You Can Achieve More

1. نگرش انتخاب است: برنده-برنده یا بازنده-بازنده

«شخصی با نگرش مثبت نمی‌تواند متوقف شود. شخصی با نگرش منفی نمی‌تواند کمک شود.»

نگرش واقعیت را شکل می‌دهد. نگرش ما، نه شرایط ما، موفقیت‌مان را تعیین می‌کند. نگرش مثبت به معنای نادیده گرفتن مشکلات نیست، بلکه به معنای تمرکز بر راه‌حل‌هاست. این توانایی است که در هر چالشی فرصت‌ها را ببینیم و با اراده‌ای قوی ادامه دهیم، نه اینکه تسلیم ناامیدی شویم.

دو طبیعت درون. همه ما دو طبیعت داریم: یکی که به دنبال راحتی و آسایش است و دیگری که ما را به سمت آنچه درست است هدایت می‌کند، حتی اگر دشوار باشد. نبرد در این است که خوبی را تقویت کنیم و بر رذایل غلبه کنیم که ما را به پایین می‌کشند. این مبارزه درونی دائمی است و انتخاب اینکه کدام طبیعت را تغذیه کنیم، به ما بستگی دارد.

فلسفه مورچه. مورچه نمونه‌ای عالی از نگرش مثبت است. آن‌ها سخت‌کوش، هدف‌گرا، دوراندیش، پایدار و تعادل کار و زندگی را حفظ می‌کنند. آن‌ها در مواجهه با موانع تسلیم نمی‌شوند و ما نیز نباید تسلیم شویم. نگرش ما یک انتخاب است و این قوی‌ترین ابزاری است که داریم.

2. زندگی با طراحی، نه به‌طور پیش‌فرض

«جایی که پنج سال دیگر خواهیم بود بستگی به این دارد که آیا با طراحی زندگی می‌کنیم یا به‌طور پیش‌فرض.»

زندگی عمدی. ما باید به‌طور فعال زندگی‌مان را طراحی کنیم و نه اینکه به‌طور منفعل آنچه به سراغ‌مان می‌آید را بپذیریم. زندگی به‌طور پیش‌فرض به معنای اجازه دادن به نیروهای خارجی برای تعیین مسیر ماست که منجر به پشیمانی و پتانسیل‌های برآورده‌نشده می‌شود. زندگی با طراحی نیاز به انتخاب‌های آگاهانه، اهداف روشن و تعهد به تحقق آن‌ها دارد.

آمادگی کلید است. موفقیت نه یک معجزه است و نه یک راز، بلکه نتیجه طبیعی به‌کارگیری مداوم اصول خاص است. این به معنای آماده بودن در زمان بروز فرصت‌هاست، نه اینکه وقتی آماده نیستیم، شانس را سرزنش کنیم. آمادگی شامل فداکاری، خودانضباطی، سخت‌کوشی، تعهد، صداقت و مسئولیت‌پذیری است.

زندگی معنادار. زندگی معنادار با دارایی‌های مادی اندازه‌گیری نمی‌شود، بلکه با نگرش ما به زندگی سنجیده می‌شود. این به معنای داشتن هدف، ایجاد سهم و زندگی با نیت است. ما باید انتخاب کنیم که زندگی‌ای پر از رضایت داشته باشیم و نه فقط وجود داشته باشیم.

3. مشکلات نشانه زندگی هستند: بپذیرید، تغییر دهید یا تفاوت را بشناسید

«مشکلات نشانه زندگی هستند. تا زمانی که زنده‌ایم، مشکلات خواهیم داشت. روزی که هیچ مشکلی نداشته باشیم، مرده‌ایم.»

مشکلات اجتناب‌ناپذیرند. مشکلات چیزی نیستند که باید از آن‌ها دوری کرد، بلکه نشانه‌ای هستند که ما زنده‌ایم و با جهان درگیر هستیم. عدم وجود مشکلات وضعیت مطلوبی نیست، بلکه نشانه‌ای از رکود است. ما نمی‌توانیم تمام مشکلات‌مان را حل کنیم، اما قطعاً می‌توانیم با آن‌ها کنار بیاییم.

دعای آرامش. دعای آرامش چارچوبی برای مقابله با چالش‌های زندگی ارائه می‌دهد: آنچه را که نمی‌توانیم تغییر دهیم بپذیریم، شجاعت تغییر آنچه را که می‌توانیم داشته باشیم و حکمت تشخیص تفاوت را داشته باشیم. این نیاز به تعادل بین پذیرش و عمل دارد و توانایی تشخیص آنچه در کنترل ماست.

