War on Ivermectin

1. De transformatie en ontwaking van een arts

Oude Pierre geloofde dat de elite, gerespecteerde medische tijdschriften het beste van wetenschappelijk denken en onderzoek vertegenwoordigden.

Naïviteit vóór Covid. Dr. Pierre Kory beschrijft zichzelf vóór de pandemie als een conventionele, vertrouwenwekkende arts die onvoorwaardelijk geloof hechtte aan de integriteit van toonaangevende medische tijdschriften, overheidsinstanties en het zorgsysteem. Hij volgde standaardprotocollen en stond sceptisch tegenover alternatieve therapieën.

Persoonlijke gezondheidscrises. Zijn eerste botsingen met het medische systeem ontstonden door persoonlijke familiegezondheidsproblemen, vooral de strijd van zijn dochter tegen PANS/PANDAS. Dit maakte hem bewust van de onwetendheid en weerstand binnen het systeem tegen nieuwe of slecht begrepen aandoeningen. Deze ervaring begon zijn onvoorwaardelijke vertrouwen te ondermijnen.

De impact van de pandemie. De komst van COVID-19 en de daaropvolgende chaotische, vaak onlogische en snel veranderende medische reacties vormden de ultieme katalysator. Dit dwong hem om diepgewortelde overtuigingen te herzien en leidde tot een ingrijpende transformatie in zijn begrip van de ware aard van het systeem.

2. Vroege successen en weerstand vanuit het systeem

Ik zou durven stellen dat de obsessie met het gebruik van CVP voor het sturen van vochttoediening tegenwoordig grotendeels (maar niet volledig) is losgelaten.

Pionieren in de intensive care. Dr. Kory benadrukt zijn vroege carrière-successen in het uitdagen van gevestigde, maar gebrekkige, intensive care-praktijken, zoals de afhankelijkheid van Central Venous Pressure (CVP)-metingen, beïnvloed door mentoren als Dr. Paul Marik. Dit toonde zijn vermogen aan om kritisch te denken en de status quo op basis van bewijs ter discussie te stellen.

Vitamine C bij sepsis. Zijn ervaring met het HAT-protocol van Dr. Marik (Hydrocortison, Ascorbinezuur, Thiamine) voor sepsis was baanbrekend. Het liet dramatische, levensreddende resultaten zien bij ernstig zieke patiënten, waaronder ongekende dalingen in sterftecijfers in het ziekenhuis van Dr. Marik. Deze directe observatie van de kracht van een herbestemde therapie was een cruciaal moment.

Institutionele tegenwerking. Ondanks overtuigende klinische resultaten en ondersteunende data (waaronder ongevraagde Medicare-gegevens) stuitte het pleiten voor brede adoptie van het HAT-protocol binnen academische medische centra op aanzienlijke weerstand. Dit onthulde een institutionele traagheid en scepsis tegenover niet-traditionele therapieën, wat toekomstige conflicten voorspelde.

3. Oprichting van de FLCCC: een rebellenalliantie

Het geheel is altijd groter dan de som der delen, en dat geldt in het kwadraat voor de FLCCC.

Een gedeeld doel. Toen COVID-19 zich verspreidde, verbond Dr. Kory zich met gelijkgestemde intensive care-artsen en onderzoekers, waaronder Dr. Paul Marik en Dr. Joe Varon. Zij deelden de overtuiging dat de ziekte effectief behandeld kon worden met bestaande, herbestemde therapieën, in tegenstelling tot de heersende “alleen ondersteunende zorg” aanpak.

Vorming en protocollen. Deze groep formaliseerde zich snel als de Front Line Covid-19 Critical Care Alliance (FLCCC), waarbij ze hun kennis en klinische ervaring bundelden om behandelprotocollen te ontwikkelen zoals MATH+ (later I-MATH+). Deze protocollen bevatten corticosteroïden, vitamine C en anticoagulantia en lieten veelbelovende resultaten zien bij opgenomen patiënten.

