نکات کلیدی
1. پیاده‌روی کلید ایجاد شهرهای پویا و پایدار است
یک پیاده‌روی باید چهار شرط اصلی را برآورده کند: باید مفید، ایمن، راحت و جالب باشد.
مزایای اقتصادی. محله‌های قابل پیاده‌روی ساکنان و کسب‌وکارها را جذب می‌کنند و ارزش املاک و درآمدهای مالیاتی را افزایش می‌دهند. مطالعات نشان می‌دهد که مناطق قابل پیاده‌روی در شهرهایی مانند واشنگتن دی.سی. و پورتلند رشد و توسعه اقتصادی قابل توجهی داشته‌اند.
تأثیرات زیست‌محیطی. پیاده‌روی به جای رانندگی، انتشار کربن و آلودگی هوا را کاهش می‌دهد. شهرهای فشرده و قابل پیاده‌روی اثرات زیست‌محیطی بسیار کمتری نسبت به شهرهای گسترده و وابسته به خودرو دارند.
مزایای اجتماعی و سلامتی. جوامع قابل پیاده‌روی تعامل اجتماعی را تقویت می‌کنند، سلامت جسمی و روانی را بهبود می‌بخشند و کیفیت کلی زندگی را ارتقا می‌دهند. آن‌ها سبک زندگی فعال را ترویج می‌کنند، نرخ چاقی را کاهش می‌دهند و فضاهای عمومی پرجنب‌وجوش‌تری ایجاد می‌کنند.
2. طراحی مبتنی بر خودرو محیط‌های شهری و سلامت عمومی را تخریب کرده است
اگر قرار است به درستی عمل کنند، شهرها باید توسط عمومی‌نگران برنامه‌ریزی شوند، همان‌طور که قبلاً بودند.
تغییر تاریخی. برنامه‌ریزی شهری پس از جنگ جهانی دوم ترافیک خودرو را در اولویت قرار داد که منجر به گسترش، آلودگی و زوال مراکز شهری شد. این رویکرد مقیاس انسانی و بافت اجتماعی که شهرها را به شکوفایی می‌رساند، نادیده گرفت.
عواقب سلامتی. سبک زندگی وابسته به خودرو به موارد زیر کمک کرده است:
- افزایش نرخ چاقی
- نرخ بالاتر بیماری‌های تنفسی
- تلفات بیشتر ترافیکی
- کاهش فعالیت بدنی
هزینه‌های اجتماعی. رانندگی بیش از حد منجر به:
- رفت‌وآمدهای طولانی‌تر و افزایش استرس
- کاهش مشارکت اجتماعی
- انزوا، به ویژه برای غیر رانندگان
- تخریب فضاهای عمومی
3. توسعه کاربری مختلط و تراکم برای جوامع قابل پیاده‌روی ضروری است
مرکز شهر تنها بخشی از شهر است که به همه تعلق دارد. مهم نیست که خانه‌تان کجا باشد؛ مرکز شهر نیز متعلق به شماست.
اصل نزدیکی. توسعه کاربری مختلط فعالیت‌های متنوعی را در فاصله پیاده‌روی قرار می‌دهد و وابستگی به خودرو را کاهش می‌دهد. این شامل:
- مسکن
- محل‌های کار
- خرده‌فروشی
- سرگرمی
- خدمات عمومی
مزایای تراکم. تراکم جمعیت بالاتر از موارد زیر پشتیبانی می‌کند:
- حمل‌ونقل عمومی مکرر و کارآمدتر
- تنوع بیشتر کسب‌وکارهای محلی
- خیابان‌های فعال‌تر و ایمن‌تر
- استفاده کارآمدتر از زیرساخت‌ها
استراتژی‌های پیاده‌سازی. شهرها می‌توانند توسعه کاربری مختلط و تراکم را از طریق:
- اصلاحات زون‌بندی
- مشوق‌هایی برای توسعه درون‌زا
- استفاده تطبیقی از ساختمان‌های موجود
- سیاست‌هایی برای تشویق مسکن مقرون‌به‌صرفه در مناطق مرکزی
4. سیاست‌های مناسب پارکینگ می‌تواند به طور چشمگیری زندگی شهری را بهبود بخشد
الزامات پارکینگ خارج از خیابان یک داروی باروری برای خودروها هستند.
