Tiny Humans, Big Emotions

1. هوش هیجانی: پایه‌ای برای زندگی رضایت‌بخش

می‌خواهم آن‌ها ابزارهایی داشته باشند تا بتوانند با چالش‌های اجتناب‌ناپذیر زندگی کنار بیایند و زندگی‌ای پر از ارتباط، همدلی و کنجکاوی را تجربه کنند.

فراتر از خوشحالی. در حالی که خواستن شادی برای کودکان طبیعی است، زندگی به ناچار شامل چالش‌ها و احساسات دشوار است. هوش هیجانی به افراد مهارت‌هایی می‌دهد تا این پیچیدگی‌ها را مدیریت کنند و تاب‌آوری و رفاه را پرورش دهند. این به معنای توسعه توانایی درک، مدیریت و بیان مؤثر احساسات است.

پنج مؤلفه کلیدی. هوش هیجانی شامل خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی، انگیزه و مهارت‌های اجتماعی است. این مؤلفه‌ها به‌طور مشترک به افراد کمک می‌کنند تا روابط قوی بسازند، به اهداف خود دست یابند و زندگی رضایت‌بخشی را تجربه کنند. توسعه این مهارت‌ها در سنین پایین، پایه‌ای محکم برای موفقیت‌های آینده فراهم می‌کند.

چشم‌اندازی برای آینده. نویسندگان آینده‌ای را تصور می‌کنند که در آن جوامع با هوش هیجانی، گفت‌وگو، تنوع و همدلی را در آغوش می‌کشند. در این دنیا، افراد با احساسات خود و دیگران راحت هستند و این منجر به درک، احترام و همکاری بیشتر می‌شود. این چشم‌انداز اهمیت پرورش هوش هیجانی در کودکان را به تصویر می‌کشد.

2. نقش شما: شکل‌دهی به توسعه هیجانی از طریق پیوند

نقش ما در زندگی کودک بسیار حیاتی است. ما پایه‌ای را تشکیل می‌دهیم که آن‌ها چگونه در روابط با دیگران ظاهر خواهند شد.

میراث برکات و بارها. هر نسل ترکیبی از تجربیات مثبت و منفی را به نسل بعدی منتقل می‌کند و این امر بر چشم‌انداز هیجانی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. شناسایی این میراث به والدین این امکان را می‌دهد که به‌طور آگاهانه انتخاب کنند که کدام الگوها را ادامه دهند و کدام را بشکنند و توسعه هیجانی سالم‌تری را پرورش دهند. این یک مسابقه امدادی از برکات و بارهای میراثی است.

سبک‌های پیوند. نظریه پیوند بر اهمیت روابط ایمن در پرورش رفاه هیجانی تأکید می‌کند. پیوند ایمن، که با ایمنی، امنیت و پاسخگویی مشخص می‌شود، پایه‌ای برای کودکان فراهم می‌کند تا دنیای خود را کشف کنند و روابط سالمی ایجاد کنند. مراقبان می‌توانند با حضور، هماهنگی و پاسخگویی به نیازهای کودک، به سمت پیوند ایمن حرکت کنند.

فراتر از کمال. هدف این نیست که والدین کاملی باشیم، بلکه باید والدینی کافی باشیم که محیطی امن و حمایتی برای رشد هیجانی کودک خود فراهم کنند. شناسایی محرک‌های شخصی و رفتارهای ذاتی به والدین این امکان را می‌دهد که به‌طور فکرشده و همدلانه پاسخ دهند، نه اینکه به‌طور خودکار واکنش نشان دهند. این خودآگاهی کلید شکستن چرخه‌های منفی و پرورش پیوند ایمن است.

3. درک احساسات: ارتباط مغز و بدن

شما تحت تأثیر احساساتی که به‌طور ناخواسته به وجود می‌آیند و رفتار شما را کنترل می‌کنند، نیستید. شما معمار این تجربیات هستید.

