Belangrijkste punten
1. De Uitdaging van het Standaardverhaal van de Menselijke Geschiedenis
Ons doel in dit boek is om enkele puzzelstukjes samen te voegen, met de volle bewustheid dat niemand tot nu toe een compleet geheel heeft.
Dominante verhalen. Het gangbare verhaal van de menselijke geschiedenis presenteert een lineaire voortgang van kleine, egalitaire jager-verzamelaarsgroepen naar complexe, hiërarchische samenlevingen met landbouw, steden en staten. Dit verhaal, vaak gekaderd door de ideeën van Rousseau en Hobbes, suggereert dat ongelijkheid en dominantie onvermijdelijke gevolgen zijn van maatschappelijke ontwikkeling.
Foute aannames. Dit boek daagt deze aannames uit door bewijs uit de archeologie, antropologie en andere disciplines te presenteren dat het vertrouwde verhaal tegenspreekt. Het betoogt dat pre-agricultuur samenlevingen niet beperkt waren tot kleine, egalitaire groepen en dat landbouw niet noodzakelijk leidde tot privébezit of ongelijkheid.
Een nieuw perspectief. De auteurs stellen een genuanceerder en hoopvoller beeld van de menselijke geschiedenis voor, waarbij de capaciteit voor sociale experimenten en zelfcreatie wordt benadrukt. Ze streven ernaar een nieuwe wereldgeschiedenis samen te stellen, waarbij de onvolledigheid van de huidige kennis wordt erkend en verder onderzoek en debat wordt aangemoedigd.
2. De Inheemse Kritiek: Een Fundament voor Verlichting
Het heroverwegen van wat we de 'inheemse kritiek' zullen noemen, betekent het serieus nemen van bijdragen aan sociale gedachten die van buiten het Europese canon komen.
Europese intellectuele geschiedenis. De Verlichting, vaak gezien als een puur Europees fenomeen, werd aanzienlijk beïnvloed door inheemse kritieken op de Europese samenleving. Inheemse Amerikaanse denkers, zoals de Huron-Wendat staatsman Kandiaronk, boden inzichten over vrijheid, gelijkheid en rationaliteit die de heersende Europese normen uitdaagden.
Eurocentrisme uitdagen. Dit boek probeert de bijdragen van inheemse commentatoren en waarnemers opnieuw te evalueren, voorbij de simplistische portrettering van hen als "nobele wilden" of "duivels." Het beoogt om de prehistorie te schrijven als een dialoog tussen gelijken, waarbij de intellectuele autonomie en impact van niet-Europese stemmen wordt erkend.
Impact op Verlichtingsgedachte. De "inheemse kritiek" onthulde mogelijkheden voor menselijke emancipatie die Europese publieken schokten en nieuwe idealen van vrijheid en gelijkheid inspireerden. Deze kritiek werd een bedreiging voor de structuur van de Europese samenleving, wat leidde tot de ontwikkeling van theorieën die erop gericht waren deze te weerleggen.
3. Voorbij Hobbes en Rousseau: Een Nauwkeuriger Beeld van de Prehistorie
Het is nu duidelijk dat menselijke samenlevingen vóór de opkomst van de landbouw niet beperkt waren tot kleine, egalitaire groepen.
Eenvoudige modellen verwerpen. De traditionele dichotomie tussen Hobbes' visie op een "vies, wreed en kort" natuurtoestand en Rousseau's visie op een egalitaire staat van onschuld is onnauwkeurig en beperkend. Deze modellen vangen de diversiteit en complexiteit van menselijke samenlevingen vóór de landbouw niet.
Bewijs uit de archeologie. Archeologisch bewijs onthult dat pre-agricultuur samenlevingen niet beperkt waren tot kleine, egalitaire groepen. In plaats daarvan engageerden ze zich in gedurfde sociale experimenten, met een breed scala aan politieke vormen en sociale structuren.
De carnaval parade van politiek. De wereld van jager-verzamelaars was veel diverser en dynamischer dan de saaie abstracties van de evolutionaire theorie suggereren. Het was een "carnaval parade van politieke vormen," gekenmerkt door experimentatie en innovatie.
4. De Proteïsche Natuur van Vroege Menselijke Samenlevingen: Experimentatie en Flexibiliteit
Wij zijn projecten van collectieve zelfcreatie.
Menselijke capaciteit voor zelfcreatie. De capaciteit om te experimenteren met verschillende vormen van sociale organisatie is een essentieel onderdeel van wat ons menselijk maakt. Het weerspiegelt onze mogelijkheid tot zelfcreatie en vrijheid.
Experimentatie door de tijd heen. Het is onrealistisch om aan te nemen dat gedurende honderden duizenden jaren iedereen op aarde dezelfde idyllische vorm van sociale organisatie deelde. De capaciteit om te experimenteren met verschillende vormen van sociale organisatie is zelf een essentieel onderdeel van wat ons menselijk maakt.
Vrijheid en besluitvorming. De ultieme vraag van de menselijke geschiedenis is niet onze gelijke toegang tot materiële middelen, maar onze gelijke capaciteit om bij te dragen aan beslissingen over hoe we samenleven. Het uitoefenen van die capaciteit impliceert dat er iets betekenisvols te beslissen moet zijn in de eerste plaats.
5. De Mythe van Vooruitgang: Een Instrument om de Inheemse Kritiek te Neutraliseren
Het hele verhaal dat we in het vorige hoofdstuk samenvatten – ons standaard historische meta-narratief over de ambivalente vooruitgang van de menselijke beschaving, waar vrijheden verloren gaan naarmate samenlevingen groter en complexer worden – werd grotendeels uitgevonden om de bedreiging van de inheemse kritiek te neutraliseren.
De uitvinding van sociale evolutie. De notie dat menselijke samenlevingen gerangschikt konden worden volgens ontwikkelingsstadia (jager-verzamelaars, boeren, stedelijk-industriële samenleving, enz.) heeft zijn wortels in een conservatieve reactie tegen kritieken op de Europese beschaving. Deze reactie begon in de vroege decennia van de achttiende eeuw aan terrein te winnen.
De kritiek neutraliseren. Het heersende "grote plaatje" van de geschiedenis, gedeeld door moderne volgelingen van Hobbes en Rousseau, heeft bijna niets te maken met de feiten. Het werd grotendeels uitgevonden om de bedreiging van de inheemse kritiek te neutraliseren.
De inheemse kritiek. De oorsprong van die kritiek ligt niet bij de filosofen van de Verlichting, maar bij inheemse commentatoren en waarnemers van de Europese samenleving, zoals de inheemse Amerikaanse (Huron-Wendat) staatsman Kandiaronk.
6. De Valstrik van Ongelijkheid: Hoe We Vast kwamen te Zitten
Allen renden naar hun ketens, in de veronderstelling dat ze hun vrijheid veiligstelden; want hoewel ze genoeg reden hadden om de voordelen van een burgerlijke orde te onderscheiden, hadden ze niet genoeg ervaring om de gevaren te voorzien.
De concentratie van kapitaal. Sociale problemen als "ongelijkheid" kaderen, moedigt halve maatregelen en compromissen aan. Het stelt je in staat om met de cijfers te knoeien zonder de factoren aan te pakken waar mensen daadwerkelijk bezwaar tegen hebben bij zulke "ongelijke" sociale arrangementen.
De illusie van onvermijdelijkheid. Het uiteindelijke effect van verhalen over een oorspronkelijke staat van onschuld en gelijkheid, zoals het gebruik van de term "ongelijkheid" zelf, is om weemoedige pessimisme over de menselijke conditie als gezond verstand te laten lijken. Het suggereert dat leven in een werkelijk egalitaire samenleving onmogelijk is in enige grote, complexe, stedelijke, technologisch geavanceerde samenleving.
Herontdekken van vrijheid. Als de toekomst van onze soort nu afhangt van onze capaciteit om iets anders te creëren, dan is wat uiteindelijk telt of we de vrijheden kunnen herontdekken die ons in de eerste plaats menselijk maken.
7. Herbeoordeling van de Oorsprong van de Landbouw: Meer dan Alleen Voedselproductie
Allen renden naar hun ketens, in de veronderstelling dat ze hun vrijheid veiligstelden; want hoewel ze genoeg reden hadden om de voordelen van een burgerlijke orde te onderscheiden, hadden ze niet genoeg ervaring om de gevaren te voorzien.
Voorbij de "Agrarische Revolutie." Landbouw betekende niet de opkomst van privébezit, noch markeerde het een onomkeerbare stap richting ongelijkheid. In feite waren veel van de eerste landbouwgemeenschappen relatief vrij van rangen en hiërarchieën.
De inheemse kritiek. De oorsprong van die kritiek ligt niet bij de filosofen van de Verlichting, maar bij inheemse commentatoren en waarnemers van de Europese samenleving, zoals de inheemse Amerikaanse (Huron-Wendat) staatsman Kandiaronk.
Een conceptuele verschuiving. Om die verschuiving te maken, betekent het dat we enkele van de eerste stappen moeten herleiden die leidden tot onze moderne opvatting van sociale evolutie: het idee dat menselijke samenlevingen gerangschikt konden worden volgens ontwikkelingsstadia, elk met hun eigen kenmerkende technologieën en vormen van organisatie (jager-verzamelaars, boeren, stedelijk-industriële samenleving, enzovoort).
8. De Complexiteit van Vroege Steden: Voorbij Koningen en Bureaucraten
Verre van het verankeren van klassenverschillen, waren een verrassend aantal van de vroegste steden ter wereld georganiseerd op robuust egalitaire lijnen, zonder de noodzaak voor autoritaire heersers, ambitieuze krijger-politici, of zelfs bazige administrateurs.
Egalitaire steden. Een verrassend aantal van de vroegste steden ter wereld was georganiseerd op robuust egalitaire lijnen, zonder de noodzaak voor autoritaire heersers, ambitieuze krijger-politici, of zelfs bazige administrateurs.
De inheemse kritiek. De oorsprong van die kritiek ligt niet bij de filosofen van de Verlichting, maar bij inheemse commentatoren en waarnemers van de Europese samenleving, zoals de inheemse Amerikaanse (Huron-Wendat) staatsman Kandiaronk.
Een conceptuele verschuiving. Om die verschuiving te maken, betekent het dat we enkele van de eerste stappen moeten herleiden die leidden tot onze moderne opvatting van sociale evolutie: het idee dat menselijke samenlevingen gerangschikt konden worden volgens ontwikkelingsstadia, elk met hun eigen kenmerkende technologieën en vormen van organisatie (jager-verzamelaars, boeren, stedelijk-industriële samenleving, enzovoort).
9. De Kracht van Verbeelding en de Herontdekking van Menselijke Vrijheden
Wat als we, in plaats van een verhaal te vertellen over hoe onze soort viel uit een idyllische staat van gelijkheid, ons afvragen hoe we gevangen zijn geraakt in zulke strakke conceptuele ketens dat we niet eens meer de mogelijkheid kunnen voorstellen om onszelf opnieuw uit te vinden?
Het belang van verbeelding. De capaciteit om te experimenteren met verschillende vormen van sociale organisatie is zelf een essentieel onderdeel van wat ons menselijk maakt. Dat wil zeggen, wezens met de capaciteit voor zelfcreatie, zelfs vrijheid.
De ultieme vraag. De ultieme vraag van de menselijke geschiedenis is niet onze gelijke toegang tot materiële middelen (grond, calorieën, productiemiddelen), hoe belangrijk deze dingen ook zijn, maar onze gelijke capaciteit om bij te dragen aan beslissingen over hoe we samenleven.
Betekenisvolle beslissingen. Het uitoefenen van die capaciteit impliceert dat er iets betekenisvols te beslissen moet zijn in de eerste plaats. Als, zoals velen suggereren, de toekomst van onze soort nu afhangt van onze capaciteit om iets anders te creëren, dan is wat uiteindelijk telt of we de vrijheden kunnen herontdekken die ons in de eerste plaats menselijk maken.
10. Het Belang van de Juiste Vragen Stellen: Een Nieuwe Wetenschap van Geschiedenis
In dit boek zullen we niet alleen een nieuwe geschiedenis van de mensheid presenteren, maar de lezer uitnodigen in een nieuwe wetenschap van geschiedenis, die onze voorouders hun volledige menselijkheid herstelt.
De focus verschuiven. In plaats van te vragen hoe we ongelijk zijn geworden, zullen we beginnen met de vraag hoe het kwam dat "ongelijkheid" überhaupt zo'n probleem werd, en geleidelijk een alternatief verhaal opbouwen dat dichter bij onze huidige kennis aansluit.
Een nieuwe wereldgeschiedenis. Dit boek probeert simpelweg de fundamenten te leggen voor een nieuwe wereldgeschiedenis, vergelijkbaar met wat Gordon Childe deed toen hij in de jaren dertig zinnen als "de Neolithische Revolutie" of "de Stedelijke Revolutie" uitvond.
De juiste vragen. Dit boek is ook iets anders: een zoektocht naar het ontdekken van de juiste vragen. Als "wat is de oorsprong van ongelijkheid?" niet de grootste vraag is die we over geschiedenis zouden moeten stellen, wat zou het dan moeten zijn?
Laatst bijgewerkt:
Recensies
De Ochtend van Alles daagt de gangbare verhalen over de menselijke geschiedenis uit en stelt dat vroege samenlevingen diverser en complexer waren dan eerder werd gedacht. De auteurs bekritiseren populaire historici en presenteren bewijs van egalitaire steden, flexibele landbouwpraktijken en verschillende vormen van sociale organisatie in de prehistorie. Hoewel het boek wordt geprezen om zijn ambitieuze reikwijdte en prikkelende ideeën, vonden sommige recensenten het speculatief en zwaar. Al met al biedt het een nieuw perspectief op de menselijke ontwikkeling en stelt het aannames over ongelijkheid, vrijheid en de onvermijdelijkheid van de huidige sociale structuren ter discussie.
Similar Books
