Attachment

1. رفتار وابستگی یک مکانیزم غریزی بقا است

عملکرد رفتار وابستگی، حفاظت از شکارچیان است.

تطابق تکاملی: رفتار وابستگی در انسان‌ها و دیگر پستانداران به عنوان یک مکانیزم بقا برای حفاظت از نوزادان آسیب‌پذیر در برابر شکارچیان تکامل یافته است. این رفتار غریزی اطمینان می‌دهد که نوزادان نزد مراقبان خود باقی بمانند، که امنیت و حفاظت را فراهم می‌کنند. سیستم وابستگی با تهدیدات یا جدایی از مراقب فعال می‌شود و منجر به رفتارهایی مانند گریه، چسبیدن و دنبال کردن می‌شود.

پایه زیستی: وابستگی از طریق تغذیه یا پاداش‌های دیگر آموخته نمی‌شود، بلکه یک سیستم رفتاری ذاتی با انگیزه و عملکرد خاص خود است. این موضوع با نظریه‌های قبلی در مورد انگیزه‌های ثانویه یا وابستگی در تضاد است. در عوض، وابستگی به عنوان یک نیاز اولیه دیده می‌شود، مشابه دیگر رفتارهای غریزی مانند تغذیه یا جفت‌گیری. سیستم وابستگی با دیگر سیستم‌های رفتاری، مانند اکتشاف و مراقبت، تعامل دارد تا تعادلی بین امنیت و استقلال ایجاد کند.

2. توسعه وابستگی مراحل مشخصی را دنبال می‌کند

رفتار وابستگی به عنوان یک نوع رفتار اجتماعی با اهمیتی معادل رفتار جفت‌گیری و رفتار والدینی در نظر گرفته می‌شود.

چهار مرحله: بولبی چهار مرحله در توسعه وابستگی شناسایی کرد:

1. پیش وابستگی (0-2 ماه): تمایز محدود از مراقبان
2. وابستگی در حال شکل‌گیری (2-7 ماه): ترجیح به مراقبان آشنا
3. وابستگی واضح (7-24 ماه): وابستگی خاص و اضطراب جدایی
4. شراکت هدف‌مند (24+ ماه): تعاملات پیچیده‌تر

پیشرفت: این مراحل نشان‌دهنده افزایش پیچیدگی قابلیت‌های شناختی و عاطفی نوزاد است. با رشد نوزادان، آن‌ها بهتر قادر به شناسایی و تمایز بین مراقبان، شکل‌گیری وابستگی‌های خاص و در نهایت درگیر شدن در تعاملات پیچیده و هدف‌مند با شخصیت‌های وابستگی خود می‌شوند.

3. نوزادان با تمایلات ذاتی به تعامل اجتماعی متولد می‌شوند

بررسی‌های دقیق با تکنیک‌های بهبود یافته تقریباً همیشه شواهدی از حساسیت بیشتر از آنچه که تصور می‌شد، ارائه می‌دهد.

ترجیحات حسی: از بدو تولد، نوزادان تمایلاتی به چهره‌ها، صداها و لمس انسانی نشان می‌دهند. آن‌ها می‌توانند صدای مادر خود را در عرض چند روز پس از تولد تشخیص دهند. این تمایلات ذاتی به تسهیل پیوند اجتماعی و توسعه روابط وابستگی کمک می‌کند.

قابلیت‌های اولیه: تحقیقات نشان داده است که نوزادان دارای قابلیت‌های ادراکی و یادگیری پیچیده‌ای هستند:

• ترجیح بصری برای الگوهای شبیه به چهره
• ترجیح شنوایی برای صداهای انسانی، به ویژه صدای زنانه
• توانایی تقلید از حالات چهره
• ظرفیت برای ادراک چندحسی (مثلاً تطابق صداها با چهره‌ها)

این قابلیت‌های اولیه نشان می‌دهد که نوزادان از ابتدا برای تعامل اجتماعی و شکل‌گیری روابط آماده هستند و با دیدگاه‌های قبلی مبنی بر اینکه نوزادان منفعل یا غیرمتمایز هستند، در تضاد است.

