نکات کلیدی
1. تعویقکاری یک مبارزه جهانی است که ریشه در زیستشناسی و روانشناسی ما دارد
"تعویقکاری ممکن است به روشهای مختلفی ظاهر شود، اما همهی چهرههای آن یک چیز مشترک دارند: از تمایل به انجام کاری که احساس خوبی دارد، ناشی میشوند."
مغز خزنده. تمایل ما به تعویقکاری از نبرد مداوم بین سیستم لیمبیک ابتدایی ما (مغز خزنده) و قشر پیشپیشانی تکاملیافتهتر ما ناشی میشود. سیستم لیمبیک به دنبال لذت فوری و اجتناب از ناراحتی است، در حالی که قشر پیشپیشانی مسئول تصمیمگیری منطقی و برنامهریزی بلندمدت است. این تعارض داخلی اغلب منجر به تعویقکاری میشود زیرا ما لذت کوتاهمدت را بر منافع بلندمدت ترجیح میدهیم.
چرخه تعویقکاری. تعویقکاری اغلب از یک الگوی قابل پیشبینی پیروی میکند:
- فرضیات نادرست یا قوانین ساختگی
- افزایش ناراحتی
- بهانهها برای تعویقکاری
- فعالیتهای اجتنابی
- پیامدهای منفی و مثبت
درک این چرخه میتواند به ما کمک کند تا آن را شناسایی و قبل از گرفتار شدن در آن، متوقف کنیم.
2. نوع و محرکهای تعویقکاری خود را شناسایی کنید تا به طور مؤثر با آنها مقابله کنید
"هر یک از انواع مختلف تعویقکاران—هیجانطلب، اجتنابگر، دودل، کمالگرا و مشغول—تمایل دارند که محرک متفاوتی برای تعویقکاری داشته باشند."
پروفایلهای تعویقکاری. درک نوع خاص تعویقکاری شما میتواند به شما کمک کند تا استراتژیهای هدفمندی برای غلبه بر آن توسعه دهید:
- هیجانطلبان: به فشار لحظه آخری نیاز دارند
- اجتنابگران: از شکست یا موفقیت میترسند
- دودلان: از تصمیمگیری نادرست میترسند
- کمالگرایان: استانداردهای غیرواقعی بالا تعیین میکنند
- تعویقکاران مشغول: سعی میکنند همه چیز را همزمان انجام دهند
آگاهی از محرکها. محرکهای تعویقکاری به دو دسته اصلی تقسیم میشوند:
- محرکهای مبتنی بر عمل: نشانههای محیطی و فعالیتهای فیزیکی
- محرکهای مبتنی بر ذهن/احساس: افکار و احساساتی که انگیزه را تخلیه میکنند
شناسایی محرکهای خاص شما به شما امکان میدهد تا استراتژیهای پیشگیرانهای برای مقابله با آنها توسعه دهید.
3. ذهنیتهای عملگرا را برای غلبه بر اینرسی و افزایش بهرهوری توسعه دهید
"به یاد داشته باشید که تعویقکاری عمل به تأخیر انداختن یک وظیفه مهم مورد نظر است، با وجود اینکه میدانید پیامدهای منفی به دنبال خواهد داشت."
فیزیک بهرهوری. قوانین حرکت نیوتن را به بهرهوری اعمال کنید:
- اشیاء در حال استراحت تمایل دارند در حال استراحت بمانند: بر شروع کار تمرکز کنید
- نیرو برابر است با جرم ضرب در شتاب: تلاشهای خود را به طور استراتژیک هدایت کنید
- برای هر عمل، یک واکنش برابر و مخالف وجود دارد: نیروهای مولد و غیرمولد را متعادل کنید
حذف فلج انتخاب. پارادوکس انتخاب میتواند به تعویقکاری منجر شود. با این کار مقابله کنید:
- بر یک یا دو عامل حیاتی هنگام تصمیمگیری تمرکز کنید
- برای تصمیمگیری محدودیت زمانی تعیین کنید
- یک گزینه پیشفرض انتخاب کنید و به آن پایبند باشید
- به جای به حداکثر رساندن، به "رضایتبخش" (رضایت + کافی) برسید
4. از تاکتیکهای روانشناختی برای فریب دادن مغز خود به عمل استفاده کنید
"به جای انتظار برای اینکه حالتان شما را به عمل وادار کند، ابتدا عمل کنید تا حالتان به حالت انگیزه و همهجانبه برود."
