The Clash of the Cultures

1. تقابل سرمایه‌گذاری بلندمدت و سفته‌بازی کوتاه‌مدت، مالیه مدرن را شکل می‌دهد

وقتی که کسب‌وکار به حبابی در گرداب سفته‌بازی تبدیل می‌شود ... [و] وقتی که بازار سهام به رفتار یک کازینو می‌پردازد، کار [سرمایه‌داری] احتمالاً به درستی انجام نمی‌شود.

سفته‌بازی غالب است: در دهه‌های اخیر، سفته‌بازی کوتاه‌مدت به نیروی غالب در بازارهای مالی تبدیل شده است. این تغییر در موارد زیر مشهود است:

• افزایش گردش سهام: از 15% در سال 1950 به بیش از 250% امروز
• ظهور معاملات با فرکانس بالا: اکنون بیش از 50% حجم معاملات را شامل می‌شود
• رشد معاملات مشتقات: ارزش اسمی از 700 تریلیون دلار فراتر رفته است

عواقب مضر: این فرهنگ سفته‌بازی:

• سرمایه را از کسب‌وکارهای تولیدی منحرف کرده است
• نوسانات بازار و ریسک سیستماتیک را افزایش داده است
• واسطه‌های مالی را به هزینه سرمایه‌گذاران ثروتمند کرده است
• تمرکز شرکت‌ها بر ایجاد ارزش بلندمدت را تضعیف کرده است

نویسنده استدلال می‌کند که بازگشت به فرهنگ سرمایه‌گذاری بلندمدت برای سلامت هر دو بازار مالی و اقتصاد کلان ضروری است.

2. ظهور سرمایه‌گذاران نهادی مشکل "دوگانه‌نمایی" را ایجاد کرده است

مدیران پول دیگران به ندرت با همان دقت و نگرانی که ... بر پول خود نظارت می‌کنند، بر آن نظارت می‌کنند.

تغییر در مالکیت: سرمایه‌گذاران نهادی اکنون بیش از 70% سهام ایالات متحده را کنترل می‌کنند، که از 8% در سال 1950 افزایش یافته است. این امر مشکل "دوگانه‌نمایی" را ایجاد کرده است:

1. مدیران شرکتی به عنوان نمایندگان سهامداران
2. مدیران صندوق به عنوان نمایندگان سرمایه‌گذاران فردی

منافع متضاد: هر دو گروه نمایندگان اغلب منافع خود را بر منافع اصول خود ترجیح می‌دهند:

• مدیران شرکتی بر قیمت‌های سهام کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند تا جبران خسارت خود را افزایش دهند
• مدیران صندوق جمع‌آوری دارایی و تولید هزینه را بر بازده سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند

این عدم تطابق منافع به:

• جبران خسارت بیش از حد مدیران اجرایی
• تصمیم‌گیری‌های شرکتی کوتاه‌مدت
• هزینه‌های بالای صندوق و عملکرد ضعیف کمک کرده است

نویسنده خواستار استانداردهای قوی‌تر امانت‌داری و افزایش فعالیت سهامداران برای حل این مشکلات نمایندگی است.

3. صندوق‌های مشترک از سرپرستی به فروشندگی تغییر یافته‌اند

زمانی که صنعت صندوق‌های مشترک عمدتاً بر سرمایه‌گذاری بلندمدت تمرکز داشت، امروز به نظر می‌رسد که عمدتاً بر سفته‌بازی کوتاه‌مدت متمرکز است.

