نکات کلیدی
1. خواندن یک سفر مادام‌العمر است، نه یک مقصد
من یک خواننده‌ام، کسی که زیر پتو با چراغ قوه می‌خواند، کتاب را در هر جا که می‌رود با خود می‌برد و به صورتحساب آمازون خود نگاه نمی‌کند.
خواندن به عنوان هویت: روایت شخصی نویسنده تأکید می‌کند که خواندن تنها یک فعالیت نیست، بلکه بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت اوست. این یک اشتیاق است که انتخاب‌ها، روابط و درک او از جهان را شکل می‌دهد. این دیدگاه نشان می‌دهد که خواندن یک سفر مداوم است، نه یک کار برای انجام دادن.
فراتر از مدرسه: هدف آموزش خواندن باید پرورش خوانندگان مادام‌العمر باشد، نه فقط دانش‌آموزانی که می‌توانند آزمون‌ها را پاس کنند. این نیازمند تغییر تمرکز از متون و تکالیف تجویز شده به سمت ایجاد عشق واقعی به کتاب‌ها و خود عمل خواندن است. تجربیات شخصی نویسنده با کتاب‌ها، از کودکی تا بزرگسالی، قدرت ماندگار خواندن را نشان می‌دهد.
ارتباط شخصی: داستان‌های شخصی نویسنده، مانند به اشتراک‌گذاری کتاب‌ها با همسر و دخترانش، جنبه‌های عاطفی و ارتباطی خواندن را برجسته می‌کند. این فقط درباره کلمات روی صفحه نیست، بلکه درباره ارتباطات و تجربیاتی است که خواندن تسهیل می‌کند. این ارتباط شخصی است که خواندن را به یک جستجوی مادام‌العمر تبدیل می‌کند.
2. هر دانش‌آموز یک خواننده است که منتظر بیدار شدن است
می‌خواهم دانش‌آموزانم بدانند که من هر یک از آن‌ها را به عنوان یک خواننده می‌بینم.
چالش برچسب‌ها: نویسنده برچسب‌هایی مانند "خواننده‌های مشکل‌دار" یا "خواننده‌های بی‌میل" را رد می‌کند و به جای آن دانش‌آموزان را به عنوان "خواننده‌های در حال توسعه"، "خواننده‌های خوابیده" یا "خواننده‌های زیرزمینی" شناسایی می‌کند. این چارچوب مثبت تأکید می‌کند که همه دانش‌آموزان پتانسیل تبدیل شدن به خوانندگان فعال را دارند، صرف‌نظر از توانایی‌ها یا نگرش‌های فعلی آن‌ها.
سه نوع خواننده:
- خواننده‌های در حال توسعه: نیاز به حمایت و تشویق برای ساخت مهارت‌ها و اعتماد به نفس دارند.
- خواننده‌های خوابیده: توانمند اما بی‌انگیزه، نیاز به شرایط مناسب برای جلب توجه آن‌ها دارند.
- خواننده‌های زیرزمینی: خوانندگان پرشور که ممکن است از خواندن در مدرسه احساس بی‌ارتباطی کنند.
قدرت انتخاب: نویسنده بر اهمیت دادن آزادی انتخاب کتاب به دانش‌آموزان تأکید می‌کند. این به آن‌ها قدرت می‌دهد، علایق آن‌ها را تأیید می‌کند و نگرش مثبتی نسبت به خواندن ایجاد می‌کند. انتخاب یک حق اساسی برای همه خوانندگان است، نه یک امتیاز.
3. انتخاب و آزادی سنگ‌بنای مشارکت در خواندن است
فراهم کردن فرصت برای دانش‌آموزان برای انتخاب کتاب‌های خود به آن‌ها قدرت و انگیزه می‌دهد.
قدرت انتخاب: کلاس نویسنده بر اساس اصل انتخاب دانش‌آموزان بنا شده است. این آزادی شامل انتخاب کتاب‌ها، کنار گذاشتن کتاب‌هایی که مناسب نیستند و حتی انتخاب نحوه پاسخ به خواندن آن‌ها می‌شود. این خودمختاری برای توسعه انگیزه درونی بسیار مهم است.
فراتر از متون تجویزی: نویسنده با چالش کشیدن شیوه‌های سنتی رمان‌های کلاسی، استدلال می‌کند که این شیوه‌ها نیازها و علایق متنوع دانش‌آموزان را برآورده نمی‌کنند. او به جای آن، از تنوع وسیع مواد خواندنی و آزادی دانش‌آموزان برای کاوش در ترجیحات خود حمایت می‌کند.
