Awe

1. شگفتی، جستجوی جهانی انسان‌ها

این چیزی است که هر انسانی که هرگز نفسی کشیده، انجام می‌دهد.

سخت‌افزار شگفتی. هر انسان، صرف‌نظر از پیشینه، سن یا باور، به‌طور ذاتی برای شگفتی طراحی شده است. این تمایل ذاتی ما را به جستجوی تجربیات و چیزهایی که الهام‌بخش شگفتی و شگفتی هستند، سوق می‌دهد. از کودکی که به برف خیره می‌شود تا بزرگسالی که به دنبال خودروی رویایی‌اش است، جستجوی شگفتی یک انگیزه دائمی و زیرساختی است.

رفتار جستجوی شگفتی. این جستجو به اشکال مختلفی بروز می‌کند:

• حضور در کنسرت‌ها، موزه‌ها و رویدادهای ورزشی
• جستجوی مکان‌ها و تجربیات زیبا
• جمع‌آوری دارایی‌ها و دستیابی به موفقیت‌ها
• تشکیل روابط و جستجوی پذیرش
• حتی در احساسات منفی مانند خشم و تلخی که اغلب ناشی از ناکامی در جستجوی شگفتی هستند.

شگفتی به‌عنوان نیروی محرکه. این جستجوی جهانی شگفتی تنها یک تمایل سطحی نیست؛ بلکه جنبه‌ای بنیادی از انسانیت ماست. این جستجو افکار، خواسته‌ها، انتخاب‌ها و اعمال ما را شکل می‌دهد، اغلب بدون آگاهی آگاهانه ما. درک این نیروی ذاتی برای فهم رفتار انسانی ضروری است.

2. جنگ برای شگفتی در هر قلبی در حال وقوع است

بین «از قبل» گناه آدم و حوا و «هنوز» رستگاری نهایی، جنگی بر سر این‌که چه کسی یا چه چیزی بر ظرفیت شگفتی که خدا در قلب هر انسان قرار داده، حاکم خواهد بود، در حال وقوع است.

شگفتی نادرست. روایت کتاب مقدس نشان‌دهنده یک مبارزه دائمی برای شگفتی قلب‌های ماست. از لحظه سقوط، انسانیت به سمت نادرست هدایت کردن شگفتی خود گرایش پیدا کرده است، خالق را با مخلوقات جایگزین کرده و در نهایت، با خود. این «شگفتی نادرست» ریشه گناه و شورش است.

نمونه‌های کتاب مقدسی از شگفتی نادرست:

• تمایل آدم و حوا برای شبیه شدن به خدا
• خشم حسادت‌آمیز قائن و قتل هابیل
• پرستش گوساله طلایی توسط اسرائیلی‌ها
• خودستایی نبوکدنصر و پرستش بت‌ها
• بحث‌های شاگردان درباره اینکه کدام یک بزرگ‌تر است

نبرد برای قلب‌های ما. این جنگ برای شگفتی یک درگیری خارجی نیست، بلکه یک مبارزه داخلی است که در درون هر یک از ما در حال وقوع است. این نبردی است بین شگفتی خدا و شگفتی خود، و افکار، خواسته‌ها و اعمال ما را شکل می‌دهد. شناسایی این نبرد برای درک وضعیت انسانی ضروری است.

3. هسته وزارت، الهام‌بخشی شگفتی از خداست

یک نسل باید کارهای تو را به نسل دیگر منتقل کند.

شگفتی به‌عنوان هدف مرکزی. هدف اصلی تمام وزارت‌ها، چه موعظه، تدریس، والدگری یا شاگردی شخصی، الهام‌بخشی شگفتی از خدا در قلب‌های دیگران است. هر فعالیت وزارتی باید به‌دنبال آشکار کردن جلال شگفت‌انگیز خدا و ارتباط آن با تجربیات روزمره مردم باشد.

وزارت متمرکز بر شگفتی:

• خدمات پرستشی که شگفتی و احترام را الهام می‌بخشند
• تفسیرهایی که جلال خدا را در کتاب مقدس آشکار می‌سازند
• آموزش‌های الهیاتی که درک ما از عظمت خدا را عمیق‌تر می‌کند
• شاگردی که قلب پرستش را پرورش می‌دهد

حفاظت از وزارت در برابر خود. شگفتی واقعی و هدایت‌شده به سوی خدا تنها چیزی است که می‌تواند رهبران وزارت را از خطرات خودخواهی، کنترل و خودحق‌پنداری محافظت کند. وقتی شگفتی خدا با شگفتی خود جایگزین می‌شود، وزارت به یک بستر برای جلال شخصی تبدیل می‌شود به‌جای وسیله‌ای برای جلال خدا.

