What My Bones Know

1. Trauma dziecięca może mieć głębokie, długotrwałe skutki dla zdrowia psychicznego i fizycznego

"Posiadanie wyniku ACE na poziomie 6 lub wyższym skraca oczekiwaną długość życia o dwadzieścia lat."

Niepożądane doświadczenia z dzieciństwa (ACE) mają znaczący wpływ na długoterminowe wyniki zdrowotne. Badania pokazują, że osoby z wysokimi wynikami ACE są:

• 3 razy bardziej narażone na rozwój chorób wątroby
• 2 razy bardziej narażone na rozwój nowotworów lub chorób serca
• 4 razy bardziej narażone na rozwój rozedmy płuc
• 7,5 razy bardziej narażone na uzależnienie od alkoholu
• 4,5 razy bardziej narażone na depresję
• 12 razy bardziej narażone na próby samobójcze

Trauma dziecięca wpływa na zdrowie fizyczne poprzez przewlekły stres, który zmienia strukturę i funkcjonowanie mózgu. Może prowadzić do zmian w układzie odpornościowym, zaburzeń hormonalnych oraz zwiększonego stanu zapalnego. Te biologiczne skutki mogą utrzymywać się w dorosłości, przyczyniając się do szeregu problemów zdrowotnych.

2. Złożony PTSD wynika z przedłużającej się, powtarzającej się traumy i wpływa na całą tożsamość jednostki

"Złożony zespół stresu pourazowego (C-PTSD; znany również jako złożony zespół traumy) to zaburzenie psychiczne, które może rozwinąć się w odpowiedzi na przedłużające się, powtarzające się doświadczenie traumy interpersonalnej w kontekście, w którym jednostka ma małe lub żadne szanse na ucieczkę."

C-PTSD różni się od PTSD w kilku kluczowych aspektach:

• Spowodowane jest trwającą traumą, a nie pojedynczym wydarzeniem
• Wpływa na całą osobowość i poczucie siebie
• Skutkuje trudnościami w regulacji emocji i utrzymywaniu relacji
• Często wiąże się z uczuciami wstydu, winy i bezwartościowości

Osoby z C-PTSD mogą zmagać się z:

• Problemami z zaufaniem i lękiem przed porzuceniem
• Trudnościami w ustalaniu granic
• Przewlekłymi uczuciami pustki lub beznadziejności
• Fragmentarycznym poczuciem tożsamości

Leczenie C-PTSD wymaga zajęcia się nie tylko konkretnymi traumatycznymi wspomnieniami, ale także odbudowy całego poczucia siebie i relacji ze światem.

3. Trauma międzypokoleniowa może być przekazywana biologicznie i kulturowo

"DNA, oczywiście, to kod genetyczny, który określa kształt naszego nosa, kolor oczu, naszą podatność na pewne choroby. Kiedy nasze ciało się tworzy i przekształca, każda komórka w naszym ciele 'czyta' nasze DNA i używa go jako planu budowy."

Trauma może być dziedziczona zarówno poprzez mechanizmy biologiczne, jak i kulturowe:

Przekaz biologiczny:

• Zmiany epigenetyczne wpływające na ekspresję genów
• Zmiany w systemach reakcji na stres
• Zmiany w strukturze i funkcjonowaniu mózgu

Przekaz kulturowy:

• Style wychowawcze kształtowane przez traumę
• Przekazywane przez pokolenia przekonania i zachowania
• Milczenie lub zaprzeczanie traumatycznym historiom

Badania wykazały, że dzieci osób, które przeżyły traumę, mogą wykazywać objawy podobne do tych u rodziców, nawet jeśli same nie doświadczyły traumy. Podkreśla to znaczenie zajmowania się traumą nie tylko na poziomie indywidualnym, ale także w ramach rodzin i społeczności.

4. Leczenie traumy wymaga współczucia dla siebie, ciekawości i uwolnienia się od wstydu

"Kara nie działa."

Współczucie dla siebie jest kluczowe w procesie leczenia traumy. Wiele osób, które przeżyły traumę, internalizuje wstyd i obwinianie siebie, wierząc, że są zasadniczo wadliwe lub niegodne. Przejście od samokary do współczucia dla siebie obejmuje:

• Uznanie, że cierpienie jest uniwersalnym ludzkim doświadczeniem
• Traktowanie siebie z życzliwością i zrozumieniem
• Praktykowanie uważności, aby obserwować myśli i uczucia bez osądzania

Ciekawość wobec własnych doświadczeń, zamiast surowej krytyki, może prowadzić do większej samoświadomości i uzdrowienia. Obejmuje to podejście do trudnych emocji i wspomnień z otwartością i chęcią zrozumienia, zamiast prób tłumienia lub unikania ich.

