Thinking

1. مغز: یک عرصه اجتماعی، نه یک بوروکراسی

سؤال این است که وقتی به نورون‌های فردی به‌عنوان برده‌های وظیفه‌شناس یا ماشین‌های ساده نگاه نمی‌کنید، بلکه به‌عنوان عاملانی که باید در خط نگه‌داشته شوند و به‌درستی پاداش بگیرند و می‌توانند ائتلاف‌ها و گروه‌ها و سازمان‌ها و اتحادها تشکیل دهند، ایده‌های شما درباره‌ی معماری محاسباتی چه تغییری می‌کند؟

نورون‌ها به‌عنوان عاملان. مغز یک سلسله‌مراتب منظم نیست، بلکه یک عرصه اجتماعی از نیروهای متخاصم است. نورون‌های فردی تنها سوئیچ‌های ساده نیستند، بلکه عاملانی با برنامه‌های خود هستند که ائتلاف‌ها را تشکیل می‌دهند و برای نفوذ رقابت می‌کنند. این دیدگاه، دیدگاه سنتی مغز به‌عنوان یک کامپیوتر با اجزای وظیفه‌شناس را به چالش می‌کشد.

آنارشی و دموکراسی. مغز بیشتر شبیه به یک آنارشی با عناصر دموکراسی است، جایی که ثبات یک دستاورد است، نه وضعیت پایه. اتحادها شکل می‌گیرند و تغییر می‌کنند که منجر به خلاقیت و آسیب‌پذیری در برابر بیماری‌های روانی می‌شود. این دیدگاه با ایده‌ی یک سیستم کنترل منظم و سلسله‌مراتبی در تضاد است.

ریشه‌های تکاملی. حتی در سطح ژنتیکی، درگیری‌های درون‌فردی بین ژن‌های مادری و پدری وجود دارد. این نشان می‌دهد که مغز یک موجودیت یکنواخت نیست، بلکه مجموعه‌ای از نیروهای رقیب است. این دیدگاه توسط زیست‌شناسی تکاملی پشتیبانی می‌شود که به تضادهای ذاتی درون بدن ما اشاره دارد.

2. پیش‌بینی: تواضع و معیارگذاری بر اعتمادبه‌نفس بیش از حد غلبه می‌کند

ما دو چیز پیدا کردیم. اول، برای تحلیلگران سیاسی بسیار دشوار است که در پیش‌بینی‌های خود بهتر از شانس عمل کنند وقتی که به بیش از یک سال می‌رسیم. دوم، تحلیلگران سیاسی فکر می‌کنند که درباره‌ی آینده بیشتر از آنچه که واقعاً می‌دانند، می‌دانند.

مسئولیت‌پذیری تحلیلگران. تحلیلگران سیاسی اغلب بیشتر به تقویت تعصبات مخاطبان خود علاقه‌مندند تا به پیش‌بینی‌های دقیق. نیاز به معیارگذاری دقت تحلیلگران برای ارتقاء کیفیت بحث عمومی وجود دارد. این یک فراخوان برای مسئولیت‌پذیری بیشتر در گفتمان عمومی است.

اعتمادبه‌نفس بیش از حد و عدم تمایل به تغییر. تحلیلگران سیاسی اغلب در پیش‌بینی‌های خود بیش از حد مطمئن هستند و در صورت اثبات اشتباه، reluctant به تغییر نظر خود هستند. این ترکیب اعتمادبه‌نفس بیش از حد و عدم انعطاف‌پذیری، منجر به یک پاندیتوکراسی معیوب می‌شود. این اهمیت تواضع در پیش‌بینی را برجسته می‌کند.

مسابقات برابر. مسابقات پیش‌بینی می‌توانند کیفیت بحث عمومی را با معیارگذاری دقت تحلیلگران بهبود بخشند. این مسابقات به‌طور رادیکالی شایسته‌سالارانه هستند و همه را در یک میدان بازی قرار می‌دهند و روابط وضعیت را بی‌ثبات می‌کنند. این یک فراخوان برای شفافیت و مسئولیت‌پذیری در گفتمان عمومی است.

3. هورستیک‌های هوشمند: کمتر می‌تواند بیشتر باشد در تصمیم‌گیری

برای اتخاذ تصمیمات خوب در یک دنیای نامشخص، گاهی اوقات باید اطلاعاتی را نادیده گرفت. هنر این است که بدانید چه چیزی را نیازی به دانستن ندارید.