احساسات ساخته‌شده. احساسات تجربیات ذاتی و جهانی نیستند، بلکه مفاهیمی هستند که از طریق تجربیات فردی و زمینه فرهنگی ساخته می‌شوند. این درک به افراد این قدرت را می‌دهد که مالک پاسخ‌های هیجانی خود شوند و خودآگاهی بیشتری پیدا کنند. این یک تجربه معناسازی است که بسیاری از نواحی مغز را درگیر می‌کند.

نقش سیستم عصبی. سیستم عصبی به‌طور مداوم محیط را برای تهدیدات اسکن می‌کند و پاسخ‌های فیزیولوژیکی را تحریک می‌کند که بدن را برای عمل آماده می‌سازد. درک نحوه عملکرد سیستم عصبی به افراد این امکان را می‌دهد که به‌طور پیشگیرانه خود را شارژ کنند و پاسخ‌های خود را به استرس تنظیم کنند. تکنیک‌های خودمراقبتی پیشگیرانه مانند درمان، دسترسی به انبار غذا، جلسات گروهی یا ارتباط با جامعه معنوی خود نمونه‌هایی از این موارد هستند.

مثلث رشد. تنظیم حسی پایه مثلث رشد را تشکیل می‌دهد و پس از آن تنظیم هیجانی و مهارت‌های ارتباطی قرار دارند. در لحظات عدم تنظیم، اولویت دادن به تنظیم حسی به آرامش سیستم عصبی کمک می‌کند و دسترسی به عملکردهای شناختی بالاتر را ممکن می‌سازد. این رویکرد بر اهمیت رسیدگی به نیازهای بدن قبل از تلاش برای استدلال یا حل مسئله تأکید می‌کند.

4. پردازش هیجانی مشترک (CEP): روشی برای رشد

پردازش هیجانی مشترک روشی است برای آموزش و یادگیری احساسات با دیگران که مهارت‌های بلندمدت هوش هیجانی را می‌سازد.

یادگیری از طریق همکاری. CEP بر یادگیری مهارت‌های هوش هیجانی از طریق تعامل و تجربه تأکید می‌کند، نه صرفاً حفظ اطلاعات. این رویکرد همکاری بر اهمیت ارتباط انسانی در پرورش رشد هیجانی تأکید می‌کند. این درباره کار کردن با هم برای ساختن مهارت‌های بلندمدت است.

چرخ CEP. چرخ CEP پنج مؤلفه کلیدی این روش را نشان می‌دهد: ذهن‌آگاهی، خودآگاهی، خودمراقبتی، دانش علمی و تعاملات بزرگسال-کودک. این نمایش بصری بر اهمیت رسیدگی به رفاه هیجانی بزرگسالان و همچنین کودکان تأکید می‌کند. چهار مؤلفه دیگر بر بزرگسال متمرکز هستند.

پنج مرحله پردازش هیجانی. پنج مرحله پردازش هیجانی چارچوبی برای مدیریت احساسات بزرگ فراهم می‌کند: اجازه دادن، شناسایی، احساس امنیت، جستجوی حمایت و پیش رفتن. این مراحل افراد را در فرآیند تجربه و ادغام احساسات راهنمایی می‌کند و تاب‌آوری و خودآگاهی را می‌سازد. آن‌ها به بزرگسال حمایت‌کننده کمک می‌کنند تا به سؤال "چه چیزی می‌توانم در حال حاضر آموزش دهم که کودک ممکن است آماده آن باشد؟" پاسخ دهند.

5. پاسخ‌های آنی: آرامش قبل از آموزش

وقتی افراد احساس امنیت می‌کنند، مغز منطقی آن‌ها (قشر پیشانی) در دسترس است و آن‌ها آماده یادگیری هستند.

آرامش در مقابل آموزش. در لحظات عدم تنظیم، هدف اصلی آرام کردن سیستم عصبی کودک است و ایجاد حس امنیت و ایمنی. تلاش برای آموزش یا استدلال با کودک غیر تنظیم اغلب بی‌فایده است، زیرا مغز منطقی آن‌ها به‌طور کامل در دسترس نیست. می‌توانیم بعداً آموزش دهیم.

