نکات کلیدی
1. بحران اقلیمی نیازمند اقدام فوری و جمعی است
دیگر نمی‌توانیم از احساس ناتوانی لذت ببریم.
زمان در حال گذر است. جهان تا سال 2030 فرصت دارد تا انتشار گازهای گلخانه‌ای را به نصف کاهش دهد و تا سال 2050 به صفر خالص برسد تا از تغییرات اقلیمی فاجعه‌بار جلوگیری کند. این امر نیازمند اقدام جمعی بی‌سابقه‌ای از سوی افراد، کسب‌وکارها و دولت‌ها در سرتاسر جهان است.
هر کسی نقشی دارد. تغییرات اقلیمی بر تمام جنبه‌های زندگی تأثیر می‌گذارد - سلامت، اقتصاد، امنیت غذایی و ثبات اجتماعی. بنابراین، پرداختن به آن نیازمند اقدام در تمام بخش‌های جامعه است. افراد می‌توانند ردپای کربن خود را کاهش دهند، کسب‌وکارها می‌توانند شیوه‌های پایدار را اتخاذ کنند و دولت‌ها می‌توانند سیاست‌های اقلیمی جسورانه‌ای را پیاده‌سازی کنند.
خوش‌بینی ضروری است. با وجود عظمت چالش، احساس "خوش‌بینی سرسخت" برای پیشبرد اقدام لازم است. این به معنای نادیده گرفتن جدیت وضعیت نیست، بلکه به معنای باور به ظرفیت بشریت برای رویارویی با چالش‌ها و ایجاد تغییرات مثبت است.
2. دو آینده ممکن: ویرانی یا احیا
ما دیگر به اندازه کافی در مسیر ویرانی پیش رفته‌ایم که بتوانیم تغییرات اقلیمی را "حل" کنیم.
انتخابی سخت. بشریت با دو آینده ممکن روبه‌رو است: یکی از ویرانی محیط زیست و فروپاشی اجتماعی اگر اقدامی نکنیم، یا یکی از احیا و شکوفایی اگر اکنون اقدام قاطع انجام دهیم.
سناریوی ویرانی. در دنیایی که دما 3 درجه سانتی‌گراد یا بیشتر گرم می‌شود:
- رویدادهای آب و هوایی شدید بیشتر و شدیدتر می‌شوند
- سطح دریاها بالا می‌رود و شهرهای ساحلی را زیر آب می‌برد
- کمبود غذا و آب منجر به درگیری‌ها و مهاجرت‌های گسترده می‌شود
- از دست رفتن تنوع زیستی تسریع می‌شود و اکوسیستم‌ها را بی‌ثبات می‌کند
سناریوی احیا. در دنیایی که گرمایش را به 1.5 درجه سانتی‌گراد محدود می‌کند:
- انرژی‌های تجدیدپذیر اقتصاد پاکی را تأمین می‌کنند
- شهرها برای پایداری و زندگی‌پذیری دوباره طراحی می‌شوند
- جنگل‌زدایی و کشاورزی احیاکننده اکوسیستم‌ها را بازسازی می‌کند
- نوآوری‌های فناوری به حل چالش‌های اقلیمی کمک می‌کند
- جوامع عادلانه‌تر و مقاوم‌تر می‌شوند
3. رها کردن دنیای قدیم برای پیشرفت ضروری است
بر روی جایی که می‌روید تمرکز کنید، نه بر روی جایی که بوده‌اید.
تغییر را بپذیرید. عبور از عصر سوخت‌های فسیلی نیازمند رها کردن سیستم‌ها، فناوری‌ها و ذهنیت‌های قدیمی است. این شامل:
- بازنشستگی زیرساخت‌های سوخت فسیلی
- دوری از مصرف بیش از حد و زباله
- رها کردن این تصور که رشد اقتصادی باید به قیمت محیط زیست باشد
در برابر نوستالژی مقاومت کنید. تمایل به بازگشت به گذشته‌ای آشنا می‌تواند پیشرفت را مختل کند. به جای آن، بر روی ایجاد آینده‌ای بهتر که با واقعیت‌های تغییرات اقلیمی و نیازهای نسل‌های آینده هم‌راستا باشد، تمرکز کنید.
پل‌سازی کنید. نگرانی‌های مشروع کسانی که ممکن است در برابر تغییر مقاومت کنند، مانند کارگران صنایع سوخت فسیلی را درک و برطرف کنید. اطمینان حاصل کنید که انتقال عادلانه‌ای ایجاد می‌شود که فرصت‌های جدیدی در اقتصاد پاک ایجاد کند.
