نکات کلیدی
1. بقای سیاسی به تأمین خواسته‌های حامیان کلیدی بستگی دارد
رهبران سیاسی برای دستیابی به هر هدفی نیاز به حفظ مقام دارند.
هسته‌ی سیاست. هر رهبر سیاسی، صرف‌نظر از نوع رژیم، به‌طور بنیادی به نیاز به حفظ قدرت driven است. این تمایل به بقا تصمیمات آن‌ها را شکل می‌دهد، از انتخاب‌های سیاستی تا تخصیص منابع. رهبران باید به ائتلاف پیروزمند خود توجه کنند، گروهی که برای حفظ آن‌ها در مقام ضروری است، زیرا از دست دادن وفاداری آن‌ها می‌تواند به برکناری از سوی یک رقیب منجر شود.
ائتلاف پیروزمند. ائتلاف پیروزمند زیرمجموعه‌ای از انتخاب‌کنندگان است که حمایت آن‌ها برای باقی ماندن فرد در قدرت ضروری است. این گروه ویژگی‌های اساسی را که قدرت سیاسی را در سیستم تشکیل می‌دهد، کنترل می‌کند. اگر تعداد کافی از اعضای ائتلاف پیروزمند به یک سیاستمدار رقیب بپیوندند، فرد در مقام خود باقی نمی‌ماند.
انتخاب‌کنندگان. انتخاب‌کنندگان مجموعه‌ای از افرادی هستند که ویژگی‌ها یا خصوصیات لازم برای انتخاب رهبری دولت را دارند و برای دسترسی به منافع خصوصی که توسط رهبری دولت توزیع می‌شود، ضروری هستند. بنابراین، تمام اعضای انتخاب‌کنندگان در یک جامعه ویژگی‌های مشترکی دارند.
2. نهادها انتخاب‌های سیاستی را شکل می‌دهند: کالاهای عمومی در مقابل کالاهای خصوصی
ما پیشنهاد می‌کنیم که ظاهر یک دولت صادق و شهروندمدار نتیجه ویژگی‌های کلیدی نهادهای سیاسی جمهوری‌خواه است و فساد و امنیت سیاسی نتیجه ویژگی‌های موازی در سلطنت و خودکامگی است.
سازگاری مشوق‌ها. نهادهای سیاسی نقش حیاتی در شکل‌دهی به مشوق‌های رهبران ایفا می‌کنند. برخی نهادها، به‌ویژه آن‌هایی که با دولت‌های جمهوری‌خواه مرتبط هستند، سیاست‌های عمومی خوب را پاداش می‌دهند، در حالی که دیگر نهادها، مانند سلطنت‌ها و خودکامگی‌ها، فساد و پیگیری منافع خصوصی را تشویق می‌کنند. کلید درک این است که چگونه این نهادها چشم‌اندازهای بقا سیاسی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
کالاهای عمومی در مقابل کالاهای خصوصی. رهبران مجموعه محدودی از ابزارها برای حفظ حمایت سیاسی دارند: ارائه کالاهای عمومی که به همه شهروندان سود می‌رساند و توزیع منافع خصوصی به حامیان کلیدی. ترکیب این کالاها به اندازه ائتلاف پیروزمند بستگی دارد. ائتلاف‌های بزرگ‌تر نیاز به تمرکز بر کالاهای عمومی دارند، در حالی که ائتلاف‌های کوچک‌تر اجازه تمرکز بر منافع خصوصی را می‌دهند.
نظریه انتخاب‌کنندگان. نظریه انتخاب‌کنندگان بررسی می‌کند که چگونه نهادهای انتخاب سیاسی بر چشم‌اندازهای بقا سیاسی رهبران تأثیر می‌گذارند و نشان می‌دهد که نهادهای مختلف الزامات عمل متفاوتی را برای سیاستمدارانی که می‌خواهند در مقام باقی بمانند، ایجاد می‌کنند.
3. اندازه ائتلاف ترکیب منافع عمومی و خصوصی را تعیین می‌کند
بنابراین، با افزایش اندازه ائتلاف، انتظار می‌رود که رهبران تلاش خود را به ارائه کالاهای عمومی که به همه در جامعه سود می‌رساند، معطوف کنند.
