نکات کلیدی
1. شناسایی و نام‌گذاری تعصب سینگل‌ئیسم
من تعصب سینگل‌ئیسم را نام‌گذاری کردم تا آن را قابل شناسایی‌تر کنم و امیدوارم هر بار که این کلمه بیان یا خوانده شود، بادی از آگاهی قدیمی در فضا بوزد.
تعریف سینگل‌ئیسم. سینگل‌ئیسم به stigmatizing بزرگسالان مجرد اشاره دارد که شامل کلیشه‌های منفی و تبعیض می‌شود. این تعصب اغلب نادیده گرفته می‌شود، بر خلاف تعصبات آشنایی مانند نژادپرستی یا جنسیت‌گرایی. نام‌گذاری این تعصب اولین قدم به سوی شناخت و رسیدگی به آن است.
سوی تاریک زندگی مجردی. در حالی که زندگی مجردی می‌تواند شاد و رضایت‌بخش باشد، سوی تاریکی نیز وجود دارد: فرضیات، انتظارات و رفتارهای منفی که افراد مجرد با آن مواجه هستند. این شامل پرسش‌های مداخله‌گرانه، انتظار برای کار کردن تا دیروقت و مواجهه با جریمه‌های مالی است.
فراتر از نداشتن "یک نفر خاص." سینگل‌ئیسم تنها به نداشتن یک شریک عاشقانه مربوط نمی‌شود. این به نابرابری‌های سیستماتیک و تصورات منفی‌ای اشاره دارد که با مجرد بودن همراه است، صرف‌نظر از اینکه آیا فردی خواهان یک رابطه است یا خیر. این به چالش کشیدن فرضیه‌ای است که افراد مجرد به نوعی ناقص یا کمبود دارند.
2. مجردها با کلیشه‌ها و تبعیض‌ها مواجه هستند
افرادی که رابطه جدی و دو نفره‌ای ندارند (تعریف من از افراد مجرد در حال حاضر) با کلیشه‌ها، تبعیض و رفتارهای تحقیرآمیز مواجه می‌شوند.
کلیشه‌های منفی. افراد مجرد اغلب به عنوان افرادی نابالغ، ناامن، خودخواه، ناراضی و تنها توصیف می‌شوند. این کلیشه‌ها فراگیر هستند و می‌توانند بر نحوه رفتار با افراد مجرد در جنبه‌های مختلف زندگی تأثیر بگذارند. مطالعات نشان می‌دهند که این تصورات با وجود شواهد متضاد وجود دارند.
تبعیض قانونی و نهادی. تبعیض علیه افراد مجرد اغلب قانونی است و بسیاری از ایالت‌ها هیچ حمایتی از تبعیض بر اساس وضعیت تاهل ارائه نمی‌دهند. این شامل عدم برابری در حقوق و مزایا در محل کار، عدم دسترسی به مزایا و شیوه‌های تبعیض‌آمیز در مسکن است. قوانین فدرال نیز به نفع افراد متأهل است و سیستمی از تبعیض قانونی را ایجاد می‌کند.
تبعیض در مسکن. تحقیقات نشان داده‌اند که تبعیض در مسکن علیه مجردها وجود دارد، به طوری که نمایندگان اجاره معمولاً زوج‌های متأهل را به مجردها یا زوج‌های نامتأهل ترجیح می‌دهند. این تعصب می‌تواند یافتن مسکن مناسب را برای مجردها دشوارتر کند. این اغلب با این تصور توجیه می‌شود که زوج‌های متأهل پایدارتر و مسئول‌تر هستند.
3. ازدواج تضمینی برای خوشبختی یا سلامتی نیست
ازدواج کردن نه تنها افراد را به طور پایدار خوشحال‌تر نمی‌کند، بلکه به طور قطعی نیز سالم‌تر نمی‌سازد.
چالش افسانه‌های زناشویی. بزرگداشت ازدواج اغلب به این باور منجر می‌شود که آن کلید خوشبختی و سلامتی پایدار است. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهند که ازدواج بهبودهای پایدار در رفاه ایجاد نمی‌کند و افرادی که همیشه مجرد بوده‌اند، از نظر سلامتی یا خوشبختی تفاوت چندانی با افرادی که به طور مداوم متأهل بوده‌اند، ندارند.
