نکات کلیدی
1. شخصیتها با اعمال، انگیزهها و گذشتهشان تعریف میشوند
یک شخصیت آنچه را که انجام میدهد، بله — اما حتی بیشتر از آن، یک شخصیت آنچه را که قصد دارد انجام دهد، تعریف میکند.
اعمال شخصیت را آشکار میکند. شخصیتها از طریق رفتار، تصمیمات و واکنشهایشان به موقعیتها برای خوانندگان واقعی میشوند. تجربیات گذشته آنها بر اعمال حالشان تأثیر میگذارد، در حالی که انگیزههایشان عمق و قابلباوری به آنها میبخشد. برای خلق شخصیتهای جذاب:
- نشان دهید که شخصیتها چگونه انتخاب میکنند و اقدام میکنند
- افکار و انگیزههای درونی آنها را فاش کنید
- داستانهای گذشتهای ارائه دهید که رفتار کنونی آنها را توجیه کند
- نشان دهید که چگونه با دیگران و محیط خود تعامل میکنند
ابعاد شخصیت:
- ظاهر فیزیکی و حرکات
- گفتوگو و الگوهای گفتاری
- عادات و ویژگیهای خاص
- مهارتها و تواناییها
- روابط و نقشهای اجتماعی
- باورها و ارزشها
2. شخصیتپردازی مؤثر تعادل بین واقعگرایی و رمانتیسم را حفظ میکند
ضروری است که در کنار جذاب و شگفتانگیز نشان دادن نوا، به خوانندگان کمک کنید تا او را درک کنند و به او ایمان بیاورند، تا بتوانند او را با زندگی خود مرتبط کنند.
حفظ تعادل مناسب. خوانندگان به دنبال شخصیتهایی هستند که هم قابلدرک و هم فوقالعاده باشند. واقعگرایی بیش از حد میتواند شخصیتها را کسلکننده کند، در حالی که رمانتیسم بیش از حد میتواند آنها را غیرقابلباور کند. برای دستیابی به این تعادل:
- شخصیتها را در جزئیات و رفتارهای واقعگرایانه قرار دهید
- ویژگیها یا تواناییهای منحصر به فردی به آنها بدهید که آنها را متمایز کند
- نقصها و آسیبپذیریهای آنها را در کنار نقاط قوتشان نشان دهید
- اجازه دهید که آنها خوانندگان را شگفتزده کنند در حالی که به هسته اصلی خود وفادار میمانند
تکنیکهای توسعه شخصیت:
- افشای تدریجی ویژگیهای شخصیتی
- تعارضات درونی و رشد شخصی
- واکنشهای غیرمنتظره به موقعیتها
- تضاد بین شخصیت عمومی و خصوصی
3. همدلی و تنفر بر تعامل خواننده تأثیر میگذارد
وقتی خوانندگان داستان یا رمان شما را برمیدارند، میخواهند که خوب باشد. آنها میخواهند به افراد داستان شما اهمیت دهند. آنها میخواهند باور کنند.
سرمایهگذاری عاطفی کلید است. احساسات خوانندگان نسبت به شخصیتها تأثیر زیادی بر تعامل آنها با داستان دارد. ایجاد همدلی یا تنفر شامل:
- نشان دادن آسیبپذیریها و چالشهای شخصیتها
- افشای نیتهای نیکو یا انگیزههای خودخواهانه
- نشان دادن رشد یا پسرفت در داستان شخصیتها
- تعادل بین ویژگیهای دوستداشتنی و نقصها
تکنیکهای ایجاد همدلی:
- نوعدوستی و فداکاری
- شجاعت در برابر سختیها
- اهداف و آرزوهای قابلدرک
- شوخی و خودزنی
تکنیکهای ایجاد تنفر:
- بیرحمی یا خودخواهی
- خیانت به اعتماد
- ریاکاری یا عدم صداقت
- سوءاستفاده از قدرت
4. شخصیتهای کمدی نیاز به عدم باور کنترلشده دارند
شخصیتهای کمدی نمیتوانند به همان شیوهای که سایر شخصیتها قابلباور هستند، باورپذیر باشند. آنها همچنین نمیتوانند غیرقابلباور باشند.
راه رفتن بر لبه باریک. شخصیتهای کمدی باید به اندازه کافی قابلباور باشند تا خوانندگان را درگیر کنند و به اندازه کافی اغراقآمیز باشند تا خندهدار باشند. این تعادل از طریق:
- اغراق در ویژگیها یا رفتارهای خاص
- واکنشهای غیرمنتظره به موقعیتها
- حفظ هستهای از انسانیت قابلدرک
- استفاده از زمانبندی و زمینه برای اثر کمدی
تکنیکهای شخصیت کمدی:
- حرکات یا الگوهای گفتاری عجیب
- منطق غیرمعمول یا سوءتفاهمها
- شوخیهای تکراری یا گافهای مکرر
- تضاد بین ظاهر و رفتار
5. شخصیتهای جدی نیاز به توجیه قابلباور دارند
داستاننویسی به آنچه یک بار اتفاق افتاده، نمیپردازد. داستاننویسی به آنچه اتفاق میافتد، میپردازد.