اندازه ائتلاف. اندازه ائتلاف پیروزمند یک جنبه بنیادی از حکمرانی است که منجر به تصمیمات تخصیص ساختاری می‌شود. این اندازه بر قیمتی که باید برای جمع‌آوری آن پرداخت شود، تأثیر می‌گذارد.
کالاهای عمومی. کالاهای عمومی غیرقابل استثنا و غیررقابتی هستند و به همه در جامعه سود می‌رسانند. نمونه‌هایی از آن‌ها شامل امنیت ملی، حاکمیت قانون و دسترسی به آموزش است.
کالاهای خصوصی. منافع خصوصی تنها به اعضای ائتلاف پیروزمند توزیع می‌شود و با گسترش گروه ارزش آن‌ها کاهش می‌یابد. این منافع می‌تواند شامل سیاست‌های مالیاتی مطلوب، یارانه‌ها و امتیازات تجاری باشد.
4. هنجار وفاداری: شمشیری دو لبه برای رهبران
هرچه اندازه انتخاب‌کنندگان نسبت به ائتلاف پیروزمند بزرگ‌تر باشد، احتمال اینکه یک عضو خاص از ائتلاف رهبر کنونی در ائتلاف پیروزمند جدید رقیب گنجانده شود و به دریافت منافع خصوصی ادامه دهد، کمتر است.
هنجار وفاداری. انگیزه برای پیوستن به رقیب از سوی فرد کنونی به چشم‌انداز گنجانده شدن در ائتلاف پیروزمند رقیب بستگی دارد. هرچه اندازه انتخاب‌کنندگان نسبت به ائتلاف پیروزمند بزرگ‌تر باشد، احتمال گنجاندن کمتر می‌شود.
ائتلاف‌های کوچک در مقابل بزرگ. در سیستم‌هایی با ائتلاف‌های پیروزمند کوچک و انتخاب‌کنندگان بزرگ، حامیان به دلیل خطر بالای حذف، به‌ویژه وفادار هستند. برعکس، در سیستم‌هایی با ائتلاف‌های بزرگ و انتخاب‌کنندگان بزرگ، حامیان پیوندهای ضعیف‌تری دارند و بیشتر تمایل به پیوستن به رقیب دارند.
انتخابات تقلبی. سیستم‌های سیاسی که با ائتلاف‌های پیروزمند کوچک و انتخاب‌کنندگان بزرگ مشخص می‌شوند—همان‌طور که در بسیاری از خودکامگی‌های انتخابات تقلبی رایج است—حامیان رهبر به‌ویژه وفادار هستند زیرا خطر و هزینه حذف در صورت به قدرت رسیدن رقیب بالا است.
5. عملکرد اقتصادی: بازتاب مشوق‌های سیاسی
در عین حال، ما نشان می‌دهیم که چگونه نهادهای انتخاب رهبران مشوق‌هایی برای پیگیری سیاست‌های عمومی خوب یا بد ایجاد می‌کنند، که خوب و بد به اقداماتی اشاره دارد که بیشتر مردم در یک جامعه را بهتر یا بدتر می‌کند.
سیاست‌های اقتصادی. نظریه انتخاب‌کنندگان به چالش می‌کشد که رهبران دولتی نمی‌دانند چه سیاست‌هایی به رشد اقتصادی منجر می‌شود. در عوض، این نظریه بیان می‌کند که مشوق‌های سیاسی و نهادها تعیین می‌کنند که آیا رهبران سیاست‌هایی را که به رشد و رفاه اجتماعی کمک می‌کند، در اولویت قرار می‌دهند یا خیر.
خودخواهی. رهبران سیاسی خودخواه هستند و اقدامات آن‌ها به‌گونه‌ای انتخاب می‌شود که برای خودشان از نظر سیاسی سودمند باشد. سیاست‌های اقتصادی بد غیرمنطقی نیستند؛ بلکه تصمیمی منطقی از سوی رهبران خودخواه هستند.
رشد سیاسی در مقابل عقلانیت اقتصادی. نظریه‌هایی که تنها بر عقلانیت اقتصادی تمرکز دارند، اغلب قادر به در نظر گرفتن عقلانیت سیاسی نیستند و منجر به توصیه‌های سیاستی نادرست می‌شوند.
