Forecast

1. بازارها ذاتاً پایدار یا کارآمد نیستند

هیچ چیز مانند یک انقلاب، به گفته‌ی تاریخ‌نگار بریتانیایی ادوارد هالت کار، نمی‌تواند علاقه به تاریخ را برانگیزد. و هیچ چیز مانند یک بحران اقتصادی جهانی نمی‌تواند کنجکاوی گسترده‌ای را در مورد آنچه که در پس نوسانات مرموز بازارهای مالی و زندگی اقتصادی ما نهفته است، ایجاد کند.

بازارها سیستم‌های پیچیده‌ای هستند. مانند الگوهای آب و هوایی یا اکوسیستم‌ها، بازارهای مالی رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی از خود نشان می‌دهند و مستعد تغییرات ناگهانی و رویدادهای شدید هستند. تصور بازارها به عنوان ماشین‌های خودتنظیم و کارآمد که همیشه به سمت تعادل گرایش دارند، یک افسانه خطرناک است. در واقع، بازارها سیستم‌های پویا و سازگاری هستند که تحت تأثیر تعاملات شرکت‌کنندگان متنوع با اهداف، استراتژی‌ها و سطوح اطلاعات متفاوت شکل می‌گیرند.

شواهد تاریخی کارآمدی را رد می‌کند. تاریخ مالی مملو از حباب‌ها، سقوط‌ها و بحران‌هایی است که نمی‌توان آن‌ها را با نظریه‌های تعادل سنتی توضیح داد. از جنون لاله‌های هلندی در دهه 1630 تا بحران مالی جهانی 2008، بازارها بارها و بارها ظرفیت خود را برای شیدایی غیرمنطقی و سقوط ویرانگر نشان داده‌اند. این رویدادها نه انحرافاتی، بلکه ویژگی‌های ذاتی رفتار بازار هستند که از ناپایداری‌های زیرین و حلقه‌های بازخورد ناشی می‌شوند.

2. بازخوردهای مثبت دینامیک‌ها و ناپایداری‌های بازار را هدایت می‌کنند

بازخوردهای مثبت یک مفهوم دیرینه در علم هستند—فرایندی که در آن تغییرات کوچک در یک سیستم می‌توانند به تدریج بزرگ‌تر شوند.

تقویت روندها. بازخوردهای مثبت در بازارها زمانی رخ می‌دهند که حرکات اولیه قیمت رفتارهایی را تحریک می‌کنند که آن حرکات را بیشتر تقویت می‌کنند. به عنوان مثال، با افزایش قیمت دارایی‌ها، سرمایه‌گذاران بیشتری ممکن است جذب شوند و قیمت‌ها را حتی بالاتر ببرند. این می‌تواند منجر به چرخه‌های خودتقویت‌کننده‌ی سفته‌بازی و در نهایت سقوط شود.

اثرهای زنجیره‌ای. ناپایداری‌های بازار اغلب از زنجیره‌ای از رویدادهای مرتبط ناشی می‌شوند:

• افزایش قیمت دارایی‌ها → افزایش ارزش وثیقه → افزایش وام‌دهی → افزایش بیشتر قیمت‌ها
• کاهش قیمت دارایی‌ها → فراخوانی مارجین → فروش اجباری → کاهش بیشتر قیمت‌ها

این حلقه‌های بازخورد می‌توانند باعث انحراف بازارها به طور قابل توجهی از ارزش‌های بنیادی شوند و به تشکیل حباب‌ها و سقوط‌ها کمک کنند.

3. نظریه‌های تعادل نمی‌توانند رفتار واقعی بازار را توضیح دهند

اقتصاددانان، به جز یک اقلیت کوچک و مصمم، تقریباً از عمیق‌ترین کشفیات علمی چند دهه‌ی گذشته غافل مانده‌اند—نظریه‌ی آشوب، به عنوان مثال، و علم ساختارهای فراکتالی که در همه چیز از مناظر طبیعی تا توزیع کهکشان‌ها در جهان مشاهده می‌شود، که همگی از فرآیندهای ناپایداری ناشی می‌شوند.

