Can't We All Disagree More Constructively?

1. نظریه‌ی بنیادهای اخلاقی: شش ستون اخلاق

اخلاق ما را به هم می‌پیوندد و در عین حال ما را کور می‌کند. این اخلاق ما را به تیم‌های ایدئولوژیک متصل می‌کند که با یکدیگر می‌جنگند، گویی سرنوشت جهان به پیروزی هر یک از این تیم‌ها بستگی دارد. این امر ما را از این واقعیت کور می‌کند که هر تیم از افراد خوب تشکیل شده است که حرف‌های مهمی برای گفتن دارند.

شش بنیاد اخلاقی. نظریه‌ی بنیادهای اخلاقی پیشنهاد می‌کند که اخلاق انسانی بر پایه‌ی شش بنیاد ذاتی بنا شده است:

1. مراقبت/آسیب
2. انصاف/تقلب
3. آزادی/سرکوب
4. وفاداری/خیانت
5. اقتدار/سرکشی
6. تقدس/تنزل

این بنیادها برای حل مشکلات اجتماعی تکامل یافته‌اند و بلوک‌های سازنده‌ی ماتریس‌های اخلاقی هستند. فرهنگ‌ها و ایدئولوژی‌های سیاسی مختلف به درجات متفاوتی بر این بنیادها تأکید می‌کنند که منجر به سیستم‌های اخلاقی و دیدگاه‌های سیاسی متنوع می‌شود.

طبیعت دوگانه‌ی اخلاق. اخلاق به عنوان نیرویی همبسته و همزمان تقسیم‌کننده در جامعه عمل می‌کند. این اخلاق افراد را درون گروه‌ها به هم پیوند می‌دهد و جوامع اخلاقی همبسته‌ای را ایجاد می‌کند. با این حال، همچنین افراد را از اعتبار دیگر دیدگاه‌های اخلاقی کور می‌کند و منجر به درگیری‌های ایدئولوژیک و قطبی شدن سیاسی می‌شود.

2. ژنتیک و محیط، ایدئولوژی‌های سیاسی را شکل می‌دهند

اینکه شما در کدام سمت طیف سیاسی قرار می‌گیرید، به اندازه‌ی بسیاری از ویژگی‌های دیگر ارثی است: ژنتیک بین یک سوم تا نیمی از تنوع در نگرش‌های سیاسی افراد را توضیح می‌دهد.

طبیعت و پرورش. ایدئولوژی‌های سیاسی صرفاً نتیجه‌ی انتخاب‌های منطقی یا تأثیرات محیطی نیستند. عوامل ژنتیکی نقش مهمی در شکل‌گیری تمایلات سیاسی ما دارند:

• مطالعات دوقلوها نشان می‌دهد که دوقلوهای همسان در دیدگاه‌های سیاسی بیشتر شبیه به یکدیگر هستند تا دوقلوهای ناهمسان
• ژن‌های خاصی که به عملکرد انتقال‌دهنده‌های عصبی (مانند گلوتامات، سروتونین، دوپامین) مرتبط هستند، با تمایلات لیبرال یا محافظه‌کار مرتبط شده‌اند.

مسیر توسعه. سفر از ژن‌ها به ایدئولوژی سیاسی شامل سه مرحله‌ی اصلی است:

1. ژن‌ها بر ساختار و عملکرد مغز تأثیر می‌گذارند
2. این ویژگی‌ها کودکان را در مسیرهای توسعه‌ای مختلف هدایت می‌کنند
3. افراد روایت‌های زندگی‌ای می‌سازند که با تمایلات و تجربیاتشان هم‌راستا است

عوامل محیطی، مانند تربیت، آموزش و تجربیات زندگی، با تمایلات ژنتیکی تعامل دارند تا جهت‌گیری سیاسی نهایی یک فرد را شکل دهند.

3. ماتریس اخلاقی لیبرال: مراقبت و آزادی

لیبرال‌ها در مراقبت متخصص هستند؛ آن‌ها بهتر می‌توانند قربانیان ترتیبات اجتماعی موجود را ببینند و به طور مداوم ما را به‌روز کردن این ترتیبات و اختراع ترتیبات جدید ترغیب می‌کنند.

بنیادهای لیبرالیسم. ماتریس اخلاقی لیبرال عمدتاً بر دو بنیاد اخلاقی استوار است:

1. مراقبت/آسیب: حساسیت بالا به رنج و تمایل به کاهش آن
2. آزادی/سرکوب: نفرت شدید از زورگویی و سرکوب

لیبرال‌ها همچنین به انصاف اهمیت می‌دهند، اما عمدتاً در زمینه‌ی برابری به جای تناسب.

