نکات کلیدی
1. دستور زبان به‌عنوان یک سیستم: درک اجزای سازنده
دستور زبان به‌عنوان یک سیستم سازمان‌دهنده دیده می‌شود که به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا زبان را که می‌بینند و می‌شنوند، درک کنند و نه صرفاً به‌عنوان مجموعه‌ای از قوانین.
دستور زبان به‌عنوان یک چارچوب. دستور زبان انگلیسی تنها مجموعه‌ای از قوانین دلخواه نیست؛ بلکه یک سیستم ساختاریافته است که به ما کمک می‌کند جملات معنادار بسازیم و درک کنیم. با درک اجزای بنیادی—فعل‌ها، اسم‌ها، صفت‌ها، قیدها و حرف‌های اضافه—یادگیرندگان می‌توانند منطق پشت ساخت جملات را رمزگشایی کنند. این رویکرد تمرکز را از حفظ کردن به درک تغییر می‌دهد و به دانش‌آموزان این امکان را می‌دهد که زبان را به‌طور مؤثرتری درونی‌سازی کنند.
اجزای اساسی. عناصر اصلی دستور زبان انگلیسی شامل:
- فعل‌ها: کلمات عمل که جملات را به حرکت درمی‌آورند
- اسم‌ها: افراد، مکان‌ها، اشیاء یا ایده‌هایی که موضوع یا مفعول را تشکیل می‌دهند
- صفت‌ها: توصیف‌کننده‌هایی که جزئیات و رنگ به اسم‌ها اضافه می‌کنند
- قیدها: اصلاح‌کننده‌هایی که زمینه را برای فعل‌ها، صفت‌ها یا قیدهای دیگر فراهم می‌کنند
- حرف‌های اضافه: کلماتی که روابط بین عناصر در یک جمله را مشخص می‌کنند
ساختن مهارت. درک این اجزا به یادگیرندگان این امکان را می‌دهد که جملات گرامری صحیح و معنادار بسازند. این دانش بنیادی برای هر دو جنبه درک و ارتباط مؤثر ضروری است و به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا خود را به‌وضوح و دقت بیان کنند.
2. هماهنگی زمان: تسلط بر زمان در زبان انگلیسی
درک و استفاده از دستور زبان انگلیسی رویکردی آزمون‌پس‌داده را اتخاذ می‌کند که آموزش مستقیم دستور زبان را با تمرین‌های به‌دقت ترتیب‌یافته ترکیب می‌کند تا تمام مهارت‌های زبانی را توسعه دهد.
زمان به‌عنوان یک خط زمانی. زمان‌های فعل‌ها ستون فقرات دستور زبان انگلیسی هستند و نشان می‌دهند که یک عمل چه زمانی اتفاق افتاده است. تسلط بر زمان‌ها شامل درک تفاوت‌های ظریف بین اشکال ساده، پیشرفته، کامل و کامل پیشرفته است که هرکدام جنبه‌ای منحصر به فرد از زمان را منتقل می‌کنند.
زمان‌های کلیدی و عملکردهای آن‌ها:
- زمان حال ساده: حقایق عمومی، عادات و روال‌ها را بیان می‌کند
- زمان حال استمراری: اقداماتی را توصیف می‌کند که در لحظه صحبت در حال انجام هستند
- زمان گذشته ساده: اقداماتی را که در گذشته کامل شده‌اند، نشان می‌دهد
- زمان حال کامل: اقداماتی را که به حال مرتبط هستند، به‌ویژه با "از" و "برای" متصل می‌کند
کاربرد زمینه‌ای. توانایی انتخاب زمان صحیح برای ارتباط واضح بسیار مهم است. به‌عنوان مثال، استفاده از زمان حال کامل برای توصیف یک وضعیت جاری ("من پنج سال است که اینجا زندگی می‌کنم") در مقابل زمان گذشته ساده برای یک عمل کامل شده ("من ده سال آنجا زندگی کردم") درک دقیق‌تری از زمان را نشان می‌دهد.
3. توافق فاعل و فعل: بنیاد ارتباط واضح
هر جنبه‌ای از ویرایش قبلی مورد بازبینی قرار گرفت، از جمله جداول، تمرین‌ها و ترتیب نکات گرامری.
توافق به‌عنوان یک اصل. توافق فاعل و فعل تضمین می‌کند که شکل فعل با تعداد (مفرد یا جمع) فاعل مطابقت دارد. این قاعده بنیادی برای ایجاد جملات گرامری صحیح و به‌راحتی قابل‌درک ضروری است.
قوانین و استثنائات پایه:
- فاعل‌های مفرد فعل‌های مفرد می‌گیرند (مثلاً "او کمک می‌کند")
- فاعل‌های جمع فعل‌های جمع می‌گیرند (مثلاً "آن‌ها کمک می‌کنند")
- اسم‌های جمع می‌توانند بسته به زمینه مفرد یا جمع باشند
- عبارات مقداری نیاز به توجه دقیق به اسم‌هایی دارند که اصلاح می‌کنند
دام‌های رایج. توافق فاعل و فعل می‌تواند دشوار باشد، به‌ویژه با اسم‌های جمع و عبارات مقداری. توجه دقیق به اسم تعیین‌کننده شکل فعل برای جلوگیری از خطاها و حفظ وضوح بسیار مهم است.
