The Transparency of Things

1. آگاهی بنیاد تمام تجربه‌هاست

هر آنچه شناخته شده است، از طریق آگاهی شناخته می‌شود.

شناسا. تمام آنچه ما درک می‌کنیم – افکار، احساسات، جهان – از طریق آگاهی شناخته می‌شود. این آگاهی واقعیت بنیادی تجربه ماست، حضوری دائمی که همه چیز را شاهد است. آگاهی خود یک شیء نیست، بلکه خود زمین‌ساز تمام اشیاء است.

• آگاهی یک چیز نیست، بلکه شناخت چیزهاست.
• آن نوری است که تمام تجربه‌ها را روشن می‌کند.
• آن "من" است که همیشه حاضر است.

فراتر از شناخته‌ها. از آنجا که آگاهی شناساست، نمی‌تواند به عنوان یک شیء شناخته شود. آن موضوع تمام تجربه‌هاست، شاهد خاموشی که همیشه حاضر است، حتی زمانی که ذهن آرام است. این درک تمرکز ما را از محتوای متغیر تجربه به آگاهی ثابت که زیر بنای آن است، تغییر می‌دهد.

• آگاهی محدود به اشیایی که درک می‌کند نیست.
• آن ثابتی است در دنیای تغییر.
• آن نزدیک‌ترین و واضح‌ترین حقیقت تجربه ماست.

منبع. هر آنچه ما تجربه می‌کنیم از آگاهی ساخته شده است. آن ماده تمام چیزهاست، بافت واقعیّت. این درک توهم جدایی بین ناظر و مشاهده‌شده را از بین می‌برد و نشان می‌دهد که همه چیز یکی است.

• آگاهی منبع، ماده و سرنوشت تمام تجربه‌هاست.
• آن ندانستن باز است که هر تجربه‌ای بر آن نوشته می‌شود.
• آن آغوش محبت‌آمیزی است که تمام چیزها را در بر می‌گیرد.

2. ذهن توهم جدایی را ایجاد می‌کند

دوگانگی، قطبش موضوع/شیء، در مفاهیم ذهن نهفته است.

تفکر دوگانه. ذهن، با مفاهیم و برچسب‌هایش، تجربه را به "من" و "دیگری" تقسیم می‌کند و توهم جدایی را ایجاد می‌کند. این تقسیم در واقعیت نهفته نیست، بلکه ساختاری از ذهن است.

• ذهن توهم یک خود جدا را ایجاد می‌کند.
• آن تجربه را به موضوع و شیء تقسیم می‌کند.
• آن حس "من" در برابر "جهان" را ایجاد می‌کند.

ساختارهای مفهومی. مفاهیم ذهن برای پیمایش در جهان مفید هستند، اما خود واقعیت نیستند. آن‌ها نمایه‌های انتزاعی از تجربه‌اند، نه خود تجربه.

• مفاهیم مانند نقشه‌ها هستند، نه سرزمین.
• آن‌ها بیان‌های موقتی از ناممکن‌ها هستند.
• آن‌ها ابزارهایی برای ارتباط هستند، نه برای درک واقعیت.

تجزیه باورها. با بررسی باورهای خود، می‌توانیم نادرستی ساختارهای ذهن را آشکار کنیم. این فرآیند تجزیه، تمامیت بی‌نقص تجربه را نشان می‌دهد، جایی که توهم جدایی از بین می‌رود.

• باورها ریشه‌گذار رنج روانی هستند.
• آن‌ها با بررسی تأملی از بین می‌روند.
• مفاهیم ذهن نمی‌توانند واقعیت را درک کنند.

3. خود واقعی فراتر از ذهن و بدن است

اگر به آگاهی بپردازیم، می‌یابیم که هیچ ویژگی عینی ندارد. و با این حال، آن چیزی است که ما به صمیمیت بیشتری خود را می‌شناسیم. آن چیزی است که ما به آن "من" می‌گوییم.

شیء نیست. خود واقعی، آگاهی، شیء‌ای نیست که بتوان آن را توسط ذهن درک کرد. آن شناسا، درک‌کننده و تجربه‌کننده است و بنابراین نمی‌تواند به عنوان یک شیء شناسایی شود.

• آگاهی درون بدن قرار ندارد.
• آن محدود به ذهن نیست.
• آن وسعت بی‌فرم حضور است.

