Rest Is Resistance

1. استراحت به عنوان شکلی از مقاومت در برابر سرمایه‌داری و برتری سفید

استراحت شکلی از مقاومت است زیرا سرمایه‌داری و برتری سفید را مختل و به چالش می‌کشد.

به چالش کشیدن وضعیت موجود. استراحت به عنوان مقاومت، باورهای عمیقاً ریشه‌دار درباره بهره‌وری و ارزش در جامعه ما را به چالش می‌کشد. با اولویت دادن به استراحت، ما فعالانه در برابر سیستم‌هایی که بدن‌های انسانی را به عنوان ابزارهای تولید و سود می‌بینند، مقاومت می‌کنیم. این مقاومت نه تنها شخصی بلکه یک حرکت جمعی برای بازپس‌گیری انسانیت ماست.

زمینه تاریخی. مفهوم استراحت به عنوان مقاومت در تاریخ بهره‌کشی، به ویژه از بدن‌های سیاه‌پوستان در دوران برده‌داری و پس از آن ریشه دارد. با انتخاب استراحت، ما به مبارزات نیاکان خود احترام می‌گذاریم و به مبارزه آن‌ها برای آزادی و کرامت ادامه می‌دهیم. استراحت به یک عمل قدرتمند از سرپیچی در برابر میراث ستم و کار اجباری تبدیل می‌شود.

• استراحت چرخه خستگی و تروما را که توسط فرهنگ کار سخت تداوم می‌یابد، مختل می‌کند
• به ما اجازه می‌دهد تا با ارزش ذاتی خود فراتر از بهره‌وری ارتباط برقرار کنیم
• استراحت به چالش کشیدن این ایده است که بدن‌های ما متعلق به سیستم‌های سرمایه‌داری هستند

2. بدن‌های ما مکان‌هایی برای آزادی هستند و شایسته استراحت

بدن‌های ما مکان‌هایی برای آزادی هستند.

بازپس‌گیری خودمختاری. بدن‌های ما ماشین‌هایی برای بهره‌کشی نیستند، بلکه ظروف الهی هستند که شایسته مراقبت و احترام‌اند. با شناخت بدن‌های خود به عنوان مکان‌های آزادی، دیدگاه خود را از دیدن آن‌ها به عنوان ابزارهای تولید به احترام به آن‌ها به عنوان فضاهای مقدس از پتانسیل و قدرت تغییر می‌دهیم.

مقاومت تجسم‌یافته. هنگامی که برای بدن‌های خود استراحت را اولویت می‌دهیم، درگیر شکلی از مقاومت تجسم‌یافته در برابر سیستم‌های ستمگر می‌شویم. این عمل مراقبت از خود به یک بیانیه رادیکال تبدیل می‌شود که حق ما برای وجود فراتر از خواسته‌های سرمایه‌داری و برتری سفید را اعلام می‌کند. این اعلامیه‌ای است که ارزش ما به بهره‌وری ما وابسته نیست، بلکه در وجود ما ذاتی است.

• بدن‌های ما حکمت و قدرتی دارند که می‌توان از طریق استراحت به آن دست یافت
• استراحت دادن به بدن‌های ما شکلی از عشق به خود و احترام به خود است
• با احترام به نیاز بدن‌های ما به استراحت، انتظارات اجتماعی از بهره‌وری مداوم را به چالش می‌کشیم

3. چرت‌ها دریچه‌ای برای تخیل، اختراع و شفا فراهم می‌کنند

چرت‌ها فضایی برای رویا و تجسم برای اختراع، خلق و شفا فراهم می‌کنند.

دسترسی به خلاقیت. چرت‌ها بیش از استراحت فیزیکی ارائه می‌دهند؛ آن‌ها فضایی منحصر به فرد برای ذهن ما فراهم می‌کنند تا سرگردان و کاوش کند. این حالت رویایی می‌تواند پتانسیل خلاقانه را باز کند و به ما اجازه دهد امکانات و راه‌حل‌های جدیدی را تصور کنیم که ممکن است در ساعات بیداری ما قابل دسترسی نباشند.

شفا از طریق استراحت. عمل چرت زدن می‌تواند به شدت شفا‌بخش باشد، هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی. این به بدن‌ها و ذهن‌های ما اجازه می‌دهد تا تجربیات را پردازش کنند، احساسات را تنظیم کنند و از استرس‌های زندگی روزمره بهبود یابند. با پذیرش چرت‌ها، خود را به شکلی قدرتمند از خودشفایی و تجدید قوا باز می‌کنیم.