6. تغییرات نهادی درون‌زا: جستجوی بقا
اگر رهبران می‌خواهند در مقام خود باقی بمانند، باید به انتخاب ترتیبات نهادی که آن‌ها را از تهدیدات برکناری مصون می‌دارد، علاقه‌مند باشند.
ترجیحات نهادی. رهبران می‌خواهند در مقام خود باقی بمانند و باید به انتخاب ترتیبات نهادی که آن‌ها را از تهدیدات برکناری مصون می‌دارد، علاقه‌مند باشند.
ملاحظات استراتژیک. تغییر سیستم‌های سیاسی تحت تأثیر ملاحظات استراتژیک است که به‌خوبی در کنترل رقبای سیاسی و موضوعات قدرت سیاسی قرار دارد.
شرایط تصادفی. شرایط تصادفی در تاریخ ممکن است به‌نظر برسد که بر اینکه چه کسی می‌تواند یک سیستم سیاسی را تعریف کند، تأثیر می‌گذارد، اما تغییر سیستم‌های سیاسی همچنین تحت تأثیر ملاحظات استراتژیک است که به‌خوبی در کنترل رقبای سیاسی و موضوعات قدرت سیاسی قرار دارد.
7. اهداف جنگ بازتاب واقعیت‌های سیاسی داخلی
ما بر این باوریم که سیاست‌های پشت بقا در مقام، جوهره سیاست است.
بقا سیاسی. تمایل به بقا انگیزه‌ای برای انتخاب سیاست‌ها و تخصیص منافع است؛ این تمایل شکل‌دهنده انتخاب نهادهای سیاسی و اهداف سیاست خارجی است؛ و بر تکامل زندگی سیاسی تأثیر می‌گذارد.
سیاست داخلی و خارجی. سیاست‌ها و برنامه‌های لازم برای دفع تهدیدات داخلی و خارجی به بقا رهبر تحت ترتیبات نهادی مختلف به‌طور چشمگیری متفاوت است.
اهداف جنگ. نهادهای انتخابی بر اهداف جنگ تأثیر می‌گذارند، به‌ویژه در مورد اینکه چرا دموکراسی‌ها به نظر می‌رسد بیشتر تمایل دارند تا دشمنان خارجی شکست‌خورده را برکنار کنند تا خودکامگان.
8. صلح دموکراتیک: نگاهی از منظر نظریه انتخاب‌کنندگان
ما توضیحی ارائه داده‌ایم که چه زمانی سیاست بد، سیاست خوب است و چه زمانی سیاست خوب، سیاست بد است.
صلح دموکراتیک. نظریه انتخاب‌کنندگان یک حساب جامع از ناهنجاری‌های تجربی شناخته‌شده‌ای که به‌طور جمعی به آن صلح دموکراتیک گفته می‌شود، ارائه می‌دهد.
استنتاجات نوین. نظریه انتخاب‌کنندگان همچنین شواهد تجربی مربوط به استنتاجات نوین از نسخه دوگانه نظریه انتخاب‌کنندگان را ارزیابی می‌کند.
سیاست بد. سیاست بد تحت برخی ترتیبات سیاسی، سیاست خوبی است، در حالی که تحت ترتیبات دیگر، برای بقا سیاسی فاجعه‌بار است.
9. شاخص هابز: اندازه‌گیری کیفیت زندگی فراتر از رژیم‌ها
ما شاخص هابز را توسعه می‌دهیم تا ارزیابی کنیم که هر کشور چقدر از زندگی در حالت طبیعی فاصله گرفته است—یعنی زندگی‌ای که تنها، زشت، فقیر، خشن و کوتاه است.
شاخص هابز. شاخص هابز برای ارزیابی اینکه هر کشور چقدر از زندگی در حالت طبیعی فاصله گرفته است، توسعه یافته است—یعنی زندگی‌ای که تنها، زشت، فقیر، خشن و کوتاه است.