هزینه‌های پنهان. حداقل‌های اجباری پارکینگ:
- هزینه‌های مسکن را افزایش می‌دهند
- مالکیت و استفاده از خودرو را تشویق می‌کنند
- زمین شهری ارزشمند را هدر می‌دهند
- محیط پیاده‌رو را تخریب می‌کنند
راه‌حل‌های مبتنی بر بازار. شهرها می‌توانند مدیریت پارکینگ را با:
- حذف یا کاهش حداقل‌های پارکینگ
- اجرای قیمت‌گذاری مبتنی بر تقاضا برای پارکینگ خیابانی
- تشویق به ترتیبات پارکینگ مشترک
- استفاده از درآمد پارکینگ برای تأمین مالی بهبودهای عمومی
داستان‌های موفقیت. شهرهایی مانند سان‌فرانسیسکو و کپنهاگ سیاست‌های پیشرو پارکینگ را با موفقیت اجرا کرده‌اند که منجر به کاهش ترافیک، بهبود زندگی خیابانی و مزایای اقتصادی برای کسب‌وکارهای محلی شده است.
5. سرمایه‌گذاری در حمل‌ونقل عمومی و زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری سودآور است
تنها سیستم‌های حمل‌ونقل بزرگ و سریع پتانسیل تغییر بنیادی شهرها را دارند.
مزایای حمل‌ونقل. حمل‌ونقل عمومی قوی:
- تراکم ترافیک و انتشار گازها را کاهش می‌دهد
- تحرک را برای همه ساکنان بهبود می‌بخشد
- توسعه اقتصادی در اطراف ایستگاه‌ها را تحریک می‌کند
- رقابت‌پذیری شهر را برای جذب استعدادها و کسب‌وکارها افزایش می‌دهد
زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری. سرمایه‌گذاری در خطوط دوچرخه و برنامه‌های اشتراک دوچرخه:
- گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه و سالم برای حمل‌ونقل فراهم می‌کند
- ترافیک خودرو و تقاضای پارکینگ را کاهش می‌دهد
- جوانان حرفه‌ای و صنایع خلاق را جذب می‌کند
- سلامت عمومی را از طریق افزایش فعالیت بدنی بهبود می‌بخشد
استراتژی‌های پیاده‌سازی. ابتکارات موفق حمل‌ونقل و دوچرخه‌سواری نیازمند:
- برنامه‌ریزی بلندمدت و سرمایه‌گذاری مداوم
- یکپارچگی با سیاست‌های کاربری زمین
- آموزش و ترویج عمومی
- همکاری بین چندین نهاد و ذینفع
6. طراحی خیابان باید ایمنی و راحتی عابران پیاده را در اولویت قرار دهد
ایمن‌ترین جاده‌ها آن‌هایی هستند که کمترین احساس امنیت را دارند و توجه بیشتری از رانندگان می‌طلبند.
آرام‌سازی ترافیک. تکنیک‌هایی برای کاهش سرعت وسایل نقلیه و بهبود ایمنی شامل:
- خطوط باریک‌تر
- گذرگاه‌ها و تقاطع‌های مرتفع
- گسترش‌های پیاده‌رو (بولب‌آوت‌ها)
- دایره‌های ترافیکی و میدان‌ها
خیابان‌های کامل. طراحی برای همه کاربران به معنای:
- پیاده‌روهای وسیع و بدون مانع
- خطوط دوچرخه محافظت‌شده
- خطوط حمل‌ونقل اختصاصی در صورت لزوم
- طراحی قابل دسترس برای افراد دارای معلولیت
طراحی در مقیاس انسانی. ایجاد چشم‌اندازهای خیابانی دعوت‌کننده شامل:
- نماهای ساختمانی که با پیاده‌رو تعامل دارند
- مبلمان خیابانی و هنر عمومی
- نورپردازی مناسب برای ایمنی و فضا
- حفاظت در برابر آب و هوا (مانند سایبان‌ها، گذرگاه‌ها)
7. درختان و نماهای دعوت‌کننده برای چشم‌اندازهای خیابانی قابل پیاده‌روی حیاتی هستند
درخت خیابانی ساده آمریکایی ممکن است رأی من را به دست آورد.
