Your Future Self

1. آینده‌ی ما شبیه غریبه‌هاست

در مغز، خود آینده بیشتر شبیه یک فرد دیگر است تا خود کنونی!

شواهد عصبی. مطالعات تصویربرداری مغز نشان می‌دهد که وقتی به خود آینده‌مان فکر می‌کنیم، فعالیت‌های عصبی شبیه به زمانی است که درباره‌ی دیگران فکر می‌کنیم، نه خود کنونی‌مان. این تمایز عصبی نشان‌دهنده‌ی فاصله‌ی روانی بین خود کنونی و آینده‌مان است.

عواقب رفتاری. این "دیگری" احساس شده می‌تواند منجر به کمبود همدلی و نگرانی برای رفاه آینده‌مان شود. درست مانند اینکه ممکن است کمتر تمایل داشته باشیم به یک غریبه کمک کنیم، ممکن است همچنین کمتر انگیزه داشته باشیم که برای خود آینده‌مان فداکاری کنیم.

• پس‌انداز کمتر برای بازنشستگی
• نادیده گرفتن خطرات سلامتی
• اولویت دادن به لذت فوری

پر کردن فاصله. شناسایی این عدم ارتباط اولین قدم برای تقویت رابطه با خود آینده‌مان است. با پیدا کردن راه‌هایی برای واقعی‌تر و قابل ارتباط‌تر کردن خود آینده‌مان، می‌توانیم فاصله‌ی زمانی را پر کنیم و انتخاب‌هایی انجام دهیم که به رفاه کنونی و آینده‌مان کمک کند.

2. زمان دیدگاه ما را تغییر می‌دهد

اگر بتوانید هر روز ۱ درصد بهتر شوید، در پایان یک سال، سی و هفت برابر بهتر خواهید شد.

تجربه‌ی ذهنی. درک ما از زمان خطی نیست؛ بلکه تحت تأثیر احساسات و تجربیات ما قرار دارد. زمان به نظر می‌رسد که با نگاه به آینده فشرده‌تر می‌شود و رویدادهای دورتر کمتر از رویدادهای نزدیک اهمیت دارند.

تمایل به حال. این تغییر در زمان به تمایل ما برای اولویت دادن به حال بر آینده کمک می‌کند. لذت فوری یک پاداش کوچک امروز اغلب بر ارزش درک شده یک پاداش بزرگ‌تر در آینده‌ی دور غلبه می‌کند.

• انتخاب مقدار کمتری پول اکنون به جای مقدار بیشتری در آینده
• انتخاب غذاهای ناسالم به جای یک وعده‌ی غذایی سالم
• اولویت دادن به تفریح به جای ورزش

مقابله با اثر. با درک اینکه چگونه زمان دیدگاه ما را تغییر می‌دهد، می‌توانیم اقداماتی برای مقابله با تأثیر آن انجام دهیم. این ممکن است شامل تقسیم اهداف بلندمدت به مراحل کوچک‌تر و قابل مدیریت‌تر یا پیدا کردن راه‌هایی برای واقعی‌تر و فوری‌تر کردن پاداش‌های آینده باشد.

3. حال یک لنگر قدرتمند است

حال به نظر می‌رسد که تحت یک ذره‌بین احساسی مشاهده می‌شود.

شدت احساسی. احساسات کنونی ما تمایل دارند که بر تصمیم‌گیری ما تسلط یابند و احساسات بالقوه‌ی خود آینده‌مان را تحت‌الشعاع قرار دهند. این "ذره‌بین احساسی" می‌تواند ما را به انتخاب‌هایی سوق دهد که خواسته‌های فوری را برآورده می‌کنند اما اهداف بلندمدت ما را تضعیف می‌کنند.

تأثیرات جسمی. احساسات قوی، مانند گرسنگی، تشنگی یا اشتیاق، می‌توانند فرآیندهای منطقی تصمیم‌گیری ما را مختل کنند. این عوامل جسمی جذابیت لذت فوری را افزایش می‌دهند و در نظر گرفتن عواقب اقدامات ما را دشوار می‌سازند.

• خرید بیش از حد در زمان گرسنگی
• تسلیم شدن در برابر اشتیاق‌ها
• خریدهای ناگهانی

استراتژی‌های کاهش. برای غلبه بر قدرت حال، نیاز داریم که استراتژی‌هایی برای مدیریت احساسات خود و مقاومت در برابر وسوسه‌های فوری توسعه دهیم. این ممکن است شامل تمرین ذهن‌آگاهی، تعیین مرزهای واضح یا ایجاد یک محیط حمایتی باشد که قرار گرفتن در معرض محرک‌ها را به حداقل برساند.

