പ്രധാന നിർദ്ദേശങ്ങൾ
1. ഇന്ത്യയിൽ ഹിന്ദുക്കൾ സംസ്ഥാന-sanctioned അപ്പാർത്തെയ്ഡ് നേരിടുന്നു.
ഒരു സമുദായത്തെ സമാധാനിപ്പിക്കുന്നത് കഷ്ടതയേക്കാൾ മറ്റൊരു സമുദായത്തിനെതിരെ അപ്പാർത്തെയ്ഡ് കൂടുതൽ ഗുരുതരമാണ്.
സമാധാനിപ്പിക്കൽക്കു മേൽ വിവേചനം. ഈ പുസ്തകം, ന്യൂനപക്ഷ സമാധാനിപ്പിക്കൽ ഉണ്ടെങ്കിലും, ഹിന്ദുക്കളെ നേരിടുന്ന സജീവ വിവേചനം കൂടുതൽ പ്രധാനമായ പ്രശ്നമാണെന്ന് വാദിക്കുന്നു. ഈ വിവേചനം ഭരണഘടന, നയങ്ങൾ, നിയമ ഘടന എന്നിവയിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, ഹിന്ദുക്കളെ അവരുടെ സ്വന്തം രാജ്യത്തിൽ രണ്ടാം ക്ലാസ്സുകാരനായി അനുഭവപ്പെടാൻ നിർബന്ധിതമാക്കുന്നു.
വിവേചനത്തിന്റെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- ഹിന്ദു ക്ഷേത്രങ്ങളുടെ സംസ്ഥാന നിയന്ത്രണം
- കശ്മീരി ഹിന്ദുക്കളോടുള്ള അന്യായം
- വഖ്ഫ് നിയമം
- ആർടിഇ നിയമം
രാഷ്ട്രീയ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ. എഴുത്തുകാരൻ സമാധാനിപ്പിക്കൽ പലപ്പോഴും തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ നേടാൻ രാഷ്ട്രീയമായി പ്രേരിതമാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു, എന്നാൽ ഹിന്ദുക്കളെ നേരിടുന്ന സിസ്റ്റമാറ്റിക് വിവേചനം കൂടുതൽ ആഴത്തിലുള്ള, കൂടുതൽ ഹാനികരമായ പ്രശ്നമാണ്. ഈ വിവേചനം ഏത് രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയും അധികാരത്തിൽ ആകുമ്പോഴും തുടരുന്നു.
2. ഹിന്ദു ക്ഷേത്രങ്ങളുടെ സംസ്ഥാന നിയന്ത്രണം സാമ്പത്തിക തട്ടിപ്പ് ആണ്.
ഹിന്ദു ക്ഷേത്രങ്ങളും അവയുടെ സ്വത്തുകളും സംസ്ഥാന നിയന്ത്രണത്തിലായിരിക്കുമ്പോൾ, സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ, സാമ്പത്തികമായി ഏറ്റവും ഹാനികരമായ തട്ടിപ്പ് ആണ്.
ലൂട്ട് ചെയ്യൽ. ഹിന്ദു ക്ഷേത്രങ്ങളുടെ സംസ്ഥാന നിയന്ത്രണം ഒരു വലിയ സാമ്പത്തിക തട്ടിപ്പായി ചിത്രീകരിക്കുന്നു, സാമ്പത്തിക നഷ്ടത്തിൽ പെട്രോലിയം മേഖലയെ മറികടക്കുന്നു. മതം സംസ്ഥാനത്തുനിന്ന് പുറത്തുവയ്ക്കണം എങ്കിൽ, സംസ്ഥാനത്തെ മതത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവയ്ക്കണം എന്നതിൽ എഴുത്തുകാരൻ വാദിക്കുന്നു.
സംസ്ഥാന നിയന്ത്രണത്തിന്റെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- 10 സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ സർക്കാർ 110,000-ൽ കൂടുതൽ ഹിന്ദു ക്ഷേത്രങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കുന്നു.
- തമിഴ്‌നാട് സർക്കാർ മാത്രം 36,425 ക്ഷേത്രങ്ങളും 56 മുട്ടുകളും നിയന്ത്രിക്കുന്നു.
- കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് സംസ്ഥാനമായ കേരളത്തിൽ 3,058 ക്ഷേത്രങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കുന്ന അഞ്ച് ദേവസ്വം ബോർഡുകൾ ഉണ്ട്.
സാമ്പത്തിക സ്വാധീനം. സംസ്ഥാന നിയന്ത്രണത്തെ തുടർന്ന് ഹിന്ദു ക്ഷേത്രങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടായ നഷ്ടം ദശാബ്ദങ്ങളിലായി ലക്ഷക്കണക്കിന് കോടികളിൽ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഈ നഷ്ടം ക്ഷേത്രങ്ങൾ വെദ്പഠശാലകൾ, സ്കൂളുകൾ, കോളേജുകൾ, ഗൗശാലകൾ, സഹകരണങ്ങൾ, സ്കോളർഷിപ്പുകൾ, അനാഥാലയങ്ങൾ, ഹിന്ദു സാംസ്കാരികവും മതപരവുമായ കേന്ദ്രങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്ക് ഫണ്ടിംഗ് നൽകുന്നതിൽ തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
3. കശ്മീരി ഹിന്ദുക്കൾ അവരുടെ സ്വന്തം ദേശത്ത് അന്യായമായി ദുരിതം അനുഭവിക്കുന്നു.
കശ്മീരി ഹിന്ദു ആയാൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു നിഴലോ അല്ലെങ്കിൽ പ്രതിബിംബമോ ഇല്ലാത്ത തകർന്ന കണ്ണാടികളുടെ രാജ്യത്തിൽ നാം ജീവിക്കുന്നു.
ജാതി ശുദ്ധീകരണം. കശ്മീരി ഹിന്ദുക്കൾ അവരുടെ ജന്മഭൂമിയിൽ നിന്ന് ജാതി ശുദ്ധീകരണം നേരിടുന്ന അന്യായത്തെ ഈ പുസ്തകം ഉയർത്തുന്നു. കശ്മീരിൽ ഉയർന്ന വിനോദസഞ്ചാരികളുടെ വരവിന് എതിരായും, സർക്കാർ യഥാർത്ഥ നിവാസികൾക്കായി മതിയായ വാസസ്ഥലം, സുരക്ഷ എന്നിവ നൽകാൻ പരാജയപ്പെട്ടു.
അന്യായത്തിന്റെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- കഴിഞ്ഞ ആറു വർഷങ്ങളിൽ കശ്മീരി ഹിന്ദുക്കൾക്കായി വാഗ്ദാനം ചെയ്ത വീടുകളിൽ വെറും 17% മാത്രമാണ് പൂർത്തിയാക്കിയത്.
- പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ ജോബ് സ്കീമിലൂടെ വെറും 5,928 കശ്മീരി ഹിന്ദുക്കളെ നിയമിച്ചിട്ടുണ്ട്.
- അവരുടെ ജീവൻ ഭീഷണിയിലായ കശ്മീരി ഹിന്ദുക്കൾ രക്ഷപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, അവരെ അടച്ചിടുന്നു.
കശ്മീർ ഫയലുകൾ. "കശ്മീർ ഫയലുകൾ" എന്ന സിനിമ കശ്മീരി ഹിന്ദു നാരേറ്റീവ് പുനഃസ്ഥാപിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും, നിരവധി പ്രശസ്ത കശ്മീരി ശബ്ദങ്ങൾ ഈ സിനിമയ്ക്ക് നിരോധനം ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. എഴുത്തുകാരൻ ഓർമ്മിക്കാതെ പുനഃസന്ധി ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് വാദിക്കുന്നു.
4. വഖ്ഫ് നിയമം ഭൂമി പിടിച്ചെടുക്കലിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു.
വഖ്ഫ് ഇന്ത്യയിലെ മൂന്നാമത്തെ വലിയ ഭൂമിമുടക്കുകാരനാണ്.