حال پس از عمل میآید. منتظر الهام یا انگیزه نباشید. در عوض:
- آستانه پایینی برای شروع کار تعیین کنید
- بر فرآیند تمرکز کنید نه محصول نهایی
- خود را برای تعویقکاری گذشته ببخشید
آینده خود را تجسم کنید. با آینده خود ارتباط برقرار کنید تا انگیزه را افزایش دهید:
- پیامدهای مثبت و منفی اعمال خود را تصور کنید
- از "سفر در زمان" برای پیشبینی احساسی که پس از انجام (یا عدم انجام) یک وظیفه خواهید داشت، استفاده کنید
- با یک نماینده مجازی از آینده خود تعامل کنید
برنامهریزی اگر-آنگاه. نیتهای اجرایی ایجاد کنید تا تصمیمگیری را خودکار کنید:
- قالب: "اگر X اتفاق افتاد، پس Y را انجام خواهم داد"
- مثالها:
- "اگر ساعت 3:00 بعدازظهر است، پس کار بر روی پروژهام را شروع خواهم کرد"
- "اگر استراحت کنم، پس یک کار کوچک قبل از بازگشت به کار انجام خواهم داد"
5. از تکنیکهای برنامهریزی استراتژیک برای پیشگیری از تعویقکاری استفاده کنید
"روش STING نمایانگر یک مخفف برای پنج استراتژی است که میتوانید برای جلوگیری از تعویقکاری اجرا کنید."
روش STING:
- یک وظیفه را انتخاب کنید
- خود را زمانبندی کنید
- همه چیز دیگر را نادیده بگیرید
- بدون وقفه
- به خود پاداش دهید
معادله تعویقکاری را دستکاری کنید:
انگیزه = (انتظار x ارزش) / (تکانشگری x تأخیر)
- انتظار موفقیت را افزایش دهید
- ارزشی که برای وظیفه قائل هستید را افزایش دهید
- تکانشگری را کاهش دهید
- تأخیر بین تکمیل وظیفه و پاداش را کاهش دهید
بستهبندی وسوسه. وظایف ناخوشایند را با پاداشهای فوری جفت کنید تا هم خود حاضر و هم خود آیندهتان را راضی کنید. مثال: فقط هنگام ورزش برنامه تلویزیونی مورد علاقهتان را تماشا کنید.
ماتریس آیزنهاور. وظایف را بر اساس اهمیت و فوریت اولویتبندی کنید:
- مهم و فوری: بلافاصله انجام دهید
- مهم اما غیر فوری: برنامهریزی کنید
- فوری اما غیر مهم: واگذار کنید
- نه فوری و نه مهم: حذف کنید
6. محیط و برنامه خود را به گونهای ساختار دهید که فرصتهای تعویقکاری را به حداقل برسانید
"هدف این است که تقویم خود را از هر 0 پاک کنید، اما اگر یک روز لغزش کردید و 0 گرفتید، ناامید نشوید. روز بعد با یک 1 دیگر بهبود پیدا کنید."
روزهای بدون صفر. متعهد شوید که هر روز حداقل یک کار کوچک به سمت هدف خود انجام دهید. این کار شتاب ایجاد میکند و از بیعملی کامل جلوگیری میکند.
تکنیکهای خودپرسشگری. از خود سوالات کلیدی بپرسید تا بر تعویقکاری غلبه کنید:
- چه کاری میتوانم انجام دهم تا شروع کنم؟
- سه اولویت بزرگ من امروز چیست؟
- چگونه میتوانم این کار را آسانتر کنم؟
- چه اتفاقی میافتد اگر این کار را اکنون انجام ندهم؟
برنامهریزی دقیق. یک برنامه خاص بنویسید که شامل:
- وظایفی که باید انجام شوند
- بازههای زمانی برای هر وظیفه
- ابزارها و منابع مورد نیاز
- مکان فیزیکی برای هر وظیفه
- برنامههای پشتیبان
رژیم اطلاعاتی. مصرف اطلاعات غیرضروری را محدود کنید:
- مصرف اطلاعات فعلی خود را بررسی کنید
- حداقل 50٪ از منابع کمارزشتر را حذف کنید
- اطلاعات را به عنوان پیشنهادهایی برای زمان و توجه خود ببینید
- بیشتر به منابع اطلاعاتی جدید "نه" بگویید
- در نظر بگیرید که کل فرمهای اطلاعاتی را از زندگی خود حذف کنید
7. از طریق گامهای کوچک و حذف بهانهها اقدام فوری کنید
"وظایف بزرگ خود را به وظایف کوچکتر تقسیم کنید و تا زمانی که وظایفی که پیش روی شماست آنقدر آسان شوند که بتوانید آنها را در عرض چند دقیقه انجام دهید، ادامه دهید."
