Never Enough

1. فشار برای دستیابی به موفقیت، بحران سلامت روانی در میان جوانان ایجاد می‌کند

دانش‌آموزانی که در مدارسی که محققان آن‌ها را "مدارس با دستاورد بالا" می‌نامند—به طور کلی، مدارس عمومی یا خصوصی رقابتی با نمرات بالای آزمون‌های استاندارد—حضور دارند، به نظر می‌رسد که "سطوح نسبتاً بالایی از مشکلات سازگاری دارند که احتمالاً با فشارهای فراگیر و طولانی‌مدت برای برتری در تحصیلات و فعالیت‌های فوق‌برنامه مرتبط است"، گزارش اشاره کرد.

آمار نگران‌کننده. مطالعات اخیر دانش‌آموزان در مدارس با دستاورد بالا را به عنوان گروهی "در معرض خطر" شناسایی کرده‌اند، در کنار جمعیت‌های سنتی شناخته‌شده در معرض خطر. این دانش‌آموزان با موارد زیر مواجه هستند:

• افزایش نرخ اضطراب و افسردگی
• نرخ بالاتر سوءمصرف مواد
• خطر بالای اختلالات خوردن و خودآزاری

علل ریشه‌ای. فشار ناشی از:

• رقابت شدید تحصیلی
• برنامه‌های فوق‌برنامه بیش از حد
• انتظارات والدین و خواسته‌های اجتماعی
• مقایسه‌های رسانه‌های اجتماعی و نیاز به تأیید مداوم

عواقب بلندمدت. این فرهنگ سمی دستیابی می‌تواند منجر به:

• فرسودگی و کاهش انگیزه درونی
• دشواری در ایجاد روابط واقعی
• کاهش خلاقیت و مهارت‌های حل مسئله
• اختلال در توسعه عاطفی و ارزش خود

2. ذهنیت کمبود و اضطراب وضعیت، رفتارهای سمی والدین را تقویت می‌کند

برای مغز ما، وضعیت اهمیت دارد. این حقیقتی است که به اجداد اولیه ما برمی‌گردد. هرچه وضعیت فردی در جامعه‌اش بالاتر باشد، دسترسی بیشتری به مزایای مهم—انتخاب اول غذا، انتخاب اول سرپناه، انتخاب اول همسر—که موفقیت بلندمدت او و فرزندانش را تضمین می‌کرد، داشت.

ریشه‌های تکاملی. مغز ما برای جستجوی وضعیت به عنوان یک مکانیزم بقا سیم‌کشی شده است. در جامعه مدرن، این به صورت زیر ظاهر می‌شود:

• تمرکز شدید بر دستاوردهای تحصیلی و فوق‌برنامه
• وسواس در پذیرش در کالج‌های معتبر
• درگیر شدن بیش از حد در زندگی کودکان برای تضمین موفقیت

ذهنیت کمبود. والدین منابع و فرصت‌های محدودی را درک می‌کنند که منجر به:

• رفتارهای والدینی فوق‌رقابتی
• اضطراب درباره آینده کودکان
• دشواری در اجازه دادن به کودکان برای تجربه شکست یا موانع

حفاظت از وضعیت. والدین برای حفظ یا بهبود وضعیت اجتماعی خانواده‌شان درگیر رفتارهایی می‌شوند:

• مدیریت دقیق برنامه‌ها و فعالیت‌های کودکان
• اولویت دادن به ساخت رزومه بر علایق واقعی
• مقایسه دستاوردهای کودکان با همسالان

3. اهمیت: پادزهر فشار دستیابی و کلید بهزیستی

اهمیت با عملکرد بالا متناقض نیست. وقتی ما اهمیت داریم، احتمال بیشتری دارد که به روش‌های مثبت و سالم در خانواده‌ها، مدارس و جوامع خود مشارکت کنیم.