4. شگفتی نادرست به نارضایتی منجر می‌شود

شگفتی نادرست ما را به‌طور دائمی ناراضی نگه می‌دارد.

پوچی شگفتی افقی. وقتی ما شگفتی را در مخلوقات جستجو می‌کنیم به‌جای خالق، به ناامیدی دچار می‌شویم. هیچ‌چیزی در دنیای مادی نمی‌تواند آرامش، استراحت و رضایت پایدار را که روح ما به آن نیاز دارد، فراهم کند. این شگفتی نادرست منجر به چرخه‌ای از نارضایتی و جستجوی مداوم برای چیزی بیشتر می‌شود.

علائم شگفتی نادرست:

• شکایت و ناله مداوم
• حسادت و رقابت با دیگران
• جستجوی وسواس‌گونه دارایی‌های مادی
• اعتیاد به لذت و تجربیات زودگذر
• احساس عمیق خالی و بی‌معنایی

نیاز به شگفتی عمودی. رضایت واقعی و پایدار تنها در شگفتی از خدا یافت می‌شود. وقتی قلب‌های ما به جلال او خیره می‌شود، از چرخه بی‌پایان خواسته‌های افقی رها می‌شویم و در او آرامش و رضایت می‌یابیم.

5. فراموشی شگفتی ما را از جلال خدا کور می‌کند

این وضعیت غم‌انگیز خمیازه کشیدن در برابر جلال است.

جلال‌نگر جهان. خدا جهان را به‌عنوان «جلال‌نگر» طراحی کرده است، ابزاری که ما را به سوی جلال او هدایت می‌کند و ویژگی‌های او را بزرگ می‌کند. هر جنبه‌ای از آفرینش، از کوچک‌ترین چمن‌زاری تا وسعت بی‌پایان جهان، به‌منظور الهام‌بخشی شگفتی و شگفتی طراحی شده است.

طبیعت یادآور آفرینش. خدا همچنین جهان مادی را به‌گونه‌ای طراحی کرده است که یادآور باشد، یادآور دائمی از حضور، قدرت و شخصیت او. طلوع خورشید، تغییر فصل‌ها و زیبایی طبیعت همه به‌منظور کمک به ما برای یادآوری آن‌که آن‌ها را خلق کرده، طراحی شده‌اند.

کوری گناه. با این حال، گناه چشمان ما را کور کرده و حواس ما را کند می‌کند، باعث می‌شود به دنیای اطراف خود نگاه کنیم و خدا را از دست بدهیم. ما به «فراموشکاران شگفتی» تبدیل شده‌ایم، جلال خالق را فراموش کرده و در جستجوی رضایت در دنیای مخلوق هستیم. این کوری منجر به خودمحوری، نارضایتی و اختلالات ارتباطی می‌شود.

6. تخلف ریشه در جایگزینی شگفتی دارد

وقتی شگفتی از هر چیزی جز خدا قلب تو را ربوده و کنترل می‌کند، به سادگی نمی‌توانی در مرزهای خدا بمانی.

نافرمانی به‌عنوان یک تخلف شخصی. تخلف تنها نقض قوانین انتزاعی نیست؛ بلکه یک تخلف شخصی علیه خداست. این یک شکستن رابطه، دور شدن از کسی است که ما را دوست داشته و نجات داده است. نافرمانی ریشه در قلبی دارد که شگفتی خدا را با شگفتی چیز دیگری جایگزین کرده است.

فریب خودسری. وسوسه برای نافرمانی از خدا اغلب شامل وعده خودسری است، ایده‌ای که ما می‌توانیم مانند خدا باشیم و خوب و بد را بشناسیم. این تمایل به خودمختاری ما را به عبور از مرزهای خدا و جستجوی راه خود سوق می‌دهد.

شگفتی به‌عنوان کلید اطاعت. اطاعت واقعی تنها یک وظیفه اجباری نیست، بلکه یک پاسخ شادمانه به شگفتی خداست. وقتی قلب‌های ما به جلال او خیره می‌شود، به‌طور داوطلبانه و شادمانه به اراده او تسلیم می‌شویم و در مرزهای او زندگی می‌کنیم.