4. مواجهه با غم در حالی که چشم‌اندازی برای آینده داریم
نمی‌توانیم از غمی که ناشی از از دست رفتن تنوع زیستی و زندگی‌های فقیرانه نسل‌های آینده است، پنهان شویم.
از دست رفتن را بپذیرید. مهم است که خسارات زیست‌محیطی که به دلیل تغییرات اقلیمی در حال حاضر در حال وقوع است، مانند:
- یخچال‌های طبیعی و مرجان‌های در حال ناپدید شدن
- گونه‌های منقرض شده
- الگوهای فصلی در حال تغییر
امید را پرورش دهید. در حالی که غم طبیعی است، مهم است که آن را با یک چشم‌انداز مثبت برای آینده متعادل کنید. این چشم‌انداز به عنوان "چنگکی در آینده" عمل می‌کند که ما را به سوی دنیایی که می‌خواهیم ایجاد کنیم، می‌کشد.
از تاریخ الهام بگیرید. لحظات تحول‌آفرین در تاریخ، مانند جنبش حقوق مدنی یا رقابت فضایی را به یاد بیاورید، زمانی که بشریت از چالش‌های به ظاهر غیرقابل‌حل از طریق دیدگاه و اقدام جمعی عبور کرد.
5. دفاع از حقیقت در عصر پساحقیقت
اگر نتوانیم بر سر چیزی به سادگی یک واقعیت تأیید شده توافق کنیم، در مورد مسائل بزرگ‌تر، دست‌مان بسته خواهد بود و تغییرات اقلیمی بسیار بزرگ است.
با اطلاعات نادرست مبارزه کنید. در عصر "اخبار جعلی" و اتاق‌های پژواک رسانه‌های اجتماعی، دفاع فعال از حقیقت علمی ضروری است. این شامل:
- ارزیابی انتقادی منابع اطلاعاتی
- حمایت از مؤسسات علمی معتبر
- افشای انکار تغییرات اقلیمی و شبه‌علم
سواد رسانه‌ای را توسعه دهید. یاد بگیرید که بین اطلاعات علمی معتبر و تبلیغات یا ادعاهای ضعیف تحقیق شده تمایز قائل شوید. به منابع تأمین مالی و تضاد منافع احتمالی در مطالعات مرتبط با اقلیم توجه کنید.
در گفت‌وگوی محترمانه شرکت کنید. هنگام مواجهه با شک‌گرایان اقلیمی، بر درک نگرانی‌های آن‌ها و یافتن زمین مشترک تمرکز کنید، نه حمله به باورهایشان. از همدلی و استدلال‌های مبتنی بر شواهد برای پل زدن به اختلافات استفاده کنید.
6. تغییر از ذهنیت مصرف‌کننده به شهروند
مصرف‌گرایی ما را در این فکر گرفتار می‌کند که می‌توانیم شخصیت خود را خریداری کنیم.
مصرف را زیر سؤال ببرید. تشخیص دهید که چگونه مصرف‌گرایی به تخریب محیط زیست و تغییرات اقلیمی دامن می‌زند. این تصور را به چالش بکشید که مصرف مداوم منجر به شادی یا رضایت می‌شود.
شهروندی را بپذیرید. تمرکز را از مصرف فردی به رفاه جمعی تغییر دهید. این شامل:
- شرکت در ابتکارات اجتماعی
- درگیر شدن در سیاست‌های محلی و ملی
- حمایت از کسب‌وکارها و سیاست‌هایی که اولویت را به پایداری می‌دهند
موفقیت را دوباره تعریف کنید. فراتر از مادی‌گرایی بروید و موفقیت را بر اساس رشد شخصی، مشارکت اجتماعی و تأثیر مثبت بر محیط زیست اندازه‌گیری کنید.
7. گذار از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر
برای 100 درصد انرژی تجدیدپذیر ایستادگی کنید.