مثلث رشد. مثلث رشد بر اهمیت رسیدگی به نیازهای حسی قبل از تلاش برای درگیر شدن در تنظیم هیجانی یا ارتباط تأکید می‌کند. فراهم کردن ورودی حسی، مانند فشار عمیق یا حرکت، می‌تواند به آرام کردن سیستم عصبی کمک کند و پایه‌ای برای یادگیری ایجاد کند. ابتدا سیستم‌های حسی.

هم‌تنظیمی. هم‌تنظیمی شامل ارتباط با کودک و کمک به آرام شدن اوست و حس امنیت و ایمنی را فراهم می‌کند. این می‌تواند شامل لمس فیزیکی، کلمات ملایم یا صرفاً حضور و هماهنگی با نیازهای او باشد. این درباره کمک به آن‌ها برای احساس امنیت است تا بتوانند به تنظیم هیجانی و مهارت‌های ارتباطی دسترسی پیدا کنند.

6. تعیین مرزها: ایجاد امنیت و ایمنی

وظیفه ما تعیین مرزهاست و وظیفه کودک آزمایش آن‌هاست تا ببیند آیا واقعی هستند و آیا واقعاً ما آن‌ها را ایمن نگه می‌داریم.

مرزها در مقابل تهدیدات. مرزها درباره قدرت شخصی و آنچه که شما آماده‌اید بپذیرید، در حالی که تهدیدات درباره قدرت و کنترل بر دیگران است. مرزهای به‌وضوح بیان‌شده، همراه با پیامدهای مداوم، حس امنیت و پیش‌بینی‌پذیری را برای کودکان ایجاد می‌کند. یک مرز در کنار پیامدها عمل می‌کند و به کسی می‌گوید که اگر مرز آزمایش شود، چه انتظاری باید داشته باشد.

ثبات کلید است. مرزهای مداوم به مغز کمک می‌کند تا بداند چه انتظاری باید داشته باشد و حس امنیت و پیش‌بینی‌پذیری ایجاد می‌کند. وظیفه ما تعیین مرز است و وظیفه آن‌ها کنجکاوی درباره این است که چه زمانی آن را حفظ خواهیم کرد.

یافتن "بله". هنگام تعیین مرزها، مهم است که رفتارها یا گزینه‌های جایگزینی را نیز ارائه دهیم که به کودکان اجازه می‌دهد نیازها و خواسته‌های خود را به شیوه‌های مناسب بیان کنند. این رویکرد به کودکان کمک می‌کند تا احساس قدرت و درک کنند، در حالی که هنوز محدودیت‌های واضحی را حفظ می‌کند. می‌توانیم "بله" را پیدا کنیم.

7. صحبت درباره رفتار: پرورش مسئولیت‌پذیری و همدلی

کودکان به کمک ما، پاسخ عمدی ما نیاز دارند تا خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی و مهارت‌های اجتماعی را بسازند که به آن‌ها توانایی و اعتماد به نفس می‌دهد تا دفعه بعد کار متفاوتی انجام دهند.

زمان‌بندی همه‌چیز است. مؤثرترین زمان برای صحبت درباره رفتار زمانی است که کودک آرام و تنظیم‌شده است، که به آن‌ها اجازه می‌دهد به مغز منطقی خود دسترسی پیدا کنند. تلاش برای استدلال یا موعظه به کودک غیر تنظیم اغلب نتیجه معکوس دارد. کودکان به کمک ما، پاسخ عمدی ما نیاز دارند تا خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی و مهارت‌های اجتماعی را بسازند که به آن‌ها توانایی و اعتماد به نفس می‌دهد تا دفعه بعد کار متفاوتی انجام دهند.

خودباوری در مقابل شرم. مهم است که رفتار را به‌گونه‌ای مورد بررسی قرار دهیم که خودباوری را پرورش دهد، نه شرم. بر روی اقدامات خاص تمرکز کنید، نه اینکه درباره شخصیت کودک قضاوت کنید. به یاد داشته باشید، خودباوری درباره رفتار است. شرم درباره شخص است.

