نکات کلیدی
1. اخلاق درباره‌ی مراقبت و تلاش است، نه کمال
دوباره تلاش کن. دوباره شکست بخور. بهتر شکست بخور.
شکست را بپذیرید. مسیر تبدیل شدن به فردی بهتر پر از اشتباهات و لغزش‌هاست. آنچه بیش از همه اهمیت دارد این است که به انجام کار درست اهمیت دهیم و به تلاش برای بهبود ادامه دهیم. کمال اخلاقی غیرممکن است، اما تلاش مداوم و تأمل در دسترس همه است.
از اشتباهات بیاموزید. هر شکست اخلاقی فرصتی برای رشد و اصلاح قطب‌نمای اخلاقی ماست. با تحلیل اشتباهاتمان و درک دلایل کوتاهی، می‌توانیم مهارت‌های تصمیم‌گیری بهتری برای چالش‌های آینده توسعه دهیم. کلید این کار حفظ ذهنیت رشد است، دیدن شکست‌ها به عنوان پله‌های ترقی به جای موانع.
بر پیشرفت تمرکز کنید، نه کمال. به جای سرزنش خود برای هر لغزش اخلاقی، باید پیروزی‌های کوچک و بهبودهای تدریجی را جشن بگیریم. شناخت پیشرفت‌های خود، هرچند کوچک، می‌تواند ما را به ادامه‌ی مسیر اخلاقی‌مان ترغیب کند.
2. اخلاق فضیلت: توسعه‌ی ویژگی‌های شخصیتی خوب
با انجام اعمال عادلانه، عادل می‌شویم، با انجام اعمال معتدل، معتدل می‌شویم، با انجام اعمال شجاعانه، شجاع می‌شویم.
تمرین باعث کمال می‌شود. اخلاق فضیلت ارسطو بر اهمیت پرورش ویژگی‌های شخصیتی مثبت از طریق عمل مکرر تأکید دارد. با عمل مداوم به روش‌هایی که فضیلت‌هایی مانند شجاعت، صداقت و همدلی را تجسم می‌بخشند، به تدریج این ویژگی‌ها را درونی کرده و بخشی از هویت اصلی خود می‌سازیم.
میانه‌ی طلایی را پیدا کنید. ارسطو پیشنهاد کرد که فضیلت‌ها در میانه‌ی دو افراط قرار دارند. برای مثال:
- شجاعت نقطه‌ی میانی بین ترسویی و بی‌پروایی است
- سخاوت تعادل بین خساست و اسراف است
- صداقت بین فریبکاری و صراحت بی‌رحمانه قرار دارد
توسعه‌ی فضیلت‌ها نیازمند یافتن تعادل درست است، اجتناب از کمبود و افراط در رفتارها و نگرش‌ها.
الگوها و مربیان را جستجو کنید. احاطه کردن خود با افرادی که فضیلت‌هایی را که به آن‌ها می‌خواهیم برسیم تجسم می‌بخشند، می‌تواند الهام‌بخش و راهنما باشد. با مشاهده و تقلید از رفتار آن‌ها، می‌توانیم توسعه‌ی شخصیت خود را تسریع کرده و بینش‌هایی در مورد مواجهه با چالش‌های اخلاقی کسب کنیم.
3. فایده‌گرایی: حداکثر کردن خوشبختی برای بیشترین تعداد
فرمول ساده است: هر پولی که برای تجملات خرج می‌کنید، نه نیازها، باید بخشیده شود.
محاسبه‌ی تأثیر مثبت خالص. فایده‌گرایی اخلاق یک عمل را بر اساس پیامدهای آن قضاوت می‌کند، به‌ویژه اینکه چقدر خوشبختی یا رنج ایجاد می‌کند. در مواجهه با معضلات اخلاقی، باید سعی کنیم گزینه‌ای را انتخاب کنیم که بیشترین خیر را برای بیشترین تعداد افراد ایجاد کند.
تأثیرات بلندمدت را در نظر بگیرید. در حالی که نتایج فوری مهم هستند، تفکر فایده‌گرایانه همچنین نیازمند سنجش اثرات بلندمدت انتخاب‌های ماست. عملی که لذت کوتاه‌مدت فراهم می‌کند اما منجر به رنج بیشتر در آینده می‌شود، از این دیدگاه غیراخلاقی تلقی می‌شود.