4. روابط فاصله‌ی زمانی را پر می‌کنند

اگر خودهای دور ما به عنوان نزدیک‌تر به ما از نظر احساسی دیده شوند—شبیه بهترین دوستان یا عزیزان—آنگاه احتمال اینکه امروز کارهایی انجام دهیم که به نفع ما در فردا باشد، به طور قابل توجهی بیشتر خواهد بود.

ارتباط اجتماعی. درست مانند اینکه برای عزیزان خود فداکاری می‌کنیم، زمانی که احساس ارتباط و همدلی قوی داریم، بیشتر تمایل داریم که در بهترین منافع خود آینده‌مان عمل کنیم. این حس ارتباط می‌تواند از طریق تکنیک‌های مختلف تقویت شود.

استراتژی‌ها برای تقویت روابط با خود آینده:

• تجسم خود آینده
• نوشتن نامه به خود آینده
• تأمل بر ارزش‌ها و اهداف مشترک

مزایای روابط قوی. ارتباط قوی‌تر با خود آینده‌مان با مجموعه‌ای از نتایج مثبت همراه است، از جمله افزایش پس‌انداز، بهبود رفتارهای سلامتی و تصمیم‌گیری اخلاقی‌تر. با رفتار کردن با خود آینده‌مان به عنوان اعضای ارزشمند دایره‌ی اجتماعی‌مان، می‌توانیم انگیزه‌ی قوی برای عمل مسئولانه و برنامه‌ریزی برای بلندمدت ایجاد کنیم.

5. تعلل: ناکامی در برنامه‌ریزی برای آینده

تعلل فقط به معنای به تعویق انداختن چیزی تا فردا نیست که می‌توانستید به راحتی امروز به آن رسیدگی کنید. همچنین به معنای آگاهی از این است که حتی در حین تأخیر، به خود آسیب می‌زنید.

اکراسیا. تعلل بیشتر از تنبلی است؛ این یک نوع اکراسیا است، عمل کردن بر خلاف قضاوت بهتر خود. ما می‌دانیم که به تعویق انداختن یک کار به خود آینده‌مان آسیب می‌زند، اما انتخاب می‌کنیم که از ناراحتی فوری شروع کردن اجتناب کنیم.

کمبود وضوح. تعلل اغلب ناشی از ناتوانی در تجسم واضح عواقب عدم اقدام ماست. ممکن است به آینده به صورت سطحی فکر کنیم، بدون اینکه به طور کامل تأثیر احساسی انتخاب‌هایمان را درک کنیم.

• نادیده گرفتن وقت ملاقات‌های پزشکی
• به تعویق انداختن کارهای مهم
• نادیده گرفتن مهلت‌های نزدیک

شکستن چرخه. برای غلبه بر تعلل، نیاز داریم که استراتژی‌هایی برای واقعی‌تر و فوری‌تر کردن آینده توسعه دهیم. این ممکن است شامل تجسم مزایای انجام کار یا تقسیم آن به مراحل کوچک‌تر و قابل مدیریت‌تر باشد. همچنین بخشش خود نیز کلیدی است.

6. ابزارهای تعهد ما را در مسیر نگه می‌دارند

واقعاً بسیار آسان‌تر بود که یک تصمیم در روز بگیرم تا بیست و پنج تصمیم.

پیش‌تعهد. ابزارهای تعهد ابزارهایی هستند که به ما کمک می‌کنند به اهداف‌مان پایبند بمانیم با محدود کردن انتخاب‌های آینده‌مان. با اتخاذ یک تصمیم آگاهانه از قبل، می‌توانیم موانعی ایجاد کنیم که از تسلیم شدن در برابر وسوسه در لحظه جلوگیری کند.

انواع ابزارهای تعهد:

• موانع فیزیکی: قفل کردن اقلام وسوسه‌انگیز
• مشوق‌های مالی: جریمه‌ها برای عدم دستیابی به اهداف
• مسئولیت اجتماعی: تعهد عمومی به یک مسیر عمل

موثر بودن. ابزارهای تعهد می‌توانند به ویژه برای افرادی که از ضعف‌های خود در کنترل آگاه هستند، مؤثر باشند. با شناخت آسیب‌پذیری‌هایمان و محدود کردن گزینه‌ها به طور پیشگیرانه، می‌توانیم شانس موفقیت‌مان را افزایش دهیم.

7. آسان‌تر کردن فداکاری‌های حال

با حذف الکل از فهرست استراتژی‌های مقابله، آنتابوس روشنایی بر وضعیت ذهنی کنن تابید.

تمرکز بر حال. در حالی که برنامه‌ریزی برای آینده مهم است، همچنین ضروری است که لحظه‌ی حال را قابل تحمل‌تر کنیم. با پیدا کردن راه‌هایی برای کمتر دردناک کردن فداکاری‌ها، می‌توانیم انگیزه و پایبندی‌مان به اهداف بلندمدت را افزایش دهیم.