محدودیت‌های انتظارات منطقی. مدل‌های اقتصادی سنتی فرض می‌کنند که شرکت‌کنندگان بازار اطلاعات کاملی دارند و تصمیمات کاملاً منطقی می‌گیرند. این منجر به نظریه‌هایی می‌شود که تعادل‌های پایدار را پیش‌بینی می‌کنند که به ندرت با رفتار مشاهده‌شده‌ی بازار مطابقت دارند. بازارهای واقعی شامل:

• توزیع‌های چاق‌دراز بازده (رویدادهای شدیدتر از آنچه پیش‌بینی شده)
• اثرات حافظه بلندمدت (رویدادهای گذشته بر رفتار آینده تأثیر می‌گذارند)
• خوشه‌بندی نوسانات (دوره‌های آرامی که با نوسانات همراه می‌شوند)

نیاز به رویکردهای جدید. برای درک و مدل‌سازی بهتر بازارها، اقتصاددانان باید مفاهیم نظریه‌ی سیستم‌های پیچیده را بپذیرند، از جمله:

• دینامیک‌های غیرخطی
• اثرات شبکه‌ای
• رفتارهای سازگار
• پدیده‌های نوظهور

این ابزارها می‌توانند به درک رفتار غنی و اغلب آشوبناک بازارهای مالی واقعی کمک کنند.

4. اهرم و ارتباطات ریسک‌های بازار را تشدید می‌کنند

در بازارهای روزمره هیچ نشانه‌ای از وجود مشکل وجود ندارد. در واقع، با نوسانات کم، همه چیز به نظر عالی می‌رسد. ما نمی‌دانیم که اهرم افزایش یافته است، زیرا هیچ‌کس آن اعداد را ندارد … در سطح، آب ممکن است به آرامی شفاف باشد، اما نمی‌توانیم عمق را درک کنیم.

آسیب‌پذیری‌های پنهان. اهرم بیش از حد (قرض گرفتن برای افزایش بازده) می‌تواند ریسک‌های سیستمی ایجاد کند که در دوره‌های آرام قابل مشاهده نیستند. با افزایش اهرم:

• حرکات کوچک قیمت می‌توانند فروش اجباری را تحریک کنند
• نقدینگی بازار می‌تواند به سرعت تبخیر شود
• زیان‌ها می‌توانند به سرعت در سیستم مالی گسترش یابند

اثرهای شبکه‌ای. ارتباطات مؤسسات مالی مدرن آسیب‌پذیری‌های اضافی ایجاد می‌کند:

• شکست یک مؤسسه‌ی بزرگ می‌تواند کل سیستم را تهدید کند
• اشتراک‌گذاری ریسک از طریق ابزارهای مالی پیچیده می‌تواند به ضرر منجر شود
• تنوع ممکن است در بحران‌های سیستمی محافظت نکند

درک و مدیریت این ریسک‌های پنهان نیاز به ابزارهای تحلیلی جدید و رویکردهای نظارتی دارد که فراتر از معیارهای ریسک سنتی باشد.

5. تجارت با فرکانس بالا آسیب‌پذیری‌های جدیدی را معرفی می‌کند

وقتی صحبت از تجارت می‌شود، هیچ چیزی داغ‌تر از سرعت و هوش نیست، که اکنون در قدرت محاسباتی خام تجلی یافته است. اما با نزدیک شدن سرعت کسب‌وکار به معنای واقعی کلمه به سرعت نور، ممکن است شروع به فکر کردن کنید که آیا این واقعاً ایده‌ی خوبی است؟

دینامیک‌های بازار فوق‌سریع. تجارت با فرکانس بالا (HFT) ساختار میکرو بازار را به طور بنیادی تغییر داده است:

• معاملات در میکروثانیه‌ها انجام می‌شوند
• الگوریتم‌ها سریع‌تر از آنچه انسان‌ها می‌توانند درک کنند، واکنش نشان می‌دهند
• انواع جدیدی از ناپایداری‌های بازار ظهور می‌کنند (مانند سقوط‌های ناگهانی)

