A People’s History of the United States

1. فتح و نسل‌کشی: جنبه تاریک "کشف"

با پنجاه مرد می‌توانیم همه آن‌ها را تحت سلطه درآوریم و وادارشان کنیم هر کاری که می‌خواهیم انجام دهند.

ورود کلمب به قاره آمریکا کشف نبود، بلکه یک تهاجم بود. آروآک‌ها، مانند دیگر اقوام بومی، نه "کشف" شدند بلکه با آن‌ها مواجه شدند و مهمان‌نوازی آن‌ها با خشونت، بردگی و در نهایت نسل‌کشی پاسخ داده شد. جستجوی اروپایی‌ها برای طلا و قدرت منجر به تخریب سیستماتیک فرهنگ‌ها و جمعیت‌های بومی شد.

• آروآک‌ها مهمان‌نواز بودند و هدایایی و تجارت‌هایی را ارائه می‌دادند.
• کلمب به زور بومیان را به اسارت درآورد تا طلا پیدا کند.
• اسپانیایی‌ها نخستین پایگاه نظامی اروپایی را در نیمکره غربی بنا کردند.
• کشتارها، قطع عضو و خودکشی به امری رایج تبدیل شد.
• در عرض یک قرن، آروآک‌ها تقریباً منقرض شدند.

روایت "ماجراجویی قهرمانانه" واقعیت خشن را پنهان می‌کند. کتاب‌های تاریخ معمولاً کلمب را به عنوان یک کاوشگر شجاع معرفی می‌کنند و جنایات انجام شده به نام او را نادیده می‌گیرند یا کم‌اهمیت جلوه می‌دهند. این داستان‌سرایی انتخابی به توجیه فتح و خشونت به عنوان بهایی ضروری برای پیشرفت کمک می‌کند.

• ساموئل الیوت موریسون، تاریخ‌نگار برجسته، به نسل‌کشی اعتراف کرد اما بر مهارت‌های دریانوردی کلمب تأکید کرد.
• این تأکید حقیقت را در انبوهی از اطلاعات دیگر مدفون می‌کند و اهمیت آن را کاهش می‌دهد.
• انتخاب تأکید تاریخ‌نگار نه فنی بلکه ایدئولوژیک است و از منافع خاصی حمایت می‌کند.

گذشته تنها یک داستان نیست، بلکه ابزاری برای درک حال است. با بررسی تاریخ از منظر قربانیان، می‌توانیم روایت‌های غالب را به چالش بکشیم و الگوهای مداوم ستم و استثمار را شناسایی کنیم. پذیرش آسان جنایات به عنوان بهایی ضروری برای پیشرفت ایده‌ای خطرناک است که باید مورد سؤال قرار گیرد.

2. اختراع نژاد: بردگی و خط رنگ

احتمالاً هیچ کشتی در تاریخ مدرن بار سنگین‌تری را حمل نکرده است. بار او؟ بیست برده.

بردگی در آمریکا یک پدیده طبیعی نبود، بلکه یک ساختار عمدی بود. برده‌داری آفریقایی‌ها بر اساس تفاوت‌های نژادی ذاتی نبود، بلکه بر اساس نیازهای اقتصادی مستعمرات و در دسترس بودن جمعیت آسیب‌پذیر بود. خط رنگ برای توجیه و حفظ این سیستم استثمار ترسیم شد.

• مستعمره ویرجینیا به شدت به نیروی کار برای تولید تنباکو نیاز داشت.
• هندی‌ها به دلیل آگاهی از زمین و مقاومت، به سختی به بردگی گرفته می‌شدند.
• خدمتکاران سفیدپوست راه‌حلی دائمی نبودند.
• آفریقایی‌ها که به زور از فرهنگ خود جدا شده بودند، به عنوان ایده‌آل برای بردگی دیده می‌شدند.

جامعه‌های آفریقایی پیچیده و پیشرفته بودند، نه inferior. ایده‌ی برتری آفریقایی‌ها توجیهی راحت برای تجارت برده بود. پادشاهی‌های آفریقایی دارای ساختارهای اجتماعی پیچیده، کشاورزی و هنر بودند.

• تیمبکتو و مالی مراکز شهری پررونق بودند.
• بنین دارای شهرهای منظم و هنرمندان ماهر بود.
• بردگی آفریقایی با بردگی آمریکایی متفاوت بود و حقوق بیشتری داشت و خشونت کمتری را تجربه می‌کرد.

نژادپرستی ابزاری برای کنترل بود، نه یک تنفر طبیعی. توسعه نژادپرستی پدیده‌ای خودجوش نبود، بلکه فرآیندی عمدی برای ایجاد یک سیستم ستم بود. این ابزار برای تقسیم و کنترل هم برده‌های سیاه و هم سفیدپوستان فقیر استفاده می‌شد و مانع از اتحاد آن‌ها علیه طبقه حاکم می‌شد.