5. Praktyki uważności i świadomości ciała mogą pomóc w zarządzaniu objawami traumy

"Bycie ugruntowanym odnosi się do stanu mentalnej świadomości, w którym jesteś w pełni obecny tu i teraz. Wiesz, kim jesteś i gdzie jesteś, jaki jest aktualny czas i rok oraz co się dzieje wokół ciebie. To przeciwieństwo dysocjacji."

Techniki ugruntowania mogą pomóc osobom, które przeżyły traumę, w zarządzaniu objawami takimi jak dysocjacja, lęk i flashbacki:

• Medytacje skanowania ciała
• Ćwiczenia głębokiego oddychania
• Praktyki świadomości sensorycznej (np. wymienienie 5 rzeczy, które widzisz, 4 rzeczy, które możesz dotknąć, 3 rzeczy, które słyszysz itd.)

Inne praktyki uważności, które mogą być korzystne:

• Joga
• Tai chi
• Progresywna relaksacja mięśni
• Uważne chodzenie

Te praktyki pomagają ponownie połączyć umysł i ciało, promując poczucie bezpieczeństwa i obecności w danym momencie.

6. Zdrowe relacje i wspólnota są kluczowe dla leczenia traumy relacyjnej

"Relacje są jak sport. To pamięć mięśniowa, to cała akcja działania. Nie możesz tylko czytać o tenisie i wiedzieć, jak grać w tenisa. Wymaga to wielu pojedynków. Pojedynków interpersonalnych!"

Leczenie odbywa się w relacjach. Ponieważ złożona trauma często wynika z przemocy lub zaniedbania interpersonalnego, uzdrowienie wymaga nowych doświadczeń bezpiecznych, wspierających relacji. Może to obejmować:

• Budowanie silnej relacji terapeutycznej
• Rozwijanie zdrowych przyjaźni i partnerstw romantycznych
• Angażowanie się w wspierające grupy społecznościowe

Kluczowe aspekty relacji uzdrawiających:

• Emocjonalna synchronizacja i walidacja
• Jasna komunikacja i ustalanie granic
• Praktykowanie wrażliwości i zaufania
• Naprawianie zerwań w relacji

Nauka zdrowego nawigowania w tych interpersonalnych "pojedyńcach" może pomóc w przekształceniu oczekiwań mózgu dotyczących relacji i sprzyjać poczuciu bezpieczeństwa i więzi.

7. Uznanie czynników społecznych w traumie może zmniejszyć obwinianie siebie i izolację

"Rasizm może powodować PTSD."

Trauma istnieje w szerszych kontekstach społecznych. Uznanie roli systemowego ucisku, dyskryminacji i przemocy społecznej w traumie może pomóc osobom, które przeżyły traumę:

• Zmniejszyć obwinianie siebie i wstyd
• Zrozumieć swoje doświadczenia jako część szerszych wzorców
• Połączyć się z innymi, którzy mają podobne doświadczenia
• Angażować się w zbiorowe uzdrowienie i działania społeczne

Formy traumy społecznej:

• Rasizm i mikroagresje rasowe
• Homofobia i transfobia
• Ubóstwo i nierówności ekonomiczne
• Wojna i przemoc polityczna
• Trauma międzypokoleniowa wynikająca z historycznych okrucieństw

Zrozumienie tych czynników może pomóc osobom, które przeżyły traumę, w kontekstualizacji swoich doświadczeń i w dążeniu do zmiany zarówno na poziomie osobistym, jak i społecznym.

8. Leczenie to proces ciągły, który wymaga przekształcenia własnej narracji i tożsamości

"Nie zawsze jestem ciekawy, oczywiście. Kiedy postrzegam, że ktoś jest dla mnie niegrzeczny, nie potrafię każdego dnia praktykować tego tańca synchronizacji. Nawet nie w większości przypadków. Ale coraz częściej jestem na tyle ciekawy, by zadać magiczne pytanie: 'Czego potrzebujesz?'"

Leczenie nie jest liniowe ani skończone, lecz jest ciągłą podróżą wzrostu i odkrywania siebie. Kluczowe aspekty tego procesu obejmują:

• Przekształcanie własnej historii życia, aby uwzględnić zarówno traumę, jak i odporność
• Rozwijanie bardziej zniuansowanego, współczującego spojrzenia na siebie i innych
• Praktykowanie nowych sposobów relacji z samym sobą i światem
• Świętowanie małych zwycięstw i postępów

Strategie dla ciągłego uzdrawiania:

• Regularna refleksja nad sobą i prowadzenie dziennika
• Kontynuacja terapii lub grup wsparcia w razie potrzeby
• Angażowanie się w twórczą ekspresję
• Ustalanie i dążenie do znaczących celów
• Praktykowanie wdzięczności i cieszenie się pozytywnymi doświadczeniami

W miarę jak osoby, które przeżyły traumę, rozwijają nowe umiejętności i perspektywy, mogą stopniowo przechodzić od tożsamości skoncentrowanej na traumie do takiej, która obejmuje pełen zakres ich doświadczeń i potencjału.

Ostatnia aktualizacja: October 2, 2024