Vroege uitdagingen. Ondanks de expertise van de leden en het ogenschijnlijke succes van hun protocollen, kreeg de FLCCC direct te maken met moeilijkheden om erkenning te krijgen van de reguliere media en gezondheidsautoriteiten. Deze eisten grootschalige, gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken (RCT’s) voordat ze hun aanbevelingen in overweging namen, een hindernis die moeilijk snel of ethisch te overwinnen was.

4. Ivermectine: een potentiële pandemieoplossing verschijnt

Ivermectine was niet alleen een breedwerkend antiparasitair middel, maar ook een breed antiviraal? Dit was niet groot; dit was monumentaal.

Ontdekking en vroege bewijzen. Eind 2020 richtte de FLCCC haar aandacht op ivermectine, een antiparasitair middel dat een Nobelprijs won en een lange geschiedenis van veiligheid en wijdverbreid gebruik kent. Vroege in-vitro studies en kleine klinische onderzoeken suggereerden opmerkelijke werkzaamheid tegen SARS-CoV-2.

Overtuigende data. Data-analyses, vooral van real-world distributieprogramma’s in landen als Peru, toonden verbazingwekkende dalingen in COVID-19-gevallen en sterfgevallen na de introductie van ivermectine. Dit suggereerde dat het een gamechanger kon zijn om de pandemie te beëindigen.

Een “wondermiddel” genegeerd. Ondanks de groeiende bewijzen van ivermectines potentie als een veilig, goedkoop en effectief middel voor behandeling en preventie, werd het middel met onmiddellijke scepsis en weerstand ontvangen door gezondheidsautoriteiten en de farmaceutische industrie. Dit zette de toon voor een groot conflict.

5. Wereldwijde gezondheidsinstanties leiden onderdrukking

Andy Hill, Andrew Owen, Dominique Costagiola en hun Pharma- en BMGF-sponsors vernietigden ivermectine op mondiaal niveau.

De conflicterende analyse van de WHO. Dr. Kory beschrijft de alarmerende manipulatie van wetenschappelijk bewijs door onderzoekers verbonden aan wereldwijde gezondheidsinstanties zoals de WHO en Unitaid (gefinancierd door BMGF). Een belangrijke meta-analyse van Dr. Andrew Hill, die aanvankelijk overweldigende voordelen van ivermectine liet zien, werd aangepast om de effectiviteit te bagatelliseren.

Ondergraving van bewijs. Deze aangepaste analyse, beïnvloed door personen met aanzienlijke belangenconflicten verbonden aan farmaceutische bedrijven die concurrerende producten produceren (zoals Dr. Andrew Owen en Dominique Costagliola), werd vervolgens door de WHO gebruikt om een aanbeveling uit te geven tegen het gebruik van ivermectine buiten klinische onderzoeken.

Positieve data genegeerd. De WHO en andere instanties negeerden systematisch de enorme hoeveelheid positieve bewijzen, waaronder talloze klinische onderzoeken en real-world data van succesvolle ivermectine-distributieprogramma’s. Zo werd het potentieel van een levensreddend medicijn wereldwijd begraven.

6. Vervalste onderzoeken voeden het desinformatie-narratief

De meest verwoestende zet was de eerste: het laten uitvoeren van studies die bevooroordeeld waren richting vooraf bepaalde uitkomsten.

“Opzettelijk falende” studies. Een belangrijke tactiek in de strijd tegen ivermectine was het laten uitvoeren van grote, ogenschijnlijk “rigoureuze” klinische onderzoeken (“The Big Six”) die bewust methodologische fouten bevatten en waren ontworpen om negatieve resultaten te bevestigen.

Veelvoorkomende frauduleuze tactieken: Deze onderzoeken gebruikten tal van misleidende strategieën om de effectiviteit van ivermectine te verdoezelen, zoals:

• Het niet uitsluiten van deelnemers die al ivermectine gebruikten in placebogroepen.
• Het toepassen van onvoldoende doseringen of willekeurige gewichtslimieten.
• Het toedienen van het middel te laat in het ziekteverloop.
• Het wijzigen van studieprotocollen en uitkomstmaten halverwege het onderzoek.