از تله‌ی "پمپ خوشبختی" برحذر باشید. فایده‌گرایی در صورت افراط می‌تواند به خودفداکاری منجر شود تا جایی که به "پمپ خوشبختی" برای دیگران تبدیل شویم. مهم است که تعهد خود به حداکثر کردن رفاه کلی را با حفظ یکپارچگی و توانایی خود برای مشارکت مثبت در جهان متعادل کنیم.
4. دئانتولوژی: پیروی از قوانین اخلاقی جهانی
فقط بر اساس آن اصل عمل کنید که بتوانید، در عین حال، بخواهید که به یک قانون جهانی تبدیل شود.
اصول جهانی را تعیین کنید. اخلاق دئانتولوژیک کانت بر پیروی از قوانین اخلاقی که می‌تواند برای همه، بدون توجه به شرایط، اعمال شود، تأکید دارد. قبل از انجام یک عمل، از خود بپرسید: "اگر همه این کار را انجام دهند چه می‌شود؟" اگر پاسخ به دنیایی نامطلوب یا غیرمنطقی منجر شود، احتمالاً عمل غیراخلاقی است.
احترام به کرامت انسانی. یکی از جنبه‌های کلیدی اخلاق کانتی احترام به افراد به عنوان اهداف در خودشان است، نه فقط به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به هدف. این اصل به ما یادآوری می‌کند که به ارزش ذاتی و خودمختاری هر فرد احترام بگذاریم، به جای استفاده از آن‌ها صرفاً برای اهداف خود.
عمل از روی وظیفه، نه تمایل. دئانتولوژی معتقد است که ارزش اخلاقی یک عمل از نیت پشت آن ناشی می‌شود، نه پیامدهای آن. انجام کار درست به دلیل اینکه وظیفه‌ی ماست، نه به دلیل اینکه احساس خوبی به ما می‌دهد یا به نفع شخصی ماست، از نظر اخلاقی قابل تحسین‌تر است.
5. قراردادی‌گرایی: توافق بر اصول قابل قبول متقابل
آنچه به یکدیگر بدهکاریم.
جستجوی زمینه‌ی مشترک. قراردادی‌گرایی پیشنهاد می‌کند که اصول اخلاقی باید آن‌هایی باشند که هیچ‌کس نمی‌تواند به‌طور معقولی رد کند. این رویکرد ما را تشویق می‌کند تا دیدگاه‌های دیگران را در نظر بگیریم و راهنماهای اخلاقی پیدا کنیم که می‌تواند به‌طور جهانی پذیرفته شود، حتی توسط افرادی با پیشینه‌ها و باورهای مختلف.
تعادل بین منافع فردی و جمعی. در تعیین آنچه به یکدیگر بدهکاریم، قراردادی‌گرایی از ما می‌خواهد که خواسته‌های شخصی خود را در برابر نیازهای جامعه به‌طور کلی بسنجیم. هدف این است که قوانینی را تعیین کنیم که همه بتوانند با آن‌ها زندگی کنند، حتی اگر همیشه برای هیچ فردی ایده‌آل نباشند.
به‌طور مداوم مذاکره کنید. با تکامل جامعه و ظهور چالش‌های اخلاقی جدید، "قرارداد" اصول اخلاقی قابل قبول باید به‌طور مداوم ارزیابی و به‌روزرسانی شود. این فرآیند مداوم از تأمل اخلاقی و سازش برای حفظ جامعه‌ای عادلانه و هماهنگ ضروری است.
6. اگزیستانسیالیسم: مسئولیت انتخاب‌های خود را بپذیرید
انسان محکوم به آزادی است.
آزادی رادیکال را بپذیرید. فلسفه‌ی اگزیستانسیالیستی تأکید می‌کند که ما در نهایت مسئول انتخاب‌ها و اعمال خود هستیم. هیچ ذات از پیش تعیین‌شده یا قدرت بالاتری مسیر ما را دیکته نمی‌کند – ما خود را از طریق تصمیماتمان می‌سازیم و باید پیامدها را بپذیریم.
