Justice

1. Sprawiedliwość wymaga badania dylematów moralnych i ich implikacji

Aby odpowiedzieć na te pytania, musimy zgłębić znaczenie sprawiedliwości.

Dylemat wagonika. Scenariusz z niekontrolowanym wagonikiem ilustruje złożoność podejmowania decyzji moralnych. Czy powinieneś skierować wagonik, aby zabić jedną osobę zamiast pięciu? Ten eksperyment myślowy ujawnia napięcie między myśleniem utylitarnym (maksymalizacja ogólnego dobrobytu) a szacunkiem dla praw jednostki.

Zastosowania w rzeczywistości. Podobne etyczne dylematy pojawiają się we współczesnych kwestiach:

• Zawyżanie cen podczas klęsk żywiołowych
• Kryteria przyznawania odznaczeń wojskowych
• Premie dla kadry zarządzającej podczas kryzysów finansowych

Te sytuacje zmuszają nas do konfrontacji z trudnymi pytaniami o sprawiedliwość, odpowiedzialność i konkurencyjne roszczenia jednostek i społeczeństwa. Badając takie dylematy, możemy lepiej zrozumieć zasady, które powinny kierować naszymi wyborami moralnymi i politycznymi.

2. Utylitaryzm: Maksymalizacja szczęścia dla największej liczby osób

Bentham uważał, że jego zasada użyteczności oferuje naukę o moralności, która może stanowić podstawę reformy politycznej.

Zasada Benthama. Utylitaryzm, rozwinięty przez Jeremy'ego Benthama, proponuje, że najwyższym dobrem moralnym jest maksymalizacja ogólnego szczęścia i minimalizacja cierpienia. To podejście oferuje pozornie obiektywny sposób podejmowania decyzji etycznych poprzez kalkulację kosztów i korzyści.

Krytyka i ograniczenia:

• Nie uwzględnia praw jednostki
• Redukuje wszystkie wartości do jednej skali
• Może usprawiedliwiać ucisk mniejszości dla korzyści większości

Chociaż utylitaryzm dostarcza jasnych ram do podejmowania decyzji, ma trudności z uchwyceniem pełnej złożoności życia moralnego i nienaruszalności godności ludzkiej. John Stuart Mill próbował udoskonalić utylitaryzm, rozróżniając wyższe i niższe przyjemności, ale ostatecznie napotkał podobne wyzwania w uzasadnianiu praw jednostki.

3. Libertarianizm: Prawa jednostki i samoposiadanie

Jeśli posiadam siebie, muszę posiadać swoją pracę. (Jeśli ktoś inny mógłby nakazać mi pracować, ta osoba byłaby moim panem, a ja byłbym niewolnikiem.)

Zasada samoposiadania. Libertarianizm twierdzi, że jednostki mają absolutne prawa do swoich ciał, pracy i sprawiedliwie nabytej własności. To podejście prowadzi do minimalnego państwa, które chroni jedynie przed przemocą, kradzieżą i oszustwem.

Implikacje:

• Sprzeciw wobec redystrybucyjnego opodatkowania
• Odrzucenie paternalistycznych praw
• Wsparcie dla wolnych rynków i dobrowolnych wymian

Chociaż libertarianizm oferuje silną obronę wolności jednostki, napotyka wyzwania w odniesieniu do:

• Dóbr wspólnych i zewnętrznych efektów
• Nierówności szans
• Obowiązków społecznych wykraczających poza zgodę

Libertariański nacisk na samoposiadanie dostarcza przekonującego argumentu przeciwko pewnym formom przymusu rządowego, ale ma trudności z uwzględnieniem naszych intuicji dotyczących odpowiedzialności społecznej i sprawiedliwości.

4. Rynki i moralność: Granice rozumowania ekonomicznego

Dla Kanta sprawiedliwość wymaga od nas przestrzegania praw człowieka wszystkich osób, niezależnie od tego, gdzie mieszkają lub jak dobrze je znamy, po prostu dlatego, że są ludźmi, zdolnymi do rozumu i dlatego godnymi szacunku.

