The Power of Silence

1. جادوگری: آگاهی فراتر از ادراک عادی

جادوگری، به‌طور صحیح، صرفاً توانایی استفاده از میدان‌های انرژی است که در ادراک دنیای عادی که می‌شناسیم، به کار نمی‌روند.

گسترش ادراک. جادوگری، به تعریفی که دون خوان ارائه می‌دهد، درباره‌ی جادو یا مراسم نیست، بلکه درباره‌ی گسترش آگاهی فراتر از محدودیت‌های ادراک روزمره است. این توانایی به ما اجازه می‌دهد تا به میدان‌های انرژی دسترسی پیدا کنیم و واقعیت‌هایی را درک کنیم که برای فرد عادی قابل دسترسی نیست، فردی که به "مدالیت زمان" محدود است – مجموعه خاصی از میدان‌های انرژی که جامعه آن‌ها را مرتبط می‌داند.

انرژی و ادراک. دون خوان تأکید می‌کند که انسان‌ها با مقدار محدودی از انرژی به دنیا می‌آیند که بیشتر آن برای پیمایش دنیای عادی استفاده می‌شود. جادوگری نیازمند ذخیره و هدایت این انرژی است تا بتواند به قلمروهای دیگر دست یابد. این موضوع درباره‌ی یادگیری اطلاعات جدید نیست، بلکه درباره‌ی تغییر تمرکز آگاهی فرد است.

وضعیت آگاهی. جادوگری یک وضعیت آگاهی است و توانایی درک چیزی که ادراک عادی نمی‌تواند. این به معنای قانع کردن خود از قدرت پنهان درون و دسترسی به آن است. این دسترسی به میدان‌های انرژی که قبلاً در دسترس نبود، به فرد اجازه می‌دهد تا "ببیند" – چیزی دیگر را به عنوان واقعی و عینی درک کند و بدون کلمات بداند.

2. حفظ انرژی، درهای جادوگری را می‌گشاید

در واقع، آنچه شما یاد می‌گیرید، ذخیره انرژی است. این انرژی به شما امکان می‌دهد تا با برخی از میدان‌های انرژی که اکنون برای شما غیرقابل دسترس هستند، ارتباط برقرار کنید.

ذخیره انرژی. مسیر جادوگری درباره‌ی کسب دانش نیست، بلکه درباره‌ی حفظ انرژی است. این انرژی ذخیره شده سپس می‌تواند برای درک میدان‌های انرژی فراتر از عادی استفاده شود و دسترسی به دنیای جادوگری را فراهم کند.

انرژی محدود. دون خوان توضیح می‌دهد که انسان‌ها با مقدار محدودی از انرژی به دنیا می‌آیند که به طور سیستماتیک از بدو تولد برای پیمایش جهان به کار می‌رود. این توزیع انرژی، انرژی کمی برای درک میدان‌های انرژی دیگر باقی می‌گذارد.

تغییر ادراک. با ذخیره انرژی، فرد می‌تواند نقطه‌ی تجمع را تغییر دهد، نقطه‌ای که ادراک در آن شکل می‌گیرد، تا گروه‌های جدیدی از تابش‌ها را روشن کند و ادراکات قبلی را لغو کند. این تغییر به درک یک دنیای کاملاً متفاوت، به اندازه‌ی عینی و واقعی که معمولاً درک می‌کنیم، اجازه می‌دهد.

3. نیت: پیوند نادیدنی جهان

در جهان، نیرویی غیرقابل اندازه‌گیری و توصیف‌ناپذیر وجود دارد که جادوگران آن را نیت می‌نامند و همه چیزهایی که در کل کیهان وجود دارد، به نیت از طریق یک پیوند متصل است.

نیروی فراگیر. نیت به عنوان نیرویی غیرقابل اندازه‌گیری و توصیف‌ناپذیر توصیف می‌شود که همه چیز را در کیهان متصل می‌کند. جادوگران هدفشان درک و استفاده از این پیوند است، پاک کردن آن از تأثیرات بی‌حس‌کننده‌ی زندگی روزمره.

پاک‌سازی پیوند. جادوگری در اصل، فرآیند پاک‌سازی پیوند فرد با نیت است. این فرآیند دشوار است و نیاز به آموزش در هر دو حالت آگاهی روزمره و بالاتر دارد.