• قوانینی برای جلوگیری از روابط بین نژادی تصویب شد.
• سیاه‌پوستان حتی در سال‌های اولیه به طور متفاوتی از خدمتکاران سفید رفتار می‌شدند.
• مفهوم "سیاهی" با برتری و فرودستی مرتبط بود.

3. تضاد طبقاتی: تاریخ پنهان آمریکا در دوران استعمار

چه انسان بدبختی است که بر مردمی حکومت می‌کند که حداقل شش قسمت از هفت قسمت آن‌ها فقیر، بدهکار، ناراضی و مسلح هستند.

آمریکای استعماری سرزمینی برای برابری نبود، بلکه دارای تقسیمات طبقاتی شدید بود. روایت سنتی از یک جامعه مستعمراتی متحد، تنش‌های شدید بین ثروتمندان و فقیران، اربابان و خدمتکاران، و مالکان و مستأجران را پنهان می‌کند. شورش بیکن نمونه‌ای واضح از این تنش بود.

• شورش بیکن قیامی از سوی سفیدپوستان فقیر و برخی سیاه‌پوستان علیه نخبگان حاکم بود.
• این شورش به دلیل سختی‌های اقتصادی، کینه از ثروتمندان و درگیری با هندی‌ها شعله‌ور شد.
• شورش با زور سرکوب شد و رهبران آن اعدام شدند.

خدمتکاری قراردادی نوعی کار اجباری بود، نه راهی به سوی آزادی. سفیدپوستان فقیر به عنوان خدمتکاران قراردادی به آمریکا آورده می‌شدند، اغلب تحت شرایط سخت و به عنوان کالاهایی برای خرید و فروش مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

• خدمتکاران مانند برده‌ها در کشتی‌ها جا داده می‌شدند و نرخ مرگ و میر بالایی داشتند.
• آن‌ها تحت ضرب و شتم، شلاق و سوءاستفاده‌های جنسی قرار می‌گرفتند.
• آن‌ها اغلب بدون اجازه نمی‌توانستند ازدواج کنند یا فرزند داشته باشند.
• بیشتر آن‌ها پس از پایان خدمت خود به ثروت نرسیدند.

نخبگان استعماری از روش‌های مختلفی برای حفظ کنترل استفاده کردند. آن‌ها سیستمی از قوانین، دادگاه‌ها و ساختارهای اجتماعی ایجاد کردند که به نفع ثروتمندان بود. همچنین از نژادپرستی برای تقسیم و کنترل فقرا استفاده کردند و مزایای کوچکی به طبقه متوسط ارائه دادند تا مانع از شورش شوند.

• نخبگان بر زمین، تجارت و قدرت سیاسی تسلط داشتند.
• آن‌ها از دین و آموزش برای القای اطاعت و هم‌سویی استفاده کردند.
• آن‌ها سیستمی از پاداش‌ها و مجازات‌ها برای حفظ سلطه خود ایجاد کردند.

4. بلاغت انقلابی در برابر واقعیت اجتماعی

ما این حقایق را به‌عنوان بدیهی می‌دانیم که همه مردان برابر خلق شده‌اند، و آن‌ها از سوی خالق خود با حقوقی غیرقابل سلب، از جمله زندگی، آزادی و جستجوی خوشبختی، برخوردارند.

انقلاب آمریکا یک حرکت متحد برای برابری نبود، بلکه یک مبارزه پیچیده برای قدرت بود. در حالی که بلاغت آزادی و برابری برای بسیج جمعیت علیه انگلستان استفاده می‌شد، واقعیت این بود که انقلاب به رهبری نخبگان جدیدی بود که در پی جایگزینی نخبگان قدیمی بودند.

• پدران بنیان‌گذار عمدتاً مردان ثروتمند با منافع اقتصادی در ملت جدید بودند.
• آن‌ها نگران حفظ نظم و حفاظت از مالکیت بودند.
• آن‌ها از زبان آزادی برای اتحاد سفیدپوستان استفاده کردند، در حالی که سیاه‌پوستان، هندی‌ها و زنان را کنار گذاشتند.

اعلامیه استقلال، هرچند الهام‌بخش، در دامنه خود محدود بود. عبارت "همه مردان برابر خلق شده‌اند" شامل برده‌ها، هندی‌ها یا زنان نمی‌شد. این سند محصول زمان خود بود و تعصبات و محدودیت‌های نویسندگانش را منعکس می‌کرد.

• اعلامیه هیچ اشاره‌ای به بردگی یا حقوق زنان نداشت.
• حتی پادشاه را به تحریک شورش‌های برده و حملات هندی‌ها متهم کرد.
• تمرکز بر حقوق سیاسی بود، نه برابری اقتصادی یا اجتماعی.