حضور شاهد. خود واقعی، حضور شاهدی است که همیشه حاضر است، پشت و درون هر تجربه. آن آگاهی تغییرناپذیری است که جریان متغیر افکار، احساسات و ادراکات را مشاهده می‌کند.

• آن حضور آگاه و شاهد است.
• آن مستقل از ذهن، بدن و جهان است.
• آن همیشه، از پیش بیدار است.

فراتر از شناسایی. ما به اشتباه با ذهن و بدن شناسایی می‌شویم و آن‌ها را خود واقعی خود می‌پنداریم. این شناسایی توهم یک موجود جدا و محدود را ایجاد می‌کند. با عدم شناسایی این اشیاء، می‌توانیم طبیعت واقعی خود را به عنوان آگاهی خالص کشف کنیم.

• بدن تنها حس بدن است.
• جهان تنها ادراک جهان است.
• ذهن، بدن و جهان درون آگاهی قرار دارند.

4. صلح و شادی در آگاهی نهفته است

صلح و شادی در آگاهی نهفته است.

وابسته به اشیاء نیست. صلح و شادی به اشیاء یا شرایط خارجی وابسته نیستند. آن‌ها ویژگی‌های ذاتی خود آگاهی هستند که همیشه حاضرند، حتی زمانی که توسط فعالیت‌های ذهن پوشیده شده‌اند.

• آن‌ها توسط فرآیندی در ذهن ایجاد نمی‌شوند.
• آن‌ها نتیجه هیچ فعالیتی نیستند.
• آن‌ها وضعیت طبیعی تمام موجودات هستند.

آشکار شدن در سکون. این ویژگی‌های ذاتی زمانی آشکار می‌شوند که ذهن آرام باشد، زمانی که هیجان خواسته و ترس کاهش یابد. آن‌ها توسط این سکون ایجاد نمی‌شوند، بلکه به سادگی توسط آن آشکار می‌شوند.

• آن‌ها زمانی آشکار می‌شوند که ذهن حل شود.
• آن‌ها زمانی آشکار می‌شوند که حس کمبود مواجه شود.
• آن‌ها زمانی آشکار می‌شوند که ذهن دیگر در جستجوی چیزی نباشد.

همیشه حاضر. صلح و شادی وضعیت‌هایی نیستند که می‌آیند و می‌روند، بلکه خود ماده وجود ما هستند. آن‌ها همیشه حاضرند، حتی زمانی که از آن‌ها آگاه نیستیم.

• آن‌ها پس‌زمینه بی‌زمان تمام تجربه‌ها هستند.
• آن‌ها حضور طبیعی آگاهی هستند.
• آن‌ها آنچه ما هستیم، نه آنچه انجام می‌دهیم، هستند.

5. زمان و فضا ساختارهای ذهن هستند

زمان هرگز اتفاق نمی‌افتد.

تجربه‌های واقعی نیستند. زمان و فضا تجربه‌های واقعی نیستند، بلکه ساختارهای ذهن هستند. آن‌ها مفاهیمی هستند که ما برای سازماندهی تجربه‌مان استفاده می‌کنیم، اما در واقعیت نهفته نیستند.

• ما هرگز زمان یا فضا را به طور مستقیم تجربه نمی‌کنیم.
• ما تنها لحظه حال را تجربه می‌کنیم.
• زمان و فضا ایده‌هایی هستند، نه حقایق تجربه.

توهم مدت. ذهن توهم مدت را با به هم پیوستن یک سری لحظات ایجاد می‌کند. با این حال، هر لحظه زودگذر و بی‌محتواست و حس تداوم یک ساختار ذهنی است.

• ذهن توهم گذشته و آینده را ایجاد می‌کند.
• آن توهم یک خود جدا را که در زمان وجود دارد، ایجاد می‌کند.
• آن توهم جهانی را که در فضا وجود دارد، ایجاد می‌کند.

حضور بی‌زمان. ماهیت واقعی تجربه بی‌زمان و بی‌فضاست. آن "اکنون" همیشه حاضر است، وسعت بی‌حد آگاهی که محدود به زمان یا فضا نیست.

• "اکنون" یک لحظه در زمان نیست.
• آن نزدیکی مطلق، فوری مطلق است.
• آن حضور بی‌زمان و بی‌فضای وجود است.

