آموزان نوآور داشته باشیم، باید بر تبدیل شدن به معلمان نوآور تمرکز کنیم.
شخصی‌سازی و مرتبط کردن آن. ارائه:
- انتخاب در موضوعات توسعه حرفه‌ای
- فرصت‌های یادگیری خودگردان
- برنامه‌های راهنمایی و مربیگری همتا
مدل‌سازی شیوه‌های نوآورانه. استفاده از همان رویکردهایی در توسعه حرفه‌ای که می‌خواهید در کلاس‌ها ببینید:
- یادگیری مبتنی بر پروژه
- یکپارچه‌سازی فناوری
- حل مسئله‌ی مشارکتی
ارائه حمایت مداوم. فراتر از کارگاه‌های یک‌باره برای ایجاد تجربیات یادگیری پایدار:
- جوامع یادگیری حرفه‌ای
- پروژه‌های تحقیق عملی
- مربیگری و بازخورد مداوم
10. اندازه‌گیری موفقیت فراتر از آزمون‌های استاندارد
موفقیت به سختی قابل اندازه‌گیری است، اما مانند اکثر جنبه‌های آموزش، باید آن را از دیدگاه دانش‌آموزان در نظر بگیریم.
استفاده از معیارهای متعدد. در نظر گرفتن:
- پورتفولیوهای دیجیتال که کار دانش‌آموزان را نشان می‌دهند
- ارزیابی‌های مبتنی بر عملکرد
- خودارزیابی‌ها و تأملات دانش‌آموزان
- پیگیری بلندمدت نتایج دانش‌آموزان (مانند موفقیت در دانشگاه/شغل)
تمرکز بر رشد. تأکید بر پیشرفت فردی در طول زمان به جای مقایسه دانش‌آموزان با یک استاندارد واحد.
جمع‌آوری داده‌های کیفی. جمع‌آوری داستان‌ها و بازخورد از:
- دانش‌آموزان
- والدین
- معلمان
- فارغ‌التحصیلان
- شرکای جامعه
هم‌راستا کردن اندازه‌گیری با چشم‌انداز. اطمینان حاصل کنید که روش‌های اندازه‌گیری موفقیت منعکس‌کننده مهارت‌ها و ویژگی‌های مشخص شده در چشم‌انداز مشترک شما برای یادگیری هستند.
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب طرز فکر نوآورانه عمدتاً نقدهای مثبتی دریافت می‌کند و خوانندگان از تعادل ایده‌های کلی و مثال‌های عملی آن تمجید می‌کنند. بسیاری آن را الهام‌بخش و ارزشمند برای مربیانی می‌دانند که به دنبال ترویج نوآوری در مدارس هستند. منتقدان از تأکید کوروس بر ایجاد فرهنگی از بهبود مستمر و تمرکز بر نقاط قوت قدردانی می‌کنند. برخی کتاب را به دلیل تکرار مفاهیم آشنا یا اتکای بیش از حد به مثال‌های شبکه‌های اجتماعی مورد انتقاد قرار می‌دهند. به‌طور کلی، خوانندگان آن را به‌عنوان یک مطالعه ضروری برای مربیان، به‌ویژه کسانی که در موقعیت‌های رهبری هستند، توصیه می‌کنند.
