The Cross and Christian Ministry

1. صلیب انسانیت را تقسیم می‌کند و به حکمت دنیوی چالش می‌کشد

زیرا پیام صلیب برای کسانی که در حال هلاکت هستند، احمقانه است، اما برای ما که نجات یافته‌ایم، قدرت خداست.

حکمت خدا با انتظارات انسانی در تضاد است. صلیب مسیح به عنوان خط تفکیک در انسانیت عمل می‌کند و کسانی را که قدرت آن را درک می‌کنند از کسانی که آن را احمقانه می‌دانند جدا می‌سازد. این پارادوکس به چالش کشیدن حکمت متعارف و غرور انسانی را به همراه دارد.

صلیب ناتوانی انسانی را آشکار می‌سازد. این موضوع شورش عمیق و خودمحوری ما را نمایان می‌کند و نشان می‌دهد که نمی‌توانیم خود را نجات دهیم. خدا به عمد آنچه را که جهان ضعیف و احمق می‌داند انتخاب کرد تا حکیمان و قویان را شرمنده کند و نشان دهد که نجات تنها از طریق لطف او به دست می‌آید.

پذیرش صلیب نیازمند تواضع است. برای پذیرش پیام مسیح مصلوب، باید از تظاهرهای انسانی دست کشید و به طرح ظاهراً احمقانه خدا اعتماد کرد. این بازنگری رادیکال در ارزش‌ها، پایه‌گذار ایمان و عمل مسیحی است.

2. روح‌القدس حکمت انجیل را روشن می‌سازد

مردی که روح ندارد، چیزهایی را که از روح خدا می‌آید نمی‌پذیرد، زیرا برای او احمقانه است و نمی‌تواند آن‌ها را درک کند، زیرا به طور روحانی تشخیص داده می‌شوند.

درک روحانی نیازمند وحی الهی است. روح‌القدس نقش حیاتی در توانمندسازی مؤمنان برای درک حکمت خدا که در انجیل آشکار شده، ایفا می‌کند. بدون کار روح، پیام صلیب غیرقابل درک باقی می‌ماند.

روح فاصله بین خدا و انسانیت را پر می‌کند. همان‌طور که تنها روح یک فرد می‌تواند افکار او را به‌خوبی بشناسد، تنها روح خدا می‌تواند افکار خدا را به ما آشکار کند. این روشنایی الهی برای ایمان واقعی و رشد روحانی ضروری است.

تشخیص روحانی فراتر از حکمت انسانی است. کسانی که روح دارند می‌توانند در مورد مسائل روحانی قضاوت کنند، در حالی که کسانی که روح ندارند نمی‌توانند آن‌ها را درک کنند. این بینش روحانی درک وسیع‌تری از واقعیت را نسبت به فلسفه‌های سکولار ارائه می‌دهد.

3. بلوغ روحانی فکشنالیسم را در کلیسا رد می‌کند

زیرا وقتی یکی می‌گوید: «من پیرو پولس هستم» و دیگری می‌گوید: «من پیرو آپولس هستم»، آیا شما فقط انسان نیستید؟

تقسیمات ناتوانی روحانی را نمایان می‌سازد. وقتی مسیحیان خود را با رهبران یا گروه‌های خاصی در کلیسا همسو می‌کنند، نشان‌دهنده عدم رشد روحانی آن‌هاست. چنین رفتاری الگوهای دنیوی را تقلید می‌کند و نه وحدتی را که مسیح برای پیروانش می‌خواهد.

رهبران مسیحی خدمتگزاران هستند، نه سلبریتی‌ها. پولس تأکید می‌کند که او، آپولس و دیگر رهبران تنها خدمتگزاران مسیح هستند که برای اهداف خدا با هم کار می‌کنند. بالا بردن رهبران انسانی به مقام‌های غیرضروری، مرکزیت مسیح را در کلیسا کاهش می‌دهد.

وحدت در مسیح فراتر از تمایزات انسانی است. مؤمنان بالغ درک می‌کنند که همه چیزها از طریق مسیح به آن‌ها تعلق دارد، از جمله رهبران و تعالیم مختلف. این دیدگاه رویکردی وسیع‌تر و فراگیرتر به هم‌نشینی و یادگیری مسیحی را ترویج می‌کند.

4. رهبری مسیحی به مسیح و انجیل او خدمت می‌کند

بنابراین، مردان باید ما را به عنوان خدمتگزاران مسیح و به عنوان کسانی که به رازهای خدا سپرده شده‌اند، در نظر بگیرند.

رهبران امانت‌داران حقیقت خدا هستند. رهبران مسیحی مسئولیت دارند که پیام انجیل را به‌طور وفادارانه منتقل کنند. وفاداری اصلی آن‌ها به مسیح است، نه به تأیید انسانی یا موفقیت دنیوی.