توهم نقدینگی. در حالی که HFT می‌تواند در زمان‌های عادی نقدینگی فراهم کند، اما همچنین می‌تواند:

• حرکات بازار را در زمان‌های استرس تشدید کند
• تصورات گمراه‌کننده‌ای از عمق بازار ایجاد کند
• اشکال جدیدی از دستکاری بازار را معرفی کند

ناظران و شرکت‌کنندگان بازار باید با پیامدهای بازارهایی که با سرعت‌های غیرانسانی عمل می‌کنند، مقابله کنند و تدابیر مناسب را توسعه دهند.

6. روانشناسی انسانی و تأثیرات اجتماعی نتایج بازار را شکل می‌دهند

خاطرات و دیدگاه‌های ما نسبت به گذشته، همچنین دیدگاه‌های ما نسبت به حال، مطابق با فشار اجتماعی است.

سوگیری‌های شناختی. عوامل روانشناختی فردی و جمعی نقش مهمی در رفتار بازار دارند:

• اعتماد به نفس بیش از حد در پیش‌بینی‌ها
• غریزه‌های گله‌ای
• سوگیری تأیید
• اجتناب از زیان

این سوگیری‌ها می‌توانند منجر به قیمت‌گذاری سیستماتیک نادرست دارایی‌ها شوند و به حباب‌ها و سقوط‌های بازار کمک کنند.

سرایت اجتماعی. ایده‌ها، احساسات و رفتارها می‌توانند به سرعت در بازارهای مالی گسترش یابند:

• خوش‌بینی یا بدبینی می‌تواند خودتقویت‌کننده شود
• استراتژی‌های تجاری می‌توانند محبوبیت پیدا کنند و دینامیک‌های بازار را تغییر دهند
• شایعات و روایت‌ها می‌توانند حرکات قیمت را هدایت کنند

درک این عوامل روانشناختی و اجتماعی برای توسعه مدل‌های واقع‌گرایانه‌تر از رفتار بازار و طراحی سیاست‌های مؤثر ضروری است.

7. مدل‌های ناپایداری بینش‌های بهتری در مورد رفتار بازار ارائه می‌دهند

آب و هوا غنی و متغیر و پر از شگفتی‌های بی‌پایان است. هیچ نظریه‌ی ساده و جهانی برای "آب و هوا" وجود ندارد. در عوض، ما مجموعه‌ای از مدل‌ها و مفاهیم و نظریه‌های مرتبط داریم که هواشناسان برای درک جنبه‌های مختلف آب و هوا مفید می‌دانند—یکی برای طوفان‌های رعد و برق در دشت‌ها، دیگری برای طوفان‌های دریایی و دیگری برای مه‌ای که در سطح زمین تشکیل می‌شود.

مدل‌سازی مبتنی بر عامل. رویکردهای ناپایداری، مانند بازی اقلیت و سایر مدل‌های مبتنی بر عامل، می‌توانند ویژگی‌های کلیدی بازارهای واقعی را به تصویر بکشند:

• عوامل ناهمگن با استراتژی‌های متنوع
• یادگیری سازگار و تغییر استراتژی
• الگوهای نوظهور و دینامیک‌های پیچیده

این مدل‌ها می‌توانند حقایق استایلیزه بازارهای مالی را بازتولید کنند، از جمله:

• توزیع‌های چاق‌دراز بازده
• خوشه‌بندی نوسانات
• اثرات حافظه بلندمدت

بینش‌های سیاستی. مدل‌های ناپایداری می‌توانند بینش‌های ارزشمندی برای سیاست‌گذاران فراهم کنند:

• شناسایی منابع بالقوه ناپایداری بازار
• آزمایش اثرات مقررات پیشنهادی
• بررسی سناریوها برای پیشگیری و مدیریت بحران

با پذیرش این رویکردها، اقتصاددانان می‌توانند ابزارهای واقع‌گرایانه‌تر و مفیدتری برای درک و مدیریت بازارهای مالی توسعه دهند.