سرنوشت و اراده آزاد. زندگی ترکیبی از سرنوشت (آنچه نمی‌توانیم کنترل کنیم) و اراده آزاد (چگونگی واکنش ما) است. ما نمی‌توانیم کارت‌هایی را که به ما داده می‌شود انتخاب کنیم، اما می‌توانیم انتخاب کنیم که چگونه بازی کنیم. ما باید آنچه را که نمی‌توانیم تغییر دهیم بپذیریم و انرژی‌مان را بر آنچه می‌توانیم متمرکز کنیم.

4. حکمت عمل است: معنویت یک سبک زندگی است

«دانش بدون عمل مانند شخم زدن بدون کاشت است.»

عمل بر دانش. دانش تنها زمانی ارزشمند است که به عمل تبدیل شود. یادگیری بدون پیاده‌سازی مانند شخم زدن بدون کاشت است؛ هیچ محصولی به بار نمی‌آورد. حکمت واقعی در کاربرد صحیح دانش نهفته است که منجر به تغییر و رشد مثبت می‌شود.

تعریف معنویت. معنویت به معنای آیین‌ها یا دگما نیست، بلکه به معنای زندگی با صداقت، مسئولیت و احترام است. این به معنای افزودن ارزش به هر آنچه انجام می‌دهیم و ایجاد تأثیر مثبت بر جهان است. این به معنای صداقت، اخلاق و همدلی در تمام تعاملات ماست.

اقدامات معنوی. معنویت یک استراتژی نیست، بلکه یک سبک زندگی است. این به معنای یک سیاستمدار است که به نسل آینده فکر می‌کند، یک پزشک که جان‌ها را نجات می‌دهد، یک قاضی که احکام عادلانه می‌دهد و یک معلم که شخصیت می‌سازد. این به معنای انجام همه چیز با صداقت و افزودن ارزش به زندگی است.

5. به ذهنتان توجه کنید: ترموستات، نه دماسنج

«ذهن ما یک کارخانه فکر است که یا افکار مثبت یا منفی تولید می‌کند.»

ذهن به عنوان کنترل‌کننده. ذهن ما مانند یک کارخانه فکر است که به‌طور مداوم یا افکار مثبت یا منفی تولید می‌کند. ما می‌توانیم انتخاب کنیم که ذهن‌مان را مانند یک ترموستات تنظیم کنیم که محیط خود را تنظیم می‌کند، نه مانند یک دماسنج که فقط به شرایط خارجی واکنش نشان می‌دهد.

حالت خودکار. ما باید ذهن‌مان را در حالت خودکار قرار دهیم و رفتار مثبت را به یک عمل بازتابی تبدیل کنیم. این به معنای برنامه‌ریزی ذهن‌مان برای پاسخ مثبت به چالش‌ها و فرصت‌ها، صرف‌نظر از شرایط خارجی است. ذهن ترموستاتی همیشه در کنترل است.

قدرت تفکر مثبت. افکار ما تأثیر مستقیمی بر رفتار، سلامت و روابط ما دارند. پرورش افکار مثبت می‌تواند به نتایج بهتر و زندگی رضایت‌بخش‌تری منجر شود. ما باید یاد بگیریم که ذهن‌مان را کنترل و هدایت کنیم تا یک سیستم باور مثبت ایجاد کنیم.

6. در خود سرمایه‌گذاری کنید: ورودی تعیین‌کننده خروجی است

«اگر از خروجی زندگی‌تان راضی نیستید، باید ورودی را ارزیابی کنید.»

ورودی نگرش را شکل می‌دهد. جایی که پنج سال دیگر خواهیم بود بستگی به کتاب‌هایی دارد که می‌خوانیم، برنامه‌هایی که تماشا می‌کنیم و افرادی که در کنارشان هستیم. این‌ها ورودی‌هایی هستند که نگرش ما را شکل می‌دهند، که خروجی است. ما باید به آنچه به ذهن‌مان راه می‌دهیم توجه کنیم.

ذهن به عنوان باغ. ذهن ما مانند یک باغ است؛ هر آنچه بکاریم رشد می‌کند. ما باید مراقب باشیم که بذرهای مثبت، مانند کتاب‌های خوب، محتوای الهام‌بخش و روابط حمایتی بکاریم. همچنین باید تأثیرات منفی را که می‌توانند ذهن‌مان را آلوده کنند، از بین ببریم.

سرمایه‌گذاری بالای گردن. ما اغلب پول را بر روی دارایی‌های مادی خرج می‌کنیم، اما باید بیشتر در ذهن‌مان سرمایه‌گذاری کنیم. این به معنای خواندن کتاب‌های خوب، تماشای محتوای آموزشی و احاطه کردن خود با تأثیرات مثبت است. سرمایه‌گذاری در ذهن‌مان بهترین سرمایه‌گذاری است که می‌توانیم انجام دهیم.

