Why Do I Do That?

1. مکانیسم‌های دفاعی روانی ما را از درد محافظت می‌کنند اما می‌توانند مانع رشد شوند

تمام مکانیسم‌های دفاعی، هرچند که ممکن است آن‌ها را چگونه تصور کنیم، تلاش‌های ما برای فرار، پنهان کردن یا رهایی از چیزی درون خود که غیرقابل قبول یا به شدت دردناک می‌دانیم را نمایان می‌سازند.

مکانیسم‌های دفاعی ضروری برای عبور از چالش‌های زندگی هستند، اما زمانی که بیش از حد استفاده شوند، می‌توانند مشکل‌ساز شوند. آن‌ها به ما کمک می‌کنند تا با احساسات و تجربیات دشوار کنار بیاییم و درک ما از واقعیت را تغییر دهند. با این حال، زمانی که به طور مفرط به آن‌ها تکیه می‌کنیم، می‌توانند:

• درک ما از خود و دیگران را تحریف کنند
• مانع از ایجاد ارتباطات واقعی شوند
• رشد شخصی و خودآگاهی را مختل کنند

نمونه‌هایی از مکانیسم‌های دفاعی رایج:

• انکار: امتناع از پذیرش واقعیت‌های دردناک
• سرکوب: بیرون راندن افکار یا خاطرات ناخوشایند از آگاهی
• انتقال: نسبت دادن احساسات غیرقابل قبول خود به دیگران
• توجیه: ایجاد توضیحات منطقی برای رفتارها یا احساسات غیرمنطقی

2. نگرانی‌های روانی اصلی ما استراتژی‌های دفاعی ما را شکل می‌دهند

از منظر توسعه‌ای، اینجا برخی از راه‌هایی که میراث تکاملی ما داستان‌های زندگی شخصی، شخصیت‌هایی که توسعه می‌دهیم و مسائل روانی که ممکن است ما را آزار دهد را شکل می‌دهد، آورده شده است.

سه نگرانی روانی اصلی بر استراتژی‌های دفاعی ما تأثیر می‌گذارد:

1. نیاز و وابستگی: چگونگی مدیریت وابستگی‌مان به دیگران
2. احساسات: توانایی ما در کنار آمدن با احساسات شدید
3. عزت نفس: حس ارزش و اعتبار شخصی ما

این نگرانی‌ها از تجربیات اولیه ما ناشی می‌شوند و توسعه شخصیت ما را شکل می‌دهند. استراتژی‌های دفاعی ما به گونه‌ای طراحی شده‌اند که ما را از درد در این زمینه‌های خاص محافظت کنند.

• نیاز و وابستگی: ممکن است به اجتناب از صمیمیت یا وابستگی بیش از حد منجر شود
• احساسات: می‌تواند منجر به جدایی عاطفی یا واکنش‌های شدید شود
• عزت نفس: ممکن است به صورت خودشیفتگی یا خودتحقیر مزمن بروز کند

درک اینکه کدام حوزه برای ما چالش‌برانگیزتر است می‌تواند به شناسایی الگوهای دفاعی اصلی ما کمک کند.

3. سرکوب و انکار: بنیادهای دفاع روانی

فروید همیشه تأکید می‌کرد که مواد ناخودآگاه "غیرقابل تخریب" هستند. فقط به این دلیل که شما به طور آگاهانه از میزان خشم خود نسبت به پدر خود آگاه نیستید، به این معنا نیست که خشم ناپدید شده است.

سرکوب و انکار پایه‌گذار بسیاری از استراتژی‌های دفاعی هستند. سرکوب شامل بیرون راندن افکار، احساسات یا خاطرات ناخوشایند از آگاهی است، در حالی که انکار امتناع از پذیرش واقعیت به همان شکلی است که هست.