نقاط قوت لیبرال‌ها. این پیکربندی اخلاقی به لیبرال‌ها اجازه می‌دهد تا:

• از حقوق گروه‌های حاشیه‌ای دفاع کنند
• برای پیشرفت و اصلاح اجتماعی تلاش کنند
• از مداخله‌ی دولت برای حل مشکلات اجتماعی حمایت کنند
• نسبت به تغییر و تنوع بازتر باشند

لیبرال‌ها در شناسایی قربانیان ساختارهای اجتماعی موجود و پیشنهاد راه‌حل‌هایی برای مقابله با بی‌عدالتی و نابرابری مهارت دارند. تمرکز آن‌ها بر مراقبت و آزادی آن‌ها را به چالش کشیدن و بهبود مداوم هنجارها و نهادهای اجتماعی سوق می‌دهد.

4. ماتریس اخلاقی محافظه‌کار: همه‌ی شش بنیاد

محافظه‌کاران این نکته را درک می‌کنند. ادموند برک در سال 1790 گفت: "وابستگی به تقسیمات، عشق به گروه کوچک‌تری که در جامعه به آن تعلق داریم، نخستین اصل (به نوعی جوانه) احساسات عمومی است. این نخستین پیوند در زنجیره‌ای است که ما را به عشق به کشور و بشریت سوق می‌دهد."

پایه‌ی اخلاقی وسیع. محافظه‌کاران از همه‌ی شش بنیاد اخلاقی به طور نسبتاً برابر استفاده می‌کنند و به آن‌ها یک جعبه‌ابزار اخلاقی متنوع‌تر می‌دهد:

• مراقبت/آسیب
• انصاف/تقلب (تأکید بر تناسب)
• آزادی/سرکوب
• وفاداری/خیانت
• اقتدار/سرکشی
• تقدس/تنزل

نقاط قوت محافظه‌کاران. این ماتریس اخلاقی وسیع‌تر به محافظه‌کاران اجازه می‌دهد تا:

• تهدیدات به سرمایه‌ی اخلاقی را که ممکن است لیبرال‌ها نادیده بگیرند، شناسایی کنند
• نهادها و سنت‌های ارزشمند را حفظ کنند
• بر مسئولیت شخصی و شایسته‌سالاری تأکید کنند
• نظم و انسجام اجتماعی را حفظ کنند

محافظه‌کاران بیشتر به اهمیت سرمایه‌ی اخلاقی – منابعی که یک جامعه‌ی اخلاقی را پایدار می‌سازد – توجه دارند. آن‌ها در برابر تغییراتی که ممکن است نهادهای اجتماعی حیاتی مانند خانواده، دین و هویت ملی را آسیب‌پذیر کند، مقاومت می‌کنند و این نهادها را به عنوان اسکلت‌های اخلاقی برای جامعه می‌دانند.

5. لیبرترین‌ها: لیبرال‌های کلاسیک متمرکز بر آزادی

لیبرترین‌ها نسل‌های مستقیم اصلاح‌طلبان روشنگری قرن هجدهم و نوزدهم هستند که برای آزاد کردن مردم و بازارها از کنترل پادشاهان و روحانیون مبارزه کردند.

آزادی به عنوان ارزش مقدس. لیبرترین‌ها آزادی فردی و بازارهای آزاد را بالاتر از هر چیز دیگری قرار می‌دهند. آن‌ها برخی از شباهت‌ها را با لیبرال‌ها و محافظه‌کاران دارند:

• مانند لیبرال‌ها: آزادی شخصی در مسائل خصوصی (مانند مصرف مواد مخدر، جنسیت) را ارزشمند می‌دانند
• مانند محافظه‌کاران: از آزادی اقتصادی و مداخله‌ی محدود دولت حمایت می‌کنند

ویژگی‌های منحصر به فرد. تحقیقات درباره‌ی لیبرترین‌ها نشان می‌دهد:

• نمرات پایین در مراقبت و دیگر بنیادهای اخلاقی پیونددهنده
• نمرات بالا در آزادی و آزادی اقتصادی
• ویژگی‌های شخصیتی مشابه با لیبرال‌ها (مانند باز بودن به تجربیات)
• ایمان قوی به قدرت بازارهای آزاد برای حل مشکلات

لیبرترین‌ها بازارها را به عنوان سیستم‌های معجزه‌آسا می‌بینند که به طور مؤثر منابع را تخصیص می‌دهند و نوآوری را پیش می‌برند. آن‌ها در برابر عواقب ناخواسته‌ی مداخلات دولتی با نیت خوب هشدار می‌دهند و استدلال می‌کنند که این مداخلات اغلب منجر به نتایج بدتری نسبت به راه‌حل‌های بازار آزاد می‌شود.

