Free Market Revolution

1. رشد دولت ناشی از استدلال‌های اخلاقی نادرست است

سؤالی که هیچ‌کس هرگز نمی‌پرسد این است: چرا این supposed خوب است؟

استدلال از طمع ادعا می‌کند که بازرگانان سودجو به‌طور ذاتی طمع‌کار هستند و باید توسط مقررات دولتی محدود شوند. این موضوع نادیده می‌گیرد که بازارهای آزاد چگونه منافع شخصی را به خدمت به دیگران از طریق تجارت داوطلبانه هدایت می‌کنند. استدلال از نیاز ادعا می‌کند که نیازهای مردم حق اخلاقی برای ثروت دیگران ایجاد می‌کند و توزیع مجدد را توجیه می‌کند. این موضوع مسئولیت شخصی و حقوق مالکیت را نادیده می‌گیرد. هر دو استدلال از نوعی نوع‌دوستی ناشی می‌شوند - ایده‌ای که فداکاری شخصی بالاترین فضیلت است. این پیش‌فرض نادرست به گسترش مداوم دولت اجازه داده است، زیرا هر گونه محدودیتی به‌عنوان "بی‌رحمانه" تلقی می‌شود.

نقص‌های کلیدی در استدلال‌های طرفدار دولت:

• فرض می‌کند که بازرگانان تنها به‌خاطر طمع انگیزه دارند
• نادیده می‌گیرد که بازارها چگونه به خدمت به دیگران انگیزه می‌دهند
• نیاز را به‌عنوان یک ادعای خودکار بر ثروت دیگران تلقی می‌کند
• مسئولیت شخصی و حقوق مالکیت را نادیده می‌گیرد
• بر اساس نوع‌دوستی به‌عنوان بالاترین ایده اخلاقی است

2. خودخواهی به‌طور نادرست درک شده و به‌طور ناعادلانه شیطانی شده است

فدا کردن دیگران به نفع خودتان خودخواهی نیست.

تعریف مجدد خودخواهی. اخلاقیات متعارف خودخواهی را با استثمار دیگران معادل می‌داند، مانند طرح پانزی برنی مadoff. اما پیگیری منطقی منافع بلندمدت خود نیاز به صداقت و احترام به حقوق دیگران دارد. استیو جابز منافع خود را با ایجاد محصولاتی که مردم به‌طور داوطلبانه می‌خواستند خریداری کنند، دنبال کرد. خودخواهی واقعی منطقی است. این به معنای تفکر مستقل، کارآیی و تعامل با دیگران از طریق تجارت متقابل سودمند است. این ارزش ایجاد می‌کند نه اینکه آن را نابود کند.

ویژگی‌های خودخواهی منطقی:

• تفکر مستقل
• کار تولیدی
• تجارت داوطلبانه
• دیدگاه بلندمدت
• ایجاد ارزش، نه استثمار دیگران

3. منافع خودخواهی منطقی پایه‌گذار یک جامعه اخلاقی و مرفه است

هدف اخلاق این است که به شما آموزش دهد، نه اینکه رنج ببرید و بمیرید، بلکه از زندگی خود لذت ببرید و زندگی کنید.

خوشبختی به‌عنوان هدف. اخلاق باید ما را به سمت زندگی‌های موفق و رضایت‌بخش هدایت کند - نه فداکاری شخصی. منافع خودخواهی منطقی به معنای پیگیری منافع بلندمدت خود از طریق عقل، تولید و تجارت است. این یک جامعه هماهنگ ایجاد می‌کند که در آن مردم به‌طور داوطلبانه برای منافع متقابل با یکدیگر تعامل می‌کنند. فضایل خودخواهی منطقی. فضایل کلیدی شامل عقلانیت (مواجهه با واقعیت‌ها)، تولیدی بودن (ایجاد ارزش) و عدالت (تعامل با دیگران بر اساس شایستگی) است. این‌ها موفقیت شخصی و پیشرفت اجتماعی را تغذیه می‌کنند.

مزایای جامعه‌ای مبتنی بر منافع خودخواهی منطقی:

• انگیزه برای ایجاد ارزش و نوآوری
• ترویج همکاری داوطلبانه
• پاداش به شایستگی و توانایی
• هم‌راستایی منافع فردی و اجتماعی
• منجر به رفاه مادی و معنوی

4. بازارهای آزاد پتانسیل انسانی و نوآوری را آزاد می‌کنند

سرمایه‌داری سیستمی است که فوردها را از توگول‌ها آزاد می‌کند.