تعریف اهمیت. اهمیت احساس ارزشمند بودن و افزودن ارزش به دیگران است. این شامل می‌شود:

• احساس مهم و بااهمیت بودن برای دیگران
• باور به اینکه اقدامات فرد تأثیر دارد
• تجربه حس تعلق و ارتباط

مزایای اهمیت. تحقیقات نشان می‌دهد که حس قوی اهمیت:

• در برابر استرس، اضطراب و افسردگی محافظت می‌کند
• تاب‌آوری و عزت نفس را افزایش می‌دهد
• روابط سالم و ارتباطات اجتماعی را ترویج می‌کند
• انگیزه مشارکت‌های مثبت به جامعه را ایجاد می‌کند

پرورش اهمیت. والدین و معلمان می‌توانند اهمیت را با:

• ابراز عشق و پذیرش بی‌قید و شرط
• شناخت و قدردانی از ویژگی‌های منحصر به فرد کودکان
• فراهم کردن فرصت‌هایی برای مشارکت‌های معنادار
• تشویق به وابستگی سالم و جستجوی حمایت

4. والدین باید بهزیستی خود را برای حمایت از فرزندانشان در اولویت قرار دهند

اگر برای خودتان این کار را نمی‌کنید، برای فرزندانتان انجام دهید!

مراقبت از خود ضروری است. سلامت روانی والدین به طور مستقیم بر بهزیستی فرزندانشان تأثیر می‌گذارد. برای اینکه مراقبان مؤثری باشند، والدین باید:

• شبکه‌های حمایتی و دوستی‌های خود را حفظ کنند
• در فعالیت‌های منظم مراقبت از خود شرکت کنند
• در صورت احساس فشار یا استرس، کمک بگیرند

مدل‌سازی رفتارهای سالم. کودکان از طریق مثال یاد می‌گیرند. وقتی والدین بهزیستی خود را در اولویت قرار می‌دهند، آن‌ها:

• اهمیت مراقبت از خود و تعادل را نشان می‌دهند
• راه‌های سالم مدیریت استرس و احساسات را نشان می‌دهند
• ارزش حفظ روابط حمایتی را نشان می‌دهند

شکستن چرخه. با پرداختن به نیازهای خود، والدین می‌توانند:

• انتقال اضطراب و استرس به فرزندانشان را کاهش دهند
• محیط خانه‌ای مثبت‌تر و پرورشی ایجاد کنند
• ظرفیت خود را برای ارائه حمایت عاطفی افزایش دهند

5. موفقیت را فراتر از نمرات و پذیرش در کالج‌های معتبر تعریف کنید

تصور کنید فرزندتان همان‌طور که من آن روز بودم، در زندگی حرکت می‌کرد. آن‌ها قبل از ساعت 4 صبح بیدار می‌شدند تا کار کنند، به شدت تکالیف را انجام می‌دادند، خود را می‌کشتند تا معلمان، دوستان و شما را راضی کنند. چه چیزی ممکن است به آن‌ها بگویید؟

گسترش تعریف موفقیت. دیدگاه جامع‌تری از دستیابی را تشویق کنید که شامل می‌شود:

• رشد شخصی و توسعه شخصیت
• هوش عاطفی و مهارت‌های اجتماعی
• پیگیری علایق و اشتیاق‌های واقعی
• مشارکت در جامعه و اجتماع

به چالش کشیدن هنجارهای اجتماعی. تعاریف محدود موفقیت را زیر سوال ببرید و مقاومت کنید:

• محدودیت‌های رتبه‌بندی کالج‌ها و اعتبار را بشناسید
• بر "تناسب" به جای انتخاب‌پذیری در انتخاب کالج تأکید کنید
• مسیرها و تعاریف متنوع موفقیت را جشن بگیرید

پرورش انگیزه درونی. به کودکان کمک کنید تا انگیزه داخلی را توسعه دهند با:

• تشویق به کنجکاوی و عشق به یادگیری
• ستایش تلاش و فرآیند به جای نتایج
• حمایت از خودمختاری و مهارت‌های تصمیم‌گیری
• کمک به شناسایی و پیگیری اهداف شخصی

6. رقابت سالم و همکاری میان همسالان را تقویت کنید

وقتی رقابت را به این شکل بازتعریف می‌کنید—که درباره آنچه به دست می‌آورید یا دستیابی می‌کنید نیست، بلکه درباره فردی است که می‌شوید—همچنین قدرت روابط را تأکید می‌کند.

بازتعریف رقابت. به کودکان بیاموزید که رقابت را به عنوان:

• فرصتی برای رشد و بهبود شخصی
• فرصتی برای یادگیری از دیگران و الهام‌بخشی
• تلاشی مشترک برای ارتقای استانداردهای جمعی

ترویج همکاری. همکاری و حمایت متقابل را تشویق کنید با:

• ایجاد فرصت‌هایی برای پروژه‌های گروهی و اهداف مشترک
• آموزش مهارت‌های همدلی و دیدگاه‌گیری
• شناخت و پاداش رفتارهای تعاونی

مدیریت حسادت و مقایسه اجتماعی. به کودکان کمک کنید تا محیط‌های رقابتی را با:

• شناخت و عادی‌سازی احساسات حسادت
• تمرکز بر رشد و بهبود شخصی
• جشن گرفتن موفقیت‌های دیگران به عنوان الهام‌بخش

7. هدف و مشارکت در جامعه را برای دستیابی معنادار تشویق کنید

وقتی هدفی فراتر از خود دارید، متوجه می‌شوید که راه‌های بی‌نهایتی برای رسیدن به آن وجود دارد.