رشد عقلانی محدود. انسان‌ها بر اساس عقلانیت محدود تصمیم‌گیری می‌کنند، نه عقلانیت نامحدود یک موجود omniscient. این بدان معناست که ما اغلب به هورستیک‌های ساده، یا قواعد سرانگشتی، برای اتخاذ تصمیمات سریع و کارآمد تکیه می‌کنیم. این یک رد از ایده‌ای است که ما همیشه باید تمام اطلاعات را در نظر بگیریم.

عقلانیت اکولوژیک. اثربخشی یک هورستیک به محیطی که در آن استفاده می‌شود بستگی دارد. محدودیت‌ها در ذهن به محدودیت‌ها در محیط مرتبط هستند. این یک فراخوان برای درک رابطه بین ذهن و محیط آن است.

نمونه‌هایی از هورستیک‌های هوشمند:

• هورستیک نگاه برای گرفتن توپ
• هورستیک شناسایی برای انتخاب بین دو شهر یا سهام
• رضایت‌مندی، که شامل انتخاب اولین گزینه‌ای است که به سطح خاصی از آرزو می‌رسد

این هورستیک‌ها نشان می‌دهند که گاهی اوقات، نادیده گرفتن اطلاعات می‌تواند به تصمیمات بهتری منجر شود.

4. پیش‌بینی عاطفی: ما احساسات آینده‌مان را نادرست پیش‌بینی می‌کنیم

به‌طور خاص، مردم تمایل دارند تأثیر رویدادهای آینده را بیش از حد تخمین بزنند. یعنی، آن‌ها پیش‌بینی می‌کنند که رویدادهای آینده تأثیر هیدونیک شدیدتر و ماندگارتری نسبت به آنچه که واقعاً دارند، خواهند داشت. ما این را سوگیری تأثیر می‌نامیم.

سوگیری تأثیر. مردم تمایل دارند شدت و مدت واکنش‌های عاطفی خود به رویدادهای آینده را بیش از حد تخمین بزنند. این به‌عنوان سوگیری تأثیر شناخته می‌شود و منجر به تصمیمات نامطلوب می‌شود. این یک فراخوان برای انتظارات واقع‌بینانه‌تر درباره‌ی آینده است.

مکانیسم‌های سوگیری تأثیر:

• توجیه: مردم دیدگاه‌های خود را درباره‌ی رویدادها تغییر می‌دهند تا احساس بهتری درباره‌ی آن‌ها داشته باشند.
• سیستم ایمنی روانی: مردم یک سیستم دفاعی دارند که به آن‌ها کمک می‌کند با سختی‌ها کنار بیایند.
• تمرکزگرایی: مردم بر روی خود رویداد تمرکز می‌کنند و فراموش می‌کنند که رویدادهای دیگری نیز وجود دارند که آینده را پر می‌کنند.

ارزش خطاها. خطاها در قضاوت می‌توانند ارزش تطبیقی داشته باشند. ممکن است برای موجودات مهم باشد که باور کنند از دست دادن فرزندانشان آن‌ها را ویران خواهد کرد، حتی اگر این واقعاً درست نباشد. این یک فراخوان برای درک ارزش تطبیقی خطاها است.

5. نورولوژی رفتاری: آسیب‌های مغزی طبیعت انسانی را فاش می‌کند

آنچه معمولاً به‌دست می‌آورید، از دست دادن بسیار انتخابی یک عملکرد خاص است، در حالی که سایر عملکردها نسبتاً سالم باقی می‌مانند. این به شما اطمینان می‌دهد که می‌توانید بگویید که آن ناحیه از مغز در پردازش آن عملکرد تخصصی است.

از دست دادن انتخابی عملکرد. مطالعه بیماران با آسیب‌های مغزی می‌تواند عملکردهای خاص نواحی مختلف مغز را فاش کند. این رویکرد، که نورولوژی رفتاری نامیده می‌شود، به ما اجازه می‌دهد تا بفهمیم مغز چگونه سازماندهی شده و چگونه فرآیندهای شناختی مختلف را میانجی‌گری می‌کند. این یک فراخوان برای مطالعه مغز از طریق اختلالات آن است.

آپوتمنوفیلیا. این سندرم نادر، که در آن فرد تمایل دارد یک اندام سالم را قطع کند، ممکن است ناشی از اختلال در مرکز تصویر بدن مغز باشد. این رابطه پیچیده بین مغز و حس خود را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای مطالعه غیرمعمول‌ها برای درک معمول‌ها است.