4. لبخند زدن و غانغینه کردن محرک‌های اجتماعی قدرتمندی هستند

لبخند یک نوزاد انسانی چنان دلنشین است و تأثیر قوی بر والدینش دارد که تعجبی ندارد که توجه بسیاری از پژوهشگران از داروین (1872) به بعد را جلب کرده است.

سیگنال‌های اجتماعی: لبخند زدن و غانغینه کردن در حدود 4-6 هفتهگی ظاهر می‌شوند و به عنوان محرک‌های اجتماعی قدرتمند عمل می‌کنند که پاسخ‌های مراقبتی از بزرگ‌ترها را برمی‌انگیزند. این رفتارها آموخته نمی‌شوند بلکه بخشی از مجموعه رفتارهای ذاتی نوزاد هستند.

توسعه:

• لبخند زدن از لبخندهای انعکاسی به لبخندهای اجتماعی پیشرفت می‌کند
• غانغینه کردن به صداهای پیچیده‌تر تکامل می‌یابد
• هر دو رفتار به مرور زمان انتخابی و تمایزدهنده‌تر می‌شوند

این رفتارها حلقه‌های بازخورد مثبت در تعاملات والد-کودک ایجاد می‌کنند و پیوندهای وابستگی را تقویت کرده و توسعه اجتماعی را ترویج می‌دهند. آن‌ها نقش فعال نوزاد در شکل‌دهی به محیط اجتماعی و روابط خود را نشان می‌دهند.

5. رفتار وابستگی هدف‌مند و جستجوی نزدیکی است

رفتار وابستگی به عنوان آنچه که زمانی که سیستم‌های رفتاری خاص فعال می‌شوند، در نظر گرفته می‌شود.

سیستم‌های هدف‌مند: با رشد نوزادان، رفتار وابستگی آن‌ها به طور فزاینده‌ای پیچیده و هدف‌مند می‌شود. آن‌ها از رفتارهای مختلف (گریه، دنبال کردن، چسبیدن) برای دستیابی و حفظ نزدیکی به شخصیت وابستگی خود استفاده می‌کنند.

حفظ نزدیکی: هدف اصلی سیستم وابستگی حفظ نزدیکی به مراقب است. این هدف از طریق:

• رفتارهای سیگنال‌دهی (گریه، لبخند)
• رفتارهای نزدیک شدن (خزیدن، راه رفتن)
• چسبیدن و دنبال کردن
• نظارت فعال بر مکان مراقب

رفتارهای خاص مورد استفاده ممکن است با رشد تغییر کند، اما هدف زیرین حفظ نزدیکی ثابت باقی می‌ماند. این طبیعت هدف‌مند رفتار وابستگی اجازه می‌دهد تا در دستیابی به اهداف وابستگی در زمینه‌ها و مراحل توسعه مختلف انعطاف‌پذیری وجود داشته باشد.

6. تعامل مادر و کودک یک فرآیند دینامیک و متقابل است

تعامل بین یک زوج به طور روان انجام می‌شود، هر طرف لذت شدیدی از همراهی دیگری و به ویژه از ابراز محبت دیگری نشان می‌دهد.

تأثیر متقابل: وابستگی تنها یک فرآیند یک‌طرفه از وابستگی کودک به مراقب نیست. در عوض، این یک تعامل پیچیده و دوطرفه است که در آن هر دو کودک و مراقب بر رفتار و حالات عاطفی یکدیگر تأثیر می‌گذارند.

هماهنگی و هم‌راستایی: روابط وابستگی سالم با ویژگی‌های زیر مشخص می‌شود:

• پاسخ‌دهی متقابل
• هم‌راستایی عاطفی
• تعاملات همزمان
• ترمیم ناهماهنگی‌ها یا اختلالات

این فرآیند متقابل توسعه الگوهای وابستگی کودک و سبک والدگری مراقب را شکل می‌دهد. این موضوع نقش فعال هر دو طرف در رابطه وابستگی را تأکید کرده و اهمیت مراقبت حساس و پاسخگو را در پرورش وابستگی ایمن نشان می‌دهد.