یافتن معنا در دنیای پوچ. اگزیستانسیالیست‌هایی مانند کامو استدلال می‌کنند که زندگی ذاتاً بی‌معناست، اما ما می‌توانیم از طریق انتخاب‌ها و تعهدات خود هدفی ایجاد کنیم. این دیدگاه می‌تواند هم آزادکننده و هم دلهره‌آور باشد، و از ما می‌خواهد که به‌طور فعال در شکل‌دهی به هویت‌ها و ارزش‌های خود مشارکت کنیم.
به‌طور اصیل عمل کنید. اگزیستانسیالیسم ما را تشویق می‌کند که مطابق با خود واقعی‌مان زندگی کنیم، به جای اینکه به انتظارات اجتماعی تن دهیم یا پشت نقاب‌های غیرواقعی پنهان شویم. این اغلب شامل مواجهه با حقایق دشوار و انجام انتخاب‌های چالش‌برانگیز است، اما به وجودی اصیل‌تر و رضایت‌بخش‌تر منجر می‌شود.
7. زمینه مهم است: شرایط فردی را در نظر بگیرید
امروزه افراد بسیار زیادی در جهان وجود دارند که در شرایط وحشتناک فقر و خشونت زندگی می‌کنند ... که باعث می‌شود انتظار نداشته باشیم که آن‌ها به تأمل و نقد درس‌هایی که از الگوهای خود می‌آموزند بپردازند.
امتیاز و نابرابری را بپذیرید. هنگام ارزیابی رفتار اخلاقی، مهم است که شرایط و محدودیت‌هایی که افراد با آن‌ها مواجه هستند را در نظر بگیریم. کسانی که در فقر، ستم یا فرصت‌های محدود به دنیا آمده‌اند ممکن است با چالش‌های بسیار بیشتری در انتخاب‌های اخلاقی مواجه شوند نسبت به کسانی که امتیازات بیشتری دارند.
انتظارات را به‌طور مناسب تنظیم کنید. در حالی که باید به استانداردهای اخلاقی بالا تلاش کنیم، مهم است که بپذیریم که همه ظرفیت یا منابع یکسانی برای درگیر شدن در استدلال اخلاقی ندارند. باید نسبت به لغزش‌های اخلاقی کسانی که با سختی‌های شدید مواجه هستند، درک بیشتری داشته باشیم، در حالی که کسانی که امتیازات بیشتری دارند را به استاندارد بالاتری نگه داریم.
برای هموار کردن زمین بازی کار کنید. شناخت نقش شرایط در اخلاق باید ما را به رفع نابرابری‌های سیستماتیک و ایجاد فرصت‌های بیشتر برای همه برای توسعه‌ی ظرفیت‌های اخلاقی‌شان ترغیب کند. این ممکن است شامل حمایت از آموزش، مبارزه با فقر یا کار برای برچیدن سیستم‌های ستمگر باشد.
8. وقتی اشتباه می‌کنید، صادقانه عذرخواهی کنید
عذرخواهی اهمیت دارد.
مسئولیت را بپذیرید. وقتی به‌طور غیراخلاقی عمل کرده‌ایم یا آسیبی رسانده‌ایم، عذرخواهی صادقانه برای بهبود و رشد ضروری است. این به معنای پذیرش کامل اشتباهاتمان است، بدون بهانه‌تراشی یا انداختن تقصیر بر دیگران.
پشیمانی واقعی نشان دهید. عذرخواهی معنادار شامل نشان دادن این است که ما تأثیر اعمالمان را درک می‌کنیم و از آسیب وارد شده واقعاً پشیمانیم. این اغلب نیازمند همدلی با کسانی است که به آن‌ها آسیب رسانده‌ایم و تأمل در مورد چگونگی بهبود در آینده.
جبران کنید. کلمات به‌تنهایی اغلب کافی نیستند – عذرخواهی کامل باید شامل گام‌های ملموس برای جبران اشتباه و جلوگیری از اشتباهات مشابه در آینده باشد. این ممکن است شامل:
- ارائه‌ی جبران یا غرامت
- تغییر رفتار خود در آینده
- کار برای ترمیم روابط آسیب‌دیده
- استفاده از تجربه برای آموزش دیگران و ترویج تغییر مثبت
9. از خستگی اخلاقی و رضایت‌مندی برحذر باشید
تلاش برای انجام کار درست در تمام اوقات – و من قصد دارم از یک اصطلاح فلسفی نسبتاً پیچیده و فنی استفاده کنم، پس با من همراه باشید – یک دردسر بزرگ است.