پیشنهادات سیاستی. شاخص هابز به همراه بینش‌های ارائه‌شده توسط نظریه انتخاب‌کنندگان برای ارائه پیشنهادات سیاستی استفاده می‌شود که اگر اجرا شوند، ممکن است منجر به بهبود کیفیت زندگی در سراسر جهان شود.
کیفیت زندگی. شاخص هابز به همراه بینش‌های ارائه‌شده توسط نظریه انتخاب‌کنندگان برای ارائه پیشنهادات سیاستی استفاده می‌شود که اگر اجرا شوند، ممکن است منجر به بهبود کیفیت زندگی در سراسر جهان شود.
10. ترویج صلح و رفاه
در نهایت، البته، این نظریه—مانند هر نظریه‌ای—تنها می‌تواند از طریق توسعه آزمایش‌های سخت‌گیرانه‌تر، شاخص‌های بهتر و میزان سازگاری استدلال‌های اصلی آن با سوابق تجربی، گذشته، حال و آینده، قضاوت شود.
تجویزهای سیاستی. نظریه انتخاب‌کنندگان در فصل پایانی تجویزهای سیاستی ارائه می‌دهد و با احتیاط این تجویزها را بر اساس آنچه که به‌طور نظری و تجربی نشان داده شده، بنا می‌کند.
نظری و تجربی. تجویزهای سیاستی بر اساس آنچه که به‌طور نظری و تجربی نشان داده شده، بنا شده است.
آزمایش‌های آینده. دیگران، البته، قضاوت‌های بهتری از آنچه که ما انجام داده‌ایم و آنچه که پیشنهاد می‌دهیم، خواهند بود.
آخرین به‌روزرسانی::
FAQ
1. What is The Logic of Political Survival by Bruce Bueno de Mesquita about?
- Core focus: The book investigates why some political leaders survive in office despite poor governance, while others who deliver peace and prosperity are quickly removed.
- Selectorate theory: It introduces the selectorate theory, explaining how the size of the selectorate and winning coalition shapes leaders’ incentives and policy choices.
- Scope: The analysis spans democracies, autocracies, monarchies, and juntas, using formal models, empirical data, and historical case studies to explain political survival and institutional change.
2. Why should I read The Logic of Political Survival by Bruce Bueno de Mesquita?
- Unified political framework: The book offers a comprehensive theory integrating political science, economics, and history to explain leadership survival and policy outcomes.
- Practical insights: It clarifies why bad policy can be good politics in some regimes, and how institutions drive corruption, economic growth, war, and peace.
- Empirical rigor: Predictions are tested with data from nearly two centuries and diverse countries, making it valuable for scholars and practitioners interested in political incentives and governance.
3. What are the key takeaways from The Logic of Political Survival by Bruce Bueno de Mesquita?
- Institutions shape incentives: The size of the winning coalition and selectorate determines whether leaders provide public or private goods.
- Political survival logic: Leaders in small-coalition systems survive longer by rewarding a few supporters, while those in large-coalition systems must deliver public goods and are more easily removed.
- Policy implications: Expanding coalition and selectorate size promotes better governance, peace, and prosperity, while foreign aid can entrench kleptocracy if not linked to institutional reform.
4. What is the selectorate theory in The Logic of Political Survival and how does it work?
- Selectorate (S): The group with a formal role in choosing leaders, ranging from a small elite to the entire electorate.
- Winning coalition (W): The subset of the selectorate whose support is essential for a leader to stay in power; its size shapes leaders’ strategies.
- Loyalty norm (W/S): The ratio of coalition to selectorate size, indicating how loyal supporters must be; a smaller ratio means higher loyalty and more private goods.
5. How do the concepts of selectorate, winning coalition, and loyalty norm influence political survival in The Logic of Political Survival?
- Small coalition, large selectorate: Leaders can survive longer by providing private goods to a loyal few, making defection costly for supporters.
- Large coalition systems: Leaders must provide public goods to a broad base, making them more vulnerable to removal if performance falters.
- Loyalty norm effect: A high loyalty norm (small W/S) strengthens incumbency advantage, while a low loyalty norm (large W/S) increases political competition and turnover.
6. How do political institutions affect leaders’ incentives and policy choices according to The Logic of Political Survival?