7. ساختن یک برنده: عزت نفس، ثبات، خودکنترلی، خودانضباطی، اشتیاق

«برندگان کارها را به انجام می‌رسانند، بازندگان منتظر وقوع کارها هستند.»

عزت نفس کلید است. عزت نفس احساسی از ارزش خود و پایه روان ماست. این بر اساس خودپذیری است، به این معنا که خود را همان‌طور که هستیم بپذیریم و در عین حال بهبود یابیم. این به معنای داشتن انگیزه داخلی است و نه جستجوی تأیید از بیرون.

ثبات حیاتی است. موفقیت یک رویداد نیست، بلکه یک فرآیند است. این به معنای تکرار اقدامات مثبت به‌طور روزانه و اجتناب از اقدامات منفی است. ثبات کلید مهارت است و زندگی ما را شکل می‌دهد. چند اقدام مثبت که به‌طور روزانه تکرار می‌شوند منجر به پیروزی می‌شوند و چند اشتباه که هر روز تکرار می‌شوند منجر به شکست می‌شوند.

خودکنترلی و انضباط. خودکنترلی جوهر احترام به خود است و خودانضباطی پایه پیروزی است. انضباط درمان پشیمانی است. ما باید خودکنترلی داشته باشیم تا کار درست را انجام دهیم، حتی زمانی که دشوار است. خواسته بدون انضباط تنها یک خیال‌پردازی است.

اشتیاق سوخت عمل است. اشتیاق یک احساس قوی است که ما را به تعهد به خودمان سوق می‌دهد. ما باید قلب‌مان را در هر آنچه انجام می‌دهیم بگذاریم. برندگان کارهای متفاوتی انجام نمی‌دهند، بلکه کارها را به‌طور متفاوتی با اشتیاق و شور و شوق انجام می‌دهند.

8. ادامه دهید: کوچک و حیاتی در مقابل جزئی و بی‌اهمیت

«تفاوت بین خوب و عالی توجه به جزئیات است.»

شرایط ذهن. شرایط ذهن مهم‌تر از اراده است. ما باید ذهن‌مان را آموزش دهیم تا کار درست را به‌طور مداوم انجام دهد. برندگان بر محدودیت‌های خود غلبه می‌کنند و بر نقاط قوت خود تمرکز می‌کنند، در حالی که بازندگان بر محدودیت‌های خود تمرکز می‌کنند.

کوچک و حیاتی. ما باید بین چیزهای کوچک و حیاتی و جزئی و بی‌اهمیت تمایز قائل شویم. چیزهای کوچک کوچک نیستند؛ آن‌ها تفاوت بزرگی ایجاد می‌کنند. این نشتی کوچک است که کشتی را غرق می‌کند. ما باید به کوچک‌ترین جزئیات توجه کنیم.

جزئی و بی‌اهمیت. ما نباید در مسائل جزئی بزرگ شویم. ما باید یاد بگیریم که چه چیزی را جستجو کنیم و چه چیزی را نادیده بگیریم. ما نباید اجازه دهیم مسائل جزئی ما را آزار دهد. ما باید به چیزهای کوچک در چشم‌انداز نگاه کنیم.

غلبه بر محدودیت‌ها. محدودیت‌های خودساخته ما را به پایین می‌کشند. ما باید به خودمان ایمان داشته باشیم و استانداردهای بالایی تعیین کنیم تا این محدودیت‌ها را بشکنیم. بزرگ‌ترین دستاوردها با مشکلات بزرگ‌تری نسبت به اکثر ما مواجه شده‌اند.

9. ارزش‌ها تغییر نمی‌کنند: شخصیت را انتخاب کنید

«زمانی که شخصیت از دست برود، همه چیز از دست می‌رود.»

شخصیت یک دستاورد است. شخصیت یک هدیه نیست، بلکه یک دستاورد است. این به‌تدریج از طریق کار سخت ساخته می‌شود. این بر اساس سیستم ارزشی ماست که اقدامات ما را هدایت می‌کند. حفظ آن آسان‌تر از بازگرداندن آن است.

شخصیت آموخته می‌شود. شخصیت چیزی نیست که با آن به دنیا بیاییم، بلکه یک رفتار آموخته‌شده است. این بر اساس سیستم ارزشی ماست. این ترکیبی از ویژگی‌هایی مانند صداقت، اخلاق، وجدان، وفاداری، قدرت ذهنی، استقامت و شجاعت است.

سه پایه شخصیت. سه پایه شخصیت شامل صداقت، احترام و مسئولیت است. این‌ها ارزش‌های اصلی هستند که رفتار ما را هدایت می‌کنند. آن‌ها پایه‌ای هستند که تمام رفتارها از آن ناشی می‌شود و منجر به پیامدها می‌شود.