• چرت‌ها می‌توانند به ایده‌های نوآورانه و تفکر خلاق منجر شوند
• آن‌ها فضایی امن برای پردازش احساسات و تجربیات فراهم می‌کنند
• چرت زدن منظم می‌تواند بهبود کلی سلامت روانی و جسمی را به همراه داشته باشد

4. بازپس‌گیری فضای رویایی ما از طریق استراحت ضروری است

فضای رویایی ما دزدیده شده و ما آن را می‌خواهیم. ما آن را از طریق استراحت بازپس خواهیم گرفت.

پتانسیل دزدیده شده. مفهوم فضای رویایی به ظرفیت ما برای تخیل، خلاقیت و تجسم آینده‌ای بهتر اشاره دارد. این فضا به طور سیستماتیک از طریق خواسته‌های سرمایه‌داری و میراث ستم، به ویژه برای جوامع حاشیه‌نشین، دزدیده شده است.

بازسازی از طریق استراحت. با اولویت دادن به استراحت، شرایط لازم برای بازپس‌گیری فضای رویایی خود را ایجاد می‌کنیم. این بازپس‌گیری نه تنها درباره تحقق شخصی، بلکه درباره آزادی جمعی و توانایی تصور و خلق جهانی عادلانه‌تر است.

• استراحت به ما اجازه می‌دهد تا به خلاقیت ذاتی و پتانسیل رویایی خود دست یابیم
• بازپس‌گیری فضای رویایی برای شفا شخصی و جمعی حیاتی است
• این به ما قدرت می‌دهد تا آینده‌های جایگزین را تصور و به سوی آن‌ها کار کنیم

5. فرهنگ کار سخت خشونت است و باید مختل شود

فرهنگ کار سخت خشونت است.

شناخت آسیب. فشار مداوم برای بهره‌وری، تلاش و فداکاری برای کار، شکلی از خشونت علیه بدن‌ها و روح‌های ماست. این فرهنگ کار سخت تروما، خستگی و قطع ارتباط از خود واقعی ما و یکدیگر را تداوم می‌بخشد.

مختل کردن چرخه. برای رهایی از فرهنگ کار سخت، باید فعالانه در برابر خواسته‌ها و انتظارات آن مقاومت کنیم. این اختلال شامل تعیین مرزها، اولویت دادن به استراحت و به چالش کشیدن این ایده است که ارزش ما به بهره‌وری ما وابسته است. این یک تلاش جمعی برای ایجاد فرهنگی است که بهزیستی انسانی را بر سود ترجیح می‌دهد.

• فرهنگ کار سخت به فرسودگی، مشکلات سلامت روان و بیماری‌های جسمی منجر می‌شود
• این به طور نامتناسبی بر جوامع حاشیه‌نشین تأثیر می‌گذارد
• مختل کردن فرهنگ کار سخت نیازمند تغییرات فردی و سیستماتیک است

6. استراحت یک تجمل یا امتیاز نیست، بلکه یک حق الهی است

استراحت یک تجمل، امتیاز یا پاداشی نیست که باید پس از سوختن کامل منتظر آن باشیم.

تغییر دیدگاه‌ها. ما باید این باور ریشه‌دار را به چالش بکشیم که استراحت چیزی است که ما آن را به دست می‌آوریم یا فقط پس از خستگی شدید شایسته آن هستیم. استراحت یک نیاز اساسی انسانی و یک حق الهی است که برای بهزیستی و کرامت ما ضروری است.

دسترسی به استراحت. در حالی که موانع سیستماتیک می‌توانند استراحت را برای برخی چالش‌برانگیزتر کنند، مهم است که به رسمیت بشناسیم که استراحت می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد. حتی لحظات کوچک توقف یا کند کردن عمدی می‌توانند اعمالی از استراحت و مقاومت باشند. ما باید به طور خلاقانه راه‌هایی برای گنجاندن استراحت در زندگی خود پیدا کنیم، صرف نظر از شرایطمان.

• استراحت به اندازه غذا، آب و سرپناه برای بهزیستی انسانی ضروری است
• ما نیازی به کسب استراحت نداریم؛ این حق ذاتی ماست
• یافتن لحظات استراحت حتی در شرایط چالش‌برانگیز ممکن است

7. استراحت و مراقبت جمعی برای آزادی حیاتی هستند

ما باید با هم استراحت کنیم، شفا یابیم و مقاومت کنیم.

قدرت جامعه. آزادی واقعی نمی‌تواند به صورت فردی به دست آید؛ نیازمند تلاش و مراقبت جمعی است. با استراحت با هم و حمایت از نیاز یکدیگر به استراحت، ما یک حرکت قدرتمند از مقاومت و شفا ایجاد می‌کنیم.

حمایت متقابل. استراحت جمعی شامل ایجاد سیستم‌های حمایت و مراقبت در جوامع ماست. این می‌تواند به شکل به اشتراک‌گذاری منابع، ایجاد فضاهای استراحت و به چالش کشیدن هنجارهای فرهنگی که کار بیش از حد را تمجید می‌کنند، باشد. با اولویت دادن به مراقبت جمعی، توانایی خود را برای مقاومت در برابر سیستم‌های ستمگر تقویت می‌کنیم.