قدرت الگو بودن. کودکان از طریق مشاهده بزرگسالان اطراف خود یاد می‌گیرند. الگو بودن در ارتباطات سالم، تنظیم هیجانی و همدلی، نمونه‌ای قوی برای کودکان فراهم می‌کند. این درباره نشان دادن این است که آسیب رساندن به دیگران درست نیست بدون اینکه به خودباوری آن‌ها آسیب بزنیم.

8. استراتژی‌های پیشگیرانه: جلوگیری از بحران‌ها قبل از شروع

ما کارآگاهانی هستیم که در تلاشیم بفهمیم چگونه بهترین راه را برای شارژ باتری خود و همچنین باتری کودکانمان در طول روز پیدا کنیم و همه ما یک پریز کمی متفاوت داریم.

شارژ پیشگیرانه. استراتژی‌های پیشگیرانه، مانند روال‌های قابل پیش‌بینی، دسترسی به خواب، استراحت‌های مغزی، بازی‌های بدنی بزرگ و تمرینات حرکتی/تعادلی، به شارژ سیستم عصبی کمک می‌کنند و از بار اضافی حسی جلوگیری می‌کنند. این استراتژی‌ها مانند "غذا" و "تنقلات" حسی هستند که باتری را از کم شدن شارژ نگه می‌دارند.

درک نیازهای حسی. هر فرد نیازها و ترجیحات حسی منحصر به فردی دارد. آزمایش با فعالیت‌ها و محرک‌های مختلف به شناسایی آنچه که برای هر کودک بهترین کارایی را دارد، کمک می‌کند و امکان حمایت شخصی‌سازی‌شده را فراهم می‌کند. برای یادگیری آنچه که برای شما یا کودک شما بهترین کارایی را دارد، نیاز به آزمایش و خطا وجود دارد.

اهمیت پیش‌بینی‌پذیری. روال‌های قابل پیش‌بینی و انتظارات مداوم حس امنیت و ایمنی را ایجاد می‌کنند و اضطراب را کاهش می‌دهند و تنظیم هیجانی را ترویج می‌کنند. دانستن آنچه که باید انتظار داشت به سیستم عصبی کمک می‌کند تا احساس آرامش کند.

9. مدیریت دینامیک‌های چندکودکی: تعادل نیازهای فردی

ما برای جذب انرژی از یکدیگر و بازسازی انرژی از طریق یکدیگر طراحی شده‌ایم.

فرصت "بیا تماشا کن". از کنجکاوی طبیعی کودکان درباره احساسات دیگران بهره‌برداری کنید و فرصت‌های "بیا تماشا کن" ایجاد کنید. این شامل اجازه دادن به کودکان برای مشاهده و یادگیری از تجربیات هیجانی یکدیگر است که همدلی و درک را پرورش می‌دهد. این درباره کمک به آن‌ها برای یادگیری دیدن و دیده شدن است.

پرداختن به تعارضات. وقتی تعارضاتی بین کودکان پیش می‌آید، اولویت دادن به ایمنی و تنظیم قبل از تلاش برای حل مشکل ضروری است. دیدگاه هر کودک را تأیید کنید و آن‌ها را از طریق مراحل پردازش هیجانی راهنمایی کنید و مهارت‌های ارتباطی و حل تعارض را پرورش دهید.

حمایت فردی. شناسایی کنید که هر کودک نیازها و ترجیحات منحصر به فردی دارد. رویکرد خود را برای برآورده کردن نیازهای فردی آن‌ها تنظیم کنید، نه اینکه یک راه‌حل یکسان برای همه اعمال کنید. این ممکن است شامل ارائه سطوح مختلف حمایت، تنظیم انتظارات یا ارائه استراتژی‌های مقابله‌ای شخصی‌سازی‌شده باشد.

10. پرورش همدلی: ساخت ارتباط و همدلی

همدلی یعنی با مردم احساس کردن.