4. اسم‌ها: شمارش یا عدم شمارش؟
استفاده از مقاله‌ها (یک، آن، یک) اکنون محور یک فصل کامل است.
قابل شمارش در مقابل غیرقابل شمارش. اسم‌ها به‌عنوان قابل شمارش یا غیرقابل شمارش طبقه‌بندی می‌شوند که بر نحوه استفاده آن‌ها در جملات تأثیر می‌گذارد. اسم‌های قابل شمارش می‌توانند مفرد یا جمع باشند و با مقاله‌هایی مانند "یک"، "یک" یا اعداد پیش می‌روند، در حالی که اسم‌های غیرقابل شمارش به‌عنوان یک توده در نظر گرفته می‌شوند و شکل جمع ندارند.
تفاوت‌های کلیدی:
- اسم‌های قابل شمارش: می‌توانند به‌طور فردی شمارش شوند (مثلاً "صندلی"، "کتاب")
- اسم‌های غیرقابل شمارش: نمی‌توانند به‌طور فردی شمارش شوند (مثلاً "مبلمان"، "آب")
- مقاله‌ها: "یک" و "یک" با اسم‌های قابل شمارش مفرد استفاده می‌شوند، در حالی که "آن" می‌تواند با هر دو نوع اسم قابل شمارش و غیرقابل شمارش استفاده شود
عبارات مقداری. عبارات مقداری، مانند "برخی"، "بسیاری"، "زیاد" و "بسیار"، به‌طور متفاوتی با اسم‌های قابل شمارش و غیرقابل شمارش استفاده می‌شوند. درک این تفاوت‌ها برای انگلیسی دقیق و طبیعی بسیار مهم است.
5. ضمایر: ساده‌سازی جملات و حفظ وضوح
ضمایر و صفت‌های ملکی . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140
ضمایر به‌عنوان جانشین‌ها. ضمایر به‌جای اسم‌ها استفاده می‌شوند تا از تکرار جلوگیری کنند و جملات را ساده‌تر کنند. آن‌ها باید در تعداد و جنس با مراجع خود، یعنی اسم‌هایی که به آن‌ها اشاره می‌کنند، مطابقت داشته باشند.
انواع ضمایر:
- ضمایر فاعلی: من، تو، او، او، آن، ما، آن‌ها
- ضمایر مفعولی: من، تو، او، او، آن، ما، آن‌ها
- ضمایر ملکی: مال من، مال تو، مال او، مال او، مال ما، مال آن‌ها
- صفت‌های ملکی: مال من، مال تو، مال او، مال او، مال ما، مال آن‌ها
ضمایر انعکاسی. ضمایر انعکاسی (خودم، خودت، خودش و غیره) زمانی استفاده می‌شوند که فاعل و مفعول یک فعل یکسان باشند. آن‌ها همچنین می‌توانند برای تأکید استفاده شوند.
6. مدال‌ها: بیان ظرافت و نگرش
اکنون بیشتر از همیشه، معلمان خواهند دید که می‌توانند از مجموعه‌ای گسترده از ارائه‌ها، فعالیت‌ها و وظایف بسته به نیازهای خاص کلاس‌های خود انتخاب کنند.
مدال‌ها به‌عنوان نشانگرهای نگرش. فعل‌های کمکی مدال (می‌توانم، می‌توانست، ممکن است، ممکن است، باید، باید، خواهد، می‌خواست) نگرش یا نظر گوینده را درباره احتمال، امکان، ضرورت یا اجازه یک عمل بیان می‌کنند. آن‌ها به ارتباط عمق و ظرافت می‌بخشند.
عملکردهای رایج مدال:
- توانایی: می‌توانم، می‌توانست، قادر به
- امکان: می‌توانم، ممکن است، ممکن است، می‌توانست
- ضرورت: باید، باید، باید
- مشاوره: باید، بهتر است، بهتر است
درجه‌های قطعیت. مدال‌ها همچنین می‌توانند درجات مختلفی از قطعیت را بیان کنند، از اعتقاد قوی (باید) تا صرفاً امکان (ممکن است، ممکن است، می‌توانست). درک این تفاوت‌های ظریف برای انتقال پیام مورد نظر به‌طور دقیق بسیار مهم است.
7. قدرت صدای مجهول
سه موضوع که در ویرایش چهارم غایب بودند، در ویرایش پنجم بازگشته‌اند: subjunctive در جملات اسمی، اشکال گذشته‌ی مصدرها و gerundها، و استفاده از صفت ملکی برای اصلاح یک gerund.
مجهول در مقابل فعال. صدای مجهول تمرکز را از عمل‌کننده به عمل یا دریافت‌کننده عمل منتقل می‌کند. این صدا با استفاده از یک فرم از "بودن" + شکل گذشته‌ی participle تشکیل می‌شود.