نشانه‌های سرکوب:

• دشواری در یادآوری دوره‌های خاصی از زندگی
• واکنش‌های عاطفی غیرقابل توضیح
• علائم جسمی مداوم بدون علت مشخص

نشانه‌های انکار:

• کم اهمیت جلوه دادن یا توجیه رفتارهای مشکل‌ساز
• اجتناب از بحث درباره موضوعات خاص
• امتناع از پذیرش شواهد واضح

این دفاع‌ها می‌توانند ما را از درد شدید محافظت کنند اما ممکن است ما را از پرداختن به مسائل مهم در زندگی‌مان بازدارند. شناسایی زمان استفاده از این دفاع‌ها برای رشد شخصی بسیار حیاتی است.

4. جابجایی و شکل‌گیری واکنش: هدایت و معکوس کردن احساسات دشوار

"این را سر من خالی نکن!" -- این جمله‌ای است که اکثر ما در یک زمان یا زمان‌های دیگر گفته‌ایم.

جابجایی شامل هدایت احساسات از منبع اصلی خود به هدفی ایمن‌تر است. از سوی دیگر، شکل‌گیری واکنش شامل ابراز عکس آن چیزی است که واقعاً احساس می‌کنیم.

نمونه‌هایی از جابجایی:

• فریاد زدن بر سر همسر بعد از یک روز استرس‌زا در محل کار
• انتقاد بیش از حد از نقص‌های جزئی در دیگران زمانی که احساس ناامنی می‌کنیم

نمونه‌هایی از شکل‌گیری واکنش:

• مهربانی بیش از حد نسبت به کسی که به طور مخفیانه از او بیزاریم
• تبدیل شدن به یک حامی پرشور علیه چیزی که به طور مخفیانه به آن جذب شده‌ایم

این دفاع‌ها می‌توانند به ما در مدیریت احساسات دشوار در کوتاه‌مدت کمک کنند اما اگر بیش از حد استفاده شوند، ممکن است به سردرگمی و مشکلات رابطه منجر شوند. شناسایی زمان جابجایی احساسات یا معکوس کردن احساسات واقعی‌مان می‌تواند به ما کمک کند تا مسائل زیرین را به طور مؤثرتری حل کنیم.

5. تقسیم و ایده‌سازی: ساده‌سازی واقعیت‌ها و روابط پیچیده

توانایی تحمل این نوع دوگانگی به معنای یادگیری تجربه یک احساس بدون غرق شدن در آن و درک این است که تمام احساسات موقتی هستند.

تقسیم شامل دیدن افراد یا موقعیت‌ها به عنوان کاملاً خوب یا کاملاً بد است، در حالی که ایده‌سازی کسی یا چیزی را به سطح غیرواقعی از کمال ارتقا می‌دهد.

نشانه‌های تقسیم:

• تفکر سیاه و سفید
• تغییرات سریع بین دوست داشتن و نفرت از کسی
• دشواری در دیدن هر دو ویژگی مثبت و منفی در دیگران

نشانه‌های ایده‌سازی:

• قرار دادن شرکای رمانتیک جدید بر روی pedestal
• باور به اینکه یک شغل یا مکان جدید تمام مشکلات را حل خواهد کرد
• دشواری در پذیرش نقص‌ها در شخصیت‌های مورد تحسین

این دفاع‌ها دنیای عاطفی ما را ساده می‌کنند اما می‌توانند به روابط ناپایدار و ناامیدی منجر شوند. یادگیری تحمل دوگانگی و دیدن پیچیدگی در افراد و موقعیت‌ها کلید بلوغ عاطفی است.

6. انتقال: نسبت دادن احساسات ناخواسته به دیگران

زمانی که افراد به انتقال به عنوان یک دفاع تکیه می‌کنند، اغلب سعی می‌کنند انتقال را تأیید کنند - یعنی خود را متقاعد کنند که موفق شده‌اند - با گفتن یا انجام کارهایی که تجربه ناپذیرفته را در دیگران برانگیزد.

انتقال به ما اجازه می‌دهد احساسات یا ویژگی‌های ناخواسته خود را به دیگران نسبت دهیم و بدین ترتیب خود را از این جنبه‌های ناخوشایند روان خود دور کنیم.