بازارها عقل را به کار می‌گیرند. سرمایه‌داری به افراد اجازه می‌دهد تا به‌طور آزاد از ذهن خود برای ایجاد ثروت و پیگیری دیدگاه خود استفاده کنند. تقسیم کار دانش و تولید انسانی را چند برابر می‌کند. سیگنال‌های قیمت فعالیت اقتصادی را بدون برنامه‌ریزی مرکزی هماهنگ می‌کنند. رقابت به بهبود و نوآوری مداوم می‌انجامد. پویایی آزادی. این فرآیند "تخریب خلاق" ثروت بی‌سابقه‌ای تولید کرده و جهان را از طریق جریانی بی‌پایان از کالاها، فناوری‌ها و فرصت‌های جدید متحول کرده است.

مکانیزم‌های کلیدی پویایی بازار آزاد:

• تقسیم کار
• سیستم قیمت
• رقابت
• انگیزه سود
• کارآفرینی
• نوآوری

5. مداخله دولت بازارها را تحریف کرده و رفاه را آسیب می‌زند

کنترل‌ها و مقررات دولتی نیرویی را به سیستم همکاری داوطلبانه سرمایه‌داری وارد می‌کند. مانند یک آچار در چرخ‌دنده‌ها، نتیجه این است که سیستم قیمت و رقابت و در نتیجه کل تقسیم کار را ناتوان می‌کند.

تحریف سیگنال‌های بازار. کنترل‌های قیمت، یارانه‌ها و مقررات با توانایی سیستم قیمت برای هماهنگ کردن فعالیت اقتصادی تداخل می‌کنند. این منجر به کمبودها، مازادها و تخصیص نادرست منابع می‌شود. سرکوب رقابت و نوآوری. انحصارهای دولتی، نجات‌ها و قوانین ضد انحصار فشار رقابتی برای بهبود و نوآوری را کاهش می‌دهند. مجوزها و سایر موانع ورود، شرکت‌های مستقر را از چالش‌های تازه‌وارد محافظت می‌کنند. نتیجه این است که پویایی، کارایی و پیشرفت کمتری نسبت به آنچه که یک بازار آزاد تولید می‌کند، وجود دارد.

راه‌های مداخله دولت که به بازارها آسیب می‌زند:

• تحریف قیمت‌ها و تخصیص منابع
• ایجاد کمبودها یا مازادهای مصنوعی
• کاهش فشار رقابتی برای بهبود
• محافظت از شرکت‌ها و شیوه‌های ناکارآمد
• سرکوب نوآوری و کارآفرینی
• تخصیص نادرست سرمایه به محبوب‌های سیاسی

6. دولت نظارتی تولیدکنندگان را مجازات کرده و پیشرفت را سرکوب می‌کند

به‌طور خلاصه، مقررات چیزی جز نیروی دولتی نیست که به ذهن‌های تولیدکنندگان آمریکایی هدایت می‌شود. این تفکر آن‌ها را فلج می‌کند، تولیدشان را تضعیف می‌کند و توانایی آن‌ها را برای شرکت در تجارت داوطلبانه و ارزش به ارزش محدود می‌کند.

بروکراسی خفه‌کننده. مقررات هزینه‌های انطباق، بارهای کاغذی و خطرات قانونی عظیمی را بر کسب‌وکارها تحمیل می‌کند. این منابع را از فعالیت‌های تولیدی به سمت مقابله با کاغذبازی منحرف می‌کند. قدرت دلخواه. مقررات مبهم و پیچیده به بوروکرات‌ها قدرت دلخواهی بر اقتصاد می‌دهد. این عدم قطعیت ایجاد می‌کند و کسب‌وکارها را از سرمایه‌گذاری یا نوآوری بازمی‌دارد. موانع ورود. هزینه‌های نظارتی بیشترین آسیب را به کسب‌وکارهای کوچک و استارتاپ‌ها می‌زند و از شرکت‌های مستقر در برابر رقابت محافظت می‌کند.

هزینه‌های دولت نظارتی:

• هزینه‌های انطباق و بارهای کاغذی
• خطرات قانونی و عدم قطعیت
• انحراف منابع از استفاده‌های تولیدی
• موانع ورود برای کسب‌وکارهای جدید
• کندی نوآوری و رشد اقتصادی
• قدرت دلخواه بوروکرات‌های غیرمنتخب

7. دولت حق‌طلب، تولیدکنندگان را به نفع غیرتولیدکنندگان قربانی می‌کند

دولت حق‌طلب به‌گونه‌ای طراحی شده است که نه به ناتوانان بلکه به نخواستگان خدمت کند. قربانی کردن عقلانی و تولیدکننده به نفع غیرعقلانی و غیرتولیدکننده نه یک پیامد ناخواسته از یک طرح نیکو است - بلکه کل هدف است.