کاربردهای صدای مجهول:
- زمانی که عمل‌کننده ناشناخته یا غیرمهم است
- برای تأکید بر عمل یا دریافت‌کننده
- در نوشتار رسمی یا علمی برای حفظ عینیت
مجهول استاتیک. صدای استاتیک توصیف‌کننده یک حالت یا شرایط ناشی از یک عمل گذشته است و معمولاً با افعالی مانند "بودن" + شکل گذشته‌ی participle + حرف اضافه استفاده می‌شود.
8. جملات: ساخت جملات پیچیده و معنادار
افزایش قابل توجهی در تعداد تمرین‌ها از معلمان حمایت می‌کند که ترجیح می‌دهند مکملی نداشته باشند.
جملات به‌عنوان اجزای سازنده. جملات گروه‌هایی از کلمات هستند که شامل یک فاعل و یک فعل می‌شوند. آن‌ها می‌توانند مستقل (که به‌تنهایی به‌عنوان یک جمله ایستاده‌اند) یا وابسته (که برای معنی به یک جمله مستقل نیاز دارند) باشند.
جملات اسمی. جملات اسمی به‌عنوان اسم در یک جمله عمل می‌کنند و به‌عنوان فاعل، مفعول یا مکمل عمل می‌کنند. آن‌ها معمولاً با کلمات سوالی (چه کسی، چه، کی، کجا، چرا، چگونه) یا کلمه "که" معرفی می‌شوند.
جملات صفتی. جملات صفتی اسم‌ها را اصلاح می‌کنند و اطلاعات یا جزئیات اضافی ارائه می‌دهند. آن‌ها با ضمایر نسبی (که، که، کدام، که) یا قیدهای نسبی (کجا، کی، چرا) معرفی می‌شوند.
9. gerundها و مصدرها: پیمایش در چشم‌انداز فعل
طراحی جدید شامل استفاده فراوان از عکس‌ها برای افزودن جذابیت و به‌عنوان پایه‌ای برای تمرین روانی است.
gerundها و مصدرها به‌عنوان اشکال فعل. gerundها (شکل -ing یک فعل) و مصدرها (to + شکل پایه یک فعل) می‌توانند به‌عنوان اسم در یک جمله عمل کنند و به‌عنوان فاعل، مفعول یا مکمل عمل کنند.
ترجیحات خاص فعل:
- برخی از افعال تنها با gerundها دنبال می‌شوند (مثلاً، لذت بردن، اجتناب، در نظر گرفتن)
- برخی از افعال تنها با مصدرها دنبال می‌شوند (مثلاً، خواستن، نیاز داشتن، امیدوار بودن)
- برخی از افعال می‌توانند با هر دو gerundها یا مصدرها دنبال شوند، گاهی با تغییر در معنی
مصدر به‌عنوان هدف. مصدر به‌عنوان هدف (برای + شکل پایه) دلیل یا نیت پشت یک عمل را توضیح می‌دهد.
10. پیوندها: بافتن استدلال‌های منطقی و منسجم
یک کاربرگ جامع شامل تمرین‌های خودآموز برای کار مستقل است.
پیوندها به‌عنوان پل‌ها. پیوندها کلمات یا عبارات هستند که ایده‌ها را به هم متصل می‌کنند و درون یک متن انسجام و جریان ایجاد می‌کنند. آن‌ها روابط علت و معلولی، تضاد، شرط و بیشتر را نشان می‌دهند.
انواع پیوندها:
- کلمات قید جملات: زیرا، اگر، وقتی
- انتقال‌ها: بنابراین، با این حال، از طرف دیگر
- حرف‌های ربط: و، اما، یا، بنابراین
- حرف‌های اضافه: به‌خاطر، به‌دلیل، با وجود، علی‌رغم
نقطه‌گذاری و استفاده. هر نوع پیوند قوانین خاصی برای نقطه‌گذاری و استفاده دارد. تسلط بر این قوانین برای ایجاد استدلال‌های واضح، منطقی و قانع‌کننده بسیار مهم است.
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب درک و استفاده از گرامر انگلیسی به عنوان یک منبع جامع و کاربرپسند برای یادگیری گرامر زبان انگلیسی شناخته می‌شود. خوانندگان از توضیحات واضح، مثال‌های عملی و تمرینات فراوان آن تقدیر می‌کنند. بسیاری این کتاب را برای مطالعه‌ی خودآموز، استفاده در کلاس و آمادگی برای امتحانات بسیار ارزشمند می‌دانند. پیشرفت تدریجی کتاب از مباحث پایه به مباحث پیشرفته مورد توجه قرار گرفته است. برخی از خوانندگان اشاره می‌کنند که در حالی که نیمه‌ی اول کتاب به مباحث آشنا می‌پردازد، بخش‌های بعدی به حوزه‌های پیچیده‌تر و تخصصی‌تر می‌پردازند. به طور کلی، این کتاب به عنوان یک مرجع ضروری برای یادگیرندگان و معلمان زبان انگلیسی شناخته می‌شود.