7. شکایت، قلبی را که شگفتی ندارد، آشکار می‌کند

اگر ستایش، جشن گرفتن جلال شگفت‌انگیز خداست، پس شکایت ضدستایش است.

شکایت به‌عنوان یک مسئله الهیاتی. شکایت تنها بیان نارضایتی نیست؛ بلکه یک مسئله عمیق الهیاتی است که عدم شگفتی از خدا را نشان می‌دهد. وقتی ما درباره شرایط خود شکایت می‌کنیم، در نهایت در حال زیر سؤال بردن خوبی، قدرت و کنترل خدا هستیم.

ریشه شکایت:

• خودمحوری و حق‌طلبی
• باوری که ما شایسته بهتر از آنچه داریم، هستیم
• عدم شناسایی حاکمیت و حکمت خدا
• کمبود شکرگزاری برای نعمت‌های او

شگفتی به‌عنوان پادزهر شکایت. وقتی قلب‌های ما پر از شگفتی از خداست، کمتر احتمال دارد درباره شرایط خود شکایت کنیم. ما بیشتر برای آنچه داریم شکرگزار خواهیم بود و بیشتر به برنامه او برای زندگی‌مان اعتماد خواهیم کرد.

8. مادی‌گرایی، جستجوی شگفتی در مکان نادرست است

ما نمی‌توانیم بر اشتیاق خود به چیزها کنترل داشته باشیم زیرا ظرفیت شگفتی ما ربوده شده است.

جاذبه چیزهای مادی. مادی‌گرایی تنها عشق به دارایی‌ها نیست؛ بلکه یک تلاش نادرست برای یافتن زندگی و رضایت در دنیای مخلوق است. ما به چیزهای مادی جذب می‌شویم زیرا به‌اشتباه باور داریم که آن‌ها می‌توانند معنای، هدف و شادی را که روح ما به آن نیاز دارد، فراهم کنند.

پوچی جستجوهای مادی. با این حال، چیزهای مادی هرگز نمی‌توانند به‌طور واقعی عمیق‌ترین آرزوهای ما را برآورده کنند. آن‌ها تنها لذت موقتی و ارضای زودگذر را ارائه می‌دهند و ما را به‌طور مداوم در جستجوی چیزی بیشتر باقی می‌گذارند. این جستجوی بی‌پایان دارایی‌های مادی منجر به بدهی، نارضایتی و غفلت از اولویت‌های روحانی و ارتباطی می‌شود.

جایگاه مناسب چیزهای مادی. چیزهای مادی به‌طور ذاتی شرور نیستند؛ آن‌ها برای تأمین نیازهای ما، لذت و یادآوری خدا طراحی شده‌اند. با این حال، وقتی آن‌ها به موضوع شگفتی ما تبدیل می‌شوند، به بت‌هایی تبدیل می‌شوند که ما را به بند کشیده و از شادی واقعی محروم می‌کنند.

9. رشد روحانی، بازپس‌گیری شگفتی است

رشد روحانی درباره بازپس‌گیری شگفتی توست.

تقدیس به‌عنوان فرآیند بازپس‌گیری شگفتی. رشد روحانی تنها به‌معنای کسب دانش یا پیروی از قوانین نیست؛ بلکه درباره فرآیند مداوم به‌دست آوردن قلب‌های ما برای خداست. این یک سفر مادام‌العمر از خودمحوری به خدامحوری است.

نقش روح‌القدس. روح‌القدس در درون ما کار می‌کند تا قلب‌های ما را برای خدا بازپس‌گیرد، ما را از بندگی خودپرستی رها کرده و به ما امکان می‌دهد برای جلال او زندگی کنیم. این فرآیند شامل یک نبرد مداوم علیه خواسته‌های جسم و یک تمایل رو به رشد برای چیزهای خداست.

میوه قلبی که به شگفتی خیره شده است:

• عشق، شادی، صلح، صبر، مهربانی، نیکی، وفاداری، ملایمت و خودکنترلی
• زندگی که به‌طور فزاینده‌ای تحت تأثیر شخصیت مسیح قرار می‌گیرد
• قلبی که به‌طور فزاینده‌ای به خدا و پادشاهی او اختصاص دارد

10. شگفتی از خدا، جهان‌بینی کتاب مقدسی را شکل می‌دهد

اگر شگفتی از خدا در مرکز جهان‌بینی تو نباشد، هیچ چیزی را به‌درستی نخواهی دید.