تحول صنعت: صنعت صندوق‌های مشترک دچار تغییرات چشمگیری شده است:

• دارایی‌ها از 2.5 میلیارد دلار در سال 1951 به بیش از 12 تریلیون دلار امروز افزایش یافته است
• تمرکز از مدیریت سرمایه‌گذاری به بازاریابی تغییر یافته است
• گسترش صندوق‌های تخصصی و پرهزینه

عواقب منفی:

• هزینه‌های بالاتر: نسبت هزینه‌های متوسط تقریباً از سال 1960 دو برابر شده است
• افزایش گردش: از 15% در سال 1950 به حدود 100% امروز
• عملکرد ضعیف: اکثریت صندوق‌های فعال پس از هزینه‌ها عملکرد ضعیفی دارند

مسائل ساختاری:

• تغییر به مالکیت عمومی شرکت‌های مدیریت صندوق
• ادغام: 33 از 50 مدیر بزرگ صندوق تحت مالکیت کنسرن‌های مالی
• تضاد منافع بین سهامداران صندوق و مالکان شرکت‌های مدیریت

نویسنده خواستار بازگشت به فرهنگ امانت‌داری متمرکز بر سرمایه‌گذاری کم‌هزینه و بلندمدت برای بهتر خدمت به سهامداران صندوق است.

4. صندوق‌های شاخص نمایانگر پیروزی سرمایه‌گذاری بلندمدت هستند

سنگی که بناکنندگان رد کردند، به سنگ زاویه اصلی تبدیل شد.

مفهوم انقلابی: اولین صندوق مشترک شاخص، که توسط ونگارد در سال 1976 راه‌اندازی شد، در ابتدا مورد تمسخر قرار گرفت اما به نیروی غالبی در سرمایه‌گذاری تبدیل شده است:

• اکنون بیش از 2.4 تریلیون دلار دارایی در صندوق‌های مشترک شاخص وجود دارد
• بیش از 25% از تمام دارایی‌های صندوق‌های سهام را شامل می‌شود
• به طور مداوم اکثریت صندوق‌های فعال را از نظر عملکرد پیشی می‌گیرد

مزایای کلیدی:

• هزینه‌های پایین‌تر: نسبت هزینه‌ها به 0.04% در مقابل 1%+ برای صندوق‌های فعال کاهش یافته است
• تنوع گسترده: مالکیت کل بخش‌های بازار
• کارایی مالیاتی: گردش کمتر، توزیع سود سرمایه را کاهش می‌دهد
• سادگی: نیاز به انتخاب سهام برنده یا زمان‌بندی بازار را از بین می‌برد

تمرکز بر بلندمدت: صندوق‌های شاخص اصول سرمایه‌گذاری صبور و بلندمدت را با:

• از بین بردن وسوسه تعقیب عملکرد
• تشویق سرمایه‌گذاران به "ادامه مسیر" در طول چرخه‌های بازار
• به دست آوردن بازده بازار با حداقل هزینه تجسم می‌کنند

نویسنده صندوق‌های شاخص را به عنوان بهترین بیان سرمایه‌گذاری کارآمد و کم‌هزینه برای منافع بلندمدت سهامداران می‌بیند.

5. صندوق‌های قابل معامله (ETF) سفته‌بازی مضر را تسهیل کرده‌اند

وقتی که بازاریابان صندوق به عنوان فروشندگان صندوق‌های تخصصی عمل می‌کنند، سرمایه‌گذاران به طور مکرر به نظر می‌رسد که سهام خود را در زمان‌های نادرست خرید و فروش می‌کنند.

رشد سریع: ETFها به شدت محبوب شده‌اند:

• دارایی‌ها به بیش از 1.2 تریلیون دلار افزایش یافته است
• اکنون بیش از 1,400 ETF وجود دارد که 1,056 شاخص مختلف را دنبال می‌کنند

تسهیل سفته‌بازی: در حالی که برخی از ETFها دسترسی کم‌هزینه و گسترده به بازار را ارائه می‌دهند، بسیاری از آن‌ها سفته‌بازی مضر را تشویق می‌کنند:

• گردش بسیار بالا: برخی از ETFها گردش سالانه‌ای بیش از 10,000% دارند
• تمرکز محدود: ETFهای بخش، کشور و اهرمی اجازه می‌دهند شرط‌های متمرکز انجام شود
• معاملات درون‌روزی: "تمام روز S&P 500 را در زمان واقعی معامله کنید"

عواقب منفی:

• افزایش نوسانات بازار
• بازده ضعیف سرمایه‌گذاران به دلیل معاملات نادرست
• حواس‌پرتی از اصول سرمایه‌گذاری بلندمدت

نویسنده استدلال می‌کند که در حالی که برخی از ETFها می‌توانند ابزارهای مفیدی برای سرمایه‌گذاران بلندمدت باشند، بسیاری به وسایل سفته‌بازی مضر تبدیل شده‌اند که در نهایت به ضرر سرمایه‌گذاران است.