Het negeren van het voor de hand liggende. Ondanks deze manipulaties lieten veel van deze onderzoeken toch enige voordelen van ivermectine zien, maar de verschillen werden zo gemanipuleerd dat ze onder de drempel van “statistische significantie” vielen. Dit stelde auteurs en media in staat om ten onrechte te concluderen dat het middel niet effectief was.

7. Censuur in tijdschriften zwijgt positief bewijs

Het is simpelweg niet langer mogelijk om veel van het gepubliceerde klinische onderzoek te geloven, of te vertrouwen op het oordeel van gerespecteerde artsen of gezaghebbende medische richtlijnen.

De redactionele maffia. Hoog aangeschreven medische tijdschriften, die wel de “redactionele maffia” worden genoemd, speelden een cruciale rol in het onderdrukken van positief ivermectine-onderzoek. Ze weigerden studies te publiceren die effectiviteit aantoonden, zelfs als die peer review hadden doorstaan, of trokken gepubliceerde positieve studies willekeurig in op basis van zwakke of gefabriceerde gronden.

Blokkeren van verspreiding. Deze censuur reikte verder dan peer-reviewed tijdschriften tot preprint-servers, waar studies werden geweigerd, en zelfs tot sociale mediaplatforms, die content over ivermectine verwijderden. Dit voorkwam effectief de verspreiding van ongemakkelijke wetenschappelijke bevindingen.

Ondergraving van vertrouwen. Deze systematische onderdrukking van bewijs, gecombineerd met de gelijktijdige promotie van gebrekkige of frauduleuze negatieve studies, ondermijnde het vertrouwen in wetenschappelijke instituten en medische autoriteiten bij degenen die getuige waren van deze flagrante manipulatie.

8. De propaganda-campagne “paardendewormer”

“Je bent geen paard,” ging op 21 augustus 2021 viraal met een tweet van de FDA...

Een gecoördineerde lastercampagne. Geconfronteerd met een stijging in ivermectine-voorschriften, werd een enorme, gecoördineerde propaganda-campagne gelanceerd, geleid door de FDA en CDC. Ze gebruikten de denigrerende en misleidende term “paardendewormer” om het middel te discrediteren en het gebruik bij mensen te ontmoedigen.

Gefabriceerde veiligheidszorgen. Deze campagne omvatte het uitgeven van gezondheidswaarschuwingen gebaseerd op minimale of verkeerd voorgestelde data over meldingen bij antigifcentra, waarbij valselijk werd gesuggereerd dat er wijdverspreide ernstige ziekten door menselijk gebruik waren.

Media-amplificatie. De reguliere media en late-night talkshows versterkten het “paardendewormer”-narratief gretig, bespotten mensen die ivermectine gebruikten of bepleitten en negeerden het feit dat het ging om de menselijke, door artsen voorgeschreven versie.

9. Juridische strijd tegen ziekenhuis- en apothekersautoriteit

Ralph’s kruistocht begon met een tachtigjarige vrouw, Judy Smentkiewicz, die op nieuwjaarsdag 2021 was opgenomen en in coma verkeerde.

Strijd voor toegang. Naarmate ziekenhuizen en apotheken steeds vaker weigerden ivermectine te verstrekken, grepen families van stervende patiënten naar juridische stappen. Ze daagden ziekenhuizen voor de rechter om het middel te laten toedienen op basis van doktersvoorschriften of gerechtelijke bevelen.

De kruistocht van Ralph Lorigo. Advocaat Ralph Lorigo werd een sleutelfiguur in deze strijd. Hij behaalde talloze gerechtelijke bevelen die ziekenhuizen dwongen ivermectine te verstrekken, wat vaak leidde tot snelle en dramatische patiëntherstel, in scherp contrast met de hoge sterftecijfers wanneer toegang werd geweigerd.