• استراحت جمعی فردگرایی ترویج شده توسط سرمایه‌داری را به چالش می‌کشد
• حمایت از استراحت دیگران یک عمل همبستگی و مقاومت است
• سیستم‌های مراقبت جامعه می‌توانند استراحت را برای همه قابل دسترس‌تر کنند

8. تخیل و رویاپردازی ابزارهای قدرتمندی برای مقاومت هستند

تخیل یکی از قدرتمندترین حالت‌های مقاومتی است که افراد تحت ستم و بهره‌کشی می‌توانند انجام دهند و استفاده کنند.

قدرت بصیرتی. تخیل به ما اجازه می‌دهد تا جایگزین‌هایی برای سیستم‌های ستمگر فعلی تصور کنیم. با رویاپردازی از آینده‌های متفاوت، ما نقشه‌ای برای تغییر و مقاومت ایجاد می‌کنیم. این عمل تخیل خود شکلی از آزادی از محدودیت‌های واقعیت فعلی ماست.

پرورش تخیل. استراحت و رویاپردازی به هم پیوسته‌اند. با ایجاد فضایی برای استراحت، به ذهن‌های خود اجازه می‌دهیم تا سرگردان و امکاناتی فراتر از شرایط فوری ما را کاوش کنند. این پرورش تخیل برای آزادی شخصی و جمعی ضروری است.

• تخیل به ما کمک می‌کند تا آینده‌های جایگزین را تصور و به سوی آن‌ها کار کنیم
• رویاپردازی می‌تواند شکلی از فرار و مقاومت برای جوامع حاشیه‌نشین باشد
• استراحت فضای لازم برای شکوفایی تخیل را فراهم می‌کند

9. سبت‌ها و سم‌زدایی دیجیتال برای استراحت واقعی حیاتی هستند

سبت من یک عمل شخصی، معنوی و سیاسی است.

قطع ارتباط عمدی. سبت‌های منظم و سم‌زدایی دیجیتال برای تجربه استراحت عمیق و ارتباط مجدد با خودمان حیاتی هستند. این تمرین‌ها به ما اجازه می‌دهند تا از خواسته‌های مداوم کار و فناوری فاصله بگیریم و فضایی برای تأمل، شفا و خلاقیت ایجاد کنیم.

مقاومت از طریق استراحت. گرفتن استراحت‌های عمدی از بهره‌وری و اتصال یک عمل رادیکال در فرهنگ همیشه روشن ماست. این انتظار از دسترسی و بهره‌وری مداوم را به چالش می‌کشد و حق ما برای استراحت و زمان شخصی را اعلام می‌کند.

• سبت‌ها می‌توانند برای نیازها و شرایط فردی سفارشی شوند
• سم‌زدایی دیجیتال به مبارزه با طبیعت اعتیادآور فناوری و رسانه‌های اجتماعی کمک می‌کند
• دوره‌های استراحت منظم بهبود کلی بهزیستی و خلاقیت را به همراه دارد

10. آزادی سیاهان از طریق استراحت به نفع تمام بشریت است

آزادی سیاهان مرهمی برای تمام بشریت است و این پیام برای همه کسانی است که از راه‌های برتری سفید و سرمایه‌داری رنج می‌برند.

تأثیر جهانی. مفهوم استراحت به عنوان مقاومت، ریشه در نظریه آزادی سیاهان دارد و پتانسیل بهره‌مندی از تمام بشریت را دارد. با به چالش کشیدن سیستم‌های ستم که به شدت بر جوامع سیاه‌پوست تأثیر می‌گذارند، ما مسیرهایی برای آزادی برای همه کسانی که تحت سرمایه‌داری و برتری سفید رنج می‌برند، ایجاد می‌کنیم.

آزادی متصل. شناخت ارتباط متقابل مبارزات و آزادی ما حیاتی است. هنگامی که از حق استراحت جوامع حاشیه‌نشین حمایت و آن‌ها را تقویت می‌کنیم، جهانی عادلانه‌تر و انسانی‌تر برای همه ایجاد می‌کنیم. این آزادی جمعی از طریق استراحت قدرت تغییر کل جامعه ما را دارد.

• نظریه‌های آزادی سیاهان چارچوب‌های قدرتمندی برای مقاومت جمعی ارائه می‌دهند
• حمایت از حق استراحت جوامع حاشیه‌نشین به نفع همه است
• استراحت به عنوان مقاومت پتانسیل تغییر ساختارها و ارزش‌های اجتماعی را دارد

آخرین به‌روزرسانی:: August 28, 2024