7. الگوهای وابستگی پایدار هستند و بر روابط در طول زندگی تأثیر می‌گذارند

رفتار وابستگی در زندگی بزرگسالی ادامه‌ای ساده از رفتار وابستگی در کودکی است.

مدل‌های کاری داخلی: تجربیات اولیه وابستگی منجر به شکل‌گیری مدل‌های کاری داخلی می‌شود – نمایه‌های ذهنی از خود، دیگران و روابط. این مدل‌ها انتظارات و رفتارها را در روابط آینده هدایت می‌کنند.

تداوم و تغییر: در حالی که الگوهای وابستگی در طول عمر نشان‌دهنده ثباتی هستند، اما می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند:

• تجربیات زندگی مهم
• روابط جدید
• مداخلات درمانی
• تأمل و تلاش آگاهانه

درک تداوم الگوهای وابستگی به توضیح چگونگی شکل‌گیری تجربیات اولیه در عملکرد اجتماعی و عاطفی بعدی کمک می‌کند، از جمله روابط عاشقانه بزرگسالان، والدگری و سلامت روان.

8. عوامل محیطی توسعه وابستگی را شکل می‌دهند

نه تنها الگوهای واقعی وابستگی و رفتار جنسی متفاوت است، بلکه دوره‌های چرخه زندگی که در آن‌ها فعال‌ترین هستند نیز به شدت متفاوت است.

دوره‌های حساس: در حالی که وابستگی دارای پایه زیستی قوی است، توسعه آن به طور قابل توجهی تحت تأثیر عوامل محیطی، به ویژه در دوره‌های حساس در اوایل زندگی قرار دارد.

عوامل کلیدی محیطی:

• کیفیت مراقبت (حساسیت، پاسخ‌دهی)
• ثبات و استمرار مراقبت
• شیوه‌ها و باورهای فرهنگی
• رویدادهای زندگی استرس‌زا یا تروما
• عوامل اقتصادی-اجتماعی

این عوامل محیطی با تمایلات ذاتی کودک تعامل دارند تا الگوی خاص وابستگی که توسعه می‌یابد را شکل دهند. این موضوع اهمیت فراهم کردن محیط‌های حمایتی و پرورش‌دهنده برای توسعه بهینه وابستگی را برجسته می‌کند.

9. نظریه وابستگی، اتولوژی، سیستم‌های کنترلی و روان‌تحلیلی را یکپارچه می‌کند

نظریه رفتار وابستگی که پیشنهاد شده است، توسعه‌ای از آنچه است که من در سال 1958 مطرح کردم.

رویکرد بین‌رشته‌ای: نظریه وابستگی بولبی بینش‌هایی از چندین رشته را یکپارچه می‌کند:

• اتولوژی: دیدگاه تکاملی در مورد رفتار
• نظریه سیستم‌های کنترلی: رفتار هدف‌مند
• روان‌تحلیلی: اهمیت روابط اولیه

ترکیب: این یکپارچگی اجازه می‌دهد تا درک جامع‌تری از وابستگی به دست آید که:

• ریشه‌های زیستی آن را به رسمیت می‌شناسد
• عملکرد تطبیقی آن را توضیح می‌دهد
• تفاوت‌های فردی را در نظر می‌گیرد
• تجربیات اولیه را به توسعه‌های بعدی متصل می‌کند

با پل زدن به این دیدگاه‌های مختلف، نظریه وابستگی چارچوب قدرتمندی برای درک روابط انسانی و توسعه در طول عمر فراهم می‌کند. این نظریه تأثیر عمیقی بر روانشناسی توسعه، عمل بالینی و درک ما از طبیعت انسانی داشته است.

آخرین به‌روزرسانی:: August 11, 2024