سینستزیا. این وضعیت، که در آن حواس با هم ترکیب می‌شوند، ممکن است ناشی از یک نقص ژنتیکی باشد که منجر به اتصال متقابل بین نواحی مختلف مغز می‌شود. این نشان می‌دهد که حواس ما به اندازه‌ای که فکر می‌کنیم جدا نیستند. این یک فراخوان برای درک پایه ژنتیکی ادراک است.

6. روانشناسی اجتماعی: قدرت روایت‌ها و زمینه

یکی از فرضیات اساسی این حوزه این است که این محیط عینی نیست که بر مردم تأثیر می‌گذارد، بلکه ساختارهای آن‌ها از جهان است.

ویرایش داستان. روایت‌های مردم درباره‌ی خود و جهان می‌تواند از طریق نشانه‌ها و پیشنهادات ساده تغییر کند. این رویکرد، که ویرایش داستان نامیده می‌شود، می‌تواند تأثیرات بلندمدت قدرتمندی بر رفتار داشته باشد. این یک فراخوان برای درک قدرت روایت‌ها است.

محدودیت‌های درون‌نگری. مردم اغلب از علل واقعی اعمال خود آگاه نیستند و داستان‌هایی برای توضیح آن‌ها می‌سازند. این اهمیت درک ذهن ناخودآگاه را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای تواضع در مورد خودآگاهی ما است.

اهمیت آزمایش. بسیاری از مداخلات برای کمک به مردم بر اساس نظریه نیستند و آزمایش نشده‌اند. روانشناسان اجتماعی می‌دانند چگونه آزمایش‌ها را انجام دهند و بررسی کنند که آیا یک مداخله مؤثر است یا خیر. این یک فراخوان برای مداخلات مبتنی بر شواهد است.

7. مغز نوجوان: دوره‌ای از تغییرات چشمگیر

مغز یک کامپیوتر است، اما آنقدر با هر کامپیوتری که شما با آن آشنا هستید متفاوت است.

توسعه طولانی‌مدت مغز. قشر انسانی بیشتر از آنچه که قبلاً تصور می‌شد، توسعه طولانی‌مدت را تجربه می‌کند، به‌طوری که ماده خاکستری در دوران کودکی افزایش می‌یابد و سپس در دوران نوجوانی کاهش می‌یابد. این اهمیت مطالعه مغز در دوران نوجوانی را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک پلاستیسیته مغز است.

تغییر فعالیت مغزی. در دوران نوجوانی، فعالیت مغزی از قشر پیش‌پیشانی به نواحی زمانی هنگام فکر کردن درباره‌ی دیگران منتقل می‌شود. این نشان می‌دهد که نوجوانان ممکن است از استراتژی‌های شناختی متفاوتی نسبت به بزرگسالان استفاده کنند. این یک فراخوان برای درک مغز در حال تغییر است.

توسعه شناخت اجتماعی. توانایی در نظر گرفتن دیدگاه دیگران تا اواخر نوجوانی به‌طور مداوم توسعه می‌یابد. این اهمیت تجربه اجتماعی در شکل‌دهی به ذهن را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک مغز اجتماعی است.

8. اساسی‌گرایی: طبیعت غیرقابل جایگزینی اشیاء

ما تصمیمات را بر اساس عقلانیت محدود می‌گیریم، نه عقلانیت نامحدود تصمیم‌گیرنده‌ای که به‌عنوان یک خداوند omniscient مدل‌سازی شده است.

فراتر از ویژگی‌های فیزیکی. مردم اغلب اشیاء را با یک جوهر نامرئی که آن‌ها را غیرقابل جایگزینی می‌کند، پر می‌کنند. این به‌عنوان اساسی‌گرایی شناخته می‌شود و بر نحوه‌ی ارزش‌گذاری اشیاء تأثیر می‌گذارد. این یک فراخوان برای درک ارزش روان‌شناختی اشیاء است.

هورستیک شناسایی. مردم اغلب تصمیمات را بر اساس شناسایی نام می‌گیرند، حتی زمانی که اطلاعات کمتری درباره‌ی گزینه‌ها دارند. این قدرت هورستیک‌های ساده در تصمیم‌گیری را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک قدرت شناسایی است.

احساسات و تعهد. احساسات، مانند عشق، به ما کمک می‌کنند تا تعهد لازم برای ماندن با همسران و خانواده‌هایمان را ایجاد کنیم. این نقش احساسات در تصمیم‌گیری را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک نقش احساسات در قضاوت است.