مطالعات طولی. مطالعات طولی نشان می‌دهند که افرادی که ازدواج می‌کنند، در زمان برگزاری مراسم ازدواج افزایش کوچکی در خوشحالی را تجربه می‌کنند، اما خوشحالی آن‌ها به زودی به سطوح قبل از ازدواج بازمی‌گردد. این به چالش کشیدن این تصور است که ازدواج یک تجربه تحول‌آفرین است که به خوشبختی پایدار منجر می‌شود.
روابط متنوع. افراد مجرد اغلب یک پرتفوی متنوع از روابط را حفظ می‌کنند و در دوستی‌ها، روابط خانوادگی و دیگر ارتباطات سرمایه‌گذاری می‌کنند و نه تنها به یک نفر وابسته هستند. این می‌تواند به یک زندگی اجتماعی رضایت‌بخش و حمایتی منجر شود، حتی بدون یک شریک عاشقانه. این به معنای تاب‌آوری است، نه قربانی بودن.
4. سینگل‌ئیسم در سیاست و مذهب تجلی می‌یابد
با هدف‌گیری استراتژیست‌های سیاسی به رأی‌دهندگان مجرد (به‌ویژه زنان) به عنوان کلیدی برای انتخابات ریاست‌جمهوری 2008، زمان آن رسیده است که سیاستمداران به زندگی واقعی آمریکایی‌ها احترام بگذارند.
بی‌توجهی سیاسی. سیاستمداران اغلب نیازها و نگرانی‌های رأی‌دهندگان مجرد را نادیده می‌گیرند و به جای آن بر روی زوج‌های متأهل و خانواده‌ها تمرکز می‌کنند. این با وجود این واقعیت است که زنان مجرد، به همراه جوانان و افراد رنگین‌پوست، بخش قابل توجهی از جمعیت واجد شرایط رأی‌گیری را تشکیل می‌دهند.
فاصله ازدواج. فاصله ازدواج، تفاوت بین نحوه ثبت‌نام و رأی‌گیری زنان مجرد و متأهل، اغلب تعیین‌کننده‌تر از فاصله جنسیتی است. این اهمیت درک و درگیر کردن رأی‌دهندگان مجرد در سیاست را نشان می‌دهد.
پیش‌داوری مذهبی. برخی از نهادهای مذهبی نسبت به افراد مجرد، به‌ویژه کشیشان مجرد، پیش‌داوری نشان می‌دهند. این پیش‌داوری اغلب بر اساس ترس‌ها و کلیشه‌های بی‌اساس است و نه شواهد یا تجربیات واقعی. این به چالش کشیدن فرضیه‌ای است که ازدواج تنها راه خدمت به جامعه و خداست.
5. نابرابری‌های اقتصادی بر افراد مجرد تأثیر می‌گذارد
هرگز پاداشی برای افراد مجرد وجود ندارد - به این معنا که یک فرد مجرد هرگز نسبت به یک زوج، چه متأهل و چه نامتأهل، با همان میزان درآمد کمتر پرداخت نمی‌کند.
جریمه‌های مالیاتی. افراد مجرد اغلب بیشتر از زوج‌های متأهل که به صورت مشترک مالیات می‌دهند، مالیات بر درآمد پرداخت می‌کنند، حتی با همان درآمد مشمول مالیات. این به ساختار سیستم مالیاتی مربوط می‌شود که اغلب به نفع زوج‌هاست. جریمه واقعی، جریمه مجردهاست، نه جریمه ازدواج.
نابرابری در مزایا. همسران کهنه‌سربازان و کارمندان فدرال به دلیل ازدواج خود، واجد شرایط دریافت مزایای مالی، پزشکی و دیگر مزایا هستند. افراد مجرد به این مزایا دسترسی ندارند، حتی اگر وابستگان یا مسئولیت‌های مراقبتی دیگری داشته باشند.