دانش مستقیم. در آگاهی بالاتر، جادوگران دانش را به طور مستقیم از نیت به دست می‌آورند و محدودیت‌های زبان گفتاری را دور می‌زنند. این دانش مستقیم، که از نسل‌ها به ارث رسیده، پایه و اساس جادوگری است.

4. هسته‌های انتزاعی: طرح‌های تجلی نیت

هسته‌های انتزاعی، در واقع، طرح‌های زنجیره‌ای کامل از رویدادها هستند.

ترتیب زیرین. هسته‌های انتزاعی به عنوان طرح‌هایی برای رویدادها توصیف می‌شوند، الگوهای تکراری که هر بار نیت نشانه‌ای از چیزی معنادار می‌دهد، ظاهر می‌شوند. آن‌ها نمایانگر یک نظم انتزاعی پایه از دانش هستند.

الگوهای تکراری. هر جزئی از هر هسته‌ی انتزاعی برای هر شاگرد ناگوال تکرار شده است. هر شاگرد ناگوال با هسته‌های انتزاعی مواجه می‌شود و حساب‌هایی را حول آن هسته‌ها ایجاد می‌کند که جزئیات شخصیت و شرایط هر شاگرد را در بر می‌گیرد.

تجلی‌های روح. اولین هسته‌ی انتزاعی، "تجلی‌های روح"، داستان مردی را روایت می‌کند که از تلاش‌های روح برای ارتباط با او بی‌خبر است. روح به او سه نشانه می‌دهد، اما مرد آنقدر در خود غرق است که متوجه نمی‌شود.

5. ناگوال: واسطه و راهنمای نیت

به دلیل انرژی فوق‌العاده‌شان، ناگوال‌ها واسطه‌هایی هستند. انرژی آن‌ها به آن‌ها اجازه می‌دهد تا صلح، هماهنگی، خنده و دانش را به طور مستقیم از منبع – از نیت – کانالیزه کرده و نیت را به همراهان خود منتقل کنند.

واسطه‌های انرژی. ناگوال‌ها افرادی با انرژی فوق‌العاده هستند که به عنوان واسطه بین نیت و همراهانشان عمل می‌کنند. آن‌ها صلح، هماهنگی، خنده و دانش را به طور مستقیم از نیت کانالیزه می‌کنند.

فراهم کردن حداقل شانس. ناگوال‌ها مسئول فراهم کردن "حداقل شانس" – آگاهی از ارتباط فرد با نیت هستند. آن‌ها شاگردان را از طریق مناطق غیرقابل تصور راهنمایی می‌کنند و آن‌ها را شکل می‌دهند و شگفتی و حیرت را پرورش می‌دهند.

پرنده آزادی. ناگوال‌ها به شاگردان خود یادآوری می‌کنند که پرنده آزادی صبر چندانی با تردید ندارد. وقتی پرواز می‌کند، هرگز بازنمی‌گردد.

6. شکار: هنر حماقت کنترل‌شده

هنر شکار معمای دل است؛ سردرگمی که جادوگران هنگام آگاهی از دو چیز احساس می‌کنند: اول اینکه جهان به نظر ما غیرقابل تغییر و عینی می‌آید به دلیل خصوصیات خاص آگاهی و ادراک ما؛ و دوم اینکه اگر خصوصیات مختلف ادراک به کار بیفتند، همان چیزهایی که در جهان به نظر غیرقابل تغییر و عینی می‌آیند، تغییر می‌کنند.

کنترل رفتار. شکار هنر کنترل رفتار است، استفاده از آن به شیوه‌های نوین برای اهداف خاص. این شامل شکستن روال برای ایجاد اثرات غیرمعمول بر کل وجود فرد است.

چهار حالت شکار. چهار حالت شکار شامل بی‌رحمی، زیرکی، صبر و شیرینی است. این حالت‌ها باید تمرین و کامل شوند تا نرم و غیرقابل تشخیص شوند.

شکار خود. اولین اصل شکار این است که یک جنگجو خود را شکار می‌کند. او خود را بی‌رحمانه، زیرکانه، صبورانه و شیرین شکار می‌کند.

7. نزول روح: نقطه‌ای از بازگشت ناپذیر

جادوگران معتقدند که تا لحظه‌ی نزول روح، هر یک از ما می‌توانستیم از روح دور شویم؛ اما بعد از آن نه.