انتقال‌های رایج:

• متهم کردن دیگران به خشم وقتی که خودمان خشم خود را سرکوب می‌کنیم
• باور به اینکه دیگران ما را قضاوت می‌کنند وقتی که به شدت خودانتقادی می‌کنیم
• دیدن دیگران به عنوان نیازمند وقتی که با نیازهای خودمان راحت نیستیم

انتقال می‌تواند به سوءتفاهم‌ها و درگیری‌ها در روابط منجر شود. شناسایی زمان انتقال می‌تواند به ما کمک کند تا مسئولیت احساسات خود را بپذیریم و تعاملات خود را با دیگران بهبود بخشیم.

7. کنترل: مدیریت عدم قطعیت و آسیب‌پذیری

تجربه بی‌پناهی دردناک و دشوار است؛ تلاش برای به دست آوردن کنترل بر شرایط خود به منظور کاهش چنین بی‌پناهی یک پاسخ طبیعی است.

کنترل به عنوان یک دفاع به ما کمک می‌کند تا احساسات آسیب‌پذیری و عدم قطعیت را مدیریت کنیم. در حالی که برخی از سطوح کنترل ضروری و سالم هستند، تلاش‌های بیش از حد برای کنترل می‌تواند مشکل‌ساز شود.

نشانه‌های کنترل بیش از حد:

• میکرو مدیریت دیگران
• پایبندی سخت به روال‌ها
• دشواری در واگذاری وظایف
• اضطراب در مواجهه با تغییرات غیرمنتظره

اشکال سالم کنترل:

• تعیین مرزها
• توسعه مهارت‌ها برای مدیریت چالش‌ها
• ایجاد ساختار در زندگی

یادگیری تحمل عدم قطعیت و آسیب‌پذیری برای رشد شخصی و ایجاد ارتباطات واقعی با دیگران بسیار حیاتی است.

8. عقلانی‌سازی و توجیه: استفاده از فکر برای اجتناب از احساسات

هر زمان که ما به طور جداگانه درباره دفاع‌های روانی بحث می‌کنیم، به عنوان استراتژی‌های فردی، این تصور نادرست را ایجاد می‌کند که آن‌ها تکنیک‌های مجزایی هستند که به صورت جداگانه استفاده می‌شوند - گویی شما در حال بازی گلف با انتخاب استفاده از چوب، آهن یا وِج برای هر ضربه خاص هستید.

عقلانی‌سازی شامل استفاده از تفکر انتزاعی برای اجتناب از تجربه مستقیم احساسات است، در حالی که توجیه ایجاد توضیحات منطقی برای رفتارها یا احساسات غیرمنطقی است.

نشانه‌های عقلانی‌سازی:

• تمرکز بر حقایق و منطق به استثنای احساسات
• تحلیل بیش از حد موقعیت‌ها بدون اقدام
• دشواری در ابراز یا شناسایی احساسات

توجیه‌های رایج:

• "من از مسئله فرار نمی‌کنم، فقط منتظر زمان مناسب هستم."
• "این نیست که من ترسیده‌ام، فقط محتاط هستم."
• "من واقعاً آن فرصت را نمی‌خواستم."

در حالی که این دفاع‌ها می‌توانند تسکین موقتی از احساسات دشوار فراهم کنند، اما همچنین می‌توانند ما را از درگیر شدن کامل با تجربیات و روابط‌مان بازدارند. تعادل بین فکر و احساس کلید سلامت روانی است.

9. شرم و خودشیفتگی: مبارزه اصلی برای ارزش خود

شرم بنیادی، آگاهی (اغلب ناخودآگاه) از این نقص داخلی است که در عمیق‌ترین سطح وجود ما احساس می‌شود.

شرم و خودشیفتگی اغلب دو روی یک سکه هستند که نمایانگر مبارزه اصلی با ارزش خود هستند. شرم شامل حس عمیق نقص شخصی است، در حالی که خودشیفتگی دفاعی در برابر این احساس دردناک است.