6. واقعیت از طریق شناخت مستقیم آشکار می‌شود

درک از طریق فرآیندی در ذهن ایجاد نمی‌شود، همان‌طور که آسمان آبی از طریق پاک شدن ابرها ایجاد نمی‌شود. با این حال، ممکن است از آن آشکار شود.

فراتر از درک عقلانی. واقعیت نمی‌تواند توسط ذهن درک شود، اما می‌تواند به طور مستقیم از طریق تجربه شناخته شود. این شناخت درک عقلانی نیست، بلکه آگاهی مستقیم، صمیمی و فوری است.

• آن شناختی است که فراتر از ذهن است.
• آن لحظه‌ای است که آگاهی خود را به طور مستقیم تجربه می‌کند.
• آن تجربه‌ای غیرشیء است.

فروریختن ذهن. ذهن، از طریق کاوش خود، به محدودیت‌هایش پی می‌برد. این درک منجر به فروریختن ذهن می‌شود و حضور بی‌زمان آگاهی را آشکار می‌کند.

• ذهن زمانی که سعی می‌کند واقعیت را درک کند، حل می‌شود.
• آن در هیچ‌چیزی آگاهی غرق می‌شود.
• انحلال آن، آشکار شدن حضور است.

خودشناسی. این شناخت مستقیم چیزی نیست که به دست آید، بلکه یک خودشناسی، یادآوری آنچه که هستیم، است. این تجربه آگاهی است که خود را به طور آگاهانه می‌شناسد.

• این تجربه آگاهی است که خود را شناسایی می‌کند.
• این تجربه آگاهی است که خود را به یاد می‌آورد.
• این تجربه آگاهی است که به طور آگاهانه خود است.

7. عشق شناسایی یگانگی است

آگاهی باید فراتر برود و هویت مطلق خود را با تمام چیزها دوباره کشف کند. آن باید کشف کند که "من همه چیز هستم"، که این آگاهی در اینجا با آن واقعیت در آنجا یکسان است. به عبارت دیگر، آن باید کشف کند که غیرشخصی و نامحدود است.

فراتر از جدایی. عشق شناسایی هویت مطلق ما با تمام چیزهاست. این درک است که تنها یک آگاهی، یک واقعیت وجود دارد و ما همه تجلیات آن یگانگی هستیم.

• عشق حل توهم جدایی است.
• این شناسایی است که "من همه چیز هستم."
• این تجربه آگاهی غیرشخصی و نامحدود است.

شمول، نه استثنا. عشق احساسی نیست که به سمت برخی و نه دیگران هدایت شود. این وضعیت طبیعی آگاهی است زمانی که از توهم جدایی آزاد است.

• این آغوش خوشامدگویی به تمام چیزهاست.
• این وضعیت طبیعی تمام موجودات است.
• این تجربه یگانگی است.

ماده تمام چیزها. عشق تنها یک احساس نیست، بلکه خود ماده تمام چیزهاست. این انرژی است که تمام وجود را در بر می‌گیرد، نیروی خلاقی که تمام اشکال را به وجود می‌آورد.

• این وضعیت طبیعی است که در آن هیچ‌چیزی از شاهد آزاد می‌شود.
• این تجربه آگاهی است که خود را به عنوان همه چیز می‌شناسد.
• این وضعیت طبیعی آگاهی است زمانی که به طور آگاهانه با تمام چیزها یکی است.

8. مدیتیشن به معنای ماندن به عنوان خود واقعی‌تان است

مدیتیشن به سادگی به معنای ماندن به عنوان خود است.

فعالیت نیست. مدیتیشن فعالیتی نیست که ما انجام دهیم، بلکه توقف فعالیت است. این وضعیت طبیعی وجود است، ماندن ساده به عنوان خود واقعی‌مان، آگاهی.

• این چیزی نیست که ما انجام دهیم.
• این به سادگی آن چیزی است که هستیم.
• این وضعیت طبیعی تمام موجودات است.

اجازه دادن به تجربه. در مدیتیشن، ما اجازه می‌دهیم ذهن، بدن و جهان بدون مداخله ظاهر و ناپدید شوند. ما سعی نمی‌کنیم تجربه‌مان را تغییر دهیم یا دستکاری کنیم، بلکه به سادگی اجازه می‌دهیم که همان‌طور که هست، باشد.