لنز شگفتی. جهان‌بینی ما لنزی است که از طریق آن جهان اطراف خود را تفسیر و درک می‌کنیم. یک جهان‌بینی کتاب مقدسی، جهانی است که خدا را در مرکز قرار می‌دهد و جلال شگفت‌انگیز و حاکمیت او را بر همه چیز شناسایی می‌کند.

خطر جهان‌بینی بدون خدا. وقتی ما نمی‌توانیم جهان را از طریق لنز جلال خدا ببینیم، به‌راحتی در تفسیر شرایط خود دچار اشتباه می‌شویم، دیگران را نادرست قضاوت می‌کنیم و زندگی‌مان را به‌سوی نادرست هدایت می‌کنیم. ما خودمحور، مضطرب و به‌راحتی ناامید می‌شویم.

راحتی یک جهان‌بینی خدامحور. یک جهان‌بینی که تحت تأثیر شگفتی از خدا شکل گرفته، آرامش، امید و شجاعت واقعی و پایدار را فراهم می‌کند. این به ما امکان می‌دهد زندگی‌مان را در زمینه برنامه بزرگ خدا ببینیم و به خوبی و وفاداری او اعتماد کنیم، حتی در میانه رنج و سختی.

11. کلیسا، جامعه‌ای از شگفتی است

کلیسا (که منظور من مردم است، نه نهاد) ابتدا مشکل بسیج مردم یا آموزش مردم ندارد. کلیسای مسیح دارای مشکل شگفتی است.

کلیسا به‌عنوان بدنه‌ای از مؤمنان. کلیسا تنها یک ساختمان یا نهاد نیست؛ بلکه یک جامعه از مؤمنان است که به‌واسطه شگفتی مشترک خود از خدا متحد شده‌اند. این جایی است که ما گرد هم می‌آییم تا پرستش کنیم، بیاموزیم و خدمت کنیم و جایی که به چالش کشیده می‌شویم تا ایمان خود را در جهان به‌کار ببندیم.

مشکل مصرف‌گرایی. بسیاری از مسیحیان کلیسا را به‌عنوان جایی برای حضور در نظر می‌گیرند تا یک جامعه برای تعلق. آن‌ها به دنبال بهترین برنامه‌ها، سرگرم‌کننده‌ترین خدمات و راحت‌ترین مکان‌ها هستند، به‌جای اینکه خود را به کار پادشاهی متعهد کنند.

دعوت به وزارت. هر مؤمن به‌عنوان یک شرکت‌کننده فعال در زندگی کلیسا فراخوانده شده است، با استفاده از هدایا و استعدادهای خود برای خدمت به دیگران و ساختن بدن مسیح. این نیازمند تعهد به روابط، تمایل به یادگیری و قلبی است که به شگفتی از خدا خیره شده است.

12. والدگری درباره پرورش شگفتی از خداست

وظیفه تو این است که به‌کار خدا استفاده شوی تا به فرزندان خود کمک کنی از شورشیان طبیعی علیه هر مقامی جز خودشان به کسانی تبدیل شوند که از مقام خدا شگفت‌زده هستند.

هسته والدگری. هدف والدگری تنها تولید فرزندان خوب‌رفتار نیست؛ بلکه پرورش قلب‌هایی است که به شگفتی از خدا خیره شده‌اند. این نیازمند بیش از فقط قوانین و انضباط است؛ بلکه نیازمند تلاش مداوم برای اشاره به جلال خدا در همه چیز است.

دروغ‌های خودمختاری و خودکفایی. کودکان به‌طور طبیعی به دروغ‌های خودمختاری و خودکفایی گرایش دارند و باور دارند که می‌توانند زندگی را به‌شرط خودشان بگذرانند و نیازی به خدا یا دیگران ندارند. این دروغ‌ها باید با حقیقت حاکمیت و رحمت خدا مواجه شوند.

والدین به‌عنوان نمایندگان مقام خدا. والدین به‌عنوان نمایندگان مقام خدا فراخوانده شده‌اند، شخصیت و محبت او را در زندگی فرزندان خود نمایندگی کنند. این نیازمند تعهد به زندگی در تسلیم اراده خدا و تمایل به الگو بودن از رحمت و محبت اوست.

آخرین به‌روزرسانی:: January 29, 2025