9. تستوسترون: کلیدی برای تفاوت‌های جنسی و فراتر از آن

من به تمام جنبه‌های ذهن انسان علاقه‌مندم، از جمله جنبه‌هایی از ذهن که به‌عنوان غیرقابل بیان یا مرموز در نظر گرفته شده‌اند.

تستوسترون و توسعه مغز. هورمون تستوسترون در مردانه کردن مغز و تأثیرگذاری بر رفتار نقش دارد. این یک فراخوان برای درک نقش هورمون‌ها در توسعه مغز است.

تفاوت‌های جنسی. تفاوت‌هایی در ساختار و عملکرد مغز بین مردان و زنان وجود دارد و این تفاوت‌ها ممکن است به سطوح تستوسترون مرتبط باشد. این یک فراخوان برای درک پایه بیولوژیکی تفاوت‌های جنسی است.

تستوسترون و اوتیسم. سطوح تستوسترون پیش از زایمان ممکن است یک عامل خطر برای اوتیسم باشد. این رابطه پیچیده بین هورمون‌ها و شرایط نورودولتی را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک پایه بیولوژیکی اوتیسم است.

10. بینش: فراتر از رویه‌ها، قدرت "آها!"

سؤال این است که چگونه می‌توانید این ارگان را مطالعه کنید؟ راه‌های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد.

شهود و تخصص. متخصصان به شهود تکیه می‌کنند که بر اساس تجربه و دانش ضمنی آن‌ها است. این یک فراخوان برای درک قدرت تجربه است.

تصمیمات مبتنی بر شناسایی. متخصصان با شناسایی الگوها و استفاده از شبیه‌سازی‌های ذهنی برای ارزیابی گزینه‌های خود تصمیم می‌گیرند. این اهمیت شناسایی الگوها در تصمیم‌گیری را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک قدرت شبیه‌سازی ذهنی است.

نقش ناهماهنگی. بینش‌ها اغلب زمانی به‌وجود می‌آیند که افراد از ناهماهنگی‌های تفکر خود آگاه می‌شوند. این اهمیت خوداندیشی و تفکر انتقادی را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک نقش ناهماهنگی در بینش است.

11. اخلاق: بیشتر از دلیل، بیشتر از احساس

تصمیمات اقتصادی به‌طور ذاتی پیش‌بینی‌های عاطفی هستند.

شهود اخلاقی. قضاوت‌های اخلاقی اغلب بر اساس شهود هستند که سریع، خودکار و بدون زحمت هستند. این یک فراخوان برای درک نقش شهود در اخلاق است.

پایه‌های اخلاقی. اخلاق تنها به آسیب و انصاف مربوط نمی‌شود، بلکه همچنین به وفاداری به گروه، اقتدار و تقدس نیز مربوط می‌شود. این پیچیدگی ارزش‌های اخلاقی را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک ابعاد متعدد اخلاق است.

قدرت روابط اجتماعی. روابط اجتماعی پیش‌بینی‌کننده قدرتمندی برای خوشبختی هستند، بسیار بیشتر از پول. این اهمیت ارتباطات اجتماعی در رفاه را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک پایه اجتماعی خوشبختی است.

12. محدودیت‌های آمار: پیمایش در چهارمین ربع

سؤال این است که چگونه می‌توانید این ارگان را مطالعه کنید؟ راه‌های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد.

چهارمین ربع. آمار در چهارمین ربع، جایی که تصمیمات پیچیده در مواجهه با عدم قطعیت شدید اتخاذ می‌شود، غیرقابل اعتماد است. این یک فراخوان برای درک محدودیت‌های آمار است.

قوهای سیاه. تاریخ اغلب تحت تأثیر رویدادهای غیرقابل پیش‌بینی قرار می‌گیرد که هیچ‌کس نمی‌توانسته آن‌ها را پیش‌بینی کند. این اهمیت آمادگی برای غیرمنتظره را برجسته می‌کند. این یک فراخوان برای درک نقش رویدادهای نادر است.

قوانین فرونتیک. در چهارمین ربع، مهم است که از بهینه‌سازی پرهیز کنید، از افزونگی استقبال کنید و از "غیرمعمولی" رویدادهای دوری کنید. این یک فراخوان برای توسعه حکمت عملی در مواجهه با عدم قطعیت است.

آخرین به‌روزرسانی:: January 18, 2025