قانون اساسی برای حفاظت از منافع نخبگان ثروتمند طراحی شده بود. این سیستم حکومتی را ایجاد کرد که به نفع مالکان املاک بود و قدرت مردم را محدود می‌کرد.

• سناتورها توسط مجالس ایالتی انتخاب می‌شدند، نه به‌صورت عمومی.
• رئیس‌جمهور توسط الکترها انتخاب می‌شد، نه به‌طور مستقیم توسط مردم.
• دیوان عالی کشور توسط رئیس‌جمهور منصوب می‌شد، نه انتخابی.
• قانون اساسی به مسئله بردگی یا حقوق زنان پرداخته نشده بود.

5. محدودیت‌های انقلاب: طبقه، نژاد و جنسیت

ملت‌ها جوامع نیستند و هرگز نبوده‌اند.

انقلاب آمریکا ساختار طبقاتی جامعه را به‌طور بنیادی تغییر نداد. در حالی که برخی از کشاورزان کوچک و صنعتگران کمی زمین و قدرت سیاسی به دست آوردند، نابرابری‌های اساسی ثروت و قدرت باقی ماند.

• ثروتمندان به کنترل اقتصاد و سیستم سیاسی ادامه دادند.
• فقرا همچنان فقیر ماندند و شکایات آن‌ها اغلب نادیده گرفته شد.
• طبقه متوسط به‌عنوان حائلی بین ثروتمندان و فقیران عمل می‌کرد.

انقلاب آزادی را برای برده‌ها یا برابری را برای زنان به ارمغان نیاورد. ایده‌های آزادی و برابری به همه مردم گسترش نیافت.

• بردگی در جنوب همچنان گسترش یافت و سیاه‌پوستان هنوز به‌عنوان اموال دیده می‌شدند.
• زنان از زندگی سیاسی کنار گذاشته شدند و همچنان تحت سلطه مردان باقی ماندند.
• انقلاب به ساختار پدرسالارانه جامعه چالش نمی‌کشید.

انقلاب به بومیان آمریکایی عدالت نیاورد. هندی‌ها از سرزمین‌های خود رانده شدند، فرهنگ‌های آن‌ها نابود شد و زندگی‌هایشان گرفته شد.

• ملت جدید به سیاست‌های حذف و نسل‌کشی هندی‌ها ادامه داد.
• هندی‌ها به‌عنوان موانعی بر سر راه پیشرفت و گسترش دیده می‌شدند.
• انقلاب جنگی برای زمین بود، نه برای آزادی برای همه.

6. امپراتوری آمریکا: گسترش و کنترل

ما در حال حاضر حداقل 10,000 نفر از این نسل‌های حام، آماده به حمل سلاح داریم و این تعداد هر روز افزایش می‌یابد، هم به‌واسطه زاد و ولد و هم به‌واسطه واردات. و اگر مردی با ثروت ناامیدکننده‌ای به وجود آید، او می‌تواند با مزیت بیشتری از کاتالین جنگی برده‌داری را شعله‌ور کند ... و رودخانه‌های ما را به‌عرض خون رنگین کند.

تمایل به گسترش نیرویی قوی در تاریخ آمریکا بود. تمایل به زمین، منابع و بازارها منجر به فتح غرب، تحت سلطه درآوردن هندی‌ها و گسترش نفوذ آمریکا در خارج از کشور شد.

• خرید لوئیزیانا اندازه ملت را دو برابر کرد.
• جنگ مکزیک منجر به تصاحب سرزمین‌های وسیع در جنوب غربی شد.
• ایالات متحده به سمت اقیانوس آرام و آسیا برای بازارهای جدید نگاه کرد.

مفهوم "سرنوشت آشکار" گسترش‌طلبی آمریکایی را توجیه کرد. این اعتقاد بود که ایالات متحده مقدر به کنترل قاره و گسترش نفوذ خود در سراسر جهان است.

• این مفهوم برای توجیه جابجایی هندی‌ها و فتح مکزیک استفاده شد.
• همچنین برای توجیه الحاق هاوایی و فیلیپین به کار رفت.
• این ترکیبی از جاه‌طلبی اقتصادی، برتری نژادی و شور مذهبی بود.

جنگ اسپانیا و آمریکا نقطه عطفی در تاریخ آمریکا بود. این جنگی بود که برای منافع اقتصادی و استراتژیک جنگیده شد، اما به‌عنوان جنگی برای آزادی و دموکراسی به مردم ارائه شد.

• غرق شدن کشتی مین به‌عنوان بهانه‌ای برای جنگ استفاده شد.
• ایالات متحده کنترل کوبا، پورتوریکو و فیلیپین را به دست گرفت.
• این جنگ آغازگر امپریالیسم آمریکایی در اقیانوس آرام بود.