استراتژی‌ها برای آسان‌تر کردن فداکاری‌های حال:

• ترکیب وسوسه: جفت کردن کارهای ناخوشایند با فعالیت‌های لذت‌بخش
• غوطه‌وری جانبی: مشغول شدن به یک فعالیت کمی جالب‌تر در حین انجام یک کار خسته‌کننده
• تقسیم اهداف بزرگ به مراحل کوچک‌تر و قابل مدیریت‌تر

تعادل. مهم است که تعادلی بین برنامه‌ریزی برای آینده و لذت بردن از حال برقرار کنیم. محروم کردن خود از تمام لذت‌ها به نام اهداف بلندمدت می‌تواند منجر به خستگی و کینه شود.

8. خود اخلاقی فراتر از زمان است

آنچه ما را به همان که هستیم یا به افراد کاملاً متفاوت تبدیل می‌کند، حس "خود اخلاقی" ماست.

ارزش‌های اصلی. حس هویت ما به شدت با ارزش‌های اخلاقی‌مان در هم تنیده است. وقتی این ارزش‌ها در طول زمان ثابت باقی بمانند، احتمال بیشتری وجود دارد که خود کنونی و آینده‌مان را به عنوان گسترش‌های پیوسته یکدیگر ببینیم.

پیوند اخلاقی. حفظ حس قوی از خود اخلاقی می‌تواند انگیزه‌ی قوی برای عمل در بهترین منافع خود آینده‌مان فراهم کند. ما بیشتر تمایل داریم انتخاب‌های مسئولانه‌ای انجام دهیم وقتی که باور داریم خود آینده‌مان ارزش‌ها و اصول ما را به اشتراک خواهد گذاشت.

• مهربانی
• همدلی
• صداقت

اختلالات نورودژنراتیو. مطالعات بر روی بیماران مبتلا به زوال عقل فرونتوتمپورال (FTD) که بر قضاوت اخلاقی تأثیر می‌گذارد، نشان می‌دهد که اختلالات در خود اخلاقی می‌تواند منجر به احساس عمیق از دست دادن هویت شود.

9. توهم پایان تاریخ ما را کور می‌کند

به نظر می‌رسد تاریخ همیشه امروز در حال پایان است.

تغییر آینده. ما تمایل داریم که میزان تغییر شخصیت‌ها، ارزش‌ها و ترجیحات خود را در آینده دست کم بگیریم. این "توهم پایان تاریخ" می‌تواند ما را به تصمیم‌گیری بر اساس خود کنونی‌مان سوق دهد، بدون اینکه به طور کامل در نظر بگیریم که خود آینده‌مان چگونه احساس خواهد کرد.

عواقب. این توهم می‌تواند عواقب قابل توجهی برای رفاه بلندمدت ما داشته باشد. ممکن است انتخاب‌های شغلی، روابط یا سرگرمی‌هایی را انجام دهیم که دیگر با علایق و ارزش‌های در حال تحول ما همخوانی ندارند.

• پرداخت بیش از حد برای یک فرصت آینده برای لذت بردن از یک ترجیح کنونی
• نادیده گرفتن به‌روزرسانی برنامه‌های پایان عمر
• نپسندیدن به اندازه کافی برای بازنشستگی

پذیرفتن تغییر. برای غلبه بر توهم پایان تاریخ، نیاز داریم که ذهنیتی از باز بودن و سازگاری پرورش دهیم. این شامل شناسایی این است که تغییر اجتناب‌ناپذیر است و پذیرش فرصت برای تحول و رشد در طول زمان.

10. پذیرش احساسات مختلط برای تاب‌آوری

شادی و غم دو قطب یک بعد نیستند.

پیچیدگی احساسی. تجربه‌ی احساسات مختلط—هم مثبت و هم منفی—می‌تواند نشانه‌ای از تاب‌آوری روانی باشد. با اجازه دادن به خود برای احساس دامنه‌ی کاملی از احساسات، می‌توانیم بهتر با استرس و سختی‌ها کنار بیاییم.

مزایای احساسات مختلط:

• بهبود مهارت‌های مقابله
• کاهش اضطراب و افسردگی
• افزایش کیفیت زندگی

کاربردهای عملی. وقتی با موقعیت‌های دشوار مواجه می‌شوید، سعی کنید در میان منفی‌ها، نشانه‌هایی از شادی یا امید پیدا کنید. این ممکن است شامل تمرکز بر جنبه‌های مثبت یک تجربه چالش‌برانگیز یا پیدا کردن راه‌هایی برای ارتباط با دیگرانی باشد که می‌توانند حمایت و درک ارائه دهند.

آخرین به‌روزرسانی:: February 9, 2025