انتقال را تسریع کنید. تغییر سریع به منابع انرژی تجدیدپذیر مانند خورشیدی، بادی و زمین‌گرمایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ضروری است. این نیازمند:
- سیاست‌های دولتی که از توسعه انرژی تجدیدپذیر حمایت کند
- تعهدات شرکتی به انرژی پاک
- انتخاب‌های فردی برای حمایت از تأمین‌کنندگان انرژی تجدیدپذیر
نوآوری را بپذیرید. فناوری‌های جدید انرژی تجدیدپذیر را به طور فزاینده‌ای مقرون به صرفه و کارآمد می‌کنند. از تحقیق و توسعه در زمینه‌هایی مانند:
- راه‌حل‌های ذخیره‌سازی انرژی
- فناوری‌های شبکه هوشمند
- گزینه‌های حمل و نقل پایدار حمایت کنید
موانع را برطرف کنید. چالش‌های پذیرش انرژی تجدیدپذیر را از جمله:
- زیرساخت‌های قدیمی
- لابی‌گری صنعت سوخت فسیلی
- تصورات نادرست عمومی درباره قابلیت اطمینان انرژی تجدیدپذیر برطرف کنید.
8. جنگل‌زدایی زمین برای مقابله با تغییرات اقلیمی
به طور خلاصه، ما می‌توانیم با کاشت درختان، اقلیم را به وضعیت چند دهه پیش بازگردانیم.
قدرت طبیعت را به کار بگیرید. جنگل‌زدایی یک راه‌حل قوی و کم‌هزینه برای جذب کربن است. درختان دی‌اکسید کربن را جذب کرده و اکسیژن آزاد می‌کنند و مزایای زیادی برای اکوسیستم‌ها فراهم می‌آورند.
تلاش‌ها را گسترش دهید. پروژه‌های جنگل‌زدایی وسیع در سطح جهانی نیاز است. نمونه‌هایی شامل:
- برنامه چین برای کاشت 100 میلیون هکتار درخت
- کمپین اتیوپی برای کاشت 350 میلیون درخت در یک روز
از ابتکارات محلی حمایت کنید. افراد می‌توانند با:
- کاشت درختان در جوامع خود
- حمایت از سازمان‌هایی که بر روی جنگل‌زدایی تمرکز دارند
- انتخاب محصولات که به جنگل‌زدایی کمک نمی‌کنند، مشارکت کنند.
9. سرمایه‌گذاری در یک اقتصاد پاک و احیاکننده
سرمایه معمولاً به سمت سرمایه‌گذاری‌هایی می‌رود که در گذشته موفق بوده‌اند، گویی آینده به هر نحو معناداری شبیه گذشته خواهد بود.
سرمایه را دوباره هدایت کنید. سرمایه‌گذاری‌ها را از سوخت‌های فسیلی و صنایع استخراجی به فناوری‌های پاک و کسب‌وکارهای احیاکننده تغییر دهید. این شامل:
- خروج از سرمایه‌گذاری در شرکت‌های سوخت فسیلی
- حمایت از پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر
- سرمایه‌گذاری در کشاورزی پایدار و ابتکارات اقتصاد دایره‌ای
موفقیت اقتصادی را دوباره تعریف کنید. فراتر از تولید ناخالص داخلی به عنوان معیار اصلی سلامت اقتصادی بروید. معیارهای جایگزینی را در نظر بگیرید که به رفاه محیط زیست و اجتماعی توجه کنند، مانند:
- اهداف توسعه پایدار (SDGs)
- شاخص پیشرفت واقعی (GPI)
- خوشبختی ملی ناخالص (GNH)
از تغییرات سیاستی حمایت کنید. از سیاست‌های اقتصادی که پایداری را تشویق می‌کنند، مانند:
- مکانیزم‌های قیمت‌گذاری کربن
- اوراق قرضه سبز و ابتکارات مالی پایدار
- مشوق‌های مالیاتی برای انرژی پاک و شیوه‌های احیاکننده حمایت کنید.
10. استفاده مسئولانه از فناوری برای راه‌حل‌های اقلیمی
هوش مصنوعی در حال تسریع تلاش‌های ما برای کاهش کربن در بسیاری از زمینه‌ها است.
از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین بهره‌برداری کنید. این فناوری‌ها می‌توانند به طور قابل توجهی راه‌حل‌های اقلیمی را از طریق:
- بهینه‌سازی سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر
- بهبود کارایی انرژی در ساختمان‌ها و حمل و نقل
- تقویت مدل‌سازی و پیش‌بینی اقلیمی پیش ببرند.
به خطرات احتمالی توجه کنید. در حالی که از راه‌حل‌های فناوری استقبال می‌کنید، به خطرات احتمالی مانند:
- جابجایی شغلی به دلیل اتوماسیون
- افزایش مصرف انرژی از مراکز داده
- نگرانی‌های حریم خصوصی و امنیت توجه داشته باشید.