چالش را بشناسید. حفظ استانداردهای اخلاقی بالا در هر جنبه‌ای از زندگی می‌تواند از نظر ذهنی و احساسی خسته‌کننده باشد. مهم است که این دشواری را بپذیریم و وقتی کوتاهی می‌کنیم یا احساس خستگی می‌کنیم، ناامید نشویم.
اجازه‌ی "عبور اخلاقی" گاه‌به‌گاه. در حالی که باید تلاش کنیم در تمام اعمال خود اخلاقی باشیم، وسواس در مورد هر تصمیم جزئی غیرواقعی و بالقوه مضر است. گاهی اوقات خم کردن قوانین کوچک یا گرفتن میانبرهای اخلاقی در مسائل جزئی می‌تواند به حفظ انرژی ما برای انتخاب‌های اخلاقی مهم‌تر کمک کند.
در برابر لغزش به بی‌تفاوتی محافظت کنید. طرف دیگر خستگی اخلاقی وسوسه‌ی تسلیم شدن کامل در تلاش برای اخلاقی بودن است. ما باید در برابر این شیب لغزنده هوشیار باشیم، به خود یادآوری کنیم که انتخاب‌های ما چقدر مهم هستند و تأثیر مثبتی که می‌توانیم با ادامه‌ی اهمیت دادن و تلاش داشته باشیم.
10. به‌طور مداوم تفکر اخلاقی خود را زیر سوال ببرید و بهبود دهید
خودت را بشناس. هیچ چیز در افراط.
خوداندیشی کلیدی است. توسعه‌ی استدلال اخلاقی قوی نیازمند تأمل مداوم و خودآگاهی است. به‌طور منظم انگیزه‌ها، تعصبات و اصول زیربنایی که انتخاب‌های شما را هدایت می‌کنند بررسی کنید.
دیدگاه‌های متنوع را جستجو کنید. قرار دادن خود در معرض چارچوب‌ها و دیدگاه‌های اخلاقی مختلف می‌تواند درک شما را گسترش داده و استدلال اخلاقی شما را اصلاح کند. در بحث‌ها با افرادی که باورهای متفاوتی دارند شرکت کنید، به‌طور گسترده در مورد اخلاق بخوانید و در نظر بگیرید که چگونه رویکردهای فلسفی مختلف ممکن است به موقعیت‌های واقعی اعمال شود.
اخلاق را به زندگی روزمره اعمال کنید. استدلال اخلاقی را فقط برای تصمیمات بزرگ یا بحران‌ها نگه ندارید. تمرین اعمال تفکر اخلاقی به انتخاب‌های کوچک و روزمره برای تقویت عضلات تصمیم‌گیری شما و ایجاد شخصیتی به‌طور مداوم فضیلت‌مند. برخی از راه‌های انجام این کار شامل:
- سوال کردن از پیامدهای اخلاقی انتخاب‌های مصرف‌کننده‌ی خود
- در نظر گرفتن تأثیر کلمات و اعمال خود بر دیگران
- تأمل در مورد چگونگی تبدیل شدن به نیرویی مثبت‌تر در جامعه‌ی خود
- به چالش کشیدن خود برای عمل با یکپارچگی حتی زمانی که هیچ‌کس تماشا نمی‌کند
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب چگونه کامل باشیم نقدهای متفاوتی دریافت کرده است. بسیاری از خوانندگان از رویکرد قابل دسترس آن به فلسفه اخلاق، که طنز را با مفاهیم پیچیده اخلاقی ترکیب می‌کند، تمجید می‌کنند. طرفداران برنامه تلویزیونی "مکان خوب" اثر شور به‌ویژه از آن لذت می‌برند. برخی آن را سرگرم‌کننده و تفکر برانگیز می‌دانند، در حالی که دیگران به تعصب لیبرالی و برخورد سطحی با ایده‌های فلسفی انتقاد می‌کنند. کتاب صوتی که توسط شور و بازیگران "مکان خوب" روایت شده است، بسیار توصیه می‌شود. به‌طور کلی، خوانندگان تلاش شور برای قابل فهم کردن اخلاق را تحسین می‌کنند، اگرچه برخی طنز را تحمیلی و استدلال‌ها را فاقد عمق می‌دانند.