مزایای درختان شهری:
- سایه فراهم می‌کنند و اثر جزیره حرارتی شهری را کاهش می‌دهند
- کیفیت هوا را بهبود می‌بخشند و آب باران را جذب می‌کنند
- ارزش املاک و فعالیت‌های خرده‌فروشی را افزایش می‌دهند
- حس محصور بودن و مقیاس انسانی ایجاد می‌کنند
نماهای فعال ساختمانی. نماهای جذاب به قابلیت پیاده‌روی کمک می‌کنند با:
- فراهم کردن جذابیت بصری و "چشم‌هایی بر خیابان"
- ارائه حفاظت در برابر عناصر
- ایجاد فرصت‌هایی برای تعامل اجتماعی
- حمایت از کسب‌وکارهای محلی و زندگی خیابانی
استراتژی‌های پیاده‌سازی. شهرها می‌توانند چشم‌اندازهای خیابانی خود را از طریق:
- برنامه‌های جامع کاشت و نگهداری درختان
- دستورالعمل‌های طراحی برای توسعه جدید
- مشوق‌هایی برای بهبود نما در ساختمان‌های موجود
- مشارکت‌های عمومی-خصوصی برای بهبود چشم‌اندازهای خیابانی
8. برنامه‌ریزی استراتژیک شهری می‌تواند از طریق بهبودهای متمرکز شهرها را احیا کند
تریاژ شهری، نامی مناسب برای تکنیکی که در میدان‌های جنگ جنگ جهانی اول آغاز شد.
سرمایه‌گذاری متمرکز. تمرکز منابع بر مناطق با پتانسیل بالا می‌تواند:
- بهبودهای قابل مشاهده‌ای ایجاد کند که حرکت ایجاد می‌کند
- سرمایه‌گذاری و توسعه خصوصی را جذب کند
- مزایای قابلیت پیاده‌روی را به شکاکان نشان دهد
- مدلی برای پروژه‌های آینده فراهم کند
تفکر شبکه‌ای. شناسایی و اتصال گره‌ها و راهروهای کلیدی:
- یک منطقه قابل پیاده‌روی منسجم ایجاد می‌کند
- تأثیر منابع محدود را به حداکثر می‌رساند
- از دارایی‌ها و مقاصد موجود پشتیبانی می‌کند
- چارچوبی برای گسترش آینده ایجاد می‌کند
رویکرد تدریجی. شروع با پروژه‌های کوچک و قابل دستیابی:
- امکان آزمایش و یادگیری را فراهم می‌کند
- از طریق پیروزی‌های سریع حمایت عمومی ایجاد می‌کند
- ریسک‌های مالی و سیاسی را کاهش می‌دهد
- فرصت‌هایی برای مشارکت جامعه ایجاد می‌کند
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب شهر قابل پیاده‌روی به دلیل سبک نوشتاری قابل فهم و استدلال‌های قانع‌کننده‌اش برای ایجاد فضاهای شهری دوستدار پیاده‌روی، تحسین‌های زیادی دریافت کرده است. خوانندگان از تمرکز اسپک بر راه‌حل‌های عملی و مثال‌های واقعی قدردانی می‌کنند. بسیاری این کتاب را روشنگر می‌دانند، به‌ویژه در مورد سیاست‌های پارکینگ و مزایای اقتصادی پیاده‌روی. نسخه‌ی دهمین سالگرد به دلیل اطلاعات به‌روزشده‌اش بسیار توصیه می‌شود. در حالی که برخی به رویکرد آمریکامحور کتاب انتقاد می‌کنند، اکثر خوانندگان آن را الهام‌بخش و مرتبط با مباحث برنامه‌ریزی شهری می‌دانند. بسیاری تمایل دارند ایده‌های اسپک را در جوامع خود به کار گیرند.