همدلی در مقابل همدردی. همدلی شامل احساس کردن با کسی است، در حالی که همدردی شامل احساس تأسف برای آن‌هاست. همدلی نیاز به درک دیدگاه، دوری از قضاوت، شناسایی احساسات و برقراری ارتباط درک دارد. این کار دشوار است زیرا نیاز به رها کردن تلاش برای شاد کردن کسی دارد که در حال رنج است یا تلاش برای استدلال با او درباره اینکه چرا اوضاع آن‌قدر بد نیست یا چقدر می‌تواند بدتر باشد.

الگو بودن همدلی. قوی‌ترین راه برای آموزش همدلی، الگو بودن در تعاملات خود است. این شامل گوش دادن فعال، تأیید احساسات و پاسخ دادن با همدلی است. این کار دشوار است زیرا نیاز به رها کردن تلاش برای شاد کردن کسی دارد که در حال رنج است یا تلاش برای استدلال با او درباره اینکه چرا اوضاع آن‌قدر بد نیست یا چقدر می‌تواند بدتر باشد.

پرداختن به تعصبات ضمنی. تعصبات ناخودآگاه می‌توانند بر نحوه درک و پاسخ ما به احساسات کودکان تأثیر بگذارند. کشف و پرداختن به این تعصبات برای ایجاد محیطی عادلانه و فراگیر ضروری است. این درباره کمک به شما برای توجه به دانسته‌های خود است، همان‌طور که گلنون دویل در کتابش "وحشی" می‌گوید، تا انتخابی آگاهانه انجام دهید و نه اینکه به‌طور عادت عمل کنید.

11. مدیریت انتقالات: حمایت از تغییر با هوش هیجانی

زمانی که در حال انتقال هستیم، کاملاً زنده هستیم.

شناسایی و تأیید. انتقالات می‌توانند برای کودکان چالش‌برانگیز باشند و احساسات مختلفی را تحریک کنند. شناسایی و تأیید این احساسات برای ایجاد حس امنیت و ایمنی ضروری است. این درباره کمک به شما برای توجه به دانسته‌های خود است، همان‌طور که گلنون دویل در کتابش "وحشی" می‌گوید، تا انتخابی آگاهانه انجام دهید و نه اینکه به‌طور عادت عمل کنید.

فراهم کردن پیش‌بینی‌پذیری. ابزارهای بصری، مانند تقویم‌ها و برنامه‌ها، می‌توانند به کودکان کمک کنند تا تغییرات آینده را درک و پیش‌بینی کنند. این ابزارها حس کنترل را فراهم می‌کنند و اضطراب را کاهش می‌دهند. وقتی سیستم عصبی ما می‌داند چه انتظاری باید داشته باشد، احساس آرامش و امنیت می‌کند.

حفظ ثبات. در زمان‌های انتقال، حفظ مرزها و روال‌های مداوم مهم است. این حس ثبات و پیش‌بینی‌پذیری را فراهم می‌کند و به کودکان کمک می‌کند تا تغییرات را با سهولت بیشتری مدیریت کنند. این فرآیند شناسایی زمانی است که ما اشتباهی مرتکب شده‌ایم و به آن اعتراف می‌کنیم و/یا احساس انگیزه برای ایجاد تغییر می‌کنیم.

12. آینده‌ای با هوش هیجانی: چشم‌اندازی برای دنیای بهتر

من آموخته‌ام که مردم آنچه را که گفته‌اید فراموش می‌کنند، مردم آنچه را که انجام داده‌اید فراموش می‌کنند، اما هرگز احساساتی را که به آن‌ها منتقل کرده‌اید فراموش نخواهند کرد.

قدرت ارتباط. رفتار ما احساسات را در دیگران برمی‌انگیزد و اثر موجی ایجاد می‌کند که می‌تواند به‌طور مثبت یا منفی بر روز آن‌ها تأثیر بگذارد. با اولویت دادن به هوش هیجانی، می‌توانیم مشارکت‌های اجتماعی مثبتی داشته باشیم و جوامع همدل‌تری را پرورش

آخرین به‌روزرسانی:: February 6, 2025