قانون 40-70. تصمیمگیری و اقدام کنید زمانی که بین 40٪ و 70٪ از اطلاعات مورد نیاز خود را دارید. این کار تعادل بین انتخاب آگاهانه و اجتناب از فلج تحلیل را حفظ میکند.
گامهای کوچک. وظایف بزرگ را به قطعات کوچک و قابل مدیریت تقسیم کنید:
- بر اقداماتی تمرکز کنید که فقط چند دقیقه طول میکشند
- یک لیست کارهای طولانی و دقیق با بسیاری از وظایف کوچک ایجاد کنید
- پیروزیهای کوچک را جشن بگیرید تا شتاب ایجاد کنید
بهانهها را از بین ببرید. بهانههای رایج را شناسایی و مقابله کنید:
- "اکنون زمان مناسبی نیست" - هرگز زمان کاملی وجود ندارد؛ به هر حال شروع کنید
- "نمیدانم از کجا شروع کنم" - با هر گام کوچک شروع کنید؛ مسیر واضحتر خواهد شد
- "به اندازه کافی خوب نیستم" - به عنوان "هنوز به اندازه کافی خوب نیستم" بازنگری کنید و بر بهبود تمرکز کنید
قانون پارکینسون. کار به اندازه زمانی که در دسترس است گسترش مییابد. مهلتهای تنگ تعیین کنید تا کارایی را افزایش دهید و بر عناصر ضروری تمرکز کنید.
8. انرژی خود را مدیریت کنید، نه فقط زمان خود، تا بهرهوری را حفظ کنید
"انرژی یک منبع محدود است که باید روزانه از آن محافظت کنیم. هیچ چیز دیگری که در این کتاب میخوانید تفاوتی نخواهد داشت اگر انرژی لازم برای انجام آن را نداشته باشید."
هرم انرژی. بر ساخت و حفظ انرژی در چهار سطح تمرکز کنید:
- انرژی فیزیکی: خواب، تغذیه و ورزش را در اولویت قرار دهید
- انرژی احساسی: احساسات مثبت را پرورش دهید و احساسات منفی را بازنگری کنید
- انرژی ذهنی: افکار و تمرکز خود را کنترل کنید
- انرژی معنوی: با ارزشها و هدف خود ارتباط برقرار کنید
استراتژیهای مدیریت انرژی:
- شناسایی و حذف تخلیههای انرژی
- ایجاد آیینهایی برای تجدید انرژی
- استراحتهای منظم برای شارژ مجدد
- کار خود را با ریتمهای طبیعی انرژی خود هماهنگ کنید
با پرداختن به نیازهای انرژی خود به صورت جامع، بهتر میتوانید با تعویقکاری مقابله کنید و بهرهوری بلندمدت را حفظ کنید.
آخرین بهروزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب "علم شروع کردن" عمدتاً نقدهای مثبتی دریافت کرده است و خوانندگان از توصیههای عملی و استراتژیهای قابل اجرا برای غلبه بر تعلل تمجید میکنند. بسیاری از خوانندگان، دیدگاههای کتاب را قابل ارتباط و مفید یافتند، به ویژه تجزیه و تحلیل انواع تعلل و روشهایی مانند تکنیک STING. برخی از خوانندگان اشاره کردند که فراوانی اطلاعات ممکن است گیجکننده باشد و پیشنهاد دادند که با سرعت کمتری مطالعه شود. در حالی که عدهای احساس کردند که محتوای کتاب کاملاً جدید نیست، اکثر خوانندگان از رویکرد جامع کتاب به بهرهوری و انگیزه قدردانی کردند.
Similar Books