خدمت وفادار مهم‌تر از قضاوت انسانی است. پولس تأکید می‌کند که رهبران باید نگران ارزیابی خدا از خدمت خود باشند، نه نظرات انسانی یا استانداردهای فرهنگی موفقیت. این تمرکز بر تأیید الهی اولویت‌ها و روش‌های رهبر را شکل می‌دهد.

رهبری نیازمند صداقت و انضباط شخصی است. پولس از استعاره‌های ورزشی برای نشان دادن تعهد و خودکنترلی لازم در رهبری مسیحی استفاده می‌کند. رهبران باید "مسیر را با هدف و انضباط" طی کنند و همیشه به مسئولیت خود در برابر خدا توجه داشته باشند.

5. رهبران باید در پرتو صلیب زندگی و رهبری کنند

زیرا من تصمیم گرفتم در میان شما جز عیسی مسیح و او مصلوب را ندانم.

صلیب باید در مرکز باقی بماند. رهبران مسیحی باید به‌طور مداوم بر پیام مسیح مصلوب تمرکز کنند و اجازه دهند که این پیام بر موعظه، تدریس و رفتار شخصی آن‌ها تأثیر بگذارد. این تعهد از حواس‌پرتی به مسائل حاشیه‌ای یا حکمت دنیوی جلوگیری می‌کند.

خدمت متمرکز بر صلیب، دستکاری را رد می‌کند. پولس از ترفندهای بلاغی و تکنیک‌های اقناع انسانی پرهیز می‌کند و به جای آن بر اعلام ساده و قدرت‌مند روح‌القدس تأکید می‌کند. این رویکرد اطمینان می‌دهد که ایمان مردم بر قدرت خدا، نه حکمت انسانی، استوار است.

رنج و ضعف می‌تواند قدرت خدا را به نمایش بگذارد. رهبرانی که راه صلیب را می‌پذیرند ممکن است با سختی و طرد مواجه شوند، اما این تجربیات می‌تواند واقعیت کار تحول‌آفرین مسیح را به‌طور قوی نشان دهد.

6. صلیب زندگی فدای و شاگردی را می‌طلبد

من بدن خود را می‌زنم و آن را به بندگی می‌کشم تا بعد از آنکه به دیگران موعظه کردم، خودم برای جایزه رد نشوم.

پیروی از مسیح نیازمند انکار خود است. پیام صلیب مؤمنان را به زندگی فدای و اطاعت منضبط دعوت می‌کند. این تعهد فراتر از رهبران به همه مسیحیان گسترش می‌یابد و اولویت‌ها و انتخاب‌های آن‌ها را شکل می‌دهد.

شاگردی شامل مبارزه مداوم است. زبان زنده پولس از "زدن بدنش" شدت نبرد روحانی علیه گناه و خودپرستی را نشان می‌دهد. این مبارزه نیازمند هوشیاری و تلاش مداوم است.

پاداش ابدی بر فدای موقتی می‌چربد. در حالی که مسیر شاگردی چالش‌برانگیز است، پولس بر ارزش پایدار "تاجی که برای همیشه باقی می‌ماند" تأکید می‌کند. این دیدگاه ابدی مؤمنان را به پایداری در ایمان و اطاعت ترغیب می‌کند.

7. مسیحیان جهانی فراتر از موانع فرهنگی برای انجیل عمل می‌کنند

من برای همه چیز شدم تا به هر وسیله‌ای که ممکن است برخی را نجات دهم.

انعطاف‌پذیری فرهنگی به اهداف بشارتی خدمت می‌کند. پولس تمایل خود را برای تطبیق رویکرد و سبک زندگی‌اش با گروه‌های مختلف نشان می‌دهد، همیشه با هدف برقراری ارتباط مؤثر با انجیل.

انعطاف‌پذیری محدودیت‌هایی دارد. در حالی که پولس "برای همه چیز می‌شود"، او مرزهای روشنی را بر اساس تعهدش به قانون مسیح حفظ می‌کند. این تعادل نیازمند حکمت و تشخیص است تا تفاوت‌های فرهنگی را بدون به خطر انداختن حقایق بنیادی کتاب مقدس مدیریت کند.

اولویت انجیل بر حقوق شخصی می‌چربد. مثال پولس مؤمنان را به چالش می‌کشد تا به‌طور داوطلبانه ترجیحات شخصی و راحتی فرهنگی را برای رسیدن به دیگران با انجیل کنار بگذارند. این نگرش فدای، عشق خود را که در صلیب مسیح نمایان شده، منعکس می‌کند.

آخرین به‌روزرسانی:: April 3, 2025