ایجاد باورپذیری. شخصیتهای جدی نیاز به توجیه دقیق برای اعمال و ویژگیهای خود دارند تا تعامل خواننده حفظ شود. این شامل:
- ارائه انگیزههای واضح برای انتخابهای شخصیت
- نشان دادن عواقب اعمال آنها
- توسعه ویژگیهای شخصیتی سازگار
- افشای داستان گذشتهای که رفتار کنونی را توجیه میکند
تکنیکهای توجیه شخصیت:
- مونولوگ درونی که فرآیندهای فکری را فاش میکند
- فلشبک به تجربیات شکلدهنده
- افشای تدریجی تاریخچه شخصیت
- واکنشهای دیگر شخصیتها
6. تغییرات شخصیت نیاز به علل واضح دارند
هر بازنگری در انگیزه، بازنگری در داستان است.
تغییر با هدف. تغییرات شخصیت ابزارهای قدرتمند داستانگویی هستند، اما باید قابلباور و بهخوبی توجیه شده باشند. تغییرات مؤثر شخصیت نیاز به:
- کاتالیزورهای واضح یا نقاط عطف
- توسعه تدریجی در طول زمان
- تعارضات درونی و بیرونی که تغییر را به جلو میبرد
- سازگاری با ویژگیهای شخصیتهای established
انواع تغییرات شخصیت:
- تغییرات اخلاقی یا ارزشی
- رشد یا پسرفت عاطفی
- کسب مهارتها یا دانش جدید
- تغییرات در وضعیت اجتماعی یا روابط
7. روایت اول شخص صمیمیت را ارائه میدهد اما چالشهایی نیز دارد
استفاده از اول شخص شما را به کشف صدای جدیدی برای هر داستانی که توسط راوی متفاوتی روایت میشود، هدایت میکند.
چشمانداز صمیمی اما محدود. روایت اول شخص به خوانندگان اجازه میدهد تا داستان را بهطور مستقیم از دید یک شخصیت تجربه کنند، اما با محدودیتهایی همراه است:
- محدود به دانش و ادراکات راوی
- دیدگاه ممکن است غیرقابلاعتماد یا مغرضانه باشد
- چالشها در افشای اطلاعاتی که برای راوی ناشناخته است
- دشواری در توصیف راوی بدون اینکه غیرطبیعی به نظر برسد
تکنیکهای روایت اول شخص:
- جریان آگاهی
- راوی غیرقابلاعتماد
- فرمت نامهای (نامهها، یادداشتهای روزانه)
- راویهای متعدد اول شخص
8. روایت سوم شخص انعطافپذیری بیشتری در داستانگویی فراهم میکند
سادهترین، واضحترین و کمنظیرترین تکنیک را انتخاب کنید که هنوز هم آنچه داستان نیاز دارد را برآورده کند.
ابزار داستانگویی چندمنظوره. روایت سوم شخص انعطافپذیری بیشتری در ارائه اطلاعات و دیدگاهها فراهم میکند:
- توانایی تغییر بین دیدگاههای چند شخصیت
- گزینهای برای افشای اطلاعات ناشناخته برای شخصیتها
- آسانتر برای ارائه توصیفهای عینی و زمینه
- میتواند در فاصله از افکار و احساسات شخصیتها متغیر باشد
انواع روایت سوم شخص:
- دانای کل: راوی همهچیزدان
- محدود: متمرکز بر دیدگاه یک شخصیت
- عینی: بدون دسترسی به افکار شخصیتها
- چندگانه: تغییر بین دیدگاههای شخصیتهای مختلف
9. انتخابهای روایی بر تجربه خواننده و دینامیک داستان تأثیر میگذارد
تصمیم شما برای استفاده از اول شخص یا سوم شخص بیشتر یک انتخاب گرامری نیست بلکه یک استراتژی روایی است.
ساختن سفر خواننده. انتخاب صدای روایی و دیدگاه تأثیر زیادی بر چگونگی تجربه خوانندگان از داستان دارد:
- تأثیر بر سطح صمیمیت با شخصیتها
- تعیین مقدار و نوع اطلاعات افشا شده
- شکلدهی به سرعت و ساختار روایت
- تأثیر بر تعامل عاطفی خواننده با داستان
عوامل قابلتوجه در انتخابهای روایی:
- انتظارات و کنوانسیونهای ژانر
- تمها و لحن داستان
- پیچیدگی و توسعه شخصیت
- ساختار و نیازهای سرعت داستان
آخرین بهروزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب شخصیتها و دیدگاه نظرات متنوعی را به خود جلب کرده است، بهطوریکه بسیاری از خوانندگان به خاطر مشاورههای عمیق آن در زمینهی توسعه شخصیت و انتخاب دیدگاه، از آن تمجید میکنند. خوانندگان از توضیحات واضح و مثالهای عملی کارد قدردانی میکنند. برخی این کتاب را بهویژه برای نویسندگان مبتدی مفید میدانند، در حالی که دیگران به محتوای قدیمی و رویکرد ابتدایی آن اشاره میکنند. منتقدان به تعصبات کارد و مثالهای از مد افتادهاش انتقاد میکنند. با وجود این انتقادات، بسیاری این کتاب را منبعی ارزشمند برای نویسندگانی میدانند که به دنبال بهبود مهارتهای شخصیتپردازی خود و درک دیدگاههای مختلف روایی هستند.