هزینه بالای زندگی مجردی. افراد مجرد اغلب برای بیمه سلامت، بسته‌های سفر و دیگر کالاها و خدمات بیشتر از زوج‌های متأهل پرداخت می‌کنند. این به دلیل وجود "مکمل‌های مجردی" و تخفیف‌ها برای زوج‌هاست. این به معنای شناسایی این است که مجردها هزینه تخفیف‌هایی را که به زوج‌ها تعلق می‌گیرد، تأمین می‌کنند.
6. رسانه‌ها کلیشه‌های سینگل‌ئیسم را تداوم می‌بخشند
افرادی که مجرد هستند، هدف‌های سینگل‌ئیسم هستند: کلیشه‌های منفی و تبعیض.
تصاویر منفی. رسانه‌ها اغلب افراد مجرد را به صورت منفی به تصویر می‌کشند و آن‌ها را به عنوان افرادی تنها، بدبخت و ناقص توصیف می‌کنند. این به تقویت کلیشه‌های مضر و کمک به stigmatization زندگی مجردی منجر می‌شود.
تروپ "دختر مجرد." تصویر "دختر مجرد" به عنوان یک زن خشمگین، سرد و غیرقابل دوست داشتن، یک کلیشه پایدار در رسانه‌ها و فرهنگ عامه است. این کلیشه اغلب برای تحقیر زنان مجرد و تقویت این ایده که ازدواج تنها راه خوشبختی است، استفاده می‌شود.
نادیده گرفتن واقعیت‌های افراد مجرد. رسانه‌ها اغلب بر روی ازدواج و ساختارهای خانوادگی سنتی تمرکز می‌کنند و واقعیت‌ها و تجربیات افراد مجرد را نادیده می‌گیرند. این می‌تواند باعث شود که افراد مجرد احساس invisibility و نادیده شدن کنند. این به چالش کشیدن فرضیه‌ای است که آنچه افراد مجرد بیشتر از هر چیز دیگری می‌خواهند، تبدیل شدن به افراد متأهل است.
7. سینگل‌ئیسم در درک خود تأثیر می‌گذارد
من یک بازنده‌ام، من متأهل نیستم، بیایید همه به من نگاه کنیم.
درونی‌سازی پیام‌های منفی. افراد مجرد اغلب پیام‌ها و کلیشه‌های منفی‌ای را که از جامعه دریافت می‌کنند، درونی‌سازی می‌کنند و این منجر به احساس ناکافی بودن و تردید در خود می‌شود. این سینگل‌ئیسم درونی‌شده می‌تواند به اندازه تبعیض خارجی آسیب‌زا باشد.
احساس دیده شدن و نادیده شدن. افراد مجرد اغلب هم احساس دیده شدن و هم نادیده شدن می‌کنند، زیرا همزمان به خاطر وضعیت مجردی خود مورد بررسی قرار می‌گیرند و در بحث‌های مربوط به روابط و خانواده نادیده گرفته می‌شوند. این می‌تواند منجر به احساس آسیب‌پذیری و انزوا شود.
چالش باورهای درونی‌شده. غلبه بر سینگل‌ئیسم درونی‌شده شامل چالش دادن به باورهای منفی درباره زندگی مجردی و شناسایی ارزش و اهمیت افراد مجرد است. این به معنای از بین بردن احساس نادرستی است که در مجرد بودن چیزی اشتباه وجود دارد.
8. فعالیت و مقاومت برای تغییر ضروری است
اعمال روزمره مقاومت در برابر سینگل‌ئیسم نیز مهم است.
اعمال روزمره مقاومت. چالش دادن به سینگل‌ئیسم می‌تواند به اشکال مختلفی باشد، از اعمال روزمره مقاومت تا فعالیت‌های سازمان‌یافته. این شامل صحبت کردن در برابر شیوه‌های تبعیض‌آمیز، چالش دادن به کلیشه‌ها و ارزش‌گذاری به تمام افراد و روابط مهم در زندگی ماست.
فعالان مجرد. فعالانی مانند توماس اف. کولمن و نیکی گریت مسیرهای مختلفی را برای ایجاد تغییر دنبال کرده‌اند، از جمله لابی‌گری، حمایت و آموزش. کار آن‌ها به افزایش آگاهی درباره سینگل‌ئیسم و ترویج رفتار عادلانه برای افراد مجرد کمک کرده است.