نوآوری اخلاقی را ترویج کنید. از توسعه و به‌کارگیری مسئولانه فناوری‌های اقلیمی حمایت کنید و اطمینان حاصل کنید که این فناوری‌ها به نفع تمام جامعه باشد و نابرابری‌های موجود را تشدید نکند.
11. ساخت برابری جنسیتی برای اقدام مؤثر اقلیمی
شرکت‌ها، کشورها، سازمان‌های غیردولتی و مؤسسات مالی زمانی اقدام قوی‌تری در زمینه اقلیم انجام می‌دهند که توسط زنان رهبری شوند یا نسبت بالایی از زنان در نقش‌های تصمیم‌گیری داشته باشند.
زنان رهبر را توانمند کنید. برابری جنسیتی را در موقعیت‌های تصمیم‌گیری مرتبط با اقلیم در دولت، کسب‌وکار و جامعه مدنی ترویج دهید. تحقیقات نشان می‌دهد که این امر منجر به سیاست‌های اقلیمی مؤثرتر و بلندپروازانه‌تری می‌شود.
به تأثیرات خاص جنسیتی توجه کنید. تشخیص دهید که تغییرات اقلیمی اغلب به طور نامتناسبی بر زنان تأثیر می‌گذارد، به ویژه در کشورهای در حال توسعه. اطمینان حاصل کنید که استراتژی‌های سازگاری و کاهش تأثیرات اقلیمی نیازها و آسیب‌پذیری‌های خاص جنسیتی را در نظر می‌گیرند.
از آموزش دختران حمایت کنید. سرمایه‌گذاری در آموزش دختران و زنان مزایای متعددی برای اقدام اقلیمی دارد، از جمله:
- بهبود مهارت‌های مدیریت منابع
- کاهش نرخ زاد و ولد، که فشار جمعیتی بر محیط زیست را کاهش می‌دهد
- افزایش تاب‌آوری در برابر تأثیرات اقلیمی
12. درگیر شدن در سیاست برای ایجاد تغییرات سیستماتیک
اگر دموکراسی بخواهد در قرن بیست و یکم زنده بماند و شکوفا شود، تغییرات اقلیمی بزرگ‌ترین آزمونی است که نمی‌تواند در آن شکست بخورد.
تغییرات اقلیمی را در رأی‌گیری اولویت دهید. اقدام اقلیمی را به عنوان یک اولویت اصلی هنگام انتخاب نمایندگان سیاسی در تمام سطوح دولت قرار دهید. از کاندیداهایی که سیاست‌های اقلیمی قوی و مبتنی بر علم دارند، حمایت کنید.
فراتر از رأی‌گیری شرکت کنید. در اشکال مختلف اقدام سیاسی شرکت کنید:
- به سازمان‌های متمرکز بر اقلیم بپیوندید یا از آن‌ها حمایت کنید
- در جلسات عمومی و شهروندی درباره مسائل اقلیمی شرکت کنید
- در صورت لزوم در اعتراضات مسالمت‌آمیز و نافرمانی مدنی شرکت کنید
رهبران را مسئول بدانید. به طور مداوم بر نمایندگان منتخب فشار بیاورید تا اقداماتی جسورانه در زمینه اقلیم انجام دهند. این شامل:
- نوشتن نامه و تماس با نمایندگان
- استفاده از رسانه‌های اجتماعی برای تقویت پیام‌های اقلیمی
- حمایت از اقدامات قانونی علیه دولت‌ها و شرکت‌هایی که به تغییرات اقلیمی توجه نمی‌کنند.
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب آینده‌ای که انتخاب می‌کنیم نظرات متفاوتی را به خود جلب کرده است؛ از یک سو به خاطر دسترسی‌پذیری و خوش‌بینی‌اش مورد ستایش قرار گرفته و از سوی دیگر به خاطر ساده‌سازی بیش از حد مورد انتقاد واقع شده است. خوانندگان از توضیحات واضح درباره تأثیرات تغییرات اقلیمی و پیشنهادات عملی برای افراد قدردانی می‌کنند. با این حال، برخی آن را از نظر عمق و اطلاعات جدید برای کسانی که با این موضوع آشنا هستند، ناکافی می‌دانند. تأکید کتاب بر تغییرات ذهنی و اقدامات فردی با بسیاری از خوانندگان هم‌راستا است، در حالی که برخی دیگر خواستار توجه بیشتر به تغییرات سیستمی هستند. به‌طور کلی، این کتاب به‌عنوان یک مقدمه خوب برای تازه‌واردان به موضوع تغییرات اقلیمی دیده می‌شود، اما برای کارشناسان ارزش کمتری دارد.