ഭൂമി ഉടമസ്ഥത. വഖ്ഫ് ഇന്ത്യയിലെ മൂന്നാമത്തെ വലിയ ഭൂമിമുടക്കുകാരനാണ്, അതിന്റെ ഭൂരിഭാഗം ഭൂമിയുടമസ്ഥതകൾ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് മുമ്പുള്ള കാലഘട്ടത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകുന്നു. 1995-ലെ വഖ്ഫ് നിയമം, വഖ്ഫ് ബോർഡിന് വഖ്ഫ് ഭൂമിയായി സ്വത്തുക്കൾ പ്രഖ്യാപിക്കാൻ വ്യാപകമായ അധികാരങ്ങൾ നൽകുന്നു.
വഖ്ഫ് സ്വത്തുകളുടെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- ഡൽഹിയിലെ 77% ഭൂമി വഖ്ഫ് ഭൂമിയിലാണ്, ഡൽഹി ഹൈക്കോടതിയും ഉൾപ്പെടുന്നു.
- സെൻട്രൽ വിസ്ത, CGO കോംപ്ലക്സ്, ജവഹർലാൽ നെഹ്രു സ്റ്റേഡിയം എന്നിവ വഖ്ഫ് ഭൂമിയിലാണ്.
- വഖ്ഫ് ബോർഡ് 354,913 എസ്റ്റേറ്റുകളും 866,035 സ്വത്തുകളും 802,000 എക്കർ ഇന്ത്യൻ ഭൂമിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടവയെ അവകാശപ്പെടുന്നു.
ദ്രാകോണിയൻ അധികാരങ്ങൾ. 1995-ലെ വഖ്ഫ് നിയമം, വഖ്ഫ് സർവേ കമ്മീഷണറെ ഒരു സിവിൽ കോടതിയുടെ അധികാരവും ശക്തിയും നൽകുന്നു. നിങ്ങളുടെ ഭൂമി വഖ്ഫ് ആണോ അല്ലയോ എന്ന് തീരുമാനിക്കാൻ വഖ്ഫിന് അധികാരം നൽകുന്നു.
5. ആർടിഇ നിയമം ഹിന്ദു സ്കൂളുകളെ വിവേചിക്കുന്നു.
എല്ലാ മത സ്കൂളുകളും സമാനമാണ്, എന്നാൽ ചിലത് മറ്റുള്ളവയെക്കാൾ കുറവാണ്.
അസമാനമായ പ്രയോഗം. വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ അവകാശ നിയമം (ആർടിഇ) ന്യൂനപക്ഷ സ്കൂളുകൾക്കായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട രീതിയിൽ പ്രയോഗിക്കുന്നു, ഹിന്ദു-നടത്തുന്ന സ്കൂളുകളെ നേരിടുന്ന വിവേചനത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. ഈ നിയമം 25% സീറ്റുകൾ സാമ്പത്തികമായി ദുർബല വിഭാഗത്തിൽ (EWS) ഉള്ള കുട്ടികൾക്കായി അനുവദിക്കണം എന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു, എന്നാൽ ഇത് ന്യൂനപക്ഷ സ്കൂളുകൾക്ക് ബാധകമല്ല.
വിവേചനത്തിന്റെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- ന്യൂനപക്ഷ സ്കൂളുകൾക്ക് ക്യാപിറ്റേഷൻ ഫീസ് ഉണ്ടാക്കാൻ അല്ലെങ്കിൽ അവർക്ക് പ്രവേശിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന വിദ്യാർത്ഥികളെ സ്ക്രീൻ ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല.
- സർക്കാർ ഫീസ് തിരിച്ചടവ് എപ്പോഴും സമയബന്ധിതമല്ല, സ്കൂളിനെ കടത്തിൽ ആക്കുന്നു, അടച്ചിടാൻ പോലും നിർബന്ധിതമാക്കുന്നു.
- നിങ്ങൾക്ക് അധ്യാപകരുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിനായി സർക്കാർ നിർദ്ദേശിച്ച ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടപടിക്രമം ഉണ്ടായിരിക്കണം - ഒരു ക്വോട്ടാ-ചലന നിയമനത്തെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നവ.