مشوق‌های معکوس. برنامه‌های رفاهی انگیزه کار، پس‌انداز و خودکفایی را کاهش می‌دهند. این فرهنگ وابستگی و حق‌طلبی را ایجاد می‌کند. بار بر دوش تولیدکنندگان. حق‌طلبی به‌زور ثروت را از تولیدکنندگان به غیرتولیدکنندگان توزیع می‌کند. این موفقیت را مجازات کرده و شکست را پاداش می‌دهد. رشد غیرقابل تحمل. با افزایش تعداد افرادی که به‌عنوان دریافت‌کننده خالص به‌جای مشارکت‌کننده تبدیل می‌شوند، سیستم از نظر مالی غیرقابل تحمل می‌شود. با این حال، تلاش‌ها برای اصلاح حق‌طلبی با مقاومت سیاسی شدیدی مواجه می‌شود.

مشکلات دولت حق‌طلب:

• کاهش انگیزه‌ها برای تولید و خودکفایی
• پرورش فرهنگ وابستگی
• مجازات موفقیت و پاداش شکست
• بار فزاینده بر دوش شهروندان تولیدکننده
• ایجاد تعهدات مالی غیرقابل تحمل
• دشواری سیاسی در اصلاح

8. بازار آزاد در بهداشت و درمان کیفیت را بهبود بخشیده و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد

اگر مداخله دولت علت بحران بهداشت و درمان است، نیازی به دکتر هاوس نیست تا درمان را شناسایی کند.

تحریف‌های دولتی. مدیکر، مدیکید و مشوق‌های مالیاتی برای بیمه‌های ارائه‌شده توسط کارفرما، مصرف‌کنندگان را از هزینه‌های واقعی بهداشت و درمان جدا کرده است. این موضوع تقاضا و قیمت‌ها را افزایش داده است. مقررات رقابت و نوآوری را محدود می‌کند. راه‌حل‌های بازار. یک بازار آزاد اجازه می‌دهد تا رقابت واقعی قیمت، مدل‌های کسب‌وکار جدید و نوآوری مبتنی بر مصرف‌کننده ایجاد شود. مردم می‌توانند طرح‌های بیمه‌ای را انتخاب کنند که به نیازها و بودجه آن‌ها متناسب باشد. شفافیت قیمت‌ها به کارایی و کاهش هزینه‌ها انگیزه می‌دهد.

مزایای بهداشت و درمان بازار آزاد:

• کاهش هزینه‌ها از طریق رقابت قیمت
• نوآوری بیشتر در مدل‌های کسب‌وکار و درمان‌ها
• گزینه‌های بیمه‌ای متناسب با نیازهای فردی
• شفافیت قیمت برای افزایش کارایی
• انتخاب و کنترل مصرف‌کننده
• جداسازی بیمه سلامت از اشتغال

9. فلسفه آین رند دفاع اخلاقی مورد نیاز سرمایه‌داری را فراهم می‌کند

سرمایه‌داری سیستمی است که خودخواهی - خودخواهی منطقی - را در بر می‌گیرد.

پایه‌گذار اخلاقی. فلسفه رند، یعنی ابژکتیویسم، مورد اخلاقی برای حقوق فردی، منافع خودخواهی منطقی و سرمایه‌داری لسه‌فر فراهم می‌کند. این به مدافعان بازارهای آزاد تسلیحاتی فکری برای به چالش کشیدن نوع‌دوستی و جمع‌گرایی می‌دهد. چشم‌انداز سازگار. بر خلاف محافظه‌کارانی که سعی می‌کنند بازارهای آزاد را با نوع‌دوستی ترکیب کنند، رند یک دیدگاه کاملاً سازگار و طرفدار سرمایه‌داری ارائه می‌دهد. این می‌تواند الهام‌بخش یک حرکت اصولی برای کاهش دولت و گسترش آزادی باشد.

عناصر کلیدی دفاع رند از سرمایه‌داری:

• حقوق فردی به‌عنوان پایه‌گذار اخلاقی
• منافع خودخواهی منطقی به‌عنوان اخلاقی
• عقل، هدف و عزت نفس به‌عنوان فضایل
• رد نوع‌دوستی و جمع‌گرایی
• دولت محدود به حفاظت از حقوق
• جداسازی اقتصاد و دولت

آخرین به‌روزرسانی:: July 21, 2024