اهمیت دیده شدن. دیده شدن افراد مجرد و نگرانی‌های آن‌ها برای ایجاد تغییر بسیار مهم است. این شامل گنجاندن وضعیت تاهل در نظرسنجی‌های خروجی، چالش دادن به زبان تبعیض‌آمیز و ترویج نمایندگی‌های مثبت از زندگی مجردی در رسانه‌هاست.
9. درک روانشناسی پشت سینگل‌ئیسم
چرا مردم به افسانه‌های مربوط به ازدواج و زوج‌گرایی چسبیده‌اند: این را در نظر بگیرید
نظریه توجیه سیستم. نظریه توجیه سیستم پیشنهاد می‌کند که مردم به طور طبیعی تمایل دارند وضعیت موجود را دفاع و توجیه کنند، از جمله بزرگداشت ازدواج و زوج‌گرایی. این می‌تواند به تحقیر افراد مجردی منجر شود که زندگی آن‌ها این باورها را به چالش می‌کشد.
تهدید به باورها. زمانی که باورهای مردم درباره عدالت جامعه تهدید می‌شود، ممکن است آن‌ها به افسانه‌های مربوط به ازدواج و زوج‌گرایی بیشتر چسبیده و به آن‌ها پناه ببرند. این به‌ویژه برای مردان صادق است.
نقش هویت. برای زنان، روابط عاشقانه اغلب مرکزی برای هویت آن‌هاست. به همین دلیل، آن‌ها ممکن است بیشتر تمایل داشته باشند که از روابط عاشقانه خود دفاع کنند، زمانی که باورهای آن‌ها درباره عدالت جامعه تهدید می‌شود.
10. ارزش‌گذاری تمام روابط، نه فقط روابط عاشقانه
دیدگاه سینگل‌ئیسم یک دیدگاه محدود است که در آن یک شراکت جنسی ارزش‌گذاری و جشن گرفته می‌شود و تمام روابط بزرگسالان دیگر تنزل یافته و گاهی حتی تحقیر می‌شوند.
فراتر از ایده زناشویی. دیدگاه سینگل‌ئیسم یک دیدگاه محدود است که در آن یک شراکت جنسی ارزش‌گذاری و جشن گرفته می‌شود و تمام روابط بزرگسالان دیگر تنزل یافته و گاهی حتی تحقیر می‌شوند. این به معنای شناسایی این است که راه‌های زیادی برای زندگی معنادار وجود دارد و روابط عاشقانه تنها منبع رضایت نیستند.
اهمیت دوستی‌ها. دوستی‌ها، پیوندهای خانوادگی و دیگر روابط غیرعاشقانه اغلب در جامعه‌ای که روابط عاشقانه را در اولویت قرار می‌دهد، کم‌ارزش تلقی می‌شوند. این به معنای تشویق هم‌نوعان ما به ارزش‌گذاری به تمام افراد و روابط مهم در زندگی‌مان است.
استقلال عاطفی. استقلال عاطفی یک ویژگی ارزشمند است که به افراد اجازه می‌دهد بدون توجه به وضعیت رابطه خود، شکوفا شوند. این به معنای شناسایی این است که ما می‌توانیم بدون یک شریک عاشقانه کامل و تمام باشیم.
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
خوانندگان کتاب سینگل‌ئیسم را آموزنده و تفکر برانگیز می‌یابند و از بررسی گسترده‌ی مسائل مربوط به افراد مجرد قدردانی می‌کنند. بسیاری از آن‌ها این کتاب را به خاطر به چالش کشیدن هنجارهای اجتماعی و برجسته کردن تبعیض علیه افراد مجرد ستایش می‌کنند. برخی از خوانندگان به تکراری بودن محتوای کتاب به دلیل قالب پست‌های وبلاگی اشاره می‌کنند. به‌طور کلی، منتقدان دیدگاه کتاب درباره‌ی زندگی مجردی را ارزشمند و توانمندساز می‌دانند و آن را چشم‌گشا می‌یابند. این کتاب عمدتاً امتیازات مثبتی دریافت می‌کند، هرچند برخی انتقادات به ساختار و ویرایش آن وارد شده است.