6. محافظه‌کاران اجتماعی: حافظان سرمایه‌ی اخلاقی

حفظ این نهادها و سنت‌ها ارزش مقدس آن‌هاست.

نگهبانان سنت. محافظه‌کاران اجتماعی به حفظ نهادهای اجتماعی موجود، سنت‌ها و هنجارهای اخلاقی اهمیت زیادی می‌دهند. آن‌ها معتقدند که این ساختارها پایه‌های اخلاقی ضروری برای جامعه را فراهم می‌کنند.

باورهای کلیدی:

• مقاومت در برابر تغییرات اجتماعی سریع
• تأکید بر ارزش‌های خانواده‌ی سنتی
• حمایت از نهادهای مذهبی
• حس قوی از هویت ملی و میهن‌پرستی

محافظه‌کاران اجتماعی استدلال می‌کنند که تخریب این ساختارها به سرعت یا بی‌احتیاطی می‌تواند منجر به زوال اجتماعی، از دست دادن سرمایه‌ی اخلاقی و عواقب منفی ناخواسته شود. آن‌ها به عنوان تعادل‌دهنده‌ای در برابر اصلاحات پیشرفته‌ی سریع عمل می‌کنند و احتیاط و توجه به تأثیرات بلندمدت بر بافت اخلاقی جامعه را توصیه می‌کنند.

7. اهمیت سرمایه‌ی اخلاقی در جامعه

سرمایه‌ی اخلاقی به منابعی اشاره دارد که یک جامعه‌ی اخلاقی را پایدار می‌سازد.

تعریف و اجزا. سرمایه‌ی اخلاقی شامل:

• ارزش‌ها و فضایل مشترک
• هنجارها و شیوه‌ها
• هویت‌ها و نهادها
• فناوری‌هایی که همکاری را حمایت می‌کنند

عملکرد در جامعه. سرمایه‌ی اخلاقی نقش‌های حیاتی متعددی ایفا می‌کند:

• خودخواهی را سرکوب و همکاری را ترویج می‌کند
• اسکلت‌های اخلاقی برای افراد فراهم می‌کند
• اعتماد و انسجام اجتماعی را تسهیل می‌کند
• هزینه‌های معاملاتی در تعاملات اجتماعی و اقتصادی را کاهش می‌دهد

سرمایه‌ی اخلاقی بالا به جوامع اجازه می‌دهد تا به طور مؤثرتر و هماهنگ‌تر عمل کنند. این سرمایه محیطی را ایجاد می‌کند که در آن افراد بیشتر احتمال دارد به طور اخلاقی رفتار کنند و برای خیر عمومی همکاری کنند، حتی در غیاب اجرای خارجی.

8. خطرات تخریب سرمایه‌ی اخلاقی

شما نمی‌توانید به زنبورها کمک کنید با تخریب کندو.

عواقب ناخواسته. تلاش‌های با نیت خوب برای کمک به گروه‌های خاص یا حل مشکلات اجتماعی می‌تواند به طور ناخواسته سرمایه‌ی اخلاقی را آسیب بزند:

• برنامه‌های رفاهی که ساختارهای خانواده را تضعیف می‌کنند
• توانمندسازی دانش‌آموزان برای شکایت از مدارس، که اقتدار را تضعیف می‌کند
• تأکید بر تفاوت‌های فرهنگی به جای ارزش‌های مشترک

نتایج منفی:

• افزایش اتمیزه شدن اجتماعی
• کاهش اعتماد و همکاری
• افزایش رفتارهای ضد اجتماعی
• دشواری در حل مشکلات اقدام جمعی

زمانی که سرمایه‌ی اخلاقی کاهش می‌یابد، جامعه کمتر همبسته و بیشتر مستعد درگیری می‌شود. افراد ممکن است خودخواه‌تر شوند و کمتر تمایل به فداکاری برای خیر عمومی داشته باشند. این می‌تواند یک چرخه‌ی نزولی ایجاد کند که تلاش‌ها برای حل مشکلات منجر به تخریب بیشتر بافت اجتماعی می‌شود.

9. ضرورت هر دو دیدگاه لیبرال و محافظه‌کار

لیبرال‌ها و محافظه‌کاران مانند یین و یانگ هستند—هر دو "عناصر ضروری یک زندگی سیاسی سالم" هستند، همان‌طور که جان استوارت میل بیان کرده است.

