نکات کلیدی
1. کاهش وظایف، نه زمان صرف شده برای کار
"مشغله بهتنهایی معادل بهرهوری نیست، هرچقدر هم که آن را تقسیم کنیم. هیچکس واقعاً اهمیتی نمیدهد که چند ساعت در محل کار بودهاید یا آیا لیست کارهای خود را تمام کردهاید یا نه. مردم فقط به آنچه که قادر به تولید آن هستید و ارزش نتایج آن اهمیت میدهند."
تغییر پارادایم بهرهوری. رویکردهای سنتی بهرهوری بر انجام بیشتر تمرکز دارند، اما breakthrough واقعی از انجام کمتر در حالی که نتایج معنادار بیشتری به دست میآورید، حاصل میشود. این نیازمند بازنگری اساسی در نحوهی نزدیک شدن به کار است و باید تأثیر را بر فعالیت اولویت دهیم.
استراتژیهای کاهش استراتژیک:
- حذف کامل وظایف با ارزش پایین
- واگذاری وظایفی که نیاز به تخصص خاص شما ندارند
- تمرکز بر فعالیتهای با تأثیر بالا که نتایج معناداری را به همراه دارند
- ایجاد یک لیست "نبایدها" در کنار لیست کارهای خود
کیفیت بر کمیت. موفقترین حرفهایها آنهایی نیستند که طولانیترین ساعات کار را دارند، بلکه آنهایی هستند که میتوانند در زمان کمتر نتایج استثنایی تولید کنند. با حذف بیرحمانه کارهای غیرضروری، فضایی برای وظایف واقعاً مهم و تجدید قوا ایجاد میکنید.
2. درک ارزش تولیدی خود
"شما باید قادر باشید ثابت کنید که هر سال حداقل سه برابر حقوق پایهتان را برای سازمان کسب یا صرفهجویی کردهاید."
بازگشت سرمایه شخصی (PROI). ارزش شما برای یک سازمان تنها به حضور شما بستگی ندارد، بلکه به نشان دادن مشارکتهای ملموسی که فراتر از جبران خسارت شماست، مربوط میشود. این نیازمند رویکردی استراتژیک به کار و ارزیابی مداوم خود است.
عوامل ارزیابی PROI:
- مهارتهای منحصر به فرد که شما را از همکارانتان متمایز میکند
- مشارکتهای مستقیم در اهداف سازمانی
- کارایی در انجام وظایف
- توانایی حل مسائل پیچیده
- پتانسیل برای نوآوری و بهبود
ایجاد ارزش پیشگیرانه. منتظر نمانید تا شناخته شوید؛ بهطور فعال ارزش خود را با پیگیری و ارتباط دادن مشارکتهایتان نشان دهید. این به معنای جمعآوری شواهدی از تأثیر شما، درک اهداف سازمان و همراستا کردن تلاشهای خود با اهداف استراتژیک است.
3. حذف بیرحمانهی اتلاف وقت
"اگر هرگز خود را در موقعیتی یافتید که کمبود دارید، باید آماده باشید که سرمایه شخصی خود، بهویژه زمان و انرژیتان را برای افزایش PROI خود سرمایهگذاری کنید."
کشندههای رایج بهرهوری. محیطهای کاری مدرن پر از فعالیتهای ظریف اتلاف وقت هستند که انرژی را تخلیه کرده و اثربخشی را کاهش میدهند. شناسایی و حذف این حواسپرتیها برای حفظ بهرهوری بالا ضروری است.
اتلافکنندههای اصلی زمان:
- چک کردن بیش از حد ایمیل
- مرور غیرمولد اینترنت
- جلسات غیرضروری
- وقفههای رسانههای اجتماعی
- شایعات در محل کار
- چندوظیفگی
تمرکز عمدی. رویکردی منظم برای مدیریت حواسپرتیها توسعه دهید با ایجاد مرزهای واضح، استفاده استراتژیک از فناوری و حفظ تمرکز بیوقفه بر وظایف با اولویت بالا.
آخرین بهروزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب چه کار کنیم وقتی کارها زیاد است با نظرات متنوعی مواجه شده و میانگین امتیاز آن ۳.۵۴ از ۵ است. برخی از خوانندگان این کتاب را در زمینهی بهرهوری و مدیریت زمان مفید میدانند و نکات آن در مورد اولویتبندی، تمرکز و سازماندهی ایمیلها را ستایش میکنند. در عوض، برخی دیگر آن را تکراری، فاقد اصالت و بیش از حد متمرکز بر کارهای اداری انتقاد میکنند. بسیاری از منتقدان اشاره میکنند که مشاورههای ارائه شده در این کتاب به نوعی عقل سلیم است، اما برخی هنوز هم در یادآوریها و پیشنهادات عملی آن ارزش میبینند. تأکید کتاب بر کاهش کارها و گفتن "نه" مورد توجه چندین خواننده قرار گرفته است.
Similar Books