6. سیستم بازنشستگی آمریکا به دلیل سفته‌بازی و پس‌انداز ناکافی در خطر است

امروز سیستم امنیت بازنشستگی کشور ما در خطر است و به سمت یک تصادف جدی پیش می‌رود.

چالش‌های متعدد: سیستم بازنشستگی ایالات متحده با چندین مشکل اساسی مواجه است:

1. پس‌انداز ناکافی: نرخ پس‌انداز ملی از 9% به حدود 3% کاهش یافته است
2. تغییر به طرح‌های مشارکتی: ریسک سرمایه‌گذاری را به افراد منتقل کرده است
3. مستمری‌های کم‌بودجه: بسیاری از طرح‌ها به بازده‌های آینده غیرواقعی اتکا دارند
4. عدم قطعیت در تأمین اجتماعی: چالش‌های تأمین مالی بلندمدت

سفته‌بازی در حساب‌های بازنشستگی:

• معاملات بیش از حد در طرح‌های 401(k)
• تعقیب عملکرد در انتخاب صندوق
• تنوع ناکافی و تخصیص دارایی نامناسب

راه‌حل‌های پیشنهادی:

• ساده‌سازی و تجمیع وسایل پس‌انداز بازنشستگی
• تشویق گزینه‌های صندوق‌های شاخص کم‌هزینه و با تنوع بالا
• محدود کردن انعطاف‌پذیری برای برداشت یا وام‌گیری از حساب‌های بازنشستگی
• بهبود آموزش مالی و راهنمایی برای شرکت‌کنندگان در طرح

نویسنده خواستار یک بازنگری جامع در سیستم بازنشستگی است تا بر پس‌انداز و سرمایه‌گذاری بلندمدت به جای سفته‌بازی کوتاه‌مدت اولویت دهد.

7. تاریخچه صندوق ولینگتون قدرت سرمایه‌گذاری متوازن و بلندمدت را نشان می‌دهد

گاهی اوقات در زندگی، ما با عقب‌نشینی، بزرگ‌ترین پیشرفت را می‌کنیم.

سفر شگفت‌انگیز: تاریخ 84 ساله صندوق ولینگتون مزایای یک رویکرد متوازن و مستمر را نشان می‌دهد:

• تأسیس در سال 1928، از رکود بزرگ و چندین چرخه بازار جان سالم به در برد
• در اواخر دهه 1960 به طور موقت از ریشه‌های محافظه‌کارانه خود منحرف شد که منجر به عملکرد ضعیف شد
• در سال 1978 به اصول اولیه خود بازگشت و بر حفظ درآمد و سرمایه تأکید کرد

اصول کلیدی:

• پرتفوی متوازن: 60-70% سهام، 30-40% اوراق قرضه
• تمرکز بر سهام با کیفیت بالا و پرداخت‌کننده سود
• تأکید بر درآمد جاری و رشد بلندمدت
• هزینه‌های پایین و گردش حداقلی پرتفوی

نتایج چشمگیر:

• از 11 میلیون دلار در سال 1929 به 55 میلیارد دلار در سال 2012 رشد کرد
• به طور مداوم از همتایان خود در طولانی‌مدت پیشی گرفت
• درآمد ثابت و حفاظت در برابر کاهش را برای سرمایه‌گذاران فراهم کرد

نویسنده از تاریخچه صندوق ولینگتون برای نشان دادن ارزش پایدار یک رویکرد منضبط و کم‌هزینه به سرمایه‌گذاری متوازن که بر نیازهای بلندمدت سرمایه‌گذاران متمرکز است، استفاده می‌کند.

آخرین به‌روزرسانی:: September 11, 2024