• ما اجازه می‌دهیم همه چیز همان‌طور که هست، باشد.
• ما اجازه می‌دهیم ذهن، بدن و جهان همان‌طور که هستند، باشند.
• ما اجازه می‌دهیم تجربه از درون ما عبور کند.

بازگشت به حضور. همان‌طور که به عنوان خود واقعی‌مان می‌مانیم، به تدریج به وضعیت طبیعی صلح و آزادی خود بازمی‌گردیم. می‌بینیم که هرگز از طبیعت واقعی‌مان دور نشده‌ایم، بلکه تنها آن را فراموش کرده‌ایم.

• ما، در ابتدا ندانسته، در طبیعت واقعی‌مان ایستاده‌ایم.
• ما به سادگی متوقف می‌شویم که تصور کنیم آن‌ها دور، جدا و دیگر هستند.
• ما به سادگی متوقف می‌شویم که وانمود کنیم که خود نیست.

9. لحظه حال تنها چیزی است که وجود دارد

تمام تجربه‌ها در اینجا و اکنون اتفاق می‌افتند.

تنها واقعیت. تمام تجربه‌ها در لحظه حال اتفاق می‌افتند. گذشته و آینده تجربه‌های واقعی نیستند، بلکه افکار و تصاویری هستند که در حال حاضر ظاهر می‌شوند.

• ما هرگز چیزی خارج از لحظه حال تجربه نمی‌کنیم.
• ماهیت واقعیت باید در نزدیکی این تجربه کنونی حاضر باشد.
• تمام تجربه‌ها در اینجا و اکنون اتفاق می‌افتند.

فراتر از زمان و فضا. لحظه حال یک نقطه در زمان نیست، بلکه حضور بی‌زمان و بی‌فضای آگاهی است. این تنها واقعیت است، تنها جایی که تجربه می‌تواند رخ دهد.

• "اکنون" یک لحظه در زمان نیست.
• این نزدیکی مطلق، فوری مطلق است.
• این حضور بی‌زمان و بی‌فضای وجود است.

منبع تمام چیزها. لحظه حال منبع تمام تجربه‌هاست. این زمین وجود است، بنیادی که تمام ظهورها بر آن شکل می‌گیرند و از بین می‌روند.

• این منبع، ماده و سرنوشت تمام تجربه‌هاست.
• این ندانستن باز است که هر تجربه‌ای بر آن نوشته می‌شود.
• این آغوش محبت‌آمیزی است که تمام چیزها را در بر می‌گیرد.

10. آزادی ذات آگاهی است

آگاهی خود آزادی است.

آزادی ذاتی. آگاهی به طور ذاتی آزاد، نامحدود و بدون قید و شرط است. آن به هیچ نیروی خارجی وابسته نیست، بلکه آزاد است تا هر شکلی را که می‌خواهد به خود بگیرد.

• هیچ چیزی آگاهی را محدود نمی‌کند، جز تمایل خود آن به محدود کردن خود از طریق باور.
• هر انتخاب ظاهری بیان آزادی مطلق آگاهی است.
• ما، به عنوان آگاهی، آزادی مطلق داریم.

توهم محدودیت. حس محدودیت و بندگی از شناسایی نادرست آگاهی با یک موجود جدا و محدود ناشی می‌شود. این شناسایی یک انتخاب است، نه یک ضرورت.

• آگاهی خود را از خود پنهان می‌کند با وانمود کردن به اینکه خود را محدود می‌کند.
• آن فراموش می‌کند که در حال وانمود کردن است.
• آن تمام آنچه که این "خود جدا" نیست را خارج از خود می‌سازد.

آزادی به یادآوری. تنها آزادی موجود برای موجود جدا، آزادی به یادآوری طبیعت واقعی‌اش به عنوان آگاهی نامحدود است. این یادآوری یک عمل اراده نیست، بلکه یک شناسایی خودجوش از آنچه که هستیم، است.

• آزادی به یادآوری، آزادی متوقف کردن وانمود کردن است.
• این آزادی ماندن به عنوان خود است.
• این آزادی به طور آگاهانه خود بودن است.

آخرین به‌روزرسانی:: February 3, 2025