احترام به صداهای دانش‌آموزان: نویسنده به نظرات و تجربیات دانش‌آموزان ارزش می‌دهد، حتی زمانی که با نظرات او متفاوت است. او آن‌ها را تشویق می‌کند تا عادات خواندن، ترجیحات و حتی نارضایتی‌های خود را به اشتراک بگذارند و فرهنگی از صداقت و پذیرش در کلاس ایجاد کند.
4. زمان و مکان: ایجاد فضایی برای خواندن
اگر من برای آن‌ها در مدرسه زمان نگذارم تا بخوانند، چرا باید آن‌ها در زندگی خود برای آن زمان بگذارند؟
خواندن به عنوان اولویت: نویسنده تأکید می‌کند که خواندن یک افزودنی نیست، بلکه سنگ‌بنای کلاس اوست. او هر روز زمان قابل توجهی را برای خواندن مستقل اختصاص می‌دهد و به این نکته توجه می‌کند که دانش‌آموزان نیاز به زمان دارند تا آنچه را که یاد می‌گیرند به کار ببرند و عادات خواندن خود را توسعه دهند.
حداکثر کردن لحظات خواندن: نویسنده به طور خلاقانه خواندن را در هر جنبه‌ای از روز مدرسه، از زنگ‌های شروع تا روز عکس، ادغام می‌کند. او وقفه‌ها و زمان‌های انتظار را به فرصت‌هایی برای خواندن تبدیل می‌کند و نشان می‌دهد که خواندن می‌تواند در هر جا و هر زمان اتفاق بیفتد.
فراتر از گوشه خواندن: نویسنده با چالش کشیدن ایده یک گوشه خواندن اختصاصی، استدلال می‌کند که کل کلاس باید یک پناهگاه برای خواندن باشد. او تأکید می‌کند که انتظارات معلم و فرهنگ کلاس بیشتر از محیط فیزیکی اهمیت دارد.
5. نقش معلم: راهنما، الگو و هم‌خواننده
منبع اعتبار من این است که من معلمی هستم که دانش‌آموزانم را به خواندن زیاد و دوست داشتن خواندن حتی پس از ترک کلاس من الهام می‌بخشم.
اصالت و اشتیاق: اعتبار نویسنده از عشق او به خواندن و تمایلش به اشتراک‌گذاری تجربیاتش با دانش‌آموزانش ناشی می‌شود. او عادات یک خواننده مادام‌العمر را الگو قرار می‌دهد و نشان می‌دهد که خواندن تنها یک شغل نیست، بلکه منبعی از شادی و غنای زندگی است.
فراتر از برنامه درسی: نقش نویسنده تنها آموزش مهارت‌های خواندن نیست، بلکه راهنمایی دانش‌آموزان در سفرهای شخصی خواندن آن‌هاست. او توصیه‌ها، حمایت و تشویق ارائه می‌دهد، اما در نهایت، او به دانش‌آموزان قدرت می‌دهد تا انتخاب‌های خود را انجام دهند.
معلم به عنوان یک خواننده: نویسنده تأکید می‌کند که معلمان باید خود خواننده باشند تا بتوانند دانش‌آموزان خود را الهام بخشند. او از معلمان می‌خواهد که به عادات و نگرش‌های خواندن خود فکر کنند و درک کنند که تجربیات شخصی آن‌ها بر آموزش آن‌ها تأثیر می‌گذارد.
6. پاسخ‌های واقعی: فراتر از ورق‌های کار و آزمون‌ها
ساخت خوانندگان مادام‌العمر باید از اینجا شروع شود. هر کسی که خود را خواننده می‌داند می‌تواند به شما بگوید که این از مواجهه با کتاب‌های عالی، توصیه‌های صمیمانه و یک جامعه از خوانندگان که این اشتیاق را به اشتراک می‌گذارند، آغاز می‌شود.
فراتر از آزمون‌های درک مطلب: نویسنده آزمون‌های درک مطلب و گزارش‌های کتاب سنتی را رد می‌کند و استدلال می‌کند که این‌ها نمی‌توانند جوهر واقعی خواندن را به تصویر بکشند. به جای آن، او از پاسخ‌های واقعی حمایت می‌کند که ارتباطات شخصی دانش‌آموزان با کتاب‌هایشان را منعکس می‌کند.
تبلیغات کتاب و نقدها: نویسنده از تبلیغات کتاب و نقدها به عنوان راهی برای دانش‌آموزان استفاده می‌کند تا تجربیات خواندن خود را به اشتراک بگذارند و کتاب‌ها را به همسالان خود توصیه کنند. این فعالیت‌ها گفت‌وگو، همکاری و حس جامعه را ترویج می‌کند.