Ekspansja rynku. Rozumowanie ekonomiczne i mechanizmy rynkowe rozszerzyły się na tradycyjnie nierynkowe domeny, budząc obawy etyczne:

• Służba wojskowa i prywatni kontrahenci
• Ciąża zastępcza i prawa reprodukcyjne
• Sprzedaż organów i godność ludzka

Moralne granice rynków. Chociaż rynki mogą efektywnie przydzielać wiele dóbr, niektóre rzeczy nie powinny być kupowane i sprzedawane:

• Mogą korumpować dobro wymieniane (np. przyjaźń, obowiązek obywatelski)
• Mogą wykorzystywać wrażliwe populacje
• Mogą podważać wartości społeczne i godność ludzką

Badanie moralnych granic rynków wymaga od nas rozważenia celu i znaczenia praktyk społecznych, a nie tylko ich efektywności ekonomicznej. To podkreśla potrzebę publicznej debaty na temat właściwego zakresu rozumowania rynkowego w społeczeństwie.

5. Filozofia moralna Kanta: Obowiązek, wolność i godność ludzka

Działać wolno to nie wybierać najlepszych środków do danego celu; to wybierać cel sam w sobie, dla niego samego - wybór, który mogą dokonać ludzie, a nie bile bilardowe (i większość zwierząt).

Imperatyw kategoryczny. Kant twierdzi, że działania moralne muszą opierać się na uniwersalnych zasadach, a nie na przypadkowych pragnieniach czy konsekwencjach. Jego formuła: Działaj tylko według zasad, które mógłbyś chcieć, aby stały się uniwersalnymi prawami.

Godność ludzka. Etyka Kanta podkreśla wewnętrzną wartość istot rozumnych:

• Ludzie powinni być traktowani jako cele same w sobie, nigdy tylko jako środki
• To stanowi podstawę dla uniwersalnych praw człowieka
• To wyzwanie dla utylitarnych kalkulacji, które mogą poświęcać jednostki dla większego dobra

Filozofia Kanta oferuje potężną alternatywę zarówno dla utylitaryzmu, jak i podejść opartych na cnotach. Opierając moralność na rozumie i godności ludzkiej, dostarcza podstaw dla praw jednostki, które nie zależą od konsekwencji czy określonych koncepcji dobrego życia.

6. Teoria sprawiedliwości Rawlsa: Sprawiedliwość i zasłona niewiedzy

Jeśli jesteśmy wolnymi, niezależnymi jednostkami, nie związanymi moralnymi więzami, których nie wybraliśmy, potrzebujemy ram praw, które są neutralne wobec celów.

Pozycja pierwotna. Rawls proponuje eksperyment myślowy: Wyobraź sobie wybieranie zasad sprawiedliwości zza "zasłony niewiedzy", nie wiedząc, jakie jest twoje miejsce w społeczeństwie. To prowadzi do dwóch zasad:

1. Równe podstawowe wolności dla wszystkich
2. Nierówności społeczne i ekonomiczne muszą przynosić korzyści najmniej uprzywilejowanym

Krytyka:

• Czy naprawdę oddaje nasze intuicje moralne?
• Czy możemy oddzielić sprawiedliwość od koncepcji dobrego życia?

Teoria Rawlsa oferuje przekonującą wizję sprawiedliwości i dostarcza ram do myślenia o sprawiedliwych instytucjach. Jednak napotyka wyzwania w odniesieniu do kwestii zasługi, wspólnoty i roli osądów moralnych w życiu politycznym.

7. Etyka cnót Arystotelesa: Dobre życie i dobro wspólne

Dla Arystotelesa sprawiedliwość oznacza dawanie ludziom tego, na co zasługują, dawanie każdemu jego lub jej należnego.

Rozumowanie teleologiczne. Arystoteles twierdzi, że aby określić, co jest sprawiedliwe, musimy rozważyć cel lub istotę dobra, o które chodzi. To dotyczy zarówno indywidualnych cnót, jak i instytucji społecznych.