- Coalition size effects: Small-coalition leaders focus on private goods and corruption, while large-coalition leaders prioritize public goods and economic growth.
- Selectorate size effects: A large selectorate with a small coalition increases loyalty and leader security, while a small selectorate weakens loyalty.
- Taxation and economic activity: Small-coalition leaders tax heavily to fund private rewards, discouraging growth; large-coalition leaders tax less and encourage productivity.
7. How does The Logic of Political Survival explain differences in economic growth, government spending, and corruption?
- Coalition size and growth: Large-coalition systems promote economic growth and higher per capita income by incentivizing productive activities and public goods.
- Government spending patterns: Large-coalition governments spend more on public goods and maintain balanced budgets; small-coalition leaders spend more on private goods and often have budget imbalances.
- Corruption and kleptocracy: Small-coalition systems foster higher corruption and kleptocracy, as leaders use state resources to reward loyalists.
8. What puzzles or paradoxes does The Logic of Political Survival by Bruce Bueno de Mesquita address?
- Survival of bad leaders: Why leaders who produce misery often survive longer than those who deliver prosperity.
- Institutional diversity: Why societies adopt vastly different political institutions, sometimes against their historical interests.
- War and regime change: Why victors in war sometimes impose new institutions and other times do not, and what determines the sustainability of democracy or autocracy.
9. How does The Logic of Political Survival model the relationship between taxation, public goods, and private goods?
- Taxation and labor: Higher taxes reduce incentives to work, leading to less economic output; leaders must balance tax rates to maximize revenue.
- Public vs. private goods: Large-coalition leaders provide more public goods, while small-coalition leaders focus on private goods for supporters.
- Budget and survival: Leaders must allocate enough resources to their coalition to prevent defection, with tax rates and public goods provision increasing with coalition size.
10. How does selectorate theory in The Logic of Political Survival explain war, peace, and international behavior?
- War effort and coalition size: Large-coalition leaders try harder in war and are more selective, fighting only when victory is likely; small-coalition leaders are more willing to risk conflict.
- Democratic peace: Democracies (large coalitions) rarely fight each other due to high costs of failure and public accountability.
- Postwar settlements: Victorious leaders’ choices—territorial expansion, installing puppets, or institutional change—depend on their own and the defeated state’s coalition and selectorate sizes.
11. What does The Logic of Political Survival reveal about institutional change, coups, revolutions, and oppression?
- Institutional preferences: Disenfranchised groups and outsiders favor expanding coalitions for more public goods, while leaders and small coalitions resist change.
- Coups and revolutions: Coups are often initiated by coalition members to realign institutions; revolutions are more likely in small-coalition systems with low public goods.
- Oppression and repression: Small-coalition systems are more prone to intense and persistent oppression to deter challengers and maintain power.
12. What are the main policy implications and recommendations from The Logic of Political Survival by Bruce Bueno de Mesquita?
- Expand coalitions and selectorates: Institutional reforms should aim to increase coalition and selectorate size to promote public goods and reduce corruption.
- Foreign aid conditionality: Aid should be tied to political reforms that expand inclusiveness, as unconditional aid can entrench kleptocracy.
- Migration and enfranchisement: Open immigration and granting political rights to newcomers can expand coalitions and improve social welfare in recipient countries.
نقد و بررسی
کتاب منطق بقای سیاسی نظرات متنوعی را به خود جلب کرده و میانگین امتیاز آن ۳.۹۷ از ۵ است. خوانندگان از نظریه جامع آن در زمینه رفتار سیاسی و حکمرانی، به‌ویژه مدل انتخاب‌کنندگان، قدردانی می‌کنند. برخی آن را به دلیل ماهیت علمی و رویکرد ریاضی‌اش چالش‌برانگیز می‌یابند. منتقدان به سادگی‌های آن و احتمال وجود نقص‌هایی در تعمیم‌پذیری‌اش در سیستم‌های سیاسی مختلف اشاره می‌کنند. این کتاب به خاطر بینش‌هایش در زمینه استراتژی‌های بقای سیاسی و رابطه میان رهبران و نمایندگانشان مورد تحسین قرار گرفته است، هرچند برخی به اعتبار بلندمدت آن شک دارند.
Similar Books