دفترچه‌های خواننده: نویسنده از دفترچه‌های خواننده به عنوان ابزاری برای ارتباط و تأمل استفاده می‌کند. این دفترچه‌ها فضایی را برای دانش‌آموزان فراهم می‌کند تا افکار، سوالات و پاسخ‌های خود را به خواندنشان ثبت کنند و درک عمیق‌تری از فرآیندهای خواندن خود پیدا کنند.
7. رها کردن: توانمندسازی دانش‌آموزان برای مالکیت زندگی خواندن خود
من متقاعد شده‌ام که اگر به دانش‌آموزان نشان دهیم که چگونه خواندن را به عنوان یک جستجوی مادام‌العمر در آغوش بگیرند و نه فقط مجموعه‌ای از مهارت‌ها برای عملکرد در مدرسه، در حال انجام کاری هستیم که به عقیده من به ما محول شده است: ایجاد خوانندگان.
تغییر کنترل: نویسنده بر اهمیت رها کردن کنترل و توانمندسازی دانش‌آموزان برای مالکیت زندگی خواندن خود تأکید می‌کند. این نیازمند اعتماد به دانش‌آموزان برای انجام انتخاب‌های خود، حتی زمانی که این انتخاب‌ها با ترجیحات معلم متفاوت است، می‌باشد.
فراتر از کلاس: هدف نویسنده پرورش خوانندگان مادام‌العمر است، نه فقط دانش‌آموزانی که می‌توانند در مدرسه خوب عمل کنند. او درک می‌کند که خواندن یک سفر شخصی است که فراتر از دیوارهای کلاس درس گسترش می‌یابد و دانش‌آموزان باید انگیزه درونی خود را برای خواندن توسعه دهند.
آماده‌سازی برای دنیای واقعی: نویسنده با چالش کشیدن این ایده که آموزش خواندن سنتی دانش‌آموزان را برای "دنیای واقعی" آماده می‌کند، استدلال می‌کند که تجربیات واقعی خواندن، مبتنی بر انتخاب و آزادی، در توسعه مهارت‌ها و عادات لازم برای سواد مادام‌العمر مؤثرتر است.
8. قدرت یک جامعه خواندن
ساخت خوانندگان مادام‌العمر باید از اینجا شروع شود. هر کسی که خود را خواننده می‌داند می‌تواند به شما بگوید که این از مواجهه با کتاب‌های عالی، توصیه‌های صمیمانه و یک جامعه از خوانندگان که این اشتیاق را به اشتراک می‌گذارند، آغاز می‌شود.
تجربیات مشترک: نویسنده بر اهمیت ایجاد یک جامعه خواندن در کلاس تأکید می‌کند. این جامعه بر اساس تجربیات مشترک، توصیه‌ها و گفتگوهای مربوط به کتاب‌ها بنا شده است.
تأثیر همسالان: نویسنده به قدرت تأثیر همسالان در انگیزه دادن به دانش‌آموزان برای خواندن پی می‌برد. او دانش‌آموزان را تشویق می‌کند تا کتاب‌های مورد علاقه خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و فرهنگی از خواندن ایجاد کنند که فراتر از تأثیر معلم باشد.
فراتر از کلاس: هدف نویسنده ایجاد یک جامعه خواندن است که فراتر از دیوارهای کلاس درس گسترش یابد. او دانش‌آموزان را تشویق می‌کند تا به خواندن ادامه دهند و تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند و عشق مادام‌العمر به کتاب‌ها را پرورش دهند.
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب نجواگر کتاب به خاطر رویکرد الهام‌بخش و عملی‌اش در پرورش عشق به مطالعه در دانش‌آموزان، تحسین‌های زیادی را به خود جلب کرده است. منتقدان بر تأکید میلار بر دادن انتخاب به دانش‌آموزان در مورد مواد خواندنی و زمان اختصاصی مطالعه در کلاس، ارج می‌نهند. بسیاری از معلمان این کتاب را برای شیوه‌های تدریس خود تحول‌آفرین می‌دانند. برخی انتقادات شامل ایده‌آل‌گرایی آن و تمرکز بر مقطع متوسطه است که ممکن است قابلیت کاربرد آن را محدود کند. به‌طور کلی، خوانندگان به اشتیاق میلار برای مطالعه و استراتژی‌های نوآورانه‌اش در ایجاد خوانندگان مادام‌العمر، ارج می‌نهند.