7. توهم پیشرفت: جنگ، ثروت و قدرت

وضعیت بردگی، در میان این مردم وحشی و بربر، همان‌طور که ما آن‌ها را می‌دانیم، بسیار ملایم‌تر از مستعمرات ما است.

سیستم کنترل آمریکایی هم ظریف و هم خشن بود. این سیستم ترکیبی از زور، قانون و ایدئولوژی را برای حفظ قدرت نخبگان حاکم به کار می‌برد.

• دولت از ارتش برای سرکوب شورش‌ها و اعتصابات استفاده می‌کرد.
• دادگاه‌ها برای حفاظت از حقوق مالکیت و محدود کردن قدرت کارگران به کار می‌رفتند.
• رسانه‌ها، مدارس و کلیساها برای ترویج میهن‌پرستی و اطاعت استفاده می‌شدند.

ایده "پیشرفت" برای توجیه نابرابری و ستم به کار می‌رفت. باور به اینکه ایالات متحده یک تمدن برتر است، برای توجیه استثمار سیاه‌پوستان، هندی‌ها و دیگر اقلیت‌ها استفاده می‌شد.

• ایده "مدرن‌سازی" هندی‌ها برای توجیه جابجایی و نسل‌کشی آن‌ها به کار می‌رفت.
• ایده "بالا بردن" فیلیپینی‌ها برای توجیه تحت سلطه قرار دادن آن‌ها استفاده می‌شد.
• ایده "پیشرفت" برای توجیه استثمار کارگران و تمرکز ثروت به کار می‌رفت.

دنبال کردن ثروت و قدرت اغلب به خشونت و بی‌عدالتی منجر می‌شد. تمایل به سود و کنترل منجر به استثمار کارگران، تخریب محیط زیست و استفاده از نیروی نظامی علیه کسانی که مقاومت می‌کردند، می‌شد.

• تجارت برده به‌دلیل تمایل به سود انجام می‌شد.
• فتح غرب به‌دلیل تمایل به زمین و منابع انجام می‌شد.
• جنگ اسپانیا و آمریکا به‌دلیل تمایل به بازارها و قدرت انجام می‌شد.

8. قدرت مقاومت: از برده‌ها تا کارگران

فریاد فقرا همیشه عادلانه نیست، اما اگر به آن گوش ندهید، هرگز نخواهید دانست عدالت چیست.

با وجود ستم، مردم همیشه راه‌هایی برای مقاومت پیدا کرده‌اند. برده‌ها، خدمتکاران، کارگران، زنان و هندی‌ها همگی راه‌هایی برای به چالش کشیدن ساختارهای قدرت غالب پیدا کردند.

• برده‌ها از طریق فرار، خرابکاری و شورش مقاومت کردند.
• خدمتکاران از طریق اعتصابات، کندی کار و اعمال فردی مقاومت کردند.
• کارگران اتحادیه‌ها را سازماندهی کردند و برای بهبود دستمزدها و شرایط کاری اعتصاب کردند.
• زنان برای حق رأی و حقوق برابر سازماندهی کردند.
• هندی‌ها برای حفاظت از سرزمین و فرهنگ خود جنگیدند.

مقاومت اغلب به‌صورت اقدام جمعی شکل می‌گرفت. مردم به گروه‌هایی سازماندهی می‌شدند تا برای حقوق خود مبارزه کنند، از یکدیگر حمایت کنند و قدرت دولت و شرکت‌ها را به چالش بکشند.

• جنبش ضد اجاره در نیویورک تلاشی جمعی از مستأجران برای مقاومت در برابر مالکان بود.
• شورش دور در رود آیلند حرکتی برای حقوق رأی بود.
• جنبش پوپولیستی ائتلافی از کشاورزان و کارگران بود که علیه بی‌عدالتی اقتصادی مبارزه می‌کرد.
• IWW یک اتحادیه کارگری رادیکال بود که کارگران را در صنایع مختلف سازماندهی می‌کرد.

مبارزه برای عدالت یک فرآیند مداوم است. تاریخ ایالات متحده تاریخ مبارزه است، تاریخ مردمی که برای حقوق خود، برای کرامت خود و برای جهانی بهتر می‌جنگند.

• جنبش حقوق مدنی دهه 1960 ادامه‌ای بر مبارزه برای برابری نژادی بود.
• جنبش ضد جنگ در دهه‌های 1960 و 1970 چالشی برای امپریالیسم آمریکایی بود.
• جنبش زنان در دهه 1970 مبارزه‌ای برای برابری جنسیتی بود.
• مبارزه برای عدالت اقتصادی امروز نیز ادامه دارد.

آخرین به‌روزرسانی:: February 1, 2025