شخصیت را انتخاب کنید. ما باید شخصیت را بر راحتی ترجیح دهیم. ما باید انتخاب کنیم که بر اساس ارزش‌های اخلاقی و معنوی زندگی کنیم. ما باید انتخاب کنیم که کار درست را انجام دهیم، حتی زمانی که دشوار است.

10. صداقت: یک سبک زندگی، نه یک استراتژی

«صداقت شامل حفظ یک کد اخلاقی شخصی است، بدون توجه به شرایط.»

صداقت یعنی اصالت. صداقت به معنای عدم فساد و اصالت است. این به معنای هم‌خوانی اعمال و کلمات ماست. این به معنای انجام کار درست است، نه فقط دانستن آن. این یک سبک زندگی است، نه یک استراتژی.

ارزش‌ها بی‌قیمت هستند. صداقت با مقدار درگیر تغییر نمی‌کند. این یک ارزش جهانی و ابدی است. این مهم‌تر از دارایی‌های مادی است. این پایه‌گذار اعتماد و اعتبار است.

اخلاق مهم است. رفتار اخلاقی برای موفقیت ضروری است. رفتار غیر اخلاقی منجر به شکست و از دست دادن اعتبار می‌شود. ما باید تصمیمات‌مان را بر اساس صداقت و نه مصلحت‌طلبی اتخاذ کنیم.

صداقت و honesty. صداقت یک سیستم ارزشی است، در حالی که honesty یک عادت است. ما می‌توانیم صادق باشیم بدون اینکه صداقت داشته باشیم، اما نمی‌توانیم صداقت داشته باشیم بدون اینکه صادق باشیم. ما باید تلاش کنیم که هم صادق باشیم و هم صداقت داشته باشیم.

11. مسئولیت‌پذیری: مالکیت و مسئولیت

«هر طلوع خورشید فرصت‌های جدیدی را به ارمغان می‌آورد و هر غروب خورشید نتایج و مسئولیت‌پذیری را می‌طلبد.»

مسئولیت‌پذیری کلید است. مسئولیت‌پذیری به معنای تمایل به پذیرش مسئولیت است. این پیش‌نیاز موفقیت است. این به معنای مالکیت بر اعمال و پیامدهای آن‌هاست. این یک سبک زندگی است.

آمادگی حیاتی است. افرادی که مسئولیت‌پذیری را می‌پذیرند، به عملکرد خود افتخار می‌کنند. آن‌ها پیش‌بینی می‌کنند که چه چیزی در پیش است و از قبل آماده می‌شوند. آن‌ها نتایج را ارائه می‌دهند، نه بهانه‌ها. آن‌ها پیش‌دستانه عمل می‌کنند، نه واکنشی.

مالکیت و تعلق. وقتی مالکیت را به عهده می‌گیریم، احساس تعلق داریم. ما به سازمان و اهداف آن متصل می‌شویم. ما مسئولیت اعمال‌مان و تأثیر آن‌ها را به عهده می‌گیریم.

مسئولیت‌پذیری یک فرهنگ است. سازمان‌هایی که فرهنگ مسئولیت‌پذیری دارند، به‌طور عملی استخدام و نگهداری کارکنانی را انجام می‌دهند که مسئولیت‌پذیری را به عنوان یک ارزش شخصی می‌پذیرند. آن‌ها یکدیگر را برای نتایج مسئول می‌دانند.

12. پیش‌دستی کنید: آن را به انجام برسانید، منتظر نمانید

«دست‌یابندگان در ثانیه‌ها و دقیقه‌ها فکر می‌کنند، غیر دست‌یابندگان در ساعت‌ها و روزها.»

ذهنیت پیش‌دست. ما باید پیش‌دست باشیم، نه واکنشی. ما باید کارها را به انجام برسانیم، نه اینکه منتظر وقوع آن‌ها باشیم. ما باید کنترل زندگی و سرنوشت‌مان را به عهده بگیریم.

زمان ارزشمند است. زمان یک کالای فاسدشدنی است. ما باید زمان‌مان را به‌خوبی سرمایه‌گذاری کنیم، نه اینکه آن را هدر دهیم. ما باید به نحوه گذراندن زمان‌مان توجه کنیم. ما باید هر لحظه را ارزشمند کنیم.

غلبه بر تعلل. تعلل یک هدر دهنده بزرگ زمان است. ما باید بر تعلل غلبه کنیم و اقدام کنیم. ما باید کارهای مهم را انجام دهیم، نه فقط کارهای آسان. ما باید عادت کنیم که همین حالا اقدام کنیم.

بخشنده‌ها، نه طلبکارها. ما باید بخشنده باشیم، نه طلبکار. ما باید بر ارائه ارزش به دیگران تمرکز کنیم، نه فقط بر گرفتن. ما باید در ایجاد تأثیر مثبت بر جهان پیش‌دست باشیم.

آخرین به‌روزرسانی:: January 16, 2025