Polityka i charakter. W przeciwieństwie do nowoczesnych teorii liberalnych, Arystoteles postrzega politykę jako zasadniczo związaną z kształtowaniem dobrego charakteru i promowaniem dobra wspólnego. To podejście:

• Podkreśla cnotę obywatelską i uczestnictwo
• Łączy sprawiedliwość z istotnymi pytaniami moralnymi
• Kwestionuje ideę neutralności państwa wobec koncepcji dobrego życia

Chociaż podejście Arystotelesa ryzykuje narzucaniem określonych poglądów moralnych, oferuje bogatszą koncepcję wspólnoty politycznej niż teorie skupione wyłącznie na prawach jednostki lub ogólnym dobrobycie.

8. Rola zasługi moralnej w sprawiedliwości dystrybutywnej

Nie zasługujemy na nasze miejsce w podziale wrodzonych talentów, tak samo jak nie zasługujemy na nasz początkowy punkt w społeczeństwie.

Kwestionowanie zasługi. Rawls kwestionuje ideę, że ludzie moralnie zasługują na nagrody, które przynoszą ich talenty:

• Naturalne zdolności są moralnie arbitralne
• Okoliczności społeczne kształtują nasze wysiłki i charakter

Implikacje:

• Kwestionuje meritokratyczne uzasadnienia nierówności
• Wspiera polityki redystrybucyjne
• Przesuwa fokus z nagradzania cnoty na tworzenie sprawiedliwych instytucji

Ten pogląd mocno krytykuje powszechne założenia dotyczące sprawiedliwości, ale napotyka sprzeciwy:

• Może kolidować z intuicjami dotyczącymi odpowiedzialności osobistej
• Może podważać motywacje do rozwijania talentów

Badanie roli zasługi w sprawiedliwości zmusza nas do konfrontacji z trudnymi pytaniami o wolną wolę, odpowiedzialność i podstawy dla uzasadnionych nierówności w społeczeństwie.

9. Odpowiedzialność zbiorowa i obowiązki solidarności

Mieć charakter to żyć w uznaniu swoich (czasem sprzecznych) zobowiązań.

Poza zgodą. Wiele naszych obowiązków moralnych wynika nie z wyraźnej zgody, ale z naszych ról społecznych i tożsamości:

• Obowiązki rodzinne
• Obowiązki obywatelskie
• Historyczne niesprawiedliwości

Implikacje:

• Wspiera argumenty za reparacjami i zbiorowymi przeprosinami
• Kwestionuje czysto indywidualistyczne koncepcje odpowiedzialności
• Wzbogaca nasze rozumienie wspólnoty moralnej i politycznej

Uznanie obowiązków solidarności dostarcza bardziej zniuansowanego spojrzenia na życie moralne niż teorie oparte wyłącznie na wyborze jednostki lub uniwersalnych obowiązkach. Jednak rodzi trudne pytania o granice takich obowiązków i ich związek z autonomią osobistą.

10. Polityka dobra wspólnego: Poza neutralnością

Sprawiedliwe społeczeństwo nie może być osiągnięte jedynie poprzez maksymalizację użyteczności lub zapewnienie wolności wyboru. Aby osiągnąć sprawiedliwe społeczeństwo, musimy wspólnie rozważać znaczenie dobrego życia i tworzyć kulturę publiczną sprzyjającą nieuchronnym nieporozumieniom.

Zaangażowanie w moralne nieporozumienia. Zamiast unikać kontrowersyjnych kwestii moralnych i religijnych, polityka dobra wspólnego bezpośrednio je adresuje poprzez publiczną deliberację.

Kluczowe elementy:

• Kultywowanie cnoty obywatelskiej i wspólnego poświęcenia
• Badanie moralnych granic rynków
• Zajmowanie się wpływem nierówności na solidarność społeczną
• Odbudowa instytucji publicznych, które łączą ludzi

To podejście odrzuca ideę, że polityka może lub powinna być neutralna wobec konkurencyjnych koncepcji dobrego życia. Zamiast tego, widzi demokratyczną deliberację na temat istotnych kwestii moralnych jako kluczową dla tworzenia sprawiedliwej i żywej wspólnoty politycznej.

Ostatnia aktualizacja: July 25, 2024