Tegenwerking door ziekenhuizen. Ziekenhuizen gebruikten diverse tactieken om gerechtelijke bevelen te dwarsbomen, zoals het uitstellen van beroepsprocedures, beweren dat geen arts bereid was voor te schrijven, of dat verpleegkundigen weigerden het middel toe te dienen. Dit illustreert de intense institutionele druk tegen het gebruik van ivermectine.

10. Wereldwijde successen uit de geschiedenis gewist

Wat er gebeurde in Uttar Pradesh was uitsluitend het resultaat van de integriteit en acties van één man, Yogi Adityanath.

De prestatie van Uttar Pradesh. De Indiase deelstaat Uttar Pradesh, met 231 miljoen inwoners, boekte een opmerkelijk succes in de volksgezondheid door een breed “testen-traceren-isoleren-behandelen” programma uit te voeren, inclusief vroege behandeling met ivermectine. Dit leidde tot een scherpe daling van COVID-19-gevallen en sterfgevallen tijdens de Delta-golf.

De oorzaak genegeerd. Ondanks dit verbazingwekkende succes in het effectief uitroeien van het virus binnen haar grenzen, negeerden wereldwijde gezondheidsinstanties (zoals de WHO) en de reguliere media systematisch de rol van ivermectine in het programma van UP. In plaats daarvan werd het succes valselijk toegeschreven aan testen, surveillance of later vaccinatie-inspanningen.

Onderdrukking van bewijs. Deze opzettelijke weglating en verkeerde toeschrijving dienden om een van de meest overtuigende praktijkvoorbeelden van ivermectines effectiviteit te begraven, waardoor andere regio’s niet konden leren van de succesvolle strategie van UP.

11. De zware persoonlijke en professionele tol

Het was het tweede Covid-carrière-slachtoffer voor ondergetekende.

Ontslag en bedreigingen. Het pleiten voor vroege behandeling en het in twijfel trekken van het dominante narratief bracht voor Dr. Kory en vele collega’s een zware persoonlijke en professionele prijs met zich mee. Ze verloren hun baan, kregen bedreigingen voor hun medische licenties en werden door de medische gemeenschap verstoten.

Gerichte aanvallen. Artsen die zich uitspraken werden onderworpen aan meedogenloze “blitz”-campagnes, waaronder publieke lastercampagnes, valse beschuldigingen van wangedrag of fraude, en intimidatie via medische tuchtcolleges en beroepsorganisaties.

Financiële en emotionele tol. Naast carrière-impact eiste de voortdurende druk, aanvallen en het aanschouwen van onnodig lijden een zware tol op het persoonlijke leven, de gezondheid en relaties. Toch vonden velen kracht en verbondenheid binnen het netwerk van mede-“Dissidenten.”

12. De bredere oorlog: corruptie in de farmaceutische industrie en desinformatie

Het is simpelweg niet langer mogelijk om veel van het gepubliceerde klinische onderzoek te geloven, of te vertrouwen op het oordeel van gerespecteerde artsen of gezaghebbende medische richtlijnen.

Systemische corruptie. De ervaringen met ivermectine en andere herbestemde geneesmiddelen onthulden een diepgewortelde, systemische corruptie binnen het medische industriële complex. De invloed van de farmaceutische industrie heeft regelgevende instanties, academische instellingen, medische tijdschriften en media gevangen genomen.

Desinformatietactieken. De oorlog tegen ivermectine gebruikte een repertoire aan desinformatietactieken (“de nep,” “de manipulatie,” “de blitz,” “de afleiding,” “het scherm”) die industrieën inzetten om ongemakkelijke wetenschap te onderdrukken. Dit toont aan dat het onderdrukken van effectieve, goedkope therapieën niet uniek is voor COVID-19.

Een oproep tot ontwaken. De auteur besluit dat deze alomtegenwoordige corruptie een vertrouwenscrisis in de medische wetenschap en instituten heeft veroorzaakt. Hij roept lezers op om de manipulatie te herkennen en actief te worden in het eisen van integriteit en transparantie in de gezondheidszorg.

Laatst bijgewerkt: May 23, 2025