സ്കൂൾ അടച്ചിടലുകൾ. 2017-ൽ, നാഷണൽ ഇൻഡിപെൻഡന്റ് സ്കൂൾ അലൈൻസ് (NISA) 12 സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ ആർടിഇയുടെ ദ്രാകോണിയൻ വ്യവസ്ഥകൾക്ക് അനുസരിക്കാത്ത സ്കൂളുകളുടെ പട്ടിക തയ്യാറാക്കി. മഹാരാഷ്ട്രയിൽ 7,000-ൽ കൂടുതൽ സ്കൂളുകൾ അടച്ചിടാൻ നിർദ്ദേശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
6. നിയമങ്ങൾ ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെ സമാധാനിപ്പിക്കുകയും ഹിന്ദുക്കളെ ലക്ഷ്യമിടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഹിന്ദുവിൽ, മതം ജീവിതശൈലിയുടെ ഒരു ശാഖയാണ്, എന്നാൽ ഇസ്ലാമിൽ, ജീവിതശൈലി മതത്തിന്റെ ഒരു ശാഖയാണ്.
ഡബിൾ സ്റ്റാൻഡേർഡുകൾ. ഈ പുസ്തകം, സംസ്ഥാനങ്ങൾ പലപ്പോഴും ഹിന്ദുക്കളും ന്യൂനപക്ഷങ്ങളും തമ്മിൽ വ്യത്യസ്ത മാനദണ്ഡങ്ങൾ പ്രയോഗിക്കുന്നുവെന്ന് വാദിക്കുന്നു, ഹിന്ദു ആചാരങ്ങൾ പുതുക്കുമ്പോൾ മറ്റ് മതങ്ങളിൽ സമാനമായ പുതുക്കലുകൾ ഒഴിവാക്കുന്നു. ഇത് നിയമങ്ങൾ ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെ സമാധാനിപ്പിക്കുകയും ഹിന്ദുക്കളെ ലക്ഷ്യമിടുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.
ഡബിൾ സ്റ്റാൻഡേർഡുകളുടെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- ഇന്ത്യയിലെ നിയമപ്രകാരം ബിഗാമി നിരോധിതമാണ്, എന്നാൽ മുസ്ലിം വ്യക്തിഗത നിയമപ്രകാരം അനുവദനീയമാണ്.
- 2011-ലെ സമുദായപരവും ലക്ഷ്യമിട്ടുള്ള അക്രമം തടയാനുള്ള (ന്യായത്തിനും പരിഹാരങ്ങൾക്കും പ്രവേശനം) ബിൽ ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെ സംരക്ഷിക്കാൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരുന്നു, എന്നാൽ ഇത് ഹിന്ദുക്കളെ വിവേചിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കാവുന്നതാണ്.
- കര്വചൗത്ത് സംബന്ധിച്ച ഫെമിനിസ്റ്റുകൾക്ക് പ്രതിഷേധമുണ്ടാകുന്നു, എന്നാൽ മുസ്ലിം സ്ത്രീകൾക്ക് സമാനമായ അവകാശങ്ങൾ നൽകുമ്പോൾ അവർ അവരുടെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട പാർതസാരഥി കല്ലിന്റെ കീഴിൽ ഒളിക്കുന്നു.
അംബേദ്കറിന്റെ വിമർശനം. എഴുത്തുകാരൻ, ഡോ. അംബേദ്കറിന്റെ ഹിന്ദുവിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന വിമർശനം ഉയർത്തുന്നു, ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലിം സമൂഹം ഹിന്ദു സമൂഹത്തെ ബാധിക്കുന്ന സമാന സാമൂഹിക ദോഷങ്ങൾക്കു വിധേയമാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
7. ജുഡീഷ്യറി പലപ്പോഴും ഹിന്ദുവിനെ മാത്രം പുതുക്കുന്നു.
മതത്തിന്റെ കാര്യങ്ങളിൽ യുക്തിയുടെ ആശയങ്ങൾ വിളിച്ചുചേർക്കാൻ കഴിയില്ല.
തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഇടപെടൽ. ജുഡീഷ്യറി, ഹിന്ദു മതപരമായ ആചാരങ്ങളിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഇടപെടലുകൾ നടത്തുന്നതായി കാണപ്പെടുന്നു, മറ്റ് മതങ്ങളിൽ സമാനമായ ഇടപെടലുകൾ ഒഴിവാക്കുന്നു. ഇത് സബരിമല വിധിയിൽ പ്രതിഫലിക്കുന്നു, ക്ഷേത്രത്തിന്റെ നൂറ്റാണ്ടുകളായ പരമ്പരയെ എതിര്‍ക്കുന്നു.
തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഇടപെടലുകളുടെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- ട്രിപുര ഹൈക്കോടതി, ഹിന്ദുക്കൾ ഈ ആചാരം നൂറ്റാണ്ടുകളായ തന്ത്രിക പരമ്പരയാണെന്ന് വാദിച്ചിട്ടും, മൃഗബലിദാനത്തെ നിരോധിച്ചു.
- ഹിമാചൽ പ്രദേശ് ഹൈക്കോടതിയുടെ ജഡ്ജിമാർ, കുള്‍ ദസേരയിൽ 600 വർഷം പഴക്കമുള്ള മൃഗബലിദാനത്തെ നിരോധിച്ചു.
- quasi-ജുഡീഷ്യൽ NGT, അമർനാഥിൽ ഭക്തന്മാർക്ക് ബേളുകൾ toll ചെയ്യാനും ശ്ലോകങ്ങൾ ചൊല്ലാനും നിരോധനം ഏർപ്പെടുത്തി.
മൃഗബലിദാനം. എഴുത്തുകാരൻ, മതപരമായ ഹിന്ദുവിനെ മാത്രം മൃഗബലിദാനം നടത്തുന്നതിൽ തടസ്സം വരുത്തുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണ്, എന്നാൽ ഹലാൽ ആചാരം സമാനമായി പരിശോധിക്കപ്പെടുന്നില്ലെന്ന് ചോദിക്കുന്നു.
8. ഇന്ത്യ ഹിന്ദുക്കളെ കൊന്നവരെ ആഘോഷിക്കുന്നു.
നമ്മുടെ ചരിത്രം ഹിന്ദുക്കളെ, ഹിന്ദുത്വത്തെ, ഹിന്ദുസ്ഥാനത്തെ വെറുക്കുന്നവരാൽ എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
നശിപ്പിക്കുന്നവരെ ആദരിക്കുന്നത്. ഈ പുസ്തകം, ലക്ഷക്കണക്കിന് ഹിന്ദുക്കളെ കൊന്നവരെയും പരിവർത്തനം ചെയ്തവരെയും ആദരിക്കുന്ന ആചാരത്തെ വിമർശിക്കുന്നു. ഇതിൽ ഈ വ്യക്തികളുടെ പേരിൽ നഗരങ്ങളും റോഡുകളും നാമകരണം ചെയ്യുന്നതും, വിവിധ രീതികളിൽ അവരെ ആരാധിക്കുന്നതും ഉൾപ്പെടുന്നു.
ആദരിക്കുന്ന നശിപ്പിക്കുന്നവരുടെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- നലന്ദാ സർവകലാശാല നശിപ്പിച്ച ബഖ്തിയാർ ഖിൽജി, ഒരു റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനും ഒരു നഗരവും അവന്റെ പേരിൽ നാമകരണം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
- ക്ഷേത്രങ്ങൾ നശിപ്പിച്ച ബാബർ, കേന്ദ്ര ഡൽഹിയിൽ ഒരു റോഡിന് പേരിട്ടിട്ടുണ്ട്.
- ഗോവയിൽ ഇൻക്വിസിഷൻ നയിച്ച സെന്റ് ഫ്രാൻസിസ് സാവിയർ, ലക്ഷക്കണക്കിന് ഇന്ത്യൻ ജനതയുടെ ആരാധനയിലുണ്ട്.
ടിപ്പു സുൽത്താൻ. ക്ഷേത്രങ്ങൾ നശിപ്പിച്ചും ആയിരക്കണക്കിന് ആളുകളെ പരിവർത്തനം ചെയ്ത ടിപ്പു സുൽത്താന്റെ കേസിനെ എഴുത്തുകാരൻ ഉയർത്തുന്നു, എന്നാൽ അവനെ സമുദായ സമാധാനത്തിന്റെ പ്രതീകമായി ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്നുവെന്ന് പറയുന്നു.