8. پیش‌بینی در اقتصاد نیاز به پذیرش پیچیدگی دارد

بهتر است پاسخی تقریبی به سؤال درست، که اغلب مبهم است، داشته باشیم تا پاسخی دقیق به سؤال نادرست، که همیشه می‌توان آن را دقیق کرد.

محدودیت‌های پیش‌بینی. پیش‌بینی کامل در اقتصاد و مالی غیرممکن است به دلیل:

• پیچیدگی ذاتی و غیرخطی بازارها
• بازخوردی (پیش‌بینی‌ها بر نتایج تأثیر می‌گذارند)
• عدم قطعیت بنیادی در مورد رویدادهای آینده

پیش‌بینی‌های مفید. با این حال، می‌توان بینش‌های ارزشمندی به دست آورد با:

• شناسایی ناپایداری‌ها و آسیب‌پذیری‌های بالقوه
• بررسی سناریوهای ممکن و پیامدهای آن‌ها
• توسعه شاخص‌های هشداردهنده زودهنگام برای بحران‌ها

پیش‌بینی اقتصادی مؤثر نیاز به تغییر از جستجوی پیش‌بینی‌های دقیق به درک دامنه‌ی نتایج ممکن و عوامل محرک آن‌ها دارد.

9. مقررات مالی باید به ریسک‌ها و ناپایداری‌های سیستمی بپردازند

همان‌طور که جیانا کوپولوس اشاره کرد، چنین بازخوردهایی در هر بازاری که از وام‌های وثیقه‌ای با فراخوانی مارجین استفاده می‌کند، توسعه می‌یابند.

فراتر از مقررات میکروپرویدنتیال. مقررات مالی سنتی بر سلامت مؤسسات فردی تمرکز دارند، اما این برای اطمینان از ثبات کلی سیستم کافی نیست. رویکردهای جدید باید به:

• ریسک‌های سیستمی ناشی از ارتباطات بین مؤسسات بپردازند
• رفتارهای پروسیکل که حرکات بازار را تشدید می‌کنند
• انباشت اهرم و آسیب‌پذیری‌های پنهان

ابزارهای کلان‌پرویدنتیال. ناظران نیاز به ابزارهای جدید برای مدیریت ریسک‌های سیستمی دارند:

• بافرهای سرمایه ضدچرخه‌ای
• محدودیت‌های اهرم و ارتباطات
• آزمایش استرس کل سیستم مالی

توسعه و اجرای این ابزارها نیاز به درک عمیق از دینامیک‌های بازار و ناپایداری‌های بالقوه دارد.

10. فساد و ناکامی‌های سیاسی به بحران‌های مالی کمک می‌کنند

نه عموم مردم و نه اقتصاددانان پیش‌بینی نکردند که مقررات دهه 1980 به سرقت منجر خواهد شد. همچنین، بدون آگاهی از این مفهوم، نمی‌توانستند بدانند که این موضوع چقدر جدی خواهد بود.

گرفتن مقررات. مؤسسات مالی اغلب بر فرآیند نظارتی تأثیر نامناسبی می‌گذارند:

• لابی‌گری برای قوانین مطلوب
• بهره‌برداری از خلأهای موجود در مقررات
• مقاومت در برابر تلاش‌ها برای افزایش شفافیت و نظارت

مشوق‌های نامناسب. ساختار سیستم مالی می‌تواند مشوق‌های معکوس ایجاد کند:

• جستجوی سود کوتاه‌مدت به قیمت ثبات بلندمدت
• خطر اخلاقی ناشی از تضمین‌های ضمنی دولتی
• بهره‌برداری از عدم تقارن اطلاعات

پرداختن به این مسائل نیاز به اراده سیاسی و شناسایی این دارد که ثبات بازار یک کالای عمومی است که ممکن است از طریق خودتنظیمی به دست نیاید.

آخرین به‌روزرسانی:: September 6, 2024