پرورش هدف. به کودکان کمک کنید تا مشارکت‌های منحصر به فرد خود را کشف کنند با:

• آشنا کردن آن‌ها با تجربیات و دیدگاه‌های متنوع
• تشویق به کاوش علایق و ارزش‌های شخصی
• بحث درباره مسائل جهانی و راه‌حل‌های ممکن

خدمت و داوطلبی. مشارکت در خدمت به جامعه را ترویج کنید:

• داوطلبی را به فعالیتی منظم خانوادگی تبدیل کنید
• به کودکان کمک کنید تا عللی که به آن‌ها اهمیت می‌دهند را شناسایی کنند
• درباره تأثیر مشارکت‌هایشان بحث کنید

پیوند دادن دستیابی به تأثیر. فعالیت‌های تحصیلی و فوق‌برنامه را در قالب:

• چگونگی استفاده از مهارت‌ها و دانش برای کمک به دیگران
• مشارکت‌های آینده بالقوه به جامعه
• رشد شخصی و توسعه شخصیت

8. شبکه‌ای از بزرگسالان دلسوز برای حمایت از توسعه جوانان ایجاد کنید

احاطه کردن فرزندانمان با بزرگسالان مورد اعتماد همچنین ما را از تلاش برای انجام همه چیز برای آن‌ها آزاد می‌کند.

گسترش سیستم‌های حمایتی. ارتباطات با چندین بزرگسال دلسوز را تشویق کنید:

• معلمان، مربیان و مشاوران
• اعضای خانواده گسترده و دوستان خانوادگی
• رهبران جامعه و الگوها

مزایای شبکه حمایتی متنوع:

• کودکان را به دیدگاه‌ها و تجربیات مختلف معرفی می‌کند
• منابع اضافی راهنمایی و حمایت عاطفی فراهم می‌کند
• فشار بر والدین برای برآورده کردن همه نیازها را کاهش می‌دهد

تسهیل ارتباطات. به کودکان کمک کنید تا روابطی با بزرگسالان مورد اعتماد بسازند با:

• درگیر کردن آن‌ها در فعالیت‌ها و سازمان‌های جامعه
• تشویق به مشارکت در برنامه‌های مشاوره
• پرورش ارتباط باز با معلمان و مربیان

9. ارزش‌های درونی را بر پاداش‌های بیرونی برای رضایت بلندمدت ترویج کنید

اگر می‌خواهیم فرزندانمان بر ارزش‌های درونی—ارزش‌های رابطه‌ای و جامعه‌محور—تکیه کنند، اولین چیزی که باید آن‌ها را به سمت آن هدایت کنیم، راه‌های منظم تجربه ارزش آن‌ها خارج از کدپستی‌شان است.

درک سیستم‌های ارزشی. تفاوت بین:

• ارزش‌های درونی: رشد شخصی، روابط، جامعه
• ارزش‌های بیرونی: ثروت، وضعیت، تصویر

پرورش انگیزه درونی. کودکان را تشویق کنید تا اهدافی را دنبال کنند بر اساس:

• علاقه و لذت شخصی
• حس معنا و هدف
• تمایل به رشد و بهبود خود

بازتعریف پاداش‌ها. تمرکز را از تأیید خارجی به رضایت داخلی تغییر دهید:

• تلاش و پیشرفت را به جای نتایج ستایش کنید
• تشویق به تأمل بر رشد و یادگیری شخصی
• به کودکان کمک کنید تا معیارهای موفقیت خود را شناسایی کنند

مدل‌سازی ارزش‌های درونی. والدین می‌توانند اهمیت ارزش‌های درونی را نشان دهند با:

• دنبال کردن اشتیاق‌ها و علایق خود
• اولویت دادن به روابط و مشارکت در جامعه
• بحث درباره رشد شخصی و تجربیات یادگیری

آخرین به‌روزرسانی:: October 5, 2024