نقاط قوت مکمل. هر دو دیدگاه لیبرال و محافظه‌کار به جامعه بینش‌های ارزشمندی ارائه می‌دهند:

لیبرال‌ها:

• قربانیان سرکوب را شناسایی و از آن‌ها دفاع می‌کنند
• برای اصلاحات اجتماعی ضروری تلاش می‌کنند
• هنجارها و نهادهای قدیمی را به چالش می‌کشند

محافظه‌کاران:

• سنت‌ها و نهادهای ارزشمند را حفظ می‌کنند
• نظم و انسجام اجتماعی را حفظ می‌کنند
• تهدیدات به سرمایه‌ی اخلاقی را شناسایی می‌کنند

عملکرد متعادل. یک جامعه‌ی سالم نیاز به کشمکش مداوم بین این دیدگاه‌ها دارد:

• لیبرال‌ها از رکود جلوگیری کرده و به بی‌عدالتی‌ها رسیدگی می‌کنند
• محافظه‌کاران ثبات را تضمین کرده و سرمایه‌ی اخلاقی را حفظ می‌کنند
• این تنش پیشرفت اجتماعی را در حالی که انسجام اجتماعی را حفظ می‌کند، به جلو می‌برد

تعامل بین ایده‌های لیبرال و محافظه‌کار به جوامع اجازه می‌دهد تا به شرایط در حال تغییر سازگار شوند و در عین حال جنبه‌های ارزشمند میراث فرهنگی و بنیادهای اخلاقی خود را حفظ کنند.

10. مشکل قطبی شدن سیاسی و مانیکه‌ایسم

سیاست ما زمانی مدنی‌تر خواهد شد که راه‌هایی برای تغییر رویه‌های انتخاب سیاستمداران و نهادها و محیط‌هایی که در آن‌ها تعامل دارند، پیدا کنیم.

تقسیم رو به رشد. قطبی شدن سیاسی در ایالات متحده از دهه‌ی 1990 به طرز چشمگیری افزایش یافته است:

• تفکیک ایدئولوژیک احزاب (دموکرات‌های لیبرال، جمهوری‌خواهان محافظه‌کار)
• کاهش دوستی‌ها و تعاملات بین احزاب
• افزایش اکوسیستم‌های رسانه‌ای حزبی
• افزایش جدایی جغرافیایی بر اساس ایدئولوژی سیاسی

تفکر مانیکه‌ای. این قطبی شدن منجر به یک جهان‌بینی مانیکه‌ای در سیاست شده است:

• دیدن طرف مقابل به عنوان شر به جای اینکه صرفاً دچار اشتباه باشد
• امتناع از مصالحه یا یافتن زمین مشترک
• شیطان‌سازی از مخالفان سیاسی

این تفکر سیاه و سفید، گفت‌وگوی سازنده و حل مشکلات دو حزبی را به طور فزاینده‌ای دشوار می‌کند و تهدیدی برای عملکرد نهادهای دموکراتیک است.

11. به سوی سیاست‌های مدنی‌تر: درک و همدلی

اگر می‌خواهید گروه دیگری را درک کنید، به مقدس بودن توجه کنید. به عنوان اولین قدم، به شش بنیاد اخلاقی فکر کنید و سعی کنید بفهمید کدام یک یا دو بنیاد در یک جنجال خاص بیشترین وزن را دارند.

استراتژی‌ها برای درک بهتر:

1. بنیادهای اخلاقی زیرین موقعیت‌های مختلف را شناسایی کنید
2. اعتبار ماتریس‌های اخلاقی متنوع را شناسایی کنید
3. تعاملات دوستانه با کسانی که دیدگاه‌های مخالف دارند، جستجو کنید
4. تمرین تواضع فکری و باز بودن به دیگر دیدگاه‌ها

تغییرات ساختاری: بهبود مدنیت سیاسی ممکن است نیاز به اصلاحات نهادی داشته باشد:

• تغییر سیستم‌های انتخابات اولیه
• اصلاح قوانین تأمین مالی کمپین‌ها
• تشویق سیاستمداران به ایجاد روابط بین‌حزبی

با پرورش درک و همدلی در میان تقسیمات ایدئولوژیک، می‌توانیم از درگیری‌های مانیکه‌ای به اختلافات سازنده‌ی یین و یانگ حرکت کنیم. این رویکرد تأکید می‌کند که هر دو طرف اغلب نگرانی‌ها و بینش‌های معتبری دارند، حتی اگر بنیادهای اخلاقی متفاوتی را در اولویت قرار دهند.

آخرین به‌روزرسانی:: September 9, 2024