عملی از افشا. چهارمین هسته‌ی انتزاعی، نزول روح، عملی از افشا است. روح خود را به ما نشان می‌دهد، در کمین نشسته و سپس بر ما، طعمه‌اش، نازل می‌شود.

قطع زنجیرها. روح زنجیرهای خوداندیشی ما را قطع می‌کند و ما را از نگرانی‌های دنیای روزمره آزاد می‌سازد. با این حال، این آزادی نیز نامطلوب است، زیرا ما را از نگرانی‌های مشترکی که ما را به هم پیوند می‌دهد، جدا می‌کند.

گدا در غروب. شعر "آیا من هستم که امشب در اتاقم راه می‌روم" حال و هوای ناتوانی و سردرگمی را که با درک پیری و اضطرابی که به همراه دارد، به تصویر می‌کشد. شاعر درک می‌کند که عاملی نامشخص، شگفت‌انگیز به خاطر سادگی‌اش، سرنوشت ما را تعیین می‌کند.

8. بی‌رحمی: هوشیاری فراتر از خودترحمی

بی‌رحمی مخالف خودترحمی یا خوداهمیتی است. بی‌رحمی هوشیاری است.

اولین اصل. بی‌رحمی اولین اصل جادوگری است و نباید با اولین اثر آموزش جادوگری که تغییر بین آگاهی عادی و بالاتر است، اشتباه گرفته شود. این مخالف خودترحمی است.

جایگاه بدون ترحم. جایگاه بدون ترحم، محل بی‌رحمی است. این یک موقعیت خاص از نقطه‌ی تجمع است که در چشمان جادوگران به صورت یک فیلم درخشان نشان داده می‌شود.

پنهان کردن بی‌رحمی. ناگوال‌ها بی‌رحمی خود را به شیوه‌های مختلف پنهان می‌کنند. دون خوان آن را با معقولیت پنهان می‌کند، در حالی که نیکوکارش آن را با شخصیتی شوخ و عملی پنهان می‌کند.

9. نقطه سوم: آزادی ادراک

نقطه‌ی سوم مرجع، آزادی ادراک است؛ این نیت است؛ این روح است؛ چرخش فکر به سمت معجزه؛ عمل فراتر رفتن از مرزهای ما و لمس غیرقابل تصور.

فراتر از دو بعد. دنیای زندگی روزمره شامل دو نقطه‌ی مرجع است که ادراکی دو بعدی ایجاد می‌کند. اما جادوگران، اعمال خود را با عمق درک می‌کنند، یک نقطه‌ی مرجع سوم.

اینجا و اینجا. برای رسیدن به نقطه‌ی سوم مرجع، باید دو مکان را همزمان درک کرد. این ادراک دوگانه، که "اینجا و اینجا" نامیده می‌شود، اجازه می‌دهد تا درک کامل‌تری از واقعیت حاصل شود.

دروازه‌ی نیت. آگاهی بالاتر دروازه‌ی نیت است. این وسیله‌ای است که جادوگران به وسیله‌ی آن به روح دسترسی پیدا کرده و ادراک خود را دستکاری می‌کنند.

10. بلیط به بی‌نقصی: مرگ یک جنگجو

مبارزه جادوگران برای اطمینان، دراماتیک‌ترین مبارزه‌ای است که وجود دارد. این دردناک و پرهزینه است. بارها و بارها، واقعاً این مبارزه جان جادوگران را گرفته است.

بی‌اعتباری تداوم. برای داشتن اطمینان کامل درباره‌ی اعمال خود، جادوگران باید تداوم زندگی قدیمی خود را بی‌اعتبار کنند. این فرآیند به بلیط به بی‌نقصی یا مرگ نمادین اما نهایی جادوگران معروف است.

تابش‌های عقاب. تابش‌های عقاب، میدان‌های انرژی هستند که جهان را تشکیل می‌دهند. آن‌ها منبع تمام آگاهی و ادراک هستند.

راه جنگجو. راه جنگجو یک کد رفتاری است که جادوگران را با تقویت هوشیاری و تفکرشان آماده می‌کند. این مسیری از عمل بی‌نقص است.

آخرین به‌روزرسانی:: April 13, 2025