9. ആരാധനാലയങ്ങളുടെ നിയമം അന്യായത്തെ തുടർച്ചയായി നിലനിര്‍ത്തുന്നു.
ഈ നിയമം നമ്മുടെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചും രാജ്യത്തിന്റെ ഭാവിയെക്കുറിച്ചും സംസാരിക്കുന്നു? ഇല്ല. ഈ നിയമം നമ്മുടെ ചരിത്രത്തെ എയർബ്രഷ് ചെയ്യുന്നു, നമ്മുടെ ഭാവിയെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
അന്യായം നിലനിര്‍ത്തൽ. 1991-ലെ ആരാധനാലയങ്ങളുടെ നിയമം, 15 ഓഗസ്റ്റ് 1947-ന് അവയെ പോലെ എല്ലാ മതസ്ഥലങ്ങളും നിലനിര്‍ത്താൻ നിർദ്ദേശിക്കുന്നു, ചരിത്ര അന്യായങ്ങളുടെ പരിഹാരത്തിന് തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. 2019-ൽ സുപ്രീം കോടതി ഈ നിയമത്തെ അംഗീകരിച്ചതിനെ വിമർശിക്കുന്നു.
അന്യായത്തിന്റെ ഉദാഹരണങ്ങൾ:
- കാശി അല്ലെങ്കിൽ മത്തുരയിലെ ചരിത്ര അന്യായം ഇപ്പോൾ ഈ നിയമം മറികടക്കാതെ പരിഹരിക്കാനാവില്ല.
- ഗ്യാൻവാപി മസ്ജിദിൽ നന്ദി 400 വർഷമായി തന്റെ ഭഗവാനെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
- ഈ നിയമം നശിപ്പിച്ച ആരാധനാലയങ്ങൾ പുനഃസ്ഥാപിക്കുന്നതിലും ചരിത്ര അന്യായങ്ങൾ പരിഹരിക്കുന്നതിലും തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
നിയമത്തിന്റെ റദ്ദാക്കലിന് വിളി. ഈ നിയമം, ചരിത്രത്തെ എയർബ്രഷ് ചെയ്യുകയും ഭാവിയെ നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ക്രൂര നിയമമാണെന്ന് വാദിച്ച്, എഴുത്തുകാരൻ ആരാധനാലയങ്ങളുടെ നിയമം റദ്ദാക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നു.
അവസാനമായി പുതുക്കിയത്:
FAQ
What’s "Hindus in Hindu Rashtra" by Anand Ranganathan about?
- Central Thesis: The book argues that Hindus, despite being the majority in India, face state-sanctioned discrimination and are treated as "eighth-class citizens" in their own country.
- Eight Illustrations: Ranganathan identifies and analyzes eight key areas—legal, legislative, and societal—where Hindus are systematically disadvantaged.
- Focus on Policy and Law: The book critiques both historical and current governments, including the BJP, for perpetuating or failing to address this discrimination.
- Evidence-Based Approach: The author uses legal documents, historical references, and contemporary examples to substantiate his claims.
Why should I read "Hindus in Hindu Rashtra" by Anand Ranganathan?
- Unique Perspective: The book offers a contrarian view to the mainstream narrative that India is becoming a "Hindu Rashtra" hostile to minorities, arguing instead that Hindus are institutionally disadvantaged.
- Comprehensive Analysis: It provides detailed, referenced discussions on laws, policies, and court judgments affecting Hindus.
- Awareness and Advocacy: Readers interested in Indian politics, law, and society will gain insight into lesser-discussed aspects of secularism and minority rights.
- Call to Action: The book encourages Hindus and policymakers to recognize and address these systemic issues.
What are the key takeaways from "Hindus in Hindu Rashtra" by Anand Ranganathan?
- State Control of Temples: Hindu temples are uniquely subject to state control and financial exploitation, unlike places of worship of other religions.
- Legal and Constitutional Discrimination: Laws like the Waqf Act, RTE Act, and Places of Worship Act institutionalize discrimination against Hindus.
- Judicial and Legislative Bias: The judiciary and legislature often target Hindu practices for reform while avoiding similar scrutiny of other religions.
- Historical Narrative Manipulation: The book claims that Indian history education and public memory glorify invaders and downplay atrocities against Hindus.
How does Anand Ranganathan define "state-sanctioned apartheid" against Hindus in "Hindus in Hindu Rashtra"?
- Legal Discrimination: The author uses the term to describe laws and policies that explicitly or implicitly disadvantage Hindus, such as state control of temples and selective application of educational regulations.
- Political Tokenism: He argues that political parties, including those seen as pro-Hindu, offer only symbolic gestures without substantive policy change.
- Entrenched in Constitution: Ranganathan claims that this discrimination is embedded in constitutional amendments and legal frameworks.
- Societal Impact: The result is a Hindu majority that is fragmented, marginalized, and denied equal rights in key areas.
What are the eight main areas of discrimination against Hindus identified in "Hindus in Hindu Rashtra"?
- State Control of Hindu Temples: Government management and financial exploitation of Hindu religious institutions.
- Injustice towards Kashmiri Hindus: Lack of justice and rehabilitation for victims of the Kashmiri Hindu exodus and genocide.
- The Waqf Act, 1995: Special legal privileges and powers granted to Muslim religious endowments, often at the expense of Hindu property rights.
- The RTE Act: Selective application of the Right to Education Act, burdening Hindu-run schools while exempting minority institutions.
- Legislations Targeting Hindus: Laws and bills that reform or restrict Hindu practices but avoid similar reforms for other religions.
- Judicial Reform Focused on Hinduism: Courts disproportionately target Hindu customs for reform while sparing others.
- Celebration of Historical Perpetrators: Glorification of figures who committed atrocities against Hindus in public spaces and education.
- Places of Worship Act, 1991: Legal barriers to reclaiming Hindu sites destroyed or converted by invaders.
How does "Hindus in Hindu Rashtra" by Anand Ranganathan critique the State control of Hindu temples?
- Financial Exploitation: The book details how state governments control temple revenues and properties, often diverting funds away from Hindu causes.
- Selective Application: Only Hindu temples are subject to such control, while mosques and churches manage their own affairs.
- Impact on Community Services: State control limits temples’ ability to fund educational, cultural, and charitable activities for Hindus.
- Legal Challenges Ignored: Petitions to free temples from state control have languished in courts without resolution.
What is Anand Ranganathan’s analysis of the Waqf Act, 1995, in "Hindus in Hindu Rashtra"?
- Parallel Legal System: The Waqf Act creates a powerful, autonomous system for managing Muslim religious properties, with its own tribunals and enforcement mechanisms.
- Discriminatory Provisions: The Act allows Waqf Boards to claim property as Waqf with minimal oversight, often shifting the burden of proof to non-Muslim owners.
- No Equivalent for Hindus: There is no similar legal framework for Hindu, Sikh, or Christian religious properties.
- Political and Judicial Support: Attempts to challenge the Act have been dismissed by courts and ignored by successive governments.
How does "Hindus in Hindu Rashtra" address the Right to Education (RTE) Act and its impact on Hindu-run schools?
- Selective Enforcement: The RTE Act’s requirements, such as the 25% EWS quota, are enforced on Hindu-run schools but not on minority institutions.
- Financial Strain: Delayed government reimbursements and strict regulations have led to the closure of thousands of Hindu schools.
- Constitutional Loopholes: Articles 30 and 15(5) of the Constitution are cited as enabling this discrimination.
- Long-Term Consequences: The author argues this leads to the decline of Hindu educational institutions and increased conversion pressures.
What examples does "Hindus in Hindu Rashtra" give of judicial and legislative bias against Hindus?
- Reform Targeting Only Hindus: Laws and court judgments often focus on reforming Hindu practices (e.g., Sabarimala, animal sacrifice) while avoiding similar scrutiny of other religions.
- Overturning Pro-Hindu Judgments: Political interventions have reversed court decisions that favored Hindu interests, such as the Shah Bano case.
- Selective Outrage: The judiciary and activists are portrayed as quick to criticize Hindu customs but silent on issues within other communities.
- Impact on Religious Freedom: The book argues this bias undermines the constitutional right of Hindus to manage their own religious affairs.
How does "Hindus in Hindu Rashtra" by Anand Ranganathan critique the historical narrative taught in India?
- Glorification of Invaders: The book claims that Indian history textbooks and public spaces honor figures who perpetrated violence against Hindus.
- Distortion and Erasure: Atrocities against Hindus are downplayed or blamed on Hindus themselves, while the achievements of Hindu heroes are minimized.
- Impact on Identity: This narrative, according to the author, fosters self-loathing and weakens Hindu civilizational consciousness.
- Call for Reclamation: Ranganathan urges a re-examination and correction of historical narratives to reflect the true experiences of Hindus.
What is the significance of the Places of Worship Act, 1991, according to "Hindus in Hindu Rashtra"?
- Legal Freeze on Injustice: The Act mandates that the religious character of places of worship as of 1947 cannot be changed, except for the Ram Janmabhoomi site.
- Blocks Redressal: This law prevents Hindus from reclaiming sites that were converted or destroyed by invaders, regardless of historical evidence.
- Judicial Endorsement: The Supreme Court’s Ayodhya judgment is cited as having ratified this Act, further entrenching the status quo.
- Civilizational Implications: The author argues that denying justice for historical wrongs undermines the continuity and dignity of Hindu civilization.
What are the best quotes from "Hindus in Hindu Rashtra" by Anand Ranganathan and what do they mean?
- "Hindus were and continue to be eighth-class citizens, regardless of who holds the reins of power."
This encapsulates the book’s central argument that discrimination is systemic and not limited to any one political party. - "Appeasement may rankle, but Indians have learnt to accept it... The issue is of apartheid."
The author distinguishes between political appeasement and deeper, structural discrimination. - "History that is written by the victors is peddled by the vanquished."
Ranganathan critiques the way history is taught and remembered in India, arguing it perpetuates Hindu marginalization. - "The concept of justice is like memory. It keeps getting passed on until realised."
This quote reflects the book’s call for historical redress and the enduring nature of the quest for justice.
അവലോകനങ്ങൾ
"ഹിന്ദുക്കൾ ഹിന്ദു രാഷ്ട്രത്തിൽ" ഇന്ത്യയിലെ ഹിന്ദുക്കളുടെ നിലയെക്കുറിച്ച് ഒരു വിവാദപരമായ കാഴ്ചപ്പാട് അവതരിപ്പിക്കുന്നു, അവർ ഭൂരിപക്ഷമായിട്ടും ക്രമബദ്ധമായ വിവേചനത്തെ നേരിടുന്നുവെന്ന് വാദിക്കുന്നു. ഈ പുസ്തകത്തിന്റെ ഗവേഷണം, കണ്ണ് തുറക്കുന്ന洞察ങ്ങൾ എന്നിവയെ समीക്ഷകർ പ്രശംസിക്കുന്നു, എന്നാൽ വിമർശകർ ഇത് ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് മാത്രം കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നതും സൂക്ഷ്മതയില്ലാത്തതുമാണെന്ന് വാദിക്കുന്നു. ക്ഷേത്ര നിയന്ത്രണം, വിദ്യാഭ്യാസ നിയമങ്ങൾ, നീതിപരമായ偏见 എന്നിവ പോലുള്ള വിഷയങ്ങൾ ഈ പുസ്തകത്തിൽ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചിരിക്കുന്നു. നിരവധി വായനക്കാർക്ക് ഇത് ചിന്തനീയമായതായി തോന്നുന്നു, എന്നാൽ ചിലർ അതിന്റെ ശൈലി, വസ്തുതാപരമായ കൃത്യത എന്നിവയെക്കുറിച്ച് സംശയിക്കുന്നു. ആകെ, സമകാലീന ഇന്ത്യയിൽ ഹിന്ദുക്കളുടെ നേരിടുന്ന പ്രത്യാഘാതങ്ങളെ പരിഹരിക്കാൻ ഒരു ഉത്സാഹകരമായ വിളി എന്ന നിലയിൽ ഇത് കാണപ്പെടുന്നു.
Similar Books