بروزهای شرم:

• خودانتقادی مزمن
• دشواری در پذیرش تحسین‌ها
• اجتناب از موقعیت‌هایی که ممکن است مورد ارزیابی قرار بگیریم

دفاع‌های خودشیفتگی در برابر شرم:

• بزرگ‌نمایی و خودبزرگ‌بینی
• نیاز مداوم به تحسین
• بی‌ارزش کردن دیگران برای احساس برتری

شناسایی نقش شرم در زندگی‌مان و توسعه خودشفقتی برای ساخت عزت نفس واقعی و ایجاد روابط سالم‌تر بسیار حیاتی است.

10. ذهن‌آگاهی و خودآگاهی: کلیدهای شناسایی دفاع‌های ما

با هوشیاری – توجه مداوم به خود، مشاهده دفاع‌های معمولی خود در عمل و سپس انتخاب عدم درگیر شدن در آن‌ها هر زمان که ممکن باشد – می‌توانید تسلط آن‌ها بر خود را کاهش دهید.

توسعه ذهن‌آگاهی و خودآگاهی برای شناسایی مکانیسم‌های دفاعی ما در عمل بسیار حیاتی است. این شامل:

تمرین ذهن‌آگاهی:

• تمرکز بر لحظه حال
• مشاهده افکار و احساسات بدون قضاوت
• مدیتیشن یا تمرینات ذهن‌آگاهی منظم

پرورش خودآگاهی:

• نوشتن درباره افکار و احساسات
• درخواست بازخورد از دیگران مورد اعتماد
• تأمل در الگوهای روابط و رفتارها

با بیشتر آشنا شدن با تجربیات درونی‌مان، می‌توانیم خود را در حال استفاده از دفاع‌ها شناسایی کنیم و انتخاب‌های آگاهانه‌ای درباره نحوه پاسخ‌دهی انجام دهیم.

11. انتخاب رشد: مواجهه با درد و اتخاذ تصمیمات بهتر

بینش و خودآگاهی احساسات دشوار ما را از بین نمی‌برد. در عوض، آن‌ها تلاش‌های غیرارادی و ناخودآگاه برای فرار از درد را با امکان انتخاب یک پاسخ متفاوت و مؤثرتر جایگزین می‌کنند.

رشد نیازمند انتخاب آگاهانه و تمایل به مواجهه با درد است. این شامل:

1. شناسایی زمان استفاده از دفاع‌ها
2. توقف برای ایجاد فضایی برای تأمل
3. در نظر گرفتن پاسخ‌های جایگزین
4. انتخاب یک مسیر عمل سازگارتر

این فرآیند چالش‌برانگیز است و به شجاعت نیاز دارد، اما برای توسعه شخصی ضروری است. هر بار که ما انتخاب می‌کنیم با درد خود مواجه شویم به جای اینکه از آن دفاع کنیم، امکانات جدیدی برای رشد و تغییر ایجاد می‌کنیم.

12. پذیرش نقص: سفر مداوم توسعه روانی

شما هرگز با تغییر به پایان نخواهید رسید. هرگز به "نسخه جدید و بهبود یافته" خود که دیگر نیازی به مبارزه ندارد، نخواهید رسید.

رشد روانی یک فرآیند مداوم است، نه یک مقصد. پذیرش این واقعیت شامل:

• پذیرش اینکه دفاع‌ها همیشه به نوعی وجود خواهند داشت
• شناسایی اینکه تغییر به تدریج اتفاق می‌افتد، نه یک شبه
• پرورش خودشفقتی برای مبارزات مداوم‌مان
• جشن گرفتن پیروزی‌های کوچک و پیشرفت‌های تدریجی

با پذیرش نقص‌های خود و دیدن رشد شخصی به عنوان یک سفر مادام‌العمر، می‌توانیم به توسعه روانی خود با صبر، کنجکاوی و تاب‌آوری نزدیک شویم.

